Morgunblaðið - 28.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORCVNBL4ÐIÐ
Miðvikudagur 28. marz 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
INA
Saga samvizkulausrar konu
------------ 20 -----------
fiðrið, drógu sig siðan til baka
og settu fuglana á jörðina með
nokkurra feta bili á milli þeirra.
Fuglarnir stóðu þögulir og
horfðu hvor á annan og biðu
þess, að húsbændur þeirra fjar-
lægðust ofurlítið. Sjálfir vissu
(þeir, að þeir urðu að hreyfa sig
fram, því að hörfa til baka er
sama og tapa leiknum. Uppörv-
unar- og hæðnishrópin gullu við
og nú lyftu eigendujsiir aftur
fuglunum, neru þeim saman og
ýfðu þá, drógu sig síðan í hlé og
skildu hanana eftir á jörðinni.
Horfðu nú á, sagði Luisa liágt, í
hléinu, sem nú varð. Stundum
tekur þetta ekki nema andartak.
Samstundis hófst bardaginn.
Hanamir flugu á loft samtímis,
og brjóstin á þeim skelltust sam-
an, en þá duttu þeir báðir til
jarðar og biðu næsta tækifæris.
Þeir skeyttu ekkert um allan háv
aðann, sem kring um þá var og
litu alls ekki til hliðar. í hanaati
þarf að hafa skilningarvitin hjá
sér, heil og óskipt; þetta er bar-
dagi upp á líf og dauða.
Svo flugu þeir saman aftur og
nú sást betur bardagaaðferð
þeirra, sem var í því fólgin að
fljúga hærra en andstæðingur-
inn sveigja hann aftur á bak og
nota svo fæturna með hnífunum,
til að vega að honum á bak, eða
ef það brygðist, þá á brjóst.
Öskur frá áhorfendum gaf til
kynna, að blóð rynni, og nú sást
ofurlítill blóðblettur á brjósti
hins hvíta. Aftur flaug sá rauði
upp og nú sást blóð á baki hins
hvíta, og bletturinn stækkaði
jafnt og þétt. Þeir, sem höfðu
veðjað á þann rauða, tóku að
gera upp gróða sinn í huganum.
Filipseyjardrengurinn brosti í
sigurgleði sinni, en þá tók sá
hvíti sig á loft áður en andstæð-
ingnum var það Ijóst, að hann
var enn lífs.
Hann varð ofseinn að sjá hætt
una og blaðið fór á kaf í bakið á
honum. Nú tókust fuglarnir á og
veltust um á jörðinni, en reyndu
að komast á loft, árangurslaust,
og alltaf var sá hvíti ofan á hin-
um.
Svo Iosnuðu þeir sundur aftur,
en héðan af virtist sá rauði eiga
bágt með allar hreyfingar, höf-
uðið seig og með miklum erfiðis
munum gat hann lyft því nægi-
lega til þess að horfa á andstæð-
inginn.
Enn flaug sá hvíti, og nú var
hinn of máttfarinn til að veita
nokkra mótstöðu þegar hvasst
blaðið tók honum meira blóð.
Ekkert hljóð heyrðist frá fugl-
unum og lítið frá áhorfendun-
um.
Ennþá var sá rauði ekki frá,
enda þótt mjög væri að draga af
honum. En þá lagði hann höfuð-
ið á troðna moldina og eigandi
hins hvíta seildist eftir sigurveg
aranum sínum
Sviðið fylltist nú af fólki, veð-
málin voru gerð upp og kostir
keppendanma rökræddir. Eigend-
ur hananna sem næstir áttu að
koma fram, nálguðust með fugla
sína, eigandi hvíta hanans, hvarf
í mannþröngina og Filipseyja-
drengurinn hélt þeim rauða upp
að brjósti sér, en blóðið úr hon-
um rann niður hárlausa bringu
drengsins og vætti óhreina og
rifna lendaklæðið á honum.
Drengurinn grét, ekki af því að
hann hefði tapað leiknum, held-
ur vegna þess að hann hafði
misst vin sinn. Hann sneri sér
til að yfirgefa sviðið, en þegar
hann steig á blettinn þar sem
ihaninn hafði dáið, vall blóðið
upp milli óhreinna tánna á hon-
um.
