Morgunblaðið - 21.06.1964, Blaðsíða 6

6
MORGU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 21. júní 1964

V
UPP Á síðkastið fær Ludwig
Erhard kanzlari alltaf græn Ijós,
þegar hann er að aka til og frá
stjórnarráðsbyggingunni. 1 gler
byrgi á miðjum gatnamótunum
fyrir framan Palais Schaumburg
stendur lögreglumaður, og þeg
ar hann sér kanzlaravagninn
koma tekur hann sjálfvirku um
ferðaljósin úr sambandi og sér
um að kanzlarinn fái grænt,
hvert svo sem hann er að fara.
Þegar Franz Josef Strauss, fyrr
verandi ráðherra, ók' um þessi
sömu gatnamót fékk hann að sjá
rautt eins og hver annar venju-
legur borgari.
^ A V ,
MARLENE Dietrich á að leika
hlutverk Orlofskys í nýrri út-
gáfu Leðurblökunnar, sem frum
sýnd verður í ríkisóperunni í
Hamborg í desember.
Pola Negri, sem náði hátindi
frægðar sinnar á þriðja tug ald-
arinnar, er nú loksins aftur kom-
in á tjaldið. Hún fékk hlutverk í
„The moon spinners", sem Walt
Disney hefur verið að taka á
Krít og í Róm.
^ w ^
Við rá'kumst á þessa mynd af
sonardóttur Poul Reumerts og
í fréttunum
hyggst leggja út á kvikmynda-
brautina.
Marco Ferreri, sá kunni kvik-
myndastjóri, bauð Angelu Freddi
Chaliapin stjörnuhlutverk í
næstu kvikmynd sinni, sem á að
heitá „Conjpgal Duties“.
Angele er fædd í Róm. Marina
Ör.nu 'heitinnar Borg í dönsku
biaði. Þar segir að Jane Reum-
ert hafi stundað nám í listiðn-
skólanum í Kaupmannahöfn og
fengið bronspening að launum
fyrir fagurlega gerða keramik-
fiska, sem einnig sjást á mynd-
iimL
Skólastjóri listiðnskólans,
Viggo Sten Möller, lét þess get-
ið, að nemendur þeir, sem út-
skrifuðust á þessu vori, hefðu
verið óvenjulega efnilegar. Sleg-
izt hefði verð um auglýsinga-
teiknarana 17, sem brautskráðust
frá skólanum, en keramiksmið-
irnir hefðu fremur kosið að
vinna sjálfstætt en ráða sig til
annarra. Jane Raumert hyggst
t. d. stofna keramikfyrirtæki
ásamt tveimur skólafélögum sín-
um.
^
AFI UNGU stúlkunnar á mynd-
inni var heimsins bezti bassa-
söngvari — Feodor Chaliapin.
Hún er aðeins 21 árs að aldri og
er fædd í Mskvu. Faðir hennar, |
Luigi Freddi, var einn þekktasti
kvikmyndastjóri á árunum 1930
tU 1940.
V ák V
HINN þrítugi þýzki „playboy",
Gunter Sachs, setti fyrir nokkr
um dögum skilti á útidyrnar í
! íbúð sinni í París. Á þvi stend-
ur á frönsku, ensku og þýzku:
Eruð þér viss um að yður hafi
verið boðið?
Sachs hafði nefnilega fyrir
stuttu rekizt á bláókunnugar
manneskjur — vini vina vina
sinna — í rúminu sínu um hádeg
isbilið.
Den pinse taler
de om i Island
Ungdommen havde ladet pinsesriittet blive hjemme
for rigtigt.at kunne drikke og slá sig los {j
REYKJAVIK, jBTdag:-
POLÍTIKJEN PRIVAT
Pinsen 1 Island stod i overýælden-
de grad i drikkeriets tegn. Isaér var
dét *alt ved Hredavatn 1 Eorgar-
fjorden, hvor 400—600 unge menne-'
sker samledes.
Ifelge MorgunbladicP Syntes de
nnge at have forberedt'drikkerieti'-og
deres senere opférsel, inden de fór-
lod hovedstadén. De fleste var me-
get, dárligt kíædt,-tejet'var i styk-
ker, pg de ýar snavrede, som om dé
pá fc*hánd iáýde bpsluttet-.at údfgr
re gérninger, som ' staifetBjét ikke
egnede sig til, oplyser kroværten pá
Hredavatn.
