Morgunblaðið - 19.01.1964, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐID
Sunnudagur 19. jan. 1964
L
1
Ný sending af sjónvarpstækjum er komin til landsins.
Vegna mikillar eftirspurnar var ekki mögulegt að afgreiða allar
pantanir fyrir jól og eru þeir sem eiga pantanir síðan þá, beðnir að
hafa samband við okkur sem fyrst. Önnur sending á leiðinni.
G. Helgason & Melsted hf.
Rauðarárstíg 1 — Hafnarstræti 19. — Sími 11644.
Við bjóðum yður nýtízkulegusiu húsgögnin
BORÐSTOFUSETT, SVEFNHERBERGISSETT,
HILLUSETT, RAÐHÚSGÖGN, HVÍLDARSTÓLA,
SVEFNSTÓLA, KOMMÓÐUR, INNSKOTSBORÐ,
SKRIFBORÐ, SNYRTIBORÐ, SÍMABORÐ, —
ALLT í FJÖLBREYTTU URVALI.
Munið okkar hagstæðu greiðsluskilmála.
HÍBÝIAPRVDI hf. HAUARMðlA sími 38177
Með illu skal
illt út reka
Tilboð SVFR og vatnasvæði Ölfusdr
UM ÁRAMÓTIN barst mér í
hendur tilboð S. V. F. R. í vatna-
svaeði Ölfusár. Þessu fylgdi síð-
an fréttagrein 1 Morgunblaðinu
3. jan. og síðan viðtal við 5
forystumann veiðimála næsta
dag, og er það tilefni þessarar
greinar. Fyrst mun ég fara
nokkrum orðuim um tilboðið og
ræða síðan nokkuð um stang-
veiðimenn og áróður þann og
blekkingar, sem þeir að undan-
förnu hafa háft í frammi gagn-
vart netaveiðimönnum. Ég teldi
mjög óhyggilega gjört af veiði-
bændum að taka þessu tilboði.
Því til sönnunar vil ég taka eftir
farandi fram: S. V. F. R. býður
2.5 millj. kr. í vatnasvæðið.
Þetta er lág tala milli 250-300
kr. í hvern veiddan lax miðað
við meðalveiði í ánni á undan-
förnum árurn. Allar ár, sem
leigðar hafa verið undanfarin
2 ár hafa farið á 500-1000 kr.
'hver veiddur lax. Hversvegna
skildum við verðlegigja minna
stórlaxinn af okkar vatnasvæði
en smálaxinn úr litlu ánum. Og
minnumst þess, ag það er að
verulegu leyti netalaxinn sem
á þátt í þessu verði á ánum
vegna hagstæðs verðs á erlend-
um mörkuðum.
Veiðifnönnum fjölgar, en
veiðiánum ekiki að sama skapi.
Það er mjög óhyggilegt að leigja
til langs tíma, jafnvel þótt verð-
Jag á ánni eigi að fylgja verð-
lagi landtoúnaðarvara. Við vit-
um harla lítið úm verðlag ag 10
árum liðnum. Fyrif nokkrum
árum leigðu bændur á eina á
suðvestur landi til nokkura ára
fyrir 100 þús kr. og þóttust nú
hafa gert snjalla samninga með
að vísitölutryggja samningin.
Á síðastlinðu ári var leigan orð-
in 150 þús. kr. samkv. vísitölu.
En í vor var svo komið að sams-
konar ár voru leigðar á fimm-
falda þá upphæð. Sá þá viðkom-
andi stangveiðifélag sér ekki
fært annað (vegna megnrar
óánægju veiðiáeigenda) en þre-
falda þessar 150 þús. kr. til þess
að halda ánni næstu 2 ár. En
nú þegar munu vera farnar að
koima fyrirspurnir um leigu
með á þessa, allt upp undir 1
millj. kr. Síðan gæti líka verð-
lag á lamdlbúnaðarafurðum jafn-
vel lækkað eða staðið í stað á
þessum tímatoili, en eftirspurn
eftir veiðiám og verð á þeim
aukist. Þetta yrði a. m. k. löng
ár fyrir marga veiðibændur.
S. V. F. R. býðst til þess að leggja
fram 500 þús. kr. á ári í fiski-
ræfct móti framlagi frá Veiði-
félagi Árnesinga, svo þar er nú
farið strax að kroppa í leiguna.
Síðan á Veiðifélagið að sjálf-
sögðu ag kosta eftirlit, borga
gtjórnarkostnað, greiða þeim
veiðieigendum skaðabætur, sem
fá minna út úr þessu en skatta-
skýrslur síðustJU ára sýna og
haldi verðbólgan áfram með
viðeigandi gengisskerðingu og
bækkandi verði, þar af leiðandi
á laxi, þá mun sá liður hækka
stórlega. Það gæti þá orðið býsna
lítig sem endanlega kæmi til
skipta þegar öll kurl kæmu til
grafar. En umbúðalaust býðst
S. V. F. R. til að leggja af mörk-
um vissa upphæð í vafasama
fiskirækt á móti framlagi frá
bændum til þess að meðlimir
S. V. F. R. geti notið enn meiri
hagnaðar og ánægju af við-
skiptunum. Hvað finnst þér
bóndi sæll? Finnst þér þetta
ekki stórmannlega boðið?
