Morgunblaðið - 15.12.1960, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 15. des. 1960
MORnVNQLAÐlÐ
3
★
EINS og skýrt var frá í laug-
ardagsblaðinu, féll snjóflóð,
sl. fimmtudag, nokkru fram-'
an við baeinn Baugasel, sem
er fremsti baer I Barkárdal,
en hann gengur austur úr
Hörgárdal. í þessu snjóflóði
slasaðist annar bóndinn á
Baugaseli, Friðfinnur Frið-
finnsson og annar fjárhundur
þeirra fegða týndist.
Sl. sunnudag fór frétta-
maður frá blaðinu vestur að
Baugaseli og átti tal við Frið
finn og aðra heimamenn.
Baugasel er eins og áður
segir fremsti bser í Barkár-
dal, og nokkuð afskekktur.
Farið er fram norðanvert í
dalnum, og er þá farið af aðal i|
veginum skammt frá I»úfna-
völlum, má heita, að þeir 8
km, sem þá eru ófarnir, séu i:
vegleysa og aðeins fserir jepp
Friðfinnur bóndi Friðfinnsson rúmliggjandi eftir að hafa bjargazt úr snjófióði.
í snjóflóði

um, eða öðrum líkum bílum.
Þarna fram í dalnum er undir
lendi lítið, fjöllin snarbrött,
og víða sést að skriður hafa
fallið og rutt burt öllum
gróðri.
„Pabbi liggur í rúminu".
Á hlaðinu að Baugaseli
hittum við nokkur börn að
leik, og er við spyrjum um
Friðfinn bónda yngri, svara
þau: „Pabbi liggur í rúminu“
og síðan hlaupa þau inn í bæ.
Að vörmu spori kemur út
ungur maður, Páll Friðfinn.s-
son, og við segjum erind’ð,
hvort við fengjum að spjal’a
við Friðfinn og aðra heima-
menn um snjóflóðið, sem féll
á fimmtudaginn.
„Jú, það er velkomið, ger-
ið svo vel að ganga í bæinn“.
Við hittum Friðfinn í svefn
stofu sinni, þar sem hann ligg
ur í rúmi sínu og lítur jafn
framt eftir dóttur sinni ungri.
„Segðu okkur, Friðfinnur,
hvar varstu staddur og hvern
ig var ferðum þínum háttað,
þegar snjóflóðið féll?“
„Við Reynir bróðir minn
fórum á fimmtudagsmorgun
að huga að kindum hér fram
á dalnum. Haustið og það sem
af er vetrar hefur verið svo
einmunti gott, að við höfum
beitt fénu og hýstum það
fýrst 3. þ. m. Síðan hefur það
þó verið úti alla daga. Þetta
eru um 270 kindur og þurfa
því nokkurt eftirlit.
Við vorum komnir nokkuð
fram fyrir hálsinn hérna inn
og vestur og vorum á svo
nefdnum Skeiðum. Ég á
þeirri neðri, Reynir á þeirri
efri. Þar framundan heitir
Brattagil. Oft fara snjóhengj-
ur þar niður. en hafa ekki til
þessa valdið skaða. Ég ætl-
aði nú yfir gilið, taldi það ó-
hætt, þar sem snjór var lít-
ill. Hundar tveir voru með
okkur og hlupu þeir brátt á
undan mér niður gilið. Er ég
var skammt kominn, heyrði
ég hávaða, og er ég leit upp
eftir gilinu sá ég snjóhengju
korha brunandi á mig. Of
seint var að snúa við og held-
ur engim leið að komast yfir
áður en hún næði mér. Ég
tók því þann eina kost sem
um var að ræða, og ég hef
runar oft notað áður, að fá
góða fótfestu, halla mér á
móti flóðinu og standa sem
fastast. Að þessu sinni dugði
þetta þó ekki, og er snjórinn
náði mér í axlir, missti ég
fótfestuna, færðist í kaf ög
barst með flaumnum".
„Skinnið sært og Wó*ri«sa“.
„Misstir þú ekki meðvitund
meðan á þessu stóð?“
„Nei, en ég var allur á kafi
og sá ekki neitt“.
