Forvitin rauð - 01.06.1981, Síða 11

Forvitin rauð - 01.06.1981, Síða 11
Kynlíf Kynlíf Kynlíf Kynlíf Kynlíf Kynlíf Kynlíf Kynlíf Viðtal við 24 ára karl. Barnlaus Þó að fruraástæðan fyrir kynlifi sé að viðhalda mannkyninu er það sjaldnast meðvitaóa ástæðan fyrir kyn— mökum. Kynlíf er að sjálf- sögðu flóknara mál en eðl- islæg kynhvöt cg allir þeir þættir sem spila inn í gera kynlíf flókið cg skenmtilegt. Kynlif er largt frá þvi að vera bara mökin sjálf, aðdragandinn er stór hluti af því. Til þess að fólk fái ful]næg- irgu þarf meira til en bar4 samfarir. Þær manneskjur sem i aðgerðunum standa þurfa að vera óstressaðar og það er aðdragandinn sem á að tryggja það. Geta tij að fá fullnægingu fer alveg eftir aóstæðum, t.d. ef verió er að baslast i þessu eftir ball eða partý undir mianiklum vimugjafa- áhrifum þá eru líkumar til aó fá fullnægingu mun minni. Ein ástæðan fyrir þvi að karlar fá frekar full- nægingu en konur gæti ver- ió að það eru yfirleitt þeir sem sjá mestan part- inn um framkvændimar, þ.e. að hann á bæði að sjá um sig og konuna, en hver er sjálfum sér næstur. Ef litió er liffræðilega á hlutina þá er það mikil- vægara að karlinn fái full- nægirgu, það er upp á frjóvgun. Það er þó aug- ljóst mál aó það er best fyrir báóa aóila að báðir fái sitt. Fyrstu hugmyndir san krakLkar fá utt kynlif em yfirleitt frá götunni og svo sorpritin og útkcman eftir þvi. Miklu meira hugsaó um magn en gæði. Maður var ekki með mönnum fyrr en hægt var að segja einhverjar krassandi kyn- lífsreynslusögur. Min fyrsta reynsla voru klúð- ursleg fargbrögð þar sem rúmið brotnaði á endanum cg ég var rekinn út af móð- urinni meó þeim uitmælun að staðurinn væri ekkert pútnahús. 1 skólanum var ekkert san heitið gat kynfræðsla, það var jú reyndar farið á hundavaði yfir þessa margfræju b.ls. 82 i heilsufræðinni en þaó var engin kynf ræðsla, heldur liffræðilegar útskýringar. Ekki töluðu foreldramir heldur um kynlif. En þetta var tvimælalaust það sem efst var á baugi á þessum aldri, svona upp úr 12 ára aldri. Við töluðum leil ósköp um kynlíf en meðal strák- anna voru umræðurnar yfir- leitt mjög yfirborðskenndai og oft i grobbsögustil. Ekki var talað um vandamál enda var sagt að þetta væri ekkert vandamál fyrir stráka. En fljótlega rak maóur sig á aö þetta var ekki allt eins cg í sjampó- auglýsingu heldur bara tvær manneskjur að bögglast ofan á hvor annarri. Það var að- allega að maður talaði af alvöru um þessi mál við þær stelpur sem maður var með. En þetta var allt á til- raunastigi og maður hélt að stellingamar skiptu megin máli. Svo aó með aukinni reynslu áttaði maður sig á því ,að eftir san sambandið var nánara og kynnin meiri þvi innihaldsrikara varð kynlifió og að heilinn og tilfinningarnar spila yfir- leitt stærsta hlutverkið. Það er ekki hægt að negla niður einhvern fastákveðinn aldur san fólk á að byrja að hafa mök. Æskilegast væri að fólk eldist upp i þvi að þetta væri sjálfsagó- ur hlutur og ekkert feimnis- mál og byrjaói þegar það hefði likamlegan og andleg- an þroska til þess, sem er auóvitað mjög mianunandi fyrir hvem einstakling. I dag er kynlífsumræða ekkert vandanál þótt kynlif- ið sé út af fyrir sig stórt mál og ég get rætt mitt kyn- lif bæði við konur og karla. Kynlif er nauósynlegur hluti tilverunnar, ef það er ekki til staðar er mað- ur alltaf að leita þó svo aó hægt sé að vera án þess um tíma. Ég myndi skil- greina kynlíf:Samfarir og allur leikurim bæði á undan og eftir. Alveg frá fyrsta augnatilliti. Ég gæti þó ekki skilgreint snertingu við konur sem kynlif, þar sen þær höfða mima til min san kynverur, Það san ég varð kannski mest undrandi yfir þegar ég kynntist konum sem voru lesbiur var, aó þaar upp- lifa semband sitt hvor við aóra eins