.Glasskár pá fárene
■•Söm eksempler pá flokkens optræ-
den kan det nævnes, at de ..þrugte,
hándklæder tilherénde restauýantert
pá Hredavath til at þudse sítö/ med
ög ’éfterldd úndertpj r i. toiletkummer-
nerjDe 16—20-árige piger bláiidt del-
ta'gérne vár ikke spor bedre eiid de
byHge.
\'De unf;e Vár ikké overvæfdende
aggressive. Dóg fik de beskadiget en
politábil og knust vinduer Ji fárehu-
sene, sá glasskárene regnede. ind
over fárene, som var ved at fá lam-
BÓnden pá ■Hre)davá.tfl. fik ligele4.es.
siit bil ramponérét ög jþe edelagde;
en bád.'Folk 'pá gárden 'sov iklce i
pinsen, men stod pá vagt ved fáre-
"huséne för at undgá ildsp&sættelse.
Ungdommen tog sig ikke af nogen
ádvarsel, ..,mén slyngedé 5trúsler om
generalangreb u4 tnod.folk þá gár-i
den.
Politiet 1 BorgarfjSrdur stilleda
med 8 mand og konfiskerede en'del
alkohol, men de unge var si veifor-
synede, báde þvad genever og penga
angik, at der‘ikke vax nogen smalla
steder.
Pá 'Snæfgllsnes. var en grúppa
unge,' lioglé ,<a£ 'Sþm pá kun 13í ár,
tafeet Pá réjfefiv íjð fleste berusede. I
den lille, frédéli'ge.by Stykkisholmur
mátte en gade iukkes' áf þólitiet, s4
der kunne finde en konfirmation sted
1 klrken uden forstyrrende bplleop-
tojer. ^
Kommissioncn arbejder
'Folk fra den samme gruppe tog
jnéd' bád ud til nogle 0er i Br'eidi-
Xjord. En ung islænding opfarte si®
f't^jóíér sejladsen .sádan over for to
tilige, danské pigerí;.at-de ,tog fyrea
é benené og 'sátte’Jbam udenbords.
Fórf.at kænjpeá'ikké skulle druknev
holdt pigerflé ,fást i benene pá ham,
til 'de meþte.'íán var blevet sái af-
kól.ét af.í'fjórden3 salte vand, at haa
kuríhe haies dnd. lgen. Llge inden bá-
de"n" náede” landi' blev endnu-en ung
mand smidt i vandet pá grund af
utálelig opfarsel.
I nærheden af Hafnarfjördur var
godt .100 unge fra ví.Q ár og opefter
drúkiie i- en téltlejr, Politiet .drog
bört med' 30 flasker stærke drikke.
Efter lignende episodeæ i fjor .ned-
sattes en ministeriei kommission,
som skulle se pá de unges drikkeri.
Nogef resultat af kommissionens ar-
bej4e fpreligger dog ikke endnu.
• Olajv-r Gunnarsoit 1
um koma því að næsta litlu
haldi.“
Ólafur hringdi til Velvakanda
eftir að þýðingin á frétt hans
birtist og kvartaði yfir því sama
og í bréfinu: Að Velvakandi
skildi ekki hvert hlutverk frétta
ritara væri.
Ólafur Gunnarsson
skrifar
Velvakanda hefur borizt eft-
irfarandi bréf frá Ólafi Gunn-
arssyni:
„Hinn 10. þ.m. sýndi Vel-
vakandi mér þá ræktarsemi að
þýða kafla úr frétt, sem ég
skrifaði um hvítasunnudrykkju
íslendinga. Nokkrar þýðingar-
villur og úrfellingar breyta til
muna efni greinarinnar, eina
slíka vil ég leyfa mér að leið-
rétta. Ég sagði í fréttinni, að
ekki virtist liggja fyrir árangur
af starfi Þjórsárdalsnefndarinn-
ar. Hins vegar er það rangt hjá
Velvakanda, að ég hafi sagt,
að nefndin hafi ekki komizt að
neinni niðurstöðu.
Velvakandi segir frá eigin
brjósti um frásögn mína, að
„þetta geti maður nú kallað að
velta sér upp úr ósómanum.“
Nú vill svo til, að aðalheimild
mín að fréttinni er Morgunblað
ið í Reykjavík þann 20. maí
1964. Velvákandi er með þýð-
ingu sinni kominn í sömu að-
stöðu og hvolpur, sem bítur í
skottið á sér.