Þetta sá Gina, og þá leið yfir
hana.
XIV.
Fyrsta daginn eftir að Gina
kom aftur til borgarinnar, voru
þau Vicente á gangi í garðin-
um og jómfrú Alverez rétt á hæl
um þeirra, því að nú trúði mey-
kerlingin ekki Maríu frænku
lengur fyrir henni.
Ég þarf að tala við þig, Vicen-
te, sagði Gina, þegar þau voru
komin nógu langt frá jómfrúnni.
Ég þarf að segja þér nokkuð
áríðandi.
Þá er ekki öllu lokið hjá okk-
ur, sagði hann og hún gat lesið
út úr brosínu, að hann hafði ver
ið viss um, að hún mundi leita
til hans aftur. Það er þá ekki
endirinn, eins og þú sagðir mér
einu sinni!
Viltu ekki lofa mér að hafa orð
ið? sagði Gina og leit um öxl til
jómfrúarinnar. Það er ekki víst,
að ég fái annað tækifæri nógu
snemma. Ég er að reyna að segja
þér, að ég er með barni. Hvað
eigum við að gera, Vicente.
Við höfum alltaf strandhúsið,
sagði hann. Ég sk#f flytja Betetu
burt og þú getur fætt barnið þar.
Enginn þarf að vita neitt. Og
við getum átt yndislegar stundir
þar, Gina, undir stjörnuhimnin-
um við sjóirm. Hefurðu nokkurn
tíma legið í sandinum og látið
öldurnar klappa þér, og haft ein
hvern til að halda þér fast og . . .
Sleppum því, Vicente. Við er-
um að- tala um annað, meir er
áríðandi .... ég er að tala um
hjónaband.
Vicente stanzaði á göngunni,
og leit niður á hana langa stund.
Þú gleymir því víst, að ég á að
ganga að eiga Luisu Sffredo eft-
ir viku, sagði hann dræmt. Og
ég þarf aldrei að gera neitt, sem
ég vil ekki sjálfur. Þú virðist
eiga bágt með að muna það.
Það verður nú að breytast, Vi-
cente, sagði Gina rólega. Luisa
gengur ekki með barnið þitt, en
það geri ég.
Það getur nú verið hvort-
tveggja til, að ég eigi það eða ein
hver annar. Þú ættir að skilja
það, Gina, að ef ég ætti að gift-
ast hverri kvenpersónu, sem ætl-
ar að kenna mér krakka, þá ætti
ég fleiri konur en blómin eru
hérna í garðinum. Ég neita alger
leg a að taka á mig neina ábyrgð
á þessu og ef út í það er farið
Iþá ert það þú, sem ert í vandræð
unum en ekki ég.
Hann ætlaði að ganga burt,
eins og hann hefði misst allan
áhuga á þessu umræðuefni, en
Gina greip f handlegginn á hon-
um. Litla stund gat hún hvorki
hugsað né talað, en svo rann upp
fyrir henni þýðing orða hans.
Henni varð heitt og kalt á víxl
og henni sló fyrir brjóst.
Ég skil ekki hvernig þú getur
farið að því að tala svona. Hún
átti bágt með að koma upp orð-
unum, er hún reyndi að stilla
skap sitt Þú sagðist elska mig og
svo viltu ekki giftast mér.
Ég sagði, að ég girntist þig en
alls ekki, að ég elskaði þig. Aug
un voru svört og reiðileg, eins og
jafnan er honum var mótmælt.
Og hjónaband. Hvað kemur
hjónaband þessu við? Konur
taka svona hluti allt of hátíð-
lega, hélt hann áfram eins og
hann væri að tala um fyrir
krakka. Við höfum löngum, sem
er eins eðlileg og þorsti eða hung
ur og við svölum þeim gimdum
og höfum ánægju af. Það er al-
veg eitt út af fyrir sig og er öllu
hjónabandi óviðkomandi, þó að
kvenfólkið sé alltaf að setja það
tvennt í samband hvort við ann-
að. Þetta er alls ekki svo mikils
vert, að það geti breytt neinu
um hjónaband okkar Luisu.
