Morgunblaðið - 15.09.1962, Blaðsíða 3

MORGVNBL ÁÐIÐ
3
f Laugardagtir 15. sept. 1962
-_____________________ _________ —--------------------------------------- ■ —------------------------------... .. -.i— ■ *

DAVID Ben-Gurion, forsætis-
ráðherra ísraels, frú hans og
fylgdarlið, heimsóttu Háskóla
íslands um hálf ellefu leytið
í gærdag. Móttakan hófst
með því, að rektor, prófessor
Ármann Snævarr, ávarpaði
forsætisráðherrann og fylgd-
arlið hans. Rektor sagði, að
það væri Háskólanum mikill
heiður að fá heimsókn hinna
tignu gesta. Því næst rakti
hann sögu Háskólans og gat
þess að fyrstu akademísku
stúdíur hérl endis hefðu verið
tengdar bók bókanna, Biblí-
unni, og því hafi kennsla
verið tengd Palestínu-ísrael
David Bcn-Gurion afhendir Ármanni Snævarr háskólarektor Biblíuna í gærmorgun.
Hef séð mörg stör og
falleg tré í Reykjavík
sagði Ben-Guraon í Háskóla íslands í gær
með nokkrum hætti. Enn-
fremur hefðu prófessorar í
guðfræði heimsótt Landið
helga. Þá kvaðst rektor hafa
fylgzt af áhuga með hinni
merku þjóðfélagsþróun í
ísrael og menningu þar í
landi. En merkast þætti hon-
um endurvakning hinnar
fornu tungu, hebreskunnar,
sem lifandi máls. Rektor
kvaðst vona, að fleiri ísra-
elskir stúdentar heimsæktu
Háskóla íslands I framtíðinni
og menningartengsl hinna
tveggja landa mættu eflast.
Þá flutti dr. Þórir Kr.
Þórðarson, forseti guðfræði-
deildar, stutta lýsingu á sögu
og starfsemi Háskóla íslands.
Undir lok máls síns sagði
hann að upphaf lærdómssög-
unnar á íslandi hefði eins og
með Gyðinga verið tengt land
inu og landnáminu með sér-
stökum hætti og einnig með
lögum eins og með fsraels-
mönnum. En á fslandi eins og
með Gyðingum til forna taldi
hann landið skipa veglegan
sess. Lauk hann máli sínu
með því að vitna til þeirrar
hugmyndar hinna fornu
hebrea, aðlandið væri gjöf
Guðs og las upp úr 7. kafla
5. Mósebókar: „Ekki var það
fyrir þá sök að þér væruð
fjölmennari en allar aðrar
þjóðir að drottinn lagði ást á
yður, því að þér eruð allra
þjóða minnstir. En sökum
þess að drottinn elskar yður
þá leiddi hann yður burt
með sterkri hendi og leysti
þig úr þrælahúsinu". Pró-
fessor Þórir las kafla þenn-
an á hebresku og voru gest-
irnir mjög ánægðir að heyra
móðurmál sitt af vörum ís-
lendings.
Ben-Gurion, forsætisráð-
herra, tóik því næst til miáls
ag lýsti yfir, að í ísrael væri
3 háskólar með um II þús-
und stúdentum. Væri talið af
erlendum sérfræðingum að
raunvísindi stæðu með sérlega
miklum blóma þar í landi.
Lýsti hann áhuga sínum á
Háskóla fslands og lét í ljósi
ósk um, að íslenzkir stúdent-
ar ættu eftir að legigja leið
sína til fsraels, ekki einungis
til þess að nema tunigumál,
heldur raunvísindi. Hann lét
einnig uppi ósk um, að ísra-
elskir stúdentar kæmu til fs-
lands, fyrst ag fremst til þess
að sjá „hvað þið gerið í þessu
eldfjallalandi, hvernig þið
beizlið náttúruna“.
Að lokum afhenti forsæt-
isráðherrann rektor fagurlega
innbundna og silfurlagða
biblíu á hebresku með sam-
síða enskri þýðingu. Um leið
og hann afhenti gjöfina sagði
hann þessi orð, „Enn sem
komið er þá er þetta bezta
bókin sem skrifuð hefur ver-
ið.“ Rektor þakkaði með
nokkrum orðum hina ágætu
gjöf ísraelsmanna.
