Morgunblaðið - 22.06.1960, Side 20

23
MORGVNBLAÐ1Ð
Miðvikudagur 22. Júní 1960
Shiplrotó
menn
37
EFTIR W. W. JACOBS
— Hægan, hægan, góða mín,
sagði hann og rétti út höndina.
— Þér vitið ekki sjálf, hvað þess
ir fallegu, litlu fingur yðar eru
sterkir. Þér hafið.... Billf Hvert
í veinandi! Ef þú gerir þetta aft-
ur, slæ ég bölvaðan hausinn á
þér í mola!
Hann stökk svo snöggt á fætur
að Bill, sem vissi sig sekan,
hrökk aftur á bak ofan í bátinn
og hafði næstum dregið fegurð-
ardísina með sér. Þegar sterkur
, — Vissulega Markús, Bangsi
bíður hjá úlpunni minni hvar sem
ég skil hana eftir!
. r— Það er ins gott að þú hefur
armur Toms reisti hana við,
sýndi hún ekki af sér neina þakk
látsemi en hristi sig, reiðilega,
og stikaði síðan af stað eftir
fjörusandinum, en sjómennirnir
fjórir lúpulegir á eftir.
Meðan þessu fór fram, hafði
Knight leitað í fjörunni og ekk-
ert fundið og því snúið innar á
eyna. Strigaskórnir hans gerðu
engan hávaða, er hann stikaði
áfram, lítandi til hægri og
vinstri, þangað til loks hann
vanið hann svona vel, Bjarni.
Úr því hann er blindur, gæti
hann hæglega villzt!
En Bangsi, sem veit að hann
fann það, sem að var leitað, bak
við litla þyrpingu af kókos-
pálmum. Þar ..tóðu þau, hlið við
hlið, horfandi út á hafið og að-
komumaðurinn sá, sér til nokk-
urrar ánægju og skemmtunar, að
armur Carstairs lá utan um mitti
frúarinnar. Nokkra stund var
Knight að horfa nægju sína á
þessa sjón, en þá hóstaði hann
með þeim árangri, að þeim var
eins og blásið sundur og fjarlægð
in milli þeirra varð á svipstundu
heilt skref.
— Kight! æpti Carstairs steini
lostinn.
— Sælt veri fólkið! sagði
Knight vingjarnlega og hneigði
sig fyrir frú Penrose. — Ég er
hingað kominn til að biðja ykk-
ur að snúa aftur til skipsins.
— Snúa aftur til skipsins? át
Carstairs eftir, eins og hann
skildi ekki neitt í neinu.
Knight kinkaði kolli. — Þar er
allt á öfuga endanum síðan þið
yfirgáfuð okkur, sagði hann
hægt. — Liggur við að við eig-
um í borgarastríði. Tollhurst
kom af stað gagnuppreisn í
morgun, en nú er henni lokið og
Vobster hefur tekið við völdum
aftur. Að minnsta kosti var
hann enn við völd, þegar við
fórum, en það er svo sem ekki
loku fyrir það skotið, að Albert
verði orðinn hæstráðandi, þegar
við komum aftur. Ætlið þið ekki
að koma?
— Koma? svaraði Carstairs
vandræðalega. — Koma, þó, pó!
Heldurðu að við höfum yfirgef-
ið skipið með okkar góða vilja?
Knight lézt vera hissa. — Nú,
var það ekki? Ég hélt það hefði
verið eitt atriðið á skemmti-
skránni.
— Hvaða skemmtiskrá?
spurði Carstairs með vel upp-
gerðri undrun.
— Nú, uppreisninni, sem þú
fyrirskipaðir. Var það ekki einn
þáttur í henni?
— Nei, sannarlega ekki, svar
aði Carstairs og leit á frúna. —
Og hvað áttu við með þvl, að ég
hafi fyrirskipað uppreisnina?
verður að finna úlpuna, fylgir
daufum ilm hennar eftir slóðan-
um í áttina að jáxnbrautartein-
unum.
