Morgunblaðið - 15.12.1960, Qupperneq 16

16
M o n G v mi r a n i f>
■Fimmtudagur 15. des. 1960
i
Ný stórbrotin
skáldsaga frá _
Suður-Afríku:
Of seint,
óð inshani,
eftir Alan Paton
íslenzkað hefir
Andrés Björnsson
Saga um samskipti
hvíts manns og þel-
dökkrar stúlku í Suður
Afríku, þar s^m járnlög
Búa ráða.
☆
Aðrar nýútkomnar
skáldsögur eru þessar:
Herleidda stiilkan
saga frá Tyrkjaráninu
Guðrún SigurSardóttir
frá Jaðri — minning
1 DAG verður til moldar borin
Guðrún Sigurðardóttir, Sóleyjar
götu 15, sem andaðist á hjúkr-
unarheimilinu Sólvangi 5. þ. mr
Guðrún var fædd á Jaðri í
Hrunamannahreppi 9. ágúst
1869. Foreldrar hennar voru
hjónin Ingibjörg Jónsdóttir frá
Kolsholti í Flóa, Gíslasonar frá
Egilsstöðum, og Sigurður Jóns-
son, .Sveinbjömssonar frá Tungu
felli og konu hans, Guðrúnar
Guðmundsdóttur, hreppstjóra í
Hellisholtum, sem var móður-
bróðir Magnúsar Andréssonar,
alþm. í Syðra-Langholti.
Þau Jaðarsystkinin voru níu,
sjö synir og tvær dætur og er
nú eitt þeirra á lífi. Það er Guð-
mundur, er. dvelur í Elliheimili
Vestmannaeyja
Guðrún fór snemma að vinna,
því að systkini nennar fóru að
heiman, þegar þau fóru að geta
' urjíiið fyrir sér, og varð hún því
að taka að sér störf, bæði úti og
inni, endá hlífði hún sér ekki
og vandist ung við að beita
allri orku sinni i þágu fjölskyld-
unnar. — Heima á Jaðri byrjaði
hún ánemma að vefa og saumaði
síðan á bræður sína og annað
heimilisfólk eftir að . hýlri háfði
lært fatasaum ‘hjÁ 'Öftiiú Samú-
elsdóttur, klæðskera' .í Keykja-
vík. ■" ■ " -
K: * •'*•'*'

