Morgunblaðið - 20.12.1964, Blaðsíða 23

Sunnudagur 20. des. 1964
MORGUNBLADIÐ
23
Hvalf jarðarleiðin
„Ég á bágt með að hugsa mér öllu mælskari tákn um
ástand og horfur þessara unaðslegu eyja en einfaldar,
persónulegar og grófgerðar teikningar Baltasars."
Sigurður A. Magnússon Mbl. 17. des. s.L
„Bók Jökuls og Baltasars um Breiðafjarðareyjar er
listaverk.“
M.T.Ó. Þjóðv. 13. des. s.l.
„Fyrir rúmum sextíu árum lagði írskt leikskáld
leið sína út í eyjar undan landi sínu og skapaði veg-
lega list af því fornlega lífi, sem þar var lifað undir
þverrandi tungli. Það skyldi þó aldrei vera að Jöull
Jakobsson ætti eftir að reisa þvílíkt merki á íslandi."
B.B. Frjáls þj. 11. des. s.l.
Gæfið varúðar
við iólainnkaupin
Orðsending frd NeYtindasamtökunum
F E R J A á Hvalfjörð hefur nú
aftur verið tekin á dagskrá og
vísa áhugamenn málsins til Vest-
ur-Noregs, en þar eru margar
góðar ferjur. Þær tengja leiðir
þar sem.fjöll eru víðast hvar sæ-
brött og illmögulegt að koma við
vegum, nema krækja upp um
fjöl og firnindi. Víða í Vestur-
Noregi eru ferjur eina lausn sam-
göngumáanna.
— O —
Sjö mínútur er sagt að vænt-
anleg Hvalfjarðarferja verði á
milli Hvaleyrar og Kataness, ann
ar ferjustaður komi vart til
greina. En nú mun taka 12 mín-
útur að koma 20—30 bílum um
borð í ferjuna og 8 minútur að
koma þeim í land, ef allt leikur
í lyndi og sjólag er gott. Töfin
við ferjuna verður því 27 mínút-
ur fyrir þann bílinn sem síðast
fer frá borði, segjum 23 mínútur
fyrir þann fyrsta. Hér er miðað
við lágmarkstöf við ferju, ef
þyrfti að bíða hennar bættist sá
tími við.
Láta mun nærri að krókurinn
eem sparast myndi við ferjuna
yrði 41 km. Þegar vegurinn hef-
ur verið endurbyggður alla leið
fyrir Hvalfjörðiinn, á sama hátt
og nú síðast hjá Þyrli, myndu
flestir bílar renna spölinn á 32
mínútum, margir á nákvæmlega
sama tíma og ferjutöfin yrði, án
biðar þó, 27 mínútum.
Það er því mjög sennilegt að
flestum þeirra sem ætluðu norð-
ur yfir Hvalfjörð þætti betri
krókur en koppur, og færu alla
vega ekki að bíða ferjunnar, held
ur héldu hiklaust áfram för sinni
eftir veginum.
Þó má gera ráð fyrir að sumir
gamlir menn tækju heldur ferju-
kostinn, af heilsufarsástæðum, og
eins yrðu vafalaust margir fegn-
ir ferjunni þá fáu daga vetrar,
sem svell eða snjór torveldar um
of sjálfan veginn.
— O —
Ef ég þekki hagsýni íslend-
inga rétt þá myndu fáir velta því
fyrir sér, hvort ódýrara yrði fyr-
ir þá að taka ferjuna heldur en
eka. Mönnum virðist það um-
fram allt vera mínúturnar og
ekki krónurnar, sem máli skipta.
Og vafalaust yrði sparnaður að
ferju harla vafasamur. Hver svo
sem ferjutollurinn kynni að
ALLMÖHG undanfarin ár hefur
Heyrnarleysingjaskólinn fengið
kærkomna gjöf skörnmu áður en
jólafríið hefst.
I>eir, sem koma í heimsókn
verða ákveðinn, þyrfti ríkissjóð-
ur að greiða hallann. Það er vita-
skuld rétt athugað hjá ferju-
mönnum, að ferja á ekki frekar
að standa undir kostnaði heldur
en brú eða vegur.
— O —
Væntanleg ferja á Hvalfjörð
má á engan hátt tefja fyrir eðli-
legum vegaframkvæmdum í
Hvalfirði, og menn 21. aldarinn-
ar munu vissulega lyfta Grettis-
taki, til þess að leiðin á milli
Reykjavíkur og Akureyrar verði
hin fullkomnasta.
Ég sé þá í anda stytta leiðina
um nokkra kílómetra með upp-
fyllingu og brú bæði yfir Laxár-
vog og frá Hvítanesi í Þyrilsnes.
Kollafjarðarbrúin mun verá
skammt undan nú þegar.
Norðurlandshraðbrautin mun
ekki krækja út fyrir Hafnarfjall,
heldur sem leið liggur eftir
Svínadalnum. Þó ekki sniglast
yfir Geldingadragann (sem Vega
málaskrifstofan kallar Dragháls),
heldur styztu leið um stutt jarð-
göng hjá bænum Draghálsi, norð-
ur í Þjófadalinn, og að Skorra-
dalsvatni. Síðan fyrir enda vatns-
ins og að Götuási, eins og leið
liggur nú. Þá um nýja brú á
Reykjadalsá við Deildartungu, á
sama stað og gamli þjóðvegurinn
lá, og svo beinustu leið um Þver-
árhlíð til Sveinatungu.
Vegurinn til Fornahvamms
myndi þá sennilega styttast um
40 kílómetra, verða 143 kílómetr-
ar frá Reykjavík í stað 183 nú,
og liggja auk þess styztu leið að
borginni, sem byggjast mun um-
hverfis Deildartunguhver.