„Hvernig er að lenda i
svona? Hvað hugsaðir þú?“
„Ja, þetta var nú ekki löng
stund, og ég held ég hafi
hreint ekkert hugsað. Þegar
ég áttaði mig almennilega, lá
ég neðst í gilinu, en þó með
höfuðið og a.m.k. aðra hönd-
ina upp úr sjónum“.
„Fannst þú þegar til í fæt-
inum eða annars staðar?"
„Nei, ég fann hvergi til .og
fyrsta hugsunin var að Kalla
í Reyni. Hann kom til mín
litlu síðar, þá hafði ég víst
skreiðzt upp að mestu og á
fætur, en þá fór ég að finna
til, einkum í fætinum og
einnig mun ég hafa fengið
allþungt högg á höfuðið. .Er
ég fór að aðgæta fótinn, sá
ég að buxurnar voru allar
höggnar og rifnar, skinn víða
sært og blóðrisa".
„Hvernig var nú umhorfs
þarna?“
„Ég hafði eins og ég sagði
áðan, stöðvazt neðst í gilinu,
í smá bolla sem þar er, þar
hafði öll hengjan hrannazt
upp. Hún hafði borið mig

röska 100 metra og niður í 50
—60 m djúpt gil. Ef orka
hengjunnar hefði hinaveigar
verið nokkru meiri, hefði ég
borizt fram af næsta stalli,
og þá ofan í hyldjúpt kletta-
gil, þá væri ég ekki nú hér
til frásagnar".
„Hvað varð um hundana?“
„Kolur. sem tók á móti þér
með gelti áðan, krafsaði sig
sjálfur upp og sýnist ekki
hafa orðið meint af. Hinn hef-
ur ekki fundizt enn, þrátt fyr
ir ítrekaða leit. það var af-
bragðs fjárhundur“.
Á fjórum fótum.
„Þegar þú hafðir jafnsð þíg
þá hafið þið lagt af stað heim
til bæjar".
„Ég átti ekki gott með að
ganga. Reynir hjálpaði mér
niðúr undir jafnsléttu, en
hljóp síðan heim eftir'hjálp.
Á meðan mjakaði ég mér svo
lítið i áttina, en fór það víst
mest á fjórum fótum. Þegar
svo jeppinn kom, sóttist ferð
in fljótt. Ég komsf fljótt í
rúmið og síðan hef ég le<»ið.
„Hvernig eru svo meiðsl-
in?“
„O, þetta er nú ekki svo al-
varlegt, lærið og fóturinn
marinn og rispaður, en þetta
jafnar sig, líðanin er bara
nokkuð góð, og seinna í vik-
unni vona ég, að ég geti eitt-
hvað farið að rölta úti við“.
Búið á Baugaseli er svo
sem ekki mjög illa sett, þó
anar bóndinn forfallist
nokkra daga, því hér er ó-
venju margt um karlmenn,
miðað við sveitaheimili eins
og nú tíðkast. Ábúendurnir
eru tveir, Friðfinnur Sig-
tryggsson, á sjötugs aldri, en
ern og hress og gengur að
allri vinnu, sonur hans, Frið-
finnur, býr hér einnig eins
og áður segir. Auk þess eru
svo bræður hans tveir, Pá'.l
og Reynir.
Áður en við kveðjum fjöl
skyldurnar að Baugaseli,
fáum við að taka nokkrar
myndir. Við það tækifæri
segir Friðfinnur eldri méfr,
að leitt sé til þess að vita,
en líklega fari þessi góða jörð
bráðum í eyði. „Jú, það gera
samgönguvandræðin, því þó
ekki sé langt á þjóðveginn í
kílómetrum, þá er þetta eins
og þú sérð enginn vegur, að
eins fær jeppum, en oft eng-
um bílum, já, jafnvel ekki
einu sinni traktor".
Já, það er nú meinið, það
vantar viða vegi á okkar
kæra íslandi.
St.E.Sig.
