Morgunblaðið - 21.11.1959, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 21. nóv. 1959

mng,
18
9*9
n ui
h
j,ct
áinum
Hún vissi, að hver sem ástæð-
an var fyrir því, að konungur
kom þegar í kvöld, kom hann til
að drepa Rupert!
— Konungurinn er kominn til
að.... byrjaði hún, en hann
setti höndina fyrir munninn á
henni.
-— Gættu þin! hvísiaði hann.
— Það er hljóðbært hérna, og
hann er vafalaust kominn inn í
ganginn. Ef hann heyrir rödd
þina og uppgötvar, að þú ert
hér —
— En ég verð að segja þér —
Aftur kom hönd hans í veg
fyrir, að hún gæti sagt meira.
Hann dró hana þvert yfir her-
bergið og leit athugandi kringum
sig. Hún streittist á móti og starði
framan í hann yfir hönd hans
og reyndi að koma til hans boð-
um með augnaráðinu.
— Það er allt í lagi — þú
þarft ekki að horfa svona á mig,
hvíslaði hann. — i>ú getur verið
örugg. Ég skal ekki láta hann
íinna þig. Þú þarft ekki að vera
hrædd, vinkona. Ég skal fyrr láta
lífið, en nokkuð illt komi fyrir
þig-
En það er einmitt það, sem ég
verð að segja honum, vara hann
við, að líf hans er í hættu, hugs-
aði Janet í örvæntingu. Ó, ég
verð að geta sagt það —
— Það er engin leið út nema
gegnum ganginn —
Aftur litaðist hann um, og
henni tókst að losa hönd hans
frá munni sér.
— Rupert —
— Þegiðu! Aftur stöðvaði
hann orðin, sem hún reyndi að
segja.
— Ó, nú veit ég það! sagði
hann og hálfbar hana yfir her-
bergið. — Bak við veggteppið
þarna. Þar er skot í vegginn. En
þú neyðist til að standa eins
hreyfingarlaus og myndastytta.
Henni til undrunar hló hann
allt í einu glaðlega.
— Þar getur þú heyrt allt, sem
fram fer, sagði hann og ýtti henni
inn fyrir þykkt veggteppið. —
Afgreiðsl us fúlka
Rösk og ábyggileg stúlka óskast nú þegar
til afgreiðslustarfa.
Upplýsingar í búðinni (ekki í síma) kl.
4,30—5,30.
Skóbuð Austurbæjar
Laugavegi 100

BARNAFATAGERÐIN S.F.
VESTURGÖTU 25
Teddy
Sýning á framleiðslu-
vörum okkar er í
sýningarglugga
Málarans.
☆
Teddy
kuldaúlpan er nýjung sem vekur
mikla athygli.
☆
Teddy
úlpan er smekkleg, þsegileg, hlý,
Hún er unnin úr aíuHarefni.
EFTIR
RITA
HARDINGE
Teppið er götótt, þú getur horft
í gegnum þau og haft auga með
okkur. Það verður skemmtileg
sýning, því að ég hef í hyggju
að gera upp sakirnar við Mic-
hael í kvöld.
— Ó, hlustaðu nú á mig!
stundi hún hálfkæfðum rómi,
þegar hann tók höndina frá
munni hennar.
— Uss, nú er ekki tími til að
rabba meir!
— Þetta er ekki neitt rabb!
Ég verð að segja þér það, stundi
hún. — Michael er kominn til
að....
En hún heyrði ekki einu sinni
sjálf, hvað hún sagði, því að nú
var barið harkalega á hurðina.
Svo var henni hrundið upp, og
djúp rödd tilkynnti: .
— Hans hátign konungurinn!
Og þarna stóð Michael í dyrun-
um!
7. kafli.
Janet stóð bak við veggteppið,
án þess að hreyfa sig og þorði
naumast að draga andann. Hún
var dauðhrædd um að konung-
urinn hefði séð teppið hreyfast.