— O —
Byggðin við utanverðan Borg-
arfjörð mun þá auðvitað njóta
mjög góðs af fullkomnum Hval-
fjarðarvegi. 65 til 70 mínútur
verður algengur tími bifreiða frá
Elliðaánum til Akraness (91 km.)
og 70 til 75 mínútur frá Elliða-
ánum til Borgarness (102 km),
þegar brúin milli Seleyrar og
Borgarness hefur verið smíðuð.
Þeim sem í dag berjast fyrir
ferju á Hvalfjörð er því hyggi-
legast að hafa hraðann á, svo
hún fái þó staðizt nokkra stund,
áður en næstu aldamótamenn
taka við stjórninni. Þeir eru nú
sem óðast að fæðast.
Jón Helgason.
þessa, eru menn frá varnarliðinu
í Keflavík og er engan veginn
hægt að segja, að þeir komi tóm-
hentir. Þeir hafa komið með
hlaðinn bíl af gjöfum til barn-
NEYTENDASAMTÖKIN vilja
hérmeð benda fólki á nokkur
veigamikil atriði í sambandi við
anna og skólans, t.d. hafa varn-
arliðsmenn fært skólanum kvik-
mynda sýningarvél, reiðhjól,
ýmiss konar leikföng og marg-
vísleg kennslutæki. Venjulega
hafa þeir haft samband við
skólastjóra og kennara, um hve
mörg börn séu í skólanum, hve
margir drengir og stúlkur og á
hvaða aldri.
Börnin vita að þeir koma og
það er ekki komin desember,
kaup fyrir jólin. Aldrei verða
mönnum á jafnmikil mistök í
vöruvali og einmitt þá. Ekki ein-
ungis vegna þess, að þá sé mest
keypt, heldur vegna þess flýtis
og asa, sem á mönnum er við
valið, og aldrei er eins mikið af
óvönu og vöruþekkingarsnauðu
afgreiðslufólki og þá.
Það eru fyrst og fremst varan-
legar neyzluvörur, sem hér er átt
við. Algengt er, að fólk kaupi
ekki aðeins vörur, sem eiga að
endast eitt eða tvö ár, heldur og
fjöl-da ára, svo sem húsgögn,
heimilistæki, gólfteppþ glugga-
tjöld, búsáhöld o.s.frv. Menn
leggja oft siíkt ofurkapp á að fá
slíkt fyrir jólin, að engin skyn-
semi kemst að. Val á þeim vörum
þarf vel að vanda o" á ekki að
vera tengt neinni hátíð, nema
þá með góðum fyrirvara.
þegar þau fara að spyrja hvenær
þeir muni koma.
Hinn 15. þ. m. komu varnar-
liðsmenn, að venju með hlaðinn
bíl af alls konar gjöfum bæði
til barnanna og skólans. Af
þessu tilefni bauð Brandur Jóns-
son skólastjóri Heyrnarleysingja-
skólans blaðamanni að koma og
líta á gjafirnar. Þarna á meðal
barnanna ríkti hin eina og sanna
jólagleði og úr augum þeirra
skein þakklætið til þeirra er
höfðu gefið þessar gjafir. Gjaf-
irnar höfðu verið valdar af
smekkvísi og sýndu að í valinu
hafði hvorki verið sparað fé né
fyrirhöfn. Meðal gjafanna mátti
sjá rugguhest, dúkkur, dúkku-
vagna og sjónvarp. Brandur
sagði, að skólinn sendi öllum, er
þarna höfðu lagt hönd á plóginn,
hinar hugheilustu þakkir fyrir
allar þessar góðu gjafir og þann
hlýhug, er þeim fylgdi.
góður fyrirvari sé á hafður.
Hyggnir menn hafa oft sagt, að
aldrei sé betra að verzla, hvað
snertir vörugæði og kjör, og í
rólegheitunum eftir jólin. Aftur
á móti geta menn dregið úr
áhættunni, með því að kaupa
með fyrirvara, en þá verða menn
að gapga tryggilega frá því, þann-
ig að þess sé getið t.d. á reikn-
ingnum.
Alltof mörg viðskipti eiga sér
stað munnlega, jafnvel kvittun-
aralaust, hér á landi, hvenær ár»-
ins sem er, þótt um upphæð sé
að ræða, sem flesta munar um.
Hefur æði oft orðið erfitt fyrir
Neytendasamtökin, að aðstoða
kaupendur eftir á, sem ekkert
hafa í höndunum. Stendur þá oft
staðhæfin,g á móti staðhæfingu
um það, hvað sagt hafi verið.
Hér á landi eru vörur yfirleitt
mjög illa merktar og oft ekkert.
Yfir búðarborðið fá menn upp-
lýsingar um efni og gæði. Áríð-
andi er, að fólk fái meginupplýs-
ingar á kvittunina, t.d. úr hvaða
efni kápan, kjólinn, áklæðið
eða fötin séu. Reyndar ber neyt-
endum að forðast með öllu að
kaupa ómerkta eða illa merkta
hluti. Það er eina leiðin til að
knýja framleiðendur og seljend-
ur til að taka upp merkingar, svo
sem tíðkast með þjóðum, sem
lengra eru á veg komnar í við-
skiptalegum efnum. Neytenda-
samtökin hafa um árabil krafizt
löggjafar um vörumerkingar, og
neytendur þurfa að standa með
þeim í því veigamikla hags-
munamáli þeirra.
Höfðlngieg gjöf tll
Heyrnarleysingjaskölans