Morgunblaðið - 28.04.1962, Side 3

MORGVNBLAÐtÐ
3
«0:■! icjt, A:.i :íji'.iv:;
Laugardagur 28. apríl 1962
Háseta
eftir
ÁGÆT síldveiði var í fyrri-
nótt og fengu margir bátar
góðan afla. Til Síldar og fiski
mjölsveksm. að Kletti bárust
í gær 1100 tonn af síld af sex
bátum til bræðsiu og sam-
kvæmt upplýsingum fram-
kvæmdastjórans er þetta
mesta magn, sem verksmiðj-
unni hefur borizt á einum
degi lengi.
Blaðamaður og ljósmynd-
ari Mbl. gengu niður að höfn
síðdegis í gærdag. Var 'þá ver
ið að landa síld úr þremur
bátum, Hringveri, Bjarnarey
og Höfrungi II, sem landaði
í Reykjavík til þess að forð-
ast löndunarbið á Akranesi.
Landaði Höfrungur um 2,200
tunnum aí síld.
— Við fengum þessa síld
17 mílur suðaustur af Arnar-
stapa í nótt, sagði Guðmund
ur Pálmason, háseti á Höfr-
ungi okkur. — Það var tölu-
vert magn af síld þarna. Hún
var stygg fram eftir degi í
gaar. Þegar dimma tók fór
síldin hins vegar að spekjast
og var ágætt að eiga við hana
um nóttina. Við fengum þetta
í fjórum köstum, mest 8n0
tunnur í kasti. Hásetahlutur-
inn í þessum túr verður
sennilega um sjö þúsund kr.
— Höfrungur hefur stöðugt
verið á síld síðan í fyrravor,
og við erum komnir með 38—
Höfrungur II við bryggju í Reykjavík í gær. Sjá hve skipið er hlaðið. — Ljósm. Ól.K.M.
I
Séð yfir þilfar Höfrungs. Hásetahluturinn í þessari einu ferð varð um 7.000 krónur.
39 þúsund tunnur frá því er
skipið kom að no*fðan í haust.
Um áramót var hásetahlutur
inn um 70 þúsund krónur og
ég geri ráð fyrir að hann sé
orðinn svipaður frá áramót-
um. ‘
— Þetta er ágæt síld, en
fremur horuð líkt og alltaf
á þessum tíma. En hún er
stór og ekkert smátt í henni.
Það er slæmt að geta ekki
nýtt síldina betur. Okkur
skortir nógu stórar niðursuðu
verksmiðjur hér, sagði Guð-
mundur að lokum.
í samtali við Mbl. í gær
sagði Jónas Jónsson, fram-
kvæmdastjóri að Kletti, að
verksmiðjunni hefðu borizt
samtals 1100 tonn af síld til
bræðslu yfir daginn og væri
það metdagur í langan tíma.
Bátarnir, sem lönduðu, hefðu
að vísu verið fáir en mikið
hefði verið á hverjum. Sex
bátar landa nú fast hjá Kletti,
og greiðir verksmiðjan 80
aura fyrir síldarkílóið komið
í verksmiðju.
— Þessi sild er mjög mög-
ur, einhver magrasta, sem
við höfum fengið, og er að
því leyti frábrugðin öðru hrá
efni, sem við vinnum. Síldin
er nýbúin að hrygna og er
það ástæðan fyrir því, hve
mögur hún er.
Jónas sagði að unnið væri
að Kletti nótt sem dag, en
verksmiðjan afkastar 4—500
tonnum á sólarhring. Unmð
hefði verið um páskana, að
undanteknum föstudeginum
langa og páskadegi.
— Auk síldarinnar höfum
við töluvert að gera varðandi
fiskúrgang frá frystihúsun-
um, sagði Jónas. — Þetta leið
ir til þess að afkastagetan
varðandi síldina er minni en
ella vegna þess að við verð-
um að taka dag og dag til
þess að sinna fiskúrgangin-
um. En við gætum þess að
taka ekki svo mikið að hrá-
efnið skemmist við bið, sagði
Jónas Jónsson að lokum.
