Morgunblaðið - 30.03.1961, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 30. marz 1961
MORCVNBLAÐ1Ð
5
Elín Pálmad.:
Þá var
1 í>að eru talsvert skiptar sko<5-
anir um hvort í rauninni sé til
nokkuð sem heitir heppni. Frétta
menn verða þó oft rækilega varir
við að heppnin kemur þeim til
hjálpar eða þá þeir verða fyrir
barðinu á óheppninni. Stundum
koma upplýsingarnar svo að
segja upp í hendiurnar á þeim, í
önnur skipti virðist nær óger-
legt að fá úr því skorið hvort
óljós fregn er algerlega úr lausu
lofti gripin eða raunverulega
stórfrétt, sem hefur við rök að
styðjast. Sé sem gæti gefið upp-
lýsingarnar er kannski að veiða
lax uppi í öræfum eða að fylgja
ömmu sinni til grafar norður í
landi. Fimmtudaginn 8. október
1959 var heppnin t.d. á okkar
bandi.
Ég sat hin rólegasta við að
þýða grein í næsta sunnudags-
blað, rétt ófarin í kaffi, þegar
okkur barst óljós fregn um að í
Grindavík eða einhversstaðar á
nærliggjandi fjörur hefði rekið
bjarghring, sem sennilega væri
úr Hans Hedtoft. Þetta danska
Grænlandsfar hafði farizt með
allri áhöfn suðaustur af Hvarfi
31. janúar 1959 og ekki fundist
tangur né tetur af skipinu fyrr.
Málið hafði valdið stanzlausum
deilum í danska þinginu og ver-
ið mikill blaðamatur í Dan-
mörku. Þetta var því stórfrétt ef
sönn reyndist. Mér var þegar í
stað falið að sjá um hana.
Mér tókst ekki að ná síma-
sambandi við nokkurn þann að-
ila sem kannaðist við slíkan
bjarghring, hvorki hjá Slysa-
varnafélaginu né annars stað-
er. Þegar komið er fram í októ-
ber, dimmir fljótt og þá lítið svig
rúm til að taka myndir og safna
efni á víðavangi, Þennan dag
var líka dimmt í lofti, rok og úr-
koma. Það var ekki um annað að
ræða en að reyna að hafa upp
é hringnum í snarheitum. Við
Ólafur K. Magnússon Ijósmynd-
ari náðum okkur í bíl og þeyst-
um af stað til Grindavíkur.
’ Blaðið hafði engan fréttaritara
I Grindavík um þessar mundir,
en um leið og ég hljóp út, tók
ég upp nafnið á sölumanni blaðs
ins á staðnum. Við fundum hús-
ið fljótlega. Sölumaðurinn reynd
ist vera ungur drengur. Pabbi
hans hjálpar honum við starfið,
en þeir feðgar höfðu ekki heyrt
um að neitt merkilegt hefði rek-
ið á fjörur í Grindavík. Bkki
heldur aðrir sem við hittum. Við
komumst þó að því að símstöðv
arstjórinn, Sigurður Þorleifs-
son, er einnig formaður Slysa-
varnadeildarinnar á staðnum,
og því manna líklegastur til
að vita um sjórekinn bjarghring
Við leituðum til hans. Hann
kannaðist ekkert við sögu okk-
ar, en sagði að þarna í nágrenn-
inu ræki mest á fjörur í landar-
eign tveggja bæja. Bauðst hann
til að ganga úr skugga um hvort
nokkuð hefði fundizt þar.
Á hálum liælum í fjörugrjótinu
Fyrst hringdi hann fyrir okk-
ur að Hrauni, sem er austasti
bærinn í Þórkötlustaðahverfi
við Grindavík. Og þá var það
sem heppnin kom í spilið. Bónd-
inn, Magnúg Hafliðason, sem
var einn heima þennan dag, var
staddur inni í bæ, og hann
kvaðst einmitt hafa fundið dansk
an bjarghring, með áletruninni
Hans Hedtoft. Við biðum ekki
boðanna en ókum sem leið ligg-
ur að Hrauni.
Magnús bóndi var drifinn nið
ur 1 fjöru með hringinn og á
staðinn þar sem hann hafði fund
izt. Þetta var í ljósaskiptunum
og hífandi rok og brim. Þarna
staulaðist ég nú á eftir Ólafi og
Magnúsi yfir hnullungana í fjör
unni á einum af þessum nýmóð-
ins skóm með mjóum, háum hæl
um og vindurinn tætti hárið á
mér í allar áttir og reif í káp-
una. (Eitt aðalvandamál kven-
fólksins, sem stundar blaða-
mennsku, er að hitta á að fara
að heiman á morgnana í spari-
skónum og sæmilega til fara,
þegar maður er svo sendur í ein-
hverja hátíðlega vígslu innan
um uppdubbaða gesti með kok-
teilglös í höndum, og að koma í
vinnuna í bússum og víðu pilsi,
. þegar klifra þarf yfir borðstokk
inn um borð í togara eða labba
yfir hraungrýti úti á landi. Und-
irrituð hittir venjulega á að
þurfa að leggjast á magann á
borðstokkinn og vinda fætuna í
hafti í þröngu pilsi og háum hæl
um um borð og vaða á óhreinum
bússum inn á gólf í hátíðlegri
veizlu. Þarna er enn spurning
um heppni eða óheppni).