Þess mó að lokum geta að
í miðri ræðu sinni benti Ben-
Gurion á dóttur sína, sem
sat andspænis honum og
sagði, „Háskólinn í ísrael var
stofnaður árið 1927, ég man
það mjög vel, því hann er
stofnaður sama dag og dóttir
mín er fædd“
Þegar fram kom í ræðum
íslenzku prófessoranna að Há
skóli íslands hefði verið stofn
aður 1911, kom undrunarsvip-
ur á Ben-Gurion ag hann
skaut inn í, „Jæja, einmitt
það, svo hann er eldri en
okkar háskóli“. Ennfremur
gat hann þess í ræðu sinni
að fsraelsmenn vildu koma
til íslands til þess að „fá að
vita hvernig þið ræktið þetta
harðbýla land“, eins og hann
komst að orði. „Mér var sagt,
áður en ég kom hingað, að
hér væru engin tré, heldur
aðeins litlir runnar, en ég hef
séð mörg stór ag falleg tré
í Reykjaví'k."
Stofnað Sjálfstæð-
isfélag Arneshr.
ÞANN 8. ágúst s.l. var haldinr
stofnfundur Sjálfstæðisfélags
Árneshreppi, Strandasýslu. Func
urjnn var haldinn í Árnesi.
Fundarstjóri var Sigurgeir
Jónsson, Munaðarnesi ag fund-
arritari Sigurvin Guðbrandsson
Felli.
Axel Jónsson, fulltrúi fram-
kvæmdastjóra Sj álfstæðisflokks-
ins, flutti erindi um skipulags-
mál flakksins og rakti sérstak-
lega flokksstarfið í Vestfjarðc
kjördæmi, lagði hann fram upf
kast að lögum fyrir félagið, sen:
síðan var samþykkt. Hlaut fé-
lagið nafnið Sjálfstæðisféla^
Arneshrepps og félagssvæði þesí
ákveðið Árneshreppur.
I stjórn voru kosnir: Marií
Prófessor Þórir Kr. Þórðarson flytur ræðu sína í háskólanum í gær. Frú Paula Ben-Gurion og
David Ben-Gurion forsætisráðherra sitja, en st andandi eru frá vinstri prófessorarnir Halldór
Halldórsson, Kristinn Stefánsson og ólafur Björnsson. Háskólarektor, Ármann Snævarr situr
tii hægri. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
Björnsson, bóndi, Felli, formað-
ur, Guðbrandur Þorláksson, stöðv
arstjóri, Djúpuvík og Sigurvin
Guðbrandsson, bóndi, Felli. í
varastjórn voru kosnir: Sigur-
geir Jónsson, bóndi, Munaðar-
nesi, Lýður Hallbertsson, Djúpu
vík og Guðbjörg Eiríksdóttir,
frú, Djúpuvík. Endurskoðendur:
Jón Guðmundsson, bóndi, Stóru
Árvík og Andrés Guðmundsson,
bóndi Norðfirði.
Þá kaus fundurinn fulltrúa í
Fulltrúaráð Sjálfstæðisfélaganna
í Strandasýslu og fulltrúa í kjör-
dæmisráð Sjálfstæðisflokksins í
Vestfj arðak jördæmi.
Kosið í stjóm
Puudsins
Á FUNDI borgarstjórnar Reykja
víkur 6. sept, sl. lá fyrir kosning
eins manns í stjórn Spárisjóðsins
Pundsins til fjögurra ára og
tveggja endurskoðenda til eins
árs. Kosningu í stjórnina hlaut
Einar Hilmar, en endurskoðend-
ur voru kjörnir þeir Ragnar Lár-
usson og Jónsteinn Haraldsson.
Ekki komu fram tillögur um
fleiri en þá ,sem kjósa átti, og
vom þeir því sjálfkjörnir.
