Morgunblaðið - 30.03.1961, Blaðsíða 6

6
MOnrrVlSnrHT>^9
Fimmtudagur 30. marz 1961
JÓN Jónsson skýrði blaðamönn-
um frá því á fundi í gær . . .“
Eitthvað á þessa leið hljóðar upp
hafið af mörgum fréttum, sem
birtast, bæði í Morgunblaðinu og
öðrum dagblöðum. Það eru marg-
ir fundir haldnir í henni Reykja-
vík, ný verzlun opnar á Lauga-
vegi, blaðamaður þangað, góð-
gerðarstofnun efnir til merkja-
sölu, Þjóðleikhúsið frumsýnir nýj
an leik, málverkasýning er opn-
uð o. s. frv., o. s. frv. Allstaðar
þar sem eitthvað markvert ger-
ist er blaðamaður viðstaddur
Eg vil nú til gamans reyna að
draga upp svolitla mynd af þeirri
Halldóra Gunnarsdóttir
Hanastélssamkvæmið
hlið fundanna, sem ekki kemur
fram í fréttum. Blaðamannafund
irnir eru að sjálfsögðu eins ólik-
ir og andlitin á götunni og frétt-
næmi þeirra mismikið. Sagan á
bak vð þessar fréttir er að sjálf-
sögðu ekki eins spennandi og af
ýmsum öðrum fréttum. Blaða-
menn allra blaðanna fé sömu
fréttina í hendur samtímis, síð-
an röltir hver til síns heima og
breiðir úr henni eftir beztu getu.
* * *
Því er ekki að leyna, að ég
varð fyrir pínulitlum vonbrigð-
um á fyrsta blaðamannafundin-
um, sem ég var viðstödd haustið
1959. Hann var haldinn á barn-
um í Naustinu klukkan hálf fimm
síðdegis. Ég fór tímanlega. Á
barnum voru nokkrir virðulegir
karlmenn í hrókasamræðum. Þeir
tóku ekki eftir því er ég kom
inn, svo ég settist hljóðlega við
eitt borðið og lét sem minnst
fara fyrir mér. Síðan komu fleiri
menn inn, heilsuðu og kynntu
sig. Það voru blaðamenn frá hin-
um blöðunum og útvarpinu. Allt í
einu rann það upp fyrir mér, að
ég hafði steingleymt að heilsa.
„Frá hvaða blaði er frökenin",
spurði loks einn. Það var afar
hátíðlegur maður, sköllóttur og
með gleraugu. t
„Morgunblaðinu", hvíslaði ég.
Blaðamennirnir tóku fram blöð
og skriffæri úr pússi sínu og tóku
að skrifa niður punkta. Hið sama
gerði ég. Nokkrir blaðamannanna
spurðu gáfulegra spurninga.
Fundurinn var ákaflega virðuleg-
ur og samræður gengu stirt.
„Guð hjálpi mér“, hugsaði ég.
„Eru þeir svona þessir blaða-
mannafundir." Sá ljómi, sem mér
hafði ætíð fundist stafa af blaða-
mannafundum, tók nú að fölna
ískyggilega.
Fundurinn stóð í rúman klukku
KABELWERK ADLEBSHOF
Berlin Adlershof, Biichnerweg 81/91
Deutsche Demokratische Republik
framleiðir:
Tengivíra- og fjölvírastrengi í síma-, útvarps-
og sendistöðvar.
Sterkstraums-leiðslur fyrir hreyfanleg tæki.
V E B
tíma. Ég skrifaði um hann heilan
dálk.
- * * *
En fljótlega kynntist ég ann-
arri hlið blaðamannafundanna,
sem sé hanastélssamkvæmunum
og þeim freistingum, sem hverj-
um blaðamanni er búin.
Það þykir sjálfsagður hlutur
að bjóða blaðamönnum upp á
hressingu við ýms tækifæri, ann-
að hvort kaffi og gott meðlæti,
eða koníak, kokkteil og snittur,
já stundum jafnvel asna. Frum-
legasta næringu hef ég fengið á
blaðamannafundi, sem var nið-
ur í Grandaveri, þegar blaða-
mönnum var boðið að skoða björg
unarbátinn af Þórði Ólafssyni. Þá
var mér boðið upp á skipbrots-
mannakex. Ég þáði heila köku,
virti hana fyrir mér og hugsaði
til þess, hvernig mönnum liði í
hrakningi úti á rúmsjó með því-
líkar krásir í höndunum. Ég
beit varlega í eitt horn hennar.
Kexið var þurrt fyrst í stað, en
mýktist fljótlega upp í munni
mínum.
„Kexið framkallar engan
En það voru hanastéls-
samkvæmin, sem ég ætlaði að
fara að ræða um. Flestir þykjast
kannski fullgildir þegar rætt er
um þá tegund mannfagnaðar, en
þegar á ritvöllinn er komið, stencl
ur maður í skugga hinna stóru.
Allir orðhögustu rithöfundar
heimsins hafa sem sé haft þau
að eftiriætisyrkisefni.
Hanastélssamkvæmin vilja oft
dragast á langinn. Það er nú einu
sinni svo að menn vilja nevía
meðan á nefinu stendur. Svo
rammt kveður að þessu, að þvl
hefur verið slegið fram, að sá
maður, er fyndi aðferð til að s’á
botninn í hanastélssamkvæmin,
yrði ríkasti maður heims, ef hon
um tækist að afla einkaleyfis á
uppfinningunni.
Venjuleg hanastélssamkvæmf
enda oftast nær ekki fyrr en hver
dropi er uppurinn, en blaða.
mannagreyin eru þá löngu brott.
gengnir. Þeir neyðast sem sé
alltaf til að tölta heirn
í tíma til að skrifa fréttir
af öllum herlegheitunum. Er þá
engin furða þótt orðfærið lendi
í annan verðflokk, kandmögunn
landsins til hrellingar. ^
Auðsætt er að ráðstefnur þess.
ar hafa mikilvægu hlutverki að
gegna í fréttalífinu og ekki dug.
ar að ganga að slíkum verkefn*
um með neinu írafári. Þetta
skilja bæði blaðamenn og gest.
gjafar, enda er farið að öllu me3
stökustu rósemi. Þegar menn eru
búnir að koma sér þægilega fyr.
ir, eru glösin fyllt rækilega, blaða
menn boðnir velkomnir og síðan
er skálað fyrir málefninu. Fund.
arboðendur taka ekki til að flytja
tölur sínar fyrr en þeir eru viss.
ir um, að öllum sé farið að líða
vel. í öryggisskyni er svo stað.
reyndunum útbýtt á pappír, þvl
tvö skilningavit eru betri en eitt.
Lokastigið eru svo frjálsar um.
ræður meðal blaðamanna og gest
gjafa, unz klukkan glymur þeim
fyrrnefndu og nefinu er snúið
heim á leið.
* * * -r
Daginn eftir er þess getið 1
dagblöðum bæjarins, að á blaða-
mannafundi ... Hg,
þorsta,“ sagði sá, sem boðið hafðL
„En þér þurfið ekki að borða
meira 1 dag, ef þér Ijúkið við
kökuna. Hún inniheldur nefni-
lega sólarhringsforða af nær-
ingu“.
Umboðsmenn:
RAFTÆKJASALAN HF., Reykjavík Pósth. 728.
KIWI
er helmsþehkt
gæðavara
IkK
Allar upplýsingar veitir:
Deutsher Innen-und Aussenhandel
Berlin N 4 — Chaussestrasse 112
Deutsche Demokratische Republik