Morgunblaðið - 20.12.1964, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLADIÐ
Sunnudagur 20. des. 1964
— Sólheimakapella
Framhald af bls. 7.
verk), Sæmundur Jónsson í Sól-
heimahjáleigu (málningarvinna)
og Óskar Hallgrímsson í Reykja-
vík (raflögn og ljósaútbúnaður).
En öll önnur vinna var fram-
kvæmd af bændunum fimm, sem
ég nefridi fyrr í þessari grein,
eða á þeirra vegum.
Laugardagurinn 24. september
1960 rann upp, fagur og bjartur.
Hinar vinalegu og grasi grónu
brekkur og ásar austan Sólheima
sands, þar sem Sólheimabæirnir
standa, hæðirnar hlýlegu, sem
kenndar eru við sólina, voru lit-
ríkar þennan haustdag. Og þar
var þá mikill fjöldi fólks saman
kominn, en tvennt bar til þess.
Biskupinn, herra Sigurbjörn Ein-
arsson, var kominn að Sólheim-
um til þess að vígja hina nýju
Sólheimakapellu, en síðan átti að
fara fram frá kapellunni útför
eins hinna áðurnefndu fimm-
menninga og forgöngumanna kap
ellunnar, Sigurðar Högnasonar í
Sólheimakoti.
Hófst nú kapelluvígslan í kyrrð
þessa haustdags. Vígsluvottar
voru: Þáverandi sóknarprestur í
Vík, séra Jónas Gíslason, séra
Sigurður Einarsson í Holti undir
Eyjafjöllum, séra Jón Þorvarðs-
son í Reykjavík, en hann var
sóknarprestur í Vík á undan séra
Jónasi, og séra Sveinbjörn Högna
son á Breiðabólstað í Fljótshlið.
Vígslan hófst með skrúðgöngu til
kapellunnar. Þar gengu bisku.o o,g
áður.greindir prestar og eftirtald-
ir léikmerin: Ásgeir Pálsson í
Framnesi, Elías Guðmundsson í
Pétursey, Þórður Guðmundsson
að Völlum, Sæmundur Jónsson
í Sólheimahjáleigu, Erlingur Sig-
urðsson í Sólheimakoti o,g Sig-
urður B. Gunnarsson í Litla-
Hvammi. Biskup fór þegar fyrir
altari og veitti móttöku helgum
gripum kapellunnar og að lok-
inni vígsluræðu hans þjónaði
sóknarprestur fyrir altari. Strax
að lokinni . vígsluathöfninni fó'r
fram frá kapellunni, eins og áð-
ur er getið, utför Sigurðár Högna
sonar, Sólheimakoti, sem verið
hafði einn af aðalmönnum
kapellubyggingarinnar. Og með
þessum haustdegi, 24. september
1960, hófst hinn eftirminnilegi
kapítuli í sögu Sólheimakapellu,
þar sem saman fóru vígsla henn-
ar og útför eins forvígismanna
hennar.
I
Rauð Delicious epli
EINGÖNGU BEZTI GÆÐAFLOKKUR
,, E X T R A F A N C Y “ .
NÝ SENDING MEÐ HVERRI FERÐ.
Eggert Kristjánsson
& Co hf.
Sími 1-1400.
Angli - skyrtan
er fáanleg í 14 stærðum
Nr. 34 til Nr. 47.
Margar gerðir. Mismun-
andi flibbalag.
Hvítar — Mistlitar —
Röndóttar.
Angli skyrtan er:
★ Auðveld í þvotti.
★ Þornar fljótt.
★ Verður slétt um leið.
Það yrði of langt mál, að telja
upp hina ýmsu og ágætu helgi-
gripi Sólheimakapellu, sem henni
hafa borizt frá því fyrsta og allt
fram undir þennan dag. Tvennt
skal þó nefnt hér. Altaristöfluna
málaði og gaf Margrét Ásgeirs-
dóttir, til minningar um tvær
látnar systur sínar, þær Ásu
Pálínu og Unni Aðalbjörgu Ás-
geirsdætur í Framnesi. Og á sl.
vori gáfu foreldrar Ásu og Unn-
ar, þau Ásgeir og Kristín í Fram-
nesi, forkunnarfögur messuklæði
til kapellunnar til minningar um
þessar tvær látnu dætur sínar. Er
hér um að ræða hökul, rykkilín,
stólu og fleira tilheyrandi og var
þessi skrúði vígður við messu i
Sólheimakapellu á siðastliðinni
hvitasunnu. Rétt er svo að láta
það koma fram hér, að nú er
kapellan hituð upp með raf-
magni.
