Morgunblaðið - 29.04.1965, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 29. apríl 1965
MORCU N BLAÐIÐ
19
„Látum rollurnar fara
af Reykjanesskaganum
og sáum þar grasi og skóg
Rabbað við Ingibjöm á Flankastöðum, sjötugan
I/
SUÐXJR á Miðnesi, skammt
frá Sandgerði er hið gamla
höfuðból Flankastaðir. Þar býr
nú Ingibjörn Þórarinn Jóns-
son, og eftir kirkjubókum oig
svoleiðis varð hann 70 ára 24.
apríl s.l., fæddur 1805, enda
þótt vart sjái að svo sé, því
fáir eru kvikari og hvassari í
orði en bóndinn á Flankastöð-
um. Það er ef til vill ek'ki rétt
að tala um bóndann á Flanka-
stöðum, því Ingibjörn hefir
komið við, allt frá skútuharki
yfir frumbýlisár togaranna til
dagsins í dag með sínum
hraða og margbreytileik.
Vegna þess að Ingibjörn er
70 ára og einn af þessum
traustu meiðum, fannst mér
rétt að skreppa að Flanka-
stöðum og fingra við karlinn,
en það var ekki unnt fyrr en
eftir klukkan 9, því hann væri
ekki búinn í fjósinu fyrr.
Leiðin sækist í sveiigum og
heimreiðin er ekki fyrir ár-
gerð 1965, en þó kemst allt
klakklaust, og unglegur"lngi-
björn stendur á hlaði og bíður
til bæjar. —
— Já, ég hef ekkert við
Morgunblaðið að tala, en það
er verstur andskotinn, ef ég
finn ekki gamalt Morgunblað
til að líta í þá get ég ekki
sofnað — en það er bölvaður
ávani að sofa — það er mikið
að gera á kvöldin þegar vorar,
og ennþá meira á morgnana.
Það er enginn tími til þess að
liggja afturábak eins og illa
gerður hlutur, þegar allt er að
stundir og nokkrar spurning-
ar og svör verða til.
— Hvar eru fæddur og upp-
alinn?
— Ég er fæddur fyrir 70 ár-
um í Vallarhúsum hérna á
Miðnesinu, og uppalinn þar
að mestu.
— Hvað var fyrsta vinnan
þín?
blómstra og æðurinn að koma,-...........
og ég tala nú ekki um fiskinn * * ^
í sjónum, sem ég er nú hæltui jpKP**'
að eiga við.
Svo igöngum við til stofu, I
þar sem á veggjum er „Hall- J
grímur Pétursson“ og „Drott-1
inn blessi heimilið". —
Ingibjörn fær sér hressilegal|§
í nefið og býður á báða bóga. ^fl
Ólafur læknir Helgason frá
Fitjum kíkir inn og sp;
tvenns í senn, hvort búið sé aðv
mjólka og hvort séu gestir til '
húsa.
— Ja, það er búið aS|
ihjólka, segir Ingibjörn, erl
engir gestir, bara bræður ogl
vinir, en ekki lízt mér vel é\
þennan frá Morgunblaðinu f
því ég Hef lítið að segja.
Allt fellur þó vel saman og
rabbað er um liðnar og líðandi
lngibjörn Þ. Jónsson
— Það var snemma byrjað
að róa hérna út í þarann. Ég
fékk 24 fiska í fyrsta skiptið,
og maður átti alltaf að gefa
fyrstu fiskana otg það gerði
ég líka, en mér voru gefnir 50
aurar fyrir og það voru þá
peningar. v
— Hvernig var lífið á tog-
urum, þegar þú varst þar?
— Það var ágætt. Vökulögin
voru ekki komin þá og við
unnum oft 60—70 tíma — allir
lifðu þetta af, sumir hörnuðu
við hverja raun, en aðrir slitn
uðu meira. Nú er þetta svo
miklu betra — hreinasti leik-
ur.
— Hvað kom þér til að fara
að búa hér á harðbalajörð?
-— Það var fjöls'kyldumál.
Ég var alinn upp í þurrabúðar
koti, en konan mín, Guðrún
Ólafsdóttir frá Flekkudal í
Kjós, þekkti þetta allt, svo
það var ekker-t annað að gera.
Ég var sjómaðúr og ekkert í
landbúnaðinum — en þetta
bjargaðist allt með aðstoð
konu minnar ag annarra. Ég
bjó nefnilega ekki einn.
— Heldurðu að Rosmhval-
nes sé vel náttúrað fyrir land-
búnað?
— Nei, landbúnaður þrífst
aldrei hér á skaganum. Við
skulum láta allar rollurnar
fara og sá í staðinn skóg og
grasi, það breytir útliti og
loftslagi.