STAKSTEIiMiVR
Bærinn Baugasel í Barkárdal
Aðstoð við byggingar
í sveitum
Á síðasta Alþingi flutti Jón
Pálmason, alþingismaður frá
Akri, frumvarp til laga um
heimild fyrir Nýbýlastjórn rikis-
ins til að veita efnalitlum bænd-
um, sem byggja íbúðarhús á
jörðum sínum byggingarstyrk
svipaðan þeim, sem stofnendur
nýbýla fá. Flutningsmaður þessa
máls benti á,. að þörf fyrir slíka
aðstoð væri ókaflega mikil þar
sem það væru yfirleitt fátækustu
bændurnir, sem ættu eftir að
byggja íbúðarhús á jörðuni sín-
um og byggingarkostnaður het’ði
alltaf verið að hækka á síðus'u
árum.
Fyrrgreint frumvarp Jóns
Pálmasonar var samþykkt ív
Alþingi sl. vetur. Nú hefur Ný-
býlastjórn ákveðið að á þessu
ári skuli 20 bændum veittur
byggingarstyrkur á grundvelli
þessara laga. Á síðasta fundi Ný-
býlastjórnar var frestað að taka
ákvörðun um nokkrar fteiri um-
sóknir vegna ónógra upplýsinga.
Má gera ráð fyrlr að eittlivað
af þeim umsóknum verði af-
greitt siðar i vetur. Hámarks-
styrkur á íbúðarhús samkvæmt
fyrrrreindum lögum er 25 þús-
und krónur.
Erfiðl^’kar siávar-
útvegsins
Fingnm dylst að ísÞtivVur
sjávarútvegur á um þessar
mundir við mikla erfiðleika nð
stríða. Kommúnistablaðið segir
í gær, að bessir erfW-'kar séu
fyrst og fremst afleiðing við-
reisnarráðstafana núverandi rík-
isstiórnar. Enginn heilvita m>ð-
ur leggur trúnað á bá staðhæf-
ingu. Það eru verðbóleustefna
vinstri stjórnarinnar og hin gíf-
urlega hækkun framieiðs-Iukostn
aðar, ásamt aflabresti og mark-
aösvandræðum, sem valda vand-
kvæðiim sjávarútvegsins í dag.
Alhjóð man, að þesar vinstif
stjómin hrökklaðist frá völdum,
lýsti forsælisrá.'ðherra hennar
því yfir, að algert hrun vofði
yfir, óðaverðbólga væri fram-
undan og rikísstjórn hans ættl
engin sameiginleg úrræði til
lausnar þeim vanda. Þetta var
sá minnisvarði, sem vinstrl
stjórnin reisti sér. Það kom í
hint núverandi stjórnar að taka
við þrotabúi hennar. Hún hefur
gert víðtækar ráðstafanir til við-
reisnar. Sumar þeirra hafa þeg-
ar borið árangur og óhætt er að
fullyrða að rekstur atvinnutæki-
anna muni komast á heilhrigðan
grundvöll, ef ríkisstiórnin fær
frið til þess að framkvæma
stefnu sína.
Revna að torvelda
viðreisnarstarfið
En það er einmitt það,
sem stjórnarandstaðan, banda-
lag Framsóknarmanna og
kommúnista, vill ekki. Þessir
flokkar, sem sjálfir gáfust svo
hrapallega upp við að stjórna
landinu, reyna að torvelda nú-
verandi ríkisstjórn viðreisnar-
starfið eftir fremsta megni. Þeim
nægir það ekki að hafa sjálfir
komið íslenzku efnahagslífi í al-
gert öngþveiti. Þeir vilja líka
hindra að núverandi stjórn tak-
ist að skapa heilbrigt efnahags-
ástand í landinu, byggja upp
það sem vinstri stjórnin reif nið
ur.
Bandalag Framsóknarmanna
og kommúnista hefur valið
aumlegt og ömurlegt hlutskipti.
Þessi ábyrgðarlausa stjórnarand
staða iætur sig þjóðarhag engu
varða. Hún einbeitir sameinuð-
um kröftum sínum að þvi að
hindra þá efnahagslegu viðreisn,
sem þjóðinni er lífsnauðsynleg.