Enn berast Sólheimakapellu
áheit og gjafir og telja margir
áheitin gefast vel. Og við ýmsar
jarðarfarir eru keypt hin látlausu
en smekklegu minningarspjöld
Sólheimakapellu, sem fást hjá
Ásgeiri Pálssyni í Framnesi, Elí-
asi Guðmundssyni í Pétursey og
sóknarprestinum í Vík.
Að lokum er svo rétt að staldra
við og íhuga, hver sé hin raun-
verulega ástæða fyrir því, þegar
örfáir einstaklingar efna til kap-
ellubyggingar og leiða það mál
farsællega til lykta, þótt gömul
og fögur kirkja sé í sókninni.
Áður var minnzt á ræktarsemi
þessara manna við Sólheima-
kirkjugarð, sem enn er greftrað
i og verður gert um ókomin ár.
En til þess að koma strax í veg
fyrir misskilning, sem er alláleit-
inn víða um landið, þar sem svo
háttar til sem hér, skal þetta tek-
ið fram. Sólheimakapella var ekki
reist neinni kirkju til höfuðs, held
ur til verndar vígðum reit horf-
inna kynslóða, sem ýmsum er
kær. En þegar allt kemur til alls,
var þetta þó ekki hin eina raun-
verulega ástæða. Heldur hitt, að
þörfin og þráin til þess að til-
biðja Guð, segir alltaf cil sín á
ýmsan hátt. Þess vegna mun Sól-
heimakapella ekki leiða til ein-
angraðs eða afundins trúarlífs,
(eins og því miður eru til ein-
staka dæmi um varðandi aðrar
kapellur), heldur til aukins trúar
og kirkjulífs í söfnuðinum.
Kapellur leysa aldrei sóknarkirkj
ur af hólmi. Hins vegar koma
þær mjög gjarna við hlið sóknar-
kirkna. Þetta á einmitt að geta
gert þá fjölbreyttni í kirkju- og
safnaðarlífi, sem leiðir til þess,
að þeir, sem kapellur reisa, sækja
þær auk sóknarkirkrta, enda er
kapellum fyrst og fremst ætlað
að minna menn á skyldurnar við
sóknarkirkjurnar. Ella væri verr
af stað farið en heima setið.
Þótt Sólheimakapella sé lítið
hús, er hún engu að síður stíl-
hreint og veglegt Guðshús. Og
hún er virðingarverð viðleitni til
þess að auka og efla kirkjulífið
í Víkurprestakalli. Það er góður
grundvöllur, sem síðari kynslóðir
eiga að geta byggt á. Á þessum
igrundvelli óska ég Sólheima-
kapellu ailra heilla og blessunar
Drottins á ókomnum árum og
hinum ýmsu aðstandendum henn
ar og velunnurum alls velfarnað-
ar.
Enda ég svo þessi orð um Sól-
heimakapellu með kvæði, sem
Ásgeir Pálsson í Framnesi orti til
kapellunnar á vígsludegi hennar.
Sjá lítið hús á gömlum grunni
þér Guð hér vígt að helgum sið.
Heyr alla biðja einum munni
í auðmýkt. Drottinn, tak því við
og vernda það frá hreti og hríð
og heimsins spilling alla tíð.
Lát héðan ætíð orð þitt óma
og öllum kynna þína náð.
Lát orgeltóna helga hljóma
í hátign sinni yfir láð
Ó, bænheyr hvern, sem biður hér
um blessun eða skjól hjá þér.
Ó, lát hér Drottinn ljós þitt skína
og lýs þeim, sem hryggur er.
Og lát þann glaða líka sýna,
að lof og dýrð þér jafrian ber.
Hver athöfn, sem að innt er hér ;
um aldir, Guð, sé helguð þér.