Knight brosti. Svona, svona,
það er allt í lagi, sagði hann glað
lega. — Ég hef séð skipanir þín-
ar til skipstjórans. Meira að
segja hef ég þær enn með hönd-
um. Og það var gott að þær
komust ekki í verri hendur. En
vel á minnst, má ég ekki óska
ykkur til hamingju? Mér þykir
svo vænt um þetta!
Löng þögn. Loksins sagði
Carstairs: — Mér er ekki vel
ljóst, hvað þú ert að tala um.
— Tala um? át Knight eftir.
— Vitanlega trúlofun þína og
frú Penrose! Ég veit, að allir
verða ofsaglaðir að heyra þau
tíðindi. Þetta eru svo hrífandi
endalok ævintýrsins.
— Hvað áttu við með trúlof-
un? spurði Castairs.
— Nú, fyrirgefðu, sagði Knight
rólega. — Ég tók bara mark á
minum eigin augum. Og það
hefðu allir gert.
— Ég banna yður að nefna
það á nafn! sagði frúin reið.
Knight hneigði sig. — Það er
erfitt að átta sig á þessu öllu,
tautaði hann með sjálfum sér.
— Þér komið af stað uppreisn
og eruð fluttar í land á róman-
tísiían hátt, og þegar ég svo
finn yður, njótandi aðstæðn-
anna.......
— Þetta getur verið nóg, sagði
Carstairs hátt, — og við létum
ekki setja okkur í land. Engum
kom það meira á óvart en okk-
ur. Það er bókstaflega óskiljan-
legur leyndardómur.
Knight andvarpaði. — Við lif-
um í aðfinnslusamri veröld og
þú verður að játa, að líkurnar
eru þér andstæðar, sagði hann
hægt. — Það verður erfitt að
sannfæra frú Jardine. Hún er
næstum búin að hrista af sér höf
uðið, og hvað Tollhurst snertir,
þá er hann um það bil að sleppa
sér fyrir fullt og allt. Hann fékk
heldur óvægilega meðferð og ég
er hræddur um, að það verði
erfitt að réttlæta þetta gaman
nægilega við hann. Hann er
óneitanlega gestur þinn. Til hvers
gerðirðu þetta?
Carastirs svaraði engu.
— Þú ert í bölvaðri klípu,
hélt Knight áfram, — en ef frú
Penrose vill semja, held ég að
ég geti bjargað ykkur úr þeirri
klípu. „Endurgreiði allt, ef við-
skiptavinurinn er ekki ánægður!
— Semja? sagði frú Penrose
og leit Knight fyrirlitningaraug-
um.
Knight kinkaði kolli. — Já,
þér lofið mér að eiga Winnie og
lofið að gera það, sem þér getið
— Ef ég aðeins hefði einhvern
til að tala við, væri ég ekki
svona fjári einmana!
íyrir Fred líka og þá skal ég
taka alla skömmina á mig, svar-
aði hann. — Það á vist enginxj
bágt með að trúa mér til svona
uppátækis. Ekkert mun virðast
eðlilegra. En ef þér gangið ekki
að þessu....
— Nei, svaraði frú Penrose
með ofsa.
— Hugsið yður um, sagði
Knight. — Og hafið í huga þessa
löngu ferð heim, með Tollhurst
og frú Jardine.
— Nei, svaraði frú Penrose aft
ur. — Þér segið þeim, hvað þér
viljið og gerið hvað þér viljið-
Ég hef aldrei verið hrifin af yð-
ur og allra sízt nú.
Hún sneri sér til Carstairs, rétti
úr sér og gekk hnarreist áleiðis
að tjaldinu. Knight fylgdi á eft-
ir, hálf-lúpulegur, og þannig
gengu þau þar til þau sáu ung-
frú Mudge og fylgdarlið hennar.
— Jæja, ef þið gangið ekki að
skilraálum mínum, sagði Knight,
sem var kominn samsíða Carsta-
irs, — skal dyggðin fá að launa
sig sjálf. Ég ætla að fórna sjálf-
um mér fyrir vináttu okkar. Þú
heldur þér saman og ég sé um
hitt.
Frú Penrose sneri sér að Carsta
irs. — Þér ættuð ekki að gera
neina samninga við hann, sagði
hún kuldalega.