Ég er nú ekki ánægjusamur
bjáni eins og Luisa, sagði hún
hvasst og ég er heldur ekki ein
af Filipseyjakonunum þínum,
sem láta fleygja sér. þegar búið
er að hafa gaman af þeim. Þú
sleppur ekki svona hæglega, Vi-
cente. Ég er amerísk, eins og þú
skalt fá að sanna.
Hvað viltu þá? spurði hann
þreytulega. Ætlarðu kannski að
fara til ameríska ræðismanns-
ins?
Ég ætla að segja foreldrum
þínum frá barninu og eins hinu,
hvernig þú hefur alltaf verið að
ásækja mig síðan ég kom hing-
að. Og þau munu skipa þér að
giftast mér.
O, þau trúa þér ekki, svaraði
hann, með furðulegri þolinmæði,
. . . af því að þau vilja ekki trúa
þér. Þeim getur kannske grun-
að, að þú sért að segja satt, en
þetta mundi kosta að breyta öll-
um fyrirætlunum þeirra og það
samþykkja þau aldrei.
Ég segi það nú samt. Gina
vissi, að hún öskraði þetta upp.
Þau verða að gera eitthvað í
málinu.
Eins og þú vilt. Hann gekk
burt frá henni.
í sama bili var jómfirú Alverez
komin við hlið hennar. Þú ert í
einhverjum vandræðum, sagði
hún í hvössum rómi. Ef þú vildir
segja mér frá því, gæti ég
kannske hjálpað þér. Ég er
ekkert óhþflega hrifin af Vic-
cente, og......
Nei, svaraði Gina, snöggar en
hún hefði viljað, því að hugur
hennar var annarsstaðar. Nei,
það er ekkert, sem þú getur gert.
Ég verð að gera það sjálf.
Þú skalt ekki vanmeta mig,
sagði meykerlingin, en Gina var
þegar komin á sprett heim að
húsinu.
Daginn eftir skrifaði Gina
unga Diego langt bréf og grét
Iþegar hún las svarið frá honum:
...... þessveigna vil ég ekki
koma til Cebuborgar, .... ekki
í þetta sinn Tilstandið í húsi de
Aviles má ekki hafa áhrif á
dómgreind þína. Brúðkaup geta
verið smitandi.
Ef þú ert enn saman sinnis,
getum við gift okkur um jóla-
leytið......það er happatími í
minni ætt , . .
Þegar þessi innilokunarkennd
hjá henni var komin á það stig,
henni fannst vonlaust að sleppa
úr gildrunni, fór hún til Banos
og sagði einkaritaranum, að hún
ætlaði að fá hjá honum upplýs-
ingar um skipaferðir. Hann gaf
henni nægan tíma til að segja
söguna og hann bauð henni einka
skrifstofuna sína til að gréta í
x næði, en frekari hjálp gat hann
ekki veitt henni.
Skrifstofan var lítil og borðið
þakið ryki og vindsnældan sner-
ist svo letilega, að hún gerði lít-
ið til að eyða hitanum. Blas
hafði 'haft vit á að láta hurðina
í aðalskrifstofuna stanxja í hálfa
gátt og skrifaramir létu eins og
þeir væru önnum kafnir en hlust
uðu vandlega eftir hverju hljóðd.
Vicente er ekkert handa þér,
sagði Blas við hana, það er að
segja til að giftasf honum. Hann,
verður að giftast Sffredoættinni.
Já, en ég geng með baroið
hans, mótmælti Gina, og ég yrði
honum góð kona. Hvað á ég til
bragðs að taka, Blas?
Það eru til læknar, ágætir
læknar ,sagði hann rólega, og
það eru öll ráð tii að koma þessu
í kring. Eí til vill gæti ég hjálp-
að þér.
Nei, svaraði Gina einbeitt. Ég
ætla að fæða barnið mitt!
SHÍItvarpiö
Miðvikudagur 28. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar. —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar —
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —•
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk..