Jæja, við komumst öll yfir
fjörugrjótið án þess að fótbrotna,
Ólafur smellti nokkrum mynd-
um af Magnúsi með hringinn, ég
spurði hvernig í ósköpunum
honum hefði dottið í hug að líta
ofan að sjónum einmitt þegar
hringurinn lá þar, og er við lögð-
um af stað í bæinn var komið
myrkur. Við hefðum semsagt
ekki mátt koma mínútu seinna.
Ólafur framkallaði myndirn-
ar, ég skrifaði frásögn: „Bjarg-
hring úr Hans Hedtoft rekur í
Grindavík". Það var liðið á
kvöldið, þegar við ókum heim.
Málið virtist að mestu afgreitt.
Við vorum ánægð, enda hafði
ekkert annað blað haft veður af
þessari frétt. Og það skiptir höf-
uðmáli fyrir sálarástand blaða-
mannsins.
y
Samtöl við útlönd
Kl. 7 morguninn eftir, þegar
talsímasambandið við útlönd
opnaðist, upphófst gauragangur
inn. í Kaupmannahöfn lá röð af
pöntunum um samtal við Ólaf
K. Magnússon, ljósmyndara Mbl.
eða Sverri Þórðarson, blaðamann
sem er fréttamaður Ritzau-frétta
stofunnar dönsku og hafði kvöld
ið áður sent í fréttaskeyti frá-
sögnina um fund bjarghringsins.
Stórblaðið Berlingur átti fyrsta
símtalið. Það vildi fá einkarétt
með
á birtingu myndanna, sem Ólaf-
ur hafði tekið af Magnúsi með
Danmörku. í símanum var sami
maður frá Berlingi. Hann hafði
pantað fyrstu tvö símtölin um
morguninn, til að vera viss um
að halda línunni fyrir öðrum
fréttamönnum. Þá komst Poli-
tiken að, siðan fréttastofa Reut-
ers í Höfn o.fl. En Berlingur var
fyrstur og fékk einkaréttinn á
birtingu þessara eftirsóttu
mynda — þó án þess að samið
væri um ákveðið verð fyrir þær.
Við héldum öll að Ólafur K.
Magnússon væri búinn að fá stór
ann slurk upp í fyrstu milljón-
ina.
Hann var líka rifinn upp úr
rúminu kl. 8 til að ganga frá
myndunum, sem lágu í bleyti
niðri á blaði. Og enn var héppn-
in með okkur, því brottför flug-
vélar F.í. til Kaupmannahafnar
seinkaði um hálftíma og Ólafur
náði að henda myndunum í flug
stjórann. Tvær beztu myndirnar
voru einnig símsendar seinna
um daginn til öryggis.
Ólafur xná biða.
Engin íslandsfregn hafði um
langt skeið vakið eins mikla at-
hygli í danska blaðaheiminum,
enda voru 9 mánuðir liðnir síðan
Grænlandsfarið Hans Hedtoft
hvarf sporlaust með 95 manns
innanborðs. Berlingur birti mynd
ina af Magnúsi með hringinn í
fjörunni yfir þvera forsíðuna dag
inn eftir og nákvæma frásögn
af því hvernig hann hefði fund-
izt. Önnur blöð tóku það upp og
ýmsar getgátur komu fram um
hvaða leið hann hefði rekið, á-
samt umsögnum kunnugra
manna um Grænlandssiglingar
og uppdráttum sérfræðinga af
straumum í Atlantshafi.
Við Ólafur höfðum semsagt
heppnina með okkur, þegar við
hlupum af stað í leit að bjarg-
hringnum, þ.e.a.s. Ólafur verður
enn að bíða með að fara að safna
upp í fyrstu milljónina því
greiðslan fyrir myndina reynd-
ist ákaflega smátt skömmtuð,
hringinn. Rétt eftir að þessu við fargjaldið suður eftir
tali var lokið kom annað frá E. Pá.
Hotel Kongen af Danmark — Köbenhavn
I vetur til y4 ’61: — Herbergi kr. 11—16 pr. rúm.
HOLMENS KANAL 15 C. 174
I miðbænum — rétt við skipið. —
Eftirsótta myndin af Magnúsl með bjarghringinn.