Víst er hvítasunnudrykkja
síðustu ára ósómi, en væntan-
lega dettur Velvakanda ekki í
hug, að það, sem skrifað hef-
ur verið um í öll dagblöð lands
ins geti og eigi að vera leyndar-
mál. íslenzku dagblöðin „velta
sér“ dögum saman „upp úr ó-
sómanum" og þau eru flest
send til útlanda og jafnvel seld
þar í lausasölu. Ef einhver teldi
efni þeirra þjóðlegt leyndarmál
bæri það vott um meiri van-
metakennd, einangrunarstefnu
og skort á rökhyggju en ætl-
andi er nokkrum skynsömum
manni.
Hlutverk fréttaritara hlýtur
að vera að segja frá atburðum,
sem forvitnilegir mega teljast,
hvort sem þeir eru einstökum
þjóðum til lofs eða lasts. Smb.
fréttir ísl. blaða af skrílæði
sænskra unglinga í kirkjugarði.
Síðan ég hóf að skrifa um ís-
land í erlend blöð, hef ég skrif-
að á annað hundrað greinar þjóð
inni til lofs, m.a. eina um Morg-
unblaðið*auk fjölda frétta. Skil
ur Velvakandi ekki í hverju
starf fréttaritara er fólgið?
Það er ekki mín sök þótt
ekki sé hægt að segja frá því í
fréttum, að íslenzk yfirvöld hafi
komið í veg fyrir „ósómann" á
hvítasunnu. Ég tel mig í því
efni sem öðru verða að hafa
það eitt, er sannast reynist.
Ólafur Gunnarsson."
Að skrifa „þjóðinni
til lofs“
Þetta segir fréttaritari Poli-
tiken. Ég tel ekki ástæðu til
þess að svara þessu í löngu
máli. Ég leyfi mér að vísa til
yfirlýsingar stjórnar Félags ís-
lenzkra sálfræðinga, sem það
sendi ” Mbl. vegna umræddrar
klausu hér í dálkunum, en Ólaf
ur Gunnarsson er meðlimur
þess félags. Stjórn félagsins
kvartaði yfir því að Velvak-
andi skyldi nefna sálfræði og
Ólaf Gunnarsson í sömu and-
ránní — en sagði síðan:
„......Jafnframt vill stjórn-
in leggja áherzlu á, að hún for-
dæmir harðlega þann frétta-
burð, sem hr. Ólafur Gunnars-
son hefur leyft sér að hafa í
frammi um íslenzkt æskufólk
í erlendu blaði. Ungt fólk hér
á landi þarfnast skilnings og
aðstoðar eldri kynslóðarinnar.
Söguburður í erlendum blöð-
Ég sagði honum, að öllu
venjulegu fólki þætti sjálfsagt
að ræða hin ýmsu vandamál
okkar af hreinskilni hér inn-
anlands — líka í blöðunum. En
það væri lítilsiglt að útbreiða
um víða veröld fréttir af því,
sem lakast væri hjá okkur, ó-
fegra þá mynd — og gera sér
pening úr ólánssemi æsku-
raanna. — Okkur kom saman
um að við yrðum aldrei sam-
mála um það hverjar væru
skyldur íslenzkra fréttamanna
erlendra blaða — og skal þá
tekið fram, að ég annast sams
konar þjónustu fyrir nokkur
erlend blöð.
Þessi síðasta „lofgrein" Ólafs
Gunnarssonar um ísland var
lauslega þýdd, eins og ég tók
fram á sínum tíma. Verið get-
ur, að hann hafi fundið eitt-
hvað, sem betur mætti fara —-
og úr því að hann kýs að hengja
hatt sinn á einhverjar villur i
þýðingu, þá er ekki nema sjálf-
sagt að birta greinina á dönsku,
ljósmynd af henni. Ætti þá allt
að komast til skila og vonandi
hefur fréttaritari Politiken á fs*
landi þá ekki yfir neinu að
kvarta.

®P1B
CQffMftB iM
BOSCH
KÆLISKÁPAR
frá 414—8V4 cubikfeL
Ennfremur
FRYSTIKISTUR
Söluumboð:
HÚSPRÝÐI h.f.
Sími 20440 og 20441