í skelfingu beið hún þess að
heyra hann bera fram ásökun í
þá átt.
Þá heyrði hún í þess stað, að
konungurinn rak upp bjánaleg-
an, innantóman hlátur.
— Nei, Rupert þó. Ég hélt þú
lægir fyrir dauðanum!
Hann hafði þá einskis orðið
var!
Ofurlítil glæta benti henni á,
hvar gat var á teppinu, og hún
setti annað augað að því. Hún
sá, að Michael stóð enn í dyrun-
um. Hann var klæddur skraut-
legum einkennisbúningi og með
stóran, glampandi hjálm á höfði.
En Janet sá, að hann hafði
drukkið töluvert, því að hann
riðaði dálítið og pirði augunum,
eins og hann ætti örðugt með að
festa þau við nokkuð ákveðið.
Aftur varð hún gripin dauðans
angist. Hún varð að vara Rupert
við lífshættunni, sem hann var
í. En hvernig gat hún komið til
hans aðvörun nú, þegar Michael
var kominn inn?
Rupert gekk til móts við hann
til að heilsa honum — brosandi
og öldungis rólegur. Meðan Janet
stóð og horfði á hann, fannst
henni sem köld hönd nísti hjarta
hennar. En konungur hleypti
brúnum, er hann sá viðmót hans.
— Ég hélt þú værir hættulega
særður.
— Ekki eins hættulega og —
og sumir kunna að hafa vonað,
sagði Rupert og benti á umbúð-
irnar ájhöfðinu. — Þetta er bara
skráma. Þessi ágæti tilræðismað
ur hefur ekki verið sérlega lag-
inn að búa til sprengjur.
— Það eru þeir aldrei — þess
ir bjánar, sem reyna að svipta
mig lífinu, sagði Michael í gort-
andi tón. — Ég held að þorpar-
inn, sem sendir þá gegn mér, sé
ekki heldur eins klókur og hann
heldur sjálfur.
— Máske það — eða þá hitt,
að það er ekki ætlun hans að
drepa þig. Þessar sprengjur, sem
hingað til hefur verið kastað,
hafa máske einungis átt að vera
aðvörun, svo þú fáir tíma til að
gera nauðsynlegar ráðstafanir til
að forðast þá, sem ætlað er að
gera út af við þig.
Konungur þreif af sér hjálm-
inn með glæsilegum handatilburð
um og byrjaði að fara úr káp-
unni.
— Hefurðu hugsað þér að
staldra við? spurði Rupert. —
Hverju á ég að þakka heiðurinn
af þessari heimsókn?
— Við getum sagt, að það sé
bróðurkærleiki — áhyggjur út.af
líðan þinni, sagði hann önuglega,
en svo þagnaði hann allt í einu.
— Nei, en gaman — Rupert
þagði líka, því hann sá hvert
konungur horfði, og nú fann
hann líka til óróleika.
Á stólnum við arininn lá
sveitastúlkukápan, sem Janet
hafði verið í þegar hún kom!
Konungur tók hana upp.
— Hvað er nú þetta? spurði
hann.
Rupert yppti öxlum.
— Það er víst enginn vafi á
að það er kápa.
— Já, en ekki gengur þú í
slíku! sagði konungur hrjúfri
röddu. — Þetta er kvenkápa!
Hann kom nær, og Janet
skildi, að hann hefði komið auga
á glösin og flöskuna á borðinu
við arininn.
Útsala
Vegna fjölda áskorana
verður afmælisútsalan
endurtekin í dag.
(J3ióm ^
Kaupum notaðar blómakörfur
— Vín — og tvö glös! hélt kon
ungur áfram. — Svo ég hef þá
truflað þig í skemmtilegri iðju —
ha, Rupert?
— Nú — og hvað um það?
— Bara það, að ég er mjög
svo hissa á þér! Svipur hans varð
þungur og gremjulegur. — Þessi
kápa tilheyrir sveitastelpu, og ég
man alltof vel, hversu hneykslað
ur þú varst, þegar ég átti í smá-
vegis — nú, jæja. Og nú upp-
götva ég allt í einu, að sá heilagi
Rupert er sjálfur hreint ekki haf
inn yfir slíkt.