og ég gagnvart karlmami. Hanosexúalisni á tvimælalaust rétt á sér. Minar tilfimingar hneigj- ast einfaldlega ekki i þá átt. Það mikilvægasta vió mina kynlifsreynslu er, aö Hjónaband er hræðilegt fyrirkomulag! yt’,xrúr“‘1""u ég hafði svo góóar vinkon- ur til að tala um kynlif viö. Á timabili töluðum vió um kynlif dagim út og inn og lærðum liklega mest af þvi. Ég byrjaði ekki að sofa hjá fyrr en i menntaskóla. Auðvitað hafði ég prufað aó kela áóur en aldrei þor- að að fara alla leið. Það var ekki fyrr en ég kymt- ist strák sem ég treysti að ég leyfði honum að halda áfram. Mig dauðlangaði svo san líka en var dauó- hrædd við meyjarhaftið san var svo slitió þegar til kastanna kan. Hefur lík- lega slitnað i leikfimi eða eitthvað álika. Eftir þessa fyrstu reynslu san ég man óljóst eftir, fórum viö að sofa saman og virki- lega aö pæla i kynlifinu. Mér famst þetta voða gott, ég hafði eiginlega aldrei spekúlerað i kynlifi i san- bandi við mim eigin lik- ama, hafði t.d. aldrei fró- að mér aó neinu marki. En eins og ég sagði, þá var eitt það mikilvægasta i sambandi við mina reynslu það, að geta talað við vin- konur minar um þau vanda- mál er upp kanu. Við töl- uðum mjög opinskátt um hlutina og útlistuóum okkar reynslu i anáátriðum hvor fyrir amarri. Við reyndum að leysa í sameiningu þau t vandamál sem upp kanu cg töluöum siðan við strákana san við.vorum meó. Áður en fariö var út i að reyna við stráka þurftu vinkonumar að samþykkja viðkcsnandi, ef þær höfðu eitthvað út á þá að setja þá voru þeir úr sögunni. 1 dag tölun við stelpurnar emþá saman um kynlíf en á allt aman hátt. Vandamálin eru lika amars eðlis og auðvitaó erum vió orðnar sjálfstæð- ari i karlavali. Á þeim tima kanst maður lika i kymi við fólk eða klfkur i gegnum það aó vera með strákum og það hefur ör- ugglega ráðið einhverju ura þær kröfur san maður gerði til piltama. Sú kynlifsfræósla san maður fékk var mest i creanum samtöl við vini. Rauða kverið var oq lesið sujaldama á milli í qaqqó. Nauðsynleg bók það. I landsprófi fenqum við í gegn aó fá kynfræðslu en það var ekkert til að byggja á. Eim frakkur strákur í bekknum impraði , á þvi hvernig þetta vasri nú, hvort við fengjum ekki að hafa kynfræðslu. Öt- konan varð sú, að ham var látinn halda fyrirlestur san ham og gerði. Ham útskýrði fyrir okkur leynfiardcána kynlifsins meó því aó likja kynfærum við þumalputta á vettlingum og svo á eftir fengum við að sjá kynfræðslumynd um svin Einhvern vegim fam ég ekkert sameiginlegt meó. mér og svinum. „Getnaðarvamir" Getnaóarvarnir eru eilifðar- vandamálið. Aðeins ein getnaóarvöm snýr að karl- mömun, snokkurim. Að minum dómi er ham gjörsam- fega glataður. En svo eru það þær sem snúa að konunni. Pilluna þekki ég einna best en hún er mjög vafascm vegna þeirra hliðarverkana san hún getur haft. Ef ég væri kona tæki ég aldrei pilluna því að ég hefði enga mcgu- leika á aó vita hvaða rösk- un á mimi likamstarfsami hún gæti haft i för með sér. Stikkpillan eða froða geta reynst ágætlega. Ég spyr konur vfirleitt @kki að bví Mín reynsla er aó það til- heyri fortióimi. Þetta er meira eins og tafl, efb ir fyrsta leik biður þú eftir mótleik og það hver á fyrsta leik er alveg und- ir aðstæðum kcmið. Aftur á móti em aðferóirnar gjörólikar eftir bvi hvort kvnið a í hlut. Þectar kona revnir við karl bá er vfirleitt meira falið, hún aefur í skvn undir rós að hin hafi ekkert á móti bví að kvnnast viðkanandi nán- ar cg svo ætlast hún til aó karlinn taki af skarið. Viðhorf þjóðfélagsins eru lika þannig, að ef kona gengur hreint til verks, þá tekur hún stóra áhættu, Eru skoðanir þjóðfélagsins ekki skoðanir einstaklinga? hvort þær noti getnaðarvam- ir enda fer ég yfirleitt ekki upp i rúm við þær að- stæóur að byrja