STAKSTEIIVAR
Efnahagslegt sjálfstæði
launþega
Naumast fer á milli mála aS
lífskjör iranna fara nú almennt
batnandi eftir kyrrstöðutímabil
„vinstri-stefniunnar“, stefnu upp-
bóta, hafta, þvingana og" of-
stjórnar, sem mjög dró úr fram-
farasókn íslenzku þjóðarinnar.
Með viðreisninni hefur verið
Iagður grundvöllur að þeim
bættu lífskjörum, sem menn eru
nú að byrja að njóta og munu
fara hraðvaxandi með hverju
ári, sem líður, ef skemmdar-
verkamönnum tekst ekki á ný
að grafa undan heilbrigðri efna-
hagsþróun. Það er þessi stað-
reynd, sem launþegar þurfa að
hafa í huga, þegar þeir velja
fulltrúa á Alþýðusambandsþing.
Þeir verða þá að gera það npp
við sig, hvort þeir vilja njóta í
vaxandi ir.æli ávaxta viðreisnar-
innar eða hvort þeir vilja fela
þeim mönum umboð fyrir sig,
sem á ný vilja koma hér á því
stjórnarfari, sem verst hefur gef
izt.
Þótt Framsóknarmenn hafi
yfirleitt ekki verið vinsamlegir
málefnum launþega, þá vildu
aðrir þýðræðisflokar nú gera
tilraun til að bjóða þeim sam-
starf, því að auðvitað skiptir
mestu máli að fyrirbyggja yfir-
ráð þjóna heimskoir.múnismans
yfir Alþýðusambandinu. En
Framsóknarmenn neituðu.
Úrræði Framsóknar
Úrræði Framsóknarmanna í
málefnum launþega hafa Iöng-
um verið kynleg og nýjasta
kenningin er ekki síður frum-
leg -n þær fyrri. Nú eiga komm,-
únistar að vera þeir, sem fyrst
og fremst berjist fyrir hví að
„félagsmenn verkalýðsfélaganna
hafi eins góða aðstöðu og mögu-
legt er til efnalegs sjálfstæðis“.
Það er ekki að furða, þótt menn
spyrji hvort algerir afglapar
stjómi skrifum Tímans, þegar
því er þar blákalt haldið fram
að kommúnistar leggi megin-
kapp á að f jöldi einstaklinganna
sé efnalega sjálfstæður! Það er
fyrsta og síðasta boðorð komm-
únista og fylgifiska þeirra um
allan heim að hindra það að heil
brigt lýðræðisskipulag geti þró-
ast, þar sem allur alnr.snningur
sé efnalega sjálfstæður og elgi
verulegar eignir. Þeir kjósa
fremur að auður safnist á fárra
manna hendur og launþegarnir
séu „öreigar“. Á því byggist öll
þeirra hugmyndafrsði og hefur
gert á aðra öld. En Framsóknar-
menn klýjar ekki við samstarfi
við erindreka heimskommún-
ismans og láta sier hafa það að
halöa hví fram að beir séu aðal-
baráttumenn fyrir bví að menn
öðlist fjárhagslegt sjálfstæði.
Áhng-aleysi Ágústar
Ásrúst Þorvaidsson alþingis-
maður hefur lýst bví yfir aJð
hann sé algjörlega áhugalaus
um landbúnað, og raunar hefur
hann bætt bví við að þannig sé
því farið um alla aðra. Mbl. get-
ur raunar fullvissað Ágúst um.
að bótt hann hafi engan áhuga
á landbúnaði þá er hví ekki
bannig varið um fjöldann. Þvert
á móti hafa menn trú á land-
búnaði og enginn efi er á því að
hann á mikla framtíð fyrir sér,
ekki sízt með till „i til besarar
s'ðustu yfirlýsingar Ágústar
Þorvaidssonar, sem Mbl. levfir
sér að líta á sem loforð um hað
að Framsóknarmenn hætti að
beriast gegn heilbrigðri og eðli-
legri bróun landbúnaðar. Og
þegar Ágúst „áhugalausi" byrjar
að flytja þingræður sínar um
búnaða.rmál er rétt að menn hafi
hugfast að hann hefur siálfur
lýst því yfir á þeim málum hafi
hann engan ábuga.