Tíminn fer með rétt mál
f tveimur ritstjór. argreinum
í gær fer Tíminn með rétt mál,
þótt jafnframt slái þar út í fyrir
honum. Þegar blaðið ræðir um
einkaframtakið, sem það segir nú
allt í einu vera orðið sér mjög
kært. bætir það við:
8TAKSTEIHAR
Þessi mynd var tekin af síldarlöndun úr Höfrungi II, í Reykjavík í gær.
„Glöggt einkenni þess er það,
að í Reykjavik munu hlutfals-
lega fleiri íbúðir vera í einkaeign
en í nokkurri höfuðborg annarri".
Á öðrum stað segir biaðið:
„Allir vita, hver risaskref
bændur hafa stigið, bæði í upp-
byggingu og framleiðslu.
Árið 1950 var innvegin mjólk
til mjólkursamlaga landsins 37 ,S
lítrar (mun eiga að vera 37,6
millj. litrarl en árið 1900 var
innvegin mjóik 75,9 millj. lítrar.
Árið 1950 var innlagt kindakjöt
4 millj. kg. en árið 1900 var
það 10,3 millj.
Á þessu árabili hefur þeim
fækkað, sem við landbúnaðina
vinna. Er þvi glöggt, hve gífur-
leg framleiðsluaukning hefur
verið hjá hverjum bónda til jafn-
aðar“.
Víst er það rétt, að í land-
búnaði eins og á öðrum sviðum
þjóðlífsins hafa verið miklar
framfarir síðustu áratugi, þótt
þær hefðu getað orðið meiri, ef
betur hefði verið stjórnað, likt
og í nágrannalöndunum.
Tekjuskiptingin
Síðan segir áfram:
„En þessi framleiðsluaukning
hefur þó nálega ^fkkert aukið
tekjur bænda. Þeim hafa verið
skömmtuð launin í samræmi við
laun verkamanna. Hagnaðurinn
af framleiðsluaukningunni hefur
fallið í hlut neytenda. Bændur
hafa um langa tíð sætt sig við
„gerðardóm“ um tekjur, einir
allra stétta. Hagur þeirra væri
ekki góður, ef neytendur hefðu
ekki nær aiveg notið fram-
kvæmdanna, sem þjóðin öll og
þá fyrst og fremst bændur eiga
heiðurinn af“.
Þannig halda Framsóknarmenn
því nú fram, að bændastéttin hafi
stórskaðazt, neytendum í hag,
einkum síðasta áratuginn, þegar
þeir hafa lengst af farið með land
búnaðarmál í rikisstjórninni. Auð
vitað geta neytendur og bændur
endalaust um þetta deilt, enda
hlýtur eilíflega að verða nokkur
togstreita um skiptingu tekna.
En kyndugt er, að Framsóknar-
menn skuZi nú allt í einu finna
það út fyrir borgarstjórnarkosn-
ingarnar að hagur neytenda hafi
alltof mikið batnað á kostnað
bænda.
Innlegg Þórodds
í Siglfirðingi er skýrt frá ræðu,
Þórodds Guðmundssonar, „Hvað
varðar okkur um þjóðarhag“ x
bæjarstjórn Siglufjarðar. Þar
segir:
„Hann ræddi m. a. í löngn
máli um ..hernaðarlega yfirburði
kommúnistaríkjanna“ eldflaugar
þeirra og eyðingarmátt. Kvað
hann kommúnistaríkin fremri
öðrum í þessum efnum.
Þá hafði hann ennfremur það
til bæjarmíla að leggja, að f
V-Berlín væru mestu glæpamenn
í heimi, flestar vændiskonur og
sjálfsmorð tíðari en á öðrum
stöðum. Ennfremur ræddi hann
um múrinn mikla, gaddavirinn og
vélbyssurnar og var helzt á hon-
um að skilja að þetta væri nauð-
synlegt til að hvítþvegin engla-
börn kommúnismans ráfuðu ekki
í sinni sæluvímu óvart yfir j
spiiiinguna og ósómann!“