Rupert yppti öxlum aftur.
— Ég er nú aðeins maður,
sagði hann rólega.
— Nei, þú segir ekki! Nú gerir
þú mig aftur hissa. Ég hélt að
þú ætlaðir að lifa í sögunni sem
Sankti Rupert með óflekkaðan
skjöld og bjargvættur lands
þíns. Janet sá, að hann varð æ
reiðari.
— Og það held ég reyndar
enn, hélt hann áfram. — Þú ert
ekki einn af þeim, sem gerir þér
dælt við einhverja sveitastelpu.
Þessi kápa þýðir eitthvað annað.
—• Hún gæti verið ágæt sem
dularbúningur, tautaði hann, og
svo sneri hann sér snöggt að
Rupert.
En Rupert var fljótur að átta
sig. Hann hrifsaði kápuna úr
höndum hans.
— Stundum ertu full-barnaleg
ur, sagði hann í því hann sneri
sér til dyranna og lauk upp.
— Hvað ætlarðu að gera?
spurði konungur, en Rupert lét
sem hann heyrði ekki. í stað
þess kallaði hann: — Er stúlkan
þarna frammi ennþá? Hún hefur
skilið kápuna sína eftir — ein-
hver ykkar getur fært henni
hana.
En konungur var stöðugt jafn
tortrygginn. Janet sá, að hann
hugsaði sig ofurlítið um, en svo
þaut hann allt í einu til dyranna.
— Bíðið andartak! skipaði
hann. — Ég skal fá henni káp-
una. Ég hef gaman af að sjá litlu
elskuna, Rupert! Ég ætla að
óska henni til hamingju — veita
henni blessun mína!
— Gerðu þig ekki að athlægi!
•— Rupert!
Það var aðvörunarhreimur í
röddinni, og Rupert áttaði sig
strax. í þetta sinn hafði hann
gleymt, að hann varð að leika
sitt hlutverk, þegar aðrir heyrðu
til. Bæði hans eigin menn og liðs
foringjarnir tveir, sem fylgt
höfðu konunginum, voru í for-
salnum, og gagnvart þeim varð
hann að láta sem þeir konungur
væru perluvinir.
a
r
£
ú
ó
Hann hreyfist, Sirrí. Áfram,
áfram betur.
..... Sparió yðuj- hlaup
A miUi roargra vtjrzlama!
WHUML
(í OllUM
HíttJM'
- Austurstræti
gHUtvarpiö
Laugardagur 21. nóvember
8.00—10.00 Morgunútvar
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
13.00 Oskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14.00 Raddir frá Norðurlöndum: And-
ers Ek les kvæði eftir Bellman,
Fröding og Strindberg. Dr. Peter
Hallberg flytur skýringar á ís-
lenzku.
14.35 Laugardagslögin. — (16.00 Frétt-
ir og veðurfregnir).
17.00 Bridgeþáttur (Eiríkur Baldvins
son).
17.20 Skákþáttur (Baldur Möller).
18.00 Tómstundaþáttur barna og ungl-
inga (Jón Pálsson.)
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Utvarpssaga barnanna: „Siskó á
flækingi" eftir Estrid Ott; VI.
lestur (Pétur Sumarliðason kenn-
ari).
18.55 Frægir söngvarar: Fjodor Sjalja
pin syngur óperuaríur.
19.30 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Leikrit: „Þrír eiginmenn" eftir
L. du Garde Peach í þýðingu
Hjartar Halldórssonar mennta-
skólakennara. — Leikstjóri:
Baldvin Halldórsson. Leikendur
Helga Valtýsdóttir, Valur Gísla-
son, Þorsteinn O. Stephensen,
Indriði Waage, Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir og Helga Bach-
mann.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög. — 24.00 Dagskrárlok.