— Trúlofunin, hélt Knight
Knight áfram, án þess að hrær-
ast, — getur verið leynileg í bili
og þið ættuð bæði að reyna að
vera eins fýld á svipinn og þið
getið.
SHUtvarpiö
Miðvikudagu-r 22. júní
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn.
8.15 Tónleikar — 8.30 Fréttir —*
8.40 Tónleikar — 10.10 Veðurfr.).
12.00 Hádegisútvarp.
12.55 „Við vinnuna“: Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp. —
(Fréttir 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Operettulög.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.25 Um kraftaskáld; — síðara erindl
(Bo Almquist lektor).
21.10 Einleikur á píanó: Snjólaug Sig-
urðsson leikur Ballade Inter-
mezzo og Capriccio eftir Brahms
og Fantasíu í f-moll op. 49 eftir
Chopin.
21.30 Italíubréf frá Eggert Stefánssyni
söngvara (Andrés Björnsson flyt-
ur). —
21.45 Sönglög eftir Edward Grieg: Lille
mari Ostvig syngur með undir-
leik Eriks Werba:
a) Med en Vandlilje.
b) Jeg rejste en dejlig Sommer-
kveld.
c) Et Haab.
d) En Fuglevise.
e) En Svane.
f) To brune öjne.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Vonglaðir veiði-
menn" eftir Oskar Aðalstein; I.
lestur (Steindór Hjörleifsson leik
ari). —
22.30 „Um sumarkvöld": Povel Ramel,
Sigríður Hagalín, Erroll Garner,
Lucienne Delyle, Tennesseee
„Ernie“ Ford, Greta Keller, Van
Wood-kvintettinn og Julie And-
rews skemmta.
23.00 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 23. júní
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn.
8.15 Tónleikar — 8.30 Fréttir —•
8.40 Tónleikar — 10.10 Veðurfr.).
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 „A frívaktinni'*. sjómannaþáttur
(Guðrún Erlendsdóttir).
15.00—16.30 Miðdegisútvarp.
Fréttir kl. 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
20.00 Fréttir.
20.30 Breiðfirðingakvöld:
a) Tvö breiðfirzk skáld í Vestur-
heimi um síðustu aldamót;
erindi (Séra Arelíus Níelsson).
b) Ljóðalestur (Guðbjörg Vigfús*
dóttir og Steinunn Bjartmarz).
c) Einsöngur (Kristín Einarsdótt«
ir). —
d) Tvær breiðfirzkar sjóferðasog-
ur, skráðar af Jens Hermanns-
syni (Bergsveinn Skúlason).
21.40 Tónleikar: Músík eftir Lange-
Miiller við leikritið „Einu sinnl
var“ eftir Drachmann (Aksel
Schiötz söngvari, kór og hljóm-
sveit konunglega leikhússins 1
Kaupmannahöfn flytja; John
Hye-Knudsen stj.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Vonglaðir veiði-
menn“ eftir Oskar Aðalstein; U.
Steindór Hjörleifsson leikari).
22.30 Sinfóníutónleikar: Sinfónía nr9
6 í F-dúr op. 68 (Pastorasinfóní*
an) eftir Beethoven (Concertge^
bouw-hljómsveitin í Amsterdam
leikur; Erich Kleiber stjórnar).
23.15 Dagskrárlok.
Sumarvinna
á skrifstofu
Piltur eða stúlka sem unnið hafa á skrif-
stofu óskast til að leysa af í sumarfríum
2x/i—3 mánuði.
Tilboð er tilgreini aldur og fyrri vinnu-
veitanda sendist afgr. Mbl. merkt:
„Sumar 1960 —3556“.
Stúlka oskast
allan daginn til afgreiðslustarfa.
ÍUUzVZkU,
Vesturgötu 29.
Skáldið og mamma lítla
1) Sjáðu stjörnurnar, Lotta! Þær
«ru svo margar, að við gætum
ekki....
2) ....talið þær þó við héldum
áfram í alla nótt!
3) Hvað er þetta, pabbi? Þú veizt,
að ég get talið upp að 29!!
a
r
L
ú
ó