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. —•
Tónleikar. — 17:00 Fréttir —
Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18:00 Útvarpssaga bamanna: „Leitin
að loftsteininum“ eftir Bern-
hard Stokke; V. (Sigurður Gimn
arsson þýðir og les).
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfrétt
ir — Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — . 19:30 Fréttir.
20:00 Varnaðarorð: Friðþjófur Hraun
dal eftirlitsmaður talar um með
ferð rafmagnstækja á sveita-
býlum.
20:05 Harmonikulög: Picosarnir tveir
leika.
20:20 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Eyrbyggja
saga; XIV. (Helgi Hjörvar
rithöfundur).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir Sig
fús Einarsson.
c) Dr. Sigurður Nordal prófess
or les gamlar og nýjar þjóð
sögur; II: Sagnir af sýnum
og draumum.
21:15 Föstuguðsþjónusta í útvarpssal
(Prestur: Séra Emil Björnsson.
Organleikari: Jón G. Þórarins-
son. — í lokin les séra Sigurð
ur Stefánsson vígslubiskup úr
passíusálmum (32).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Veraldarsaga Sveins frá Mæli-
fellsá; IX. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri).
22:30 Næturhljómleikar: Frá tónlistar
hátíðinni 1 Liége í Belgíu í sept.
s.l. (Sinfóníuhljómsveit borgar-
innar leikur og kór belgíska
útvarpsins syngur. Einsöngvar
ar: Raymonde Serverius og
Pierre Mollet. Einleikari á píanó:
Marcelle Mercenier. — Stjóm-
andi: Bruno Maderna).
a) „í minningu um Gesualdo di
Venosa“ eftir Stravinsky.
b) Þættir fyrir píanó og hljóm
sveit eftir Stravinsky.
c) „Espana en el Corazon" eftir
Luigi Nono.
d) Canbone Septimi Toni eftir
Monteverdi.
f) Tónlist fyrir strengjasveit, á
sláttarhljóðfæri og klukku-
spil eftir Béla Bartók.
23:55 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 29. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar. —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar —
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 „Á frívaktinni“, sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk..
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar. ■— 17:00 Fréttir -»
Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla 1 frönsku og
þýzku.
18:00 Fyrir yngstu hlustendurna (Guð
rún Steingrímsdóttir).
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfrétt
ir — Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Af vettvangi dómsmálanna (Há
kon Guðmundsson hæstaréttar-
rítari).
20:20 Lög úr óperunni „La Traviata'*
eftir Verdi (Antonietta Stella,
Tito Gobbi og Giuseppe di Stef
ano syngja; hljómsveit Scala
óperunnar í Milanó leikur með;
Tullio Serafin stj.).
20:35 Erindi: John Mac Murray og
heimspekiviðhorf hans (Gunn-
ar Ragnarsson cand. mag.).
21:00 Frá tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands í Háskólabíói;
fyrri hluti. Stjórnandi: Jindrich
Rohan. Einleikari á píanó: Guð-
rún Kristinsdóttir.
a) „Manfreð", forleikur eftif
Schumann.
b) Píanókonsert í d-moll eftir
Bach.
21:45 Upplestur: Grétar Fells rithöf
undur les óbundin ljóð, frumort.
22:00 Fréttir og veðurfregnir — 22:10
Passíusálmur (33).
22:20 Up'plestur: „Valsinn** smásaga
eftir Dorothy Parker, þýdd af
í»orgeiri Þorgeirssyni (Svala
Hannesdóttir).
22:40 Harmonikuþáttur (Högni Jóna-
son og Henry J. Eyland),
23:10 Dagskrárlok.
W
jTP T' T
1 l
2-SVS

Skipt um hlutverk.
GEISLI GEIMFARI
•— Verið þér rólegar, frú Preston.
Segið mér frá ógnuninni við líf yðar
og um hitt morðið, sem er yfirvof-
andi.
— Hvers vegna leitið
stoðar lögreglunnar ?
— Vegna þess að þetta varðar dura-
bilium, Geisli höfuðsmaður. . .. Og
það er mál öryggiseftirlitsins! Leikið
þetta segulband og þá skiljið þér
hvað ég á við!