~
BÚSLÓÐ AUGLÝSI R

KJæðaskápa
slofuskápa, bor^slofuskápa
Verzl. BÚSLÓD
Njálsgötu 86 — Sími 18520
*

T amningastöð
Hestamannafélagið Fákur
hefur ákveðið að reka tamningastöð í vetur, ef
næg þátttaka fæst. (Aðal tamningamaður Höskuld-
ur: Eyjólfsson frá Hofstöðum). Hvert tamningatíma-
bil er tveir mánuðir. — Þátttökugjald er kr. 1200.00
á mánuði fyrir húsnæði, hirðingu, fóður og tamningu,
Tilkynna þarf þátttöku fyrir 1. jan,
Stjórn hestamannafélagsins Fáks
Guðrún var gift Hjörleifi Ein-
arssyni, Kjartanssonar frá Skóg-
um undir Eyjafjöllum. Bjuggu
þau fyrst í fjögur ár í Bergskoti
í Grindavík og þar fæddist eldri
sonur þeirra, Siguringi, en siðan
flúttust þaú til Keflavíkur og
þcr er Einar, yngri sonur þeirra,
fæddur.
Þau hjónin voru mjög sam-
hent og unnu bæði fyrir heim-
ilinu, hann oftast við sjóróðra,
en hún fór í sveit og var þá oft
með eldri son sinn með sér. Hin-
um kom húri fyrir hjá Jóni
Oddssyni á Bæjarskerjum og
hans ágætu fjölskyldu. Var það
hans annað héimili.
Guðrún missti mann sinn árið
1922, eftir 22ja ára sambúð. Bjó
hún þá áfram í húsi þeirra í
Keflavík til ársins 1930. Þá
byggðu þau sér hús við Söleyj-
argötu 15 í Reykjavík. Voru þá
báðir bræðurnir bifreiðastjórar,
og Siguringi kennari á vetrum.
Það ár fékk hann stöðu við
Austurhæjarskólann, sem þá var
riýbyggður og kennir þar gnnþá.
Einar kvæntist litlu síðar, en
Sigúringi bjó með móðuc sinni
j^Tá.tíð. / '■'
Guðrún var mjög námfús og
vi’.di líka fræða aðra, enda hafði
húri ;^f£jábarnaskóla í Keflavík,
þegar hún : bjó þar. —• Rithönd
hennar vár fögur og lestur
hennar skýr og túlkandi. —
Hún las mikið af góðum bókum,
éaíaði úm efni þeirra og ritaði
hjá,,;áé§.: minnisverð atriði úr
bókurn og' bkiðum.
Hún .vái’ mjög skýr í hugsun
og mirinisgóð, svo að hún gat
rakið ætfrr tnanna, sérstaklegá í
uppsveitumi Árnessýslu.
Þá hafði hún glöggt auga
fyrir- fegurð riáttúrunnar, enda
var náttúrúfégufð mikil á æsku-
stöðvum hennar. Hún var líka
mikil ræktunarkon'a og hlynnti
vel; að matjúrtum, blómum og
trjárii í garði sínum.
Skapfésta ög starfsáhugi auk'
hlýju og trygglyndis voru ríkir
eðlisþættir hjá Guðrúnu. —
Var þetta, samfara svipmiklu
yfirbragði og fastmótuðum ætt-
areinkerinum, grundvöllur mik-
ils persónuleika. — Svo ungleg
var hún áttræð, eins og með-
fylgjandi. mynd sýnir, að ýmsir
héldu hana vart meira en sex-
tuga. Og enn var hún ótrúlega
ungleg níræð. Þó var hún sí-
starfandi, bæði úti og inni, allt
fram yfir 91 árs afmælið
Það var birta yfir svip rienn-
ar, enda leit hún björtum aug-
um á tilveruna og sá í öllu
handaverk Guðs, hjálp hans og
r.áðarríka handleiðslu. Húslestra
las hún reglulega alla tíð og
Passíusálmana á föstunni. Og
kristilegur andblær og friður
rikti jafnan á heimili hennar.
Þess vegna var það svo hugljúf-
ui dvalarstaður, einnig fyrir
innlenda og erlenda gesti, sém
stundum dvöldu þar vikum sam
ari án endurgjalds. Einkum voru
það stúdentar og fátækir lista-
menn. _ Gerði einn þeirra , af
henni teikningu og fagurt mál-
yerk. Einnig gerði frændi henn-
ar, Eiriar Jórissöri iriyndhöggvari,
ágæta mynd af hénni og marini
hennar... .
Heimilisrækin var bún meS
afbrigðum. Heimilið varð að
gariga fyrir öllu öðru. Hún var
mjög stjórnsöm og hagsýn hús-
móðir og bjó alla tíð til heil-
næman ög góðan mat, eins þó
að efni væru í fyrstu af mjög
skornum skammti, enda hafði
hún í æsku lært matreiðslu hjá
tveim af frefnstu húsmæðrum
þessa bæjar, móður Sigurðar
Eggerz og Guðbjörgu Torfadótt-
ur. —■
Ég,r sem þessar línur rita, hef
átt þyí láni að fagna að bua í
húsi þeirra Guðrúnar og Sigur-
inga frá því ég kom til bæjar-
ins og hef gengið um sömu dyr
og þau og mætumst við oft í
forstofunni.
Það var gaman að tala við
Guðrúnu, því að hún var svo
fróð og fylgdist með öllu. Oft
var hún að Syngja sálma, því að
hún v^r ýei- trúuð, k'öna. Hún
var mér ög konu miririi eins og
bc-zta móðir.
Ég sá Guðrúnu aldrei skipta
skapi: í öll þessi ár. Það var allt
af sama stillingin og festan í
fari heqnar. Mér þótti mikið
vanta, þegar ég sá hana ekki,
er ég kom heim frá vinnu.
Ég kom oft- inn til Guðrúnar,
þegar hún, var búin að ljúka
við heimilisstörfin. Þá sat hún
við að hekla eða sauma í, og
þsð var meiri snilldin að sjá það
eítir svo fullorðna konu.
Hún átti því láni að fagna, að
synir hennar voru henni mjög
góðir, og átti hún því ham-
ingjuríka ellidaga hjá Sigurmga.
Svo kveð ég þessa látnu,
góðu konu og bið góðan Guð
að blessa hana, syni hennar og
ættingja. — Blessuð sé minning
hennar.
Ingimundur Sæmunðsson,
(söguleg skáldsaga)
eftir Sigfús M. John-
sen, 308 bls. Verð kr.
195.—.
Messalína,
(söguleg skáldsaga)
eftir Conte Castellano,
verð kr. 148.—. (Krist-
tnann segir í ritdómi:
„Þetta er spennandi og
efnisríkur reyfari gerð-
ur af þjálfaðri tækni-
kunnáttu . . .“)
Helga í Stóruvík,
eftir Sólveigu Sveins-
son, heillandi íslenzk
ástarsaga.
Verð kr. 116.—.
*
Bókaverzlun Isafoldar
SHOLEM ASCH
RÓMVERJINN
í bókinni er á frábæran hátt lýst þjóðháttum á Krists
dögum í landinu helga, stéttamun, ofurveldi Rómverja,
frelsisbaráttu Gyðinga og Messíasardraumum þeirra.
1 þessu þjóðfélagi birtist Jesús frá Nazaret.
Lýsing guðspjallanna á ævi og starfi Jesós hefir
ávaiit verið viðfangsefni skálda og listamanna og fátt
mun erfiðara en taka þetta stórkostiega og viðkvæma
efni til skáldlegrar meðferðar að nýju, eins og gert
er í þessari bók.
Mönnum ber saman um, að í þessu verki Scholem
Asch beri skáldskapargáfu hans hæst, enda er bókin
í heiid talin ein hinna merkustu bókmenntaafreka
von-a thna.