Þá kem ég að væntanlegum
stangafjölda í ánni. Ég á í fór-
um mínum bréf frá S. V. F. R.
dags. 14.3 1957. Þar segir m.a.:
„Viil S. V. F R. vekja athygli
veiðiréttareigenda á því, hve
fiskisnautt vatnasvæði Ölfusár
er orðið . . . Nú er ekki minnst
á það lengur, (nema bergvatns-
árnar) af eðlilegum ástæðuim,
því þrátt fyrir 6 ára netaveiði,
var síðastliðið surnar eitt það
gjöfulasta í sögu árinnar. 1957
átti að rækta og friða ána serrr
mest. En nú skal setja þarna
niður allt að 110 stangir. Finnst
ykkur gæta þarna nokkurra
mótsqgna lesendur góðir. En
þetta mál ræði ég síðar. Eða eru
menn svo fljótir að gleyma að
þeir muni ekki veiðisamninginn
fræga sem gerður var við Veiði-
fél. Flugu á sínurn tíma og var
hann þó stórum betri, þar sem
menn máttu þó fá sér silung 1
soðið. En eftir þessu tilboði má
maður gera svo vel að greiða
fullt gjald ef maður mætti vera
ag skreppa með prik í ána eftir
vinnutímá á kvöldi, ef þá er
pláss fyrir. Eini ljósi punktur-
inn í tiltooðinu, er ræktun á
Tungu'fljótssvæðinu. Þar fengi
S. V. F. R. verðugt verkefni að
glírna við, til þess að sanna
ræktunaráhuga sinni.
Þá hefir vatnasvæðið ekkl
verið boðið út enn. Þá hvorki
í einu lagi eða hlutar úr því,
hvorki utanlands eða innaix,
svo ekki er vitað um raunveru-
legt veðgildi þess. Jarðir lækka
í verði og eru torseljanlegri ef
hlunnindi þeirra eru bundin til
margra ára, og gæti ég fært
nokkur dæmi fram, því til
sönnunar. En eins og kunmugt
er hafa stangveiðmenn verið
eins og gráðugir hákarlar í leit
að hlunnindajörðum, gvo jafn-
vel hið háa Alþingi hefir talið
sig knúið til að lýsa áhyggjum
sínum yfir þeirri þróun. Læt
ég nú útrætt um tilboð þetta
að sinni og sný mér að stang-
veiðimönnunum.
Ég vil skipta stangveiðimönn-
um í 2 hópa. Annar hópurinn
er prúðir og hógværir og kurt-
eisfl- menn, sem veiða aðeins
sér til ánægju. Þeir geta dund-
að tímunum saman við að skipta
um flugu eða spún. Þá skiptir
litlu þótt þeir veiði engan fisik.
Ef þeir eru í fögru umhverfi
við vatn, að þeirra skapi, ef
þeir sjá hring á vatni eða blika
á sporð á fis’ki, eða þá sjá fisk
risa eftir flugu. Meðal þessara
manna á ég marga mina beztu
kunningja og það skal fram tek-
ið, ag það er ekki meint til
þessara manna, sem ég deili á
stangveiðimenn. Heldur til
hinns flokksins, það er hinna
gráðugu ósvífnu og freku, sem
aldrei veiða nóg og vilja um-
fram allt veiða upp í leyfið sitt,
og nota öll hugsanleg og fær
ráð til að ná sem mestum afla.
Ég spurði einn slíkan, hvaða
veiði hann gerði sig ánægðan
með. 20-30 fiska, 5-8 pund yfir
daginn var svarið.
Sumir forystumenri veiðimála
hafa gert harða hríð að okkur
netamönnum á undanförnum
misserum. Þessir menn hafa
dyggilega notfært sér kenning-
ar og aðferðir sálfræðingsins
mikla og mannþekkjarans,
Adólfs Hitlers og Göbbels, félaga
hans, þ. e. að maðurinn sé mjög
fljótur að gleyma, og sé sama
lygin endurtekin nógu oft megi
fá fjöldan til að trúa henni að
lókum. Og sannleikurinn er sá
að furðu margir trúa orðið þess-
um mönnum. En vegna þess að
menn þessir virðast vera algjör-
lega pottþéttir fyrir rökum, vil ég
beina orðurn mínum til þeirra,
sem ekki hafa enn flækst á
öngul þeirra, sem beittur er
ósannindum og blekkingum.
Framhald á bls. 17 i