þurfi á þvi að spyrja un getnaðarvamir. Og ef þær eru ekki til staó- ar er hægt að sleppa beinum ssmförum cg kela i staðim. „Samskipti kynjama" Maður hefur yfirleitt þörf fyrir og vill gjaman haf a eitthvert náið samband við konur. Raunar er maður stöðugt, án þess aó það sé meðvitað, að leita að einh hverri til að fara á „fast" með. Yfirleitt eru öll skot einhverskonar tilraun- ir. Maður sér konu, kym- ist henni og svo kemur i ljós hvort leiðir liggja saman. Oft er það fyrir- fram vitað að sambandið veróur ekki til langframa. En einhvers staðar aftur i kolli geri ég ráð fyrir að binda trúss mitt við ein- hverja konu til langframa. Ég hef orðið var við þá skoðun hjá itörgum konun, aó það sé alltaf hlutverk karl- mamsins að hafa frumkvæðið. hún gæti verið talin laus á kostum o.s.frv. Karlim getur líka gefið ýmislegt i skyn en í flestun til- fellum verður ham að taka af skarið. „Framhjáhald" Ég er á móti framhjá— höldum vegna mimar reynslu af þeim. Un leið cg fólk er farið að gefa sanböndum sinum eitthvert nafn þá á líka að standa undir þvi cg vera hvort öðru trútt á meðan það er ekki þvinguð trúmennska. Framhjáhald er að minum dcmi engu siður ótrúm memska við sjálfan sig en við þam san maður heldur framhjá. Meó þvi er maður að særa aóra manneskju son maður hefur eða ætti að hafa sterkar tilfinningar til. Ef fólk finnur þörf til framhjá- halds hlýtur það að þýða að einhver feilnóta er i sambandinu og framhjáhald leysir engan vanda. Það að allir sofi hjá öllum Frh. á bls. 21 Þegar ég byrjaði að sofa hjá kcm auóvitað upp vandamálið i sambandi við getnaðarvamir. Ég þorði ekki að fara til læknis en það bjargaði mér að ég átti mágkonu sem lánaði mér pilluspjald. Til aó kynlif verði gott er mjög mikilvægt að hafa getnað- arvarnir á hreinu. Ég dreif mig til læknis skcmmu seima, það var hörmulegt, hafði það sem fyrirslátt að ég væri kvef- uð og bullaói síóan erind- inu út úr mér rétt áður en ég fór. Ham var gamall fjölskyldulæknir og tók mjög jákvætt í þetta. Frum- kvæðið til að útvega getn- aðarvarnir kcm frá mér, ég sagói stráknum frá því þeg- ar ég var kcmin meó spjald- ið i hendurnar. Við fórum beint upp i rúm að riða. 1 dag er ég algjörlega rugl- uð i sambandi við getnaðar- varnir, i föstum samböndum notar maóur pilluna en aðal* vandamálið er þegar maður er á lausu. Það hefur oft kcmið fyrir aó ég hef ekki notað neitt og það verður alltaf algjör banmer ef blæðingarnar kcma ekki á réttum tima. Lifið fer alveg úr skorðum þegar maðui heldur að maður sé óléttur þó að auðvelt sé aó fá fóst- ureyðingu. Ég vil ekki eiga barn núna en hvað gerðist ef að maður yrði óléttur? Og þaó þýóir litið að nota fóstureyðingu sem getnaðar- vöm. Startpillan sem áður var mikió notuð til að kcma af staó blæðingum er stórhættu- leg þvi að ef maður er ó- léttur getur hún skaóað fóstrið. Ég fékk hana rokki— um sinnum á minum barmertima— bilum. En þetta er mál son þarf að pæla í og helst þyrftu baðir aðilar að vera jafn ábyrgir, reyndin er hins vegar sú, að þegar ekkj er föstu sambandi til að dreifa þá situr maður einn i súpunni og þorir jafnvel ekki aó minnast á það vió piltana að það gæti verið að maður væri óléttur. Þaó gæti kcmió til, að ég vildi eignast börn i framtiðinni en þá vildi ég helst ekki ala þau upp ein. Helst vil ég að allir i kringum mig ali það upp með mér, t.d. i kammúnu. Már fimst „hjónabandið" hræói- legt fyrirkcmulag. Frá því að maóur fæddist hefur mað- ur verið alinn upp i því að maður ætti aó giftast og þaó er ekki fyrr en fyrir stuttu aó ég hætti aó hugsa F rh. á bls. 21

x

Forvitin rauð

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Forvitin rauð
https://timarit.is/publication/56

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.