— Hvernig líst þér á stjórn-
málin í dag, niðurgreiðslur,
vísitölu og skatta?
— Þetta getur orðið langt
mál, en mér lízt illa á þetta
allt saman. Stjórnmálin eru
orðin bragðlaus, vísitalan er
hálfigerð-svikamylla, og niður-
greiðslur lízt mér illa á. Það
á hver og einn að kaupa vör-
una á því verðþ sem hún er
boðin á — og skattarnir eru
árangur af öllu þessu sam.vpili
og afskiptum og ábyrgð ríkis-
ins af einu og öllu.
— Hvernig finnst þér aesku-
fólkið í dag, er það mikið
verra en þegar þú varst ung-
ur?
— Æskufólkið er betra og
það er kurteisara og þrótt-
meira, menntaðra og duiglegt
— það stafar af því að krakk-
arnir núna hafa það betra en
við í gamla daga. Kirtlaveik-
in er búin og framtíðin brosir
við — æskufólkið er að taka
við þegar við gömlu jaxlarnir
föllum frá.
— Hvernig lízt þér á að
hætta að vera til, er þá allt
búið, eða trúir þú á annað Mf?
— Já, ég trúi á annað líf —
ég veit að það er til — ég er
ekkert upp á það að sofa til
efsta dags, ég byrja að starfa
hinum megin um leið og ég
hætti hér, og þá fæ ég kannski
að bæta fyrir brot mín hérna
megin.
Ingibjörn á Flankastöðum
er bjartsýnismaður, bæði í
þessu lífi og öðru — hann
lætur það ekkert á sig fá þó
hann sé að verða einn við bú-
skapinn. Dætur hans, Sigríður
og Halldóra, eru báðar kenn-
arar við skólana í Garði og
Njarðvíkum, og Ólafur sonur
hans læknir í Keflavík.
Ingibjörn hefur frá mörgu
að segja úr langri og strangri
lífssögu, oig það sem hér er
spjallað eru aðeins smápunkt-
ar, skeljabrot úr þeirri fjöru,
sem lífsstarf hins sjötuga
dugnaðarmanns hefur skolað
um.
Við kveðjum Ingibjörn og
óskum til hamingju með öll
árin, sem eftir eru.
— hsj. —
Öður til móðun
Þórdis Asgeirsdóttár
Fædd 30. júní 1889.
Dáin 23. apríl 1965.
LÍF vaknar við suðurfjörur, líf
dafnar við hné föður og mó'ður,
líf þroskast við vinnu með vinnu
sömum foreldrum við bústörf og
sjósókn. Nýr heimoir þekkingar
og alþýðumenntunar er að lýsa
- ísland úr Þyrnirósasvefni miðald
armyTkursins. Ung nemur mær-
in skólalærdóm aldamótaáranna
fyrir sunnan, hverfur síðan
norður að miðla þyrstum af lær-
dómi sínum. Þar mætir hún ör-
lögunum í göfugs ungmennis
með bjartan og stóran bug pg
dru.g, Líifsstarfi'ð hefst, hreiðrið
er byggt, starfið hafið, börnin
boma eifct af öðru, afchafnir auka
styrk og þol, skín sól í heiði,
dregur fyrir sól, sortnar í lofti,
birtir á ný, langir og erfiðir
starfsdagar, þrettán vaxa ungar
í hreiðri, aldrei skorti líkamlega
né andlega fæðu, umihyggju né
aðhlynningu. Með veganesti gott
flugu fuglar úr hreiðri. Að kvöldi
□-
-□
BRIDGE
í SÍÐARI hálfleik í leik sveitar
Gunnar Guðmundssonar við
ensku brigdesveitina var eftirfar
andi spil spilað. Á því borði er
Lengyel og Priday sátu N.—S.
gengu sagnir þannig:
Vestur Norður Austur Suður
Pass 1 Lauf Pass 2 Lauf
Pass 2 Spaðar Pass 3 Lauf
Pass 3 Hjörtu Pass 3 Spaðar
Pass 4 Spaðar Allir pass
Norður
A K D 10 6
V Á K 6 5
♦ 8
* Á D 6 4
Vestur Austur
A 9 8 7 •
¥ D 10 9 8
♦ K D G 9
*87
Suður
«432
¥432
♦ Á 7 3 2
* K 9 2
A Á G 5
¥ G 7
♦ 10 6 5 4
* G 10 5 3
Austur lét í byrjun tú tígul
ás, síðan annan tígul, sem
Lengyel trompaði heima. Sagn-
hafi tók næst ás og kóng í hjarta,
trompaði þriðja hjartað í borði
með gosanum, lét ú.t laufa gosa,
svínaði og austur fékk slaginn
á kónginn. Austur lét út tígul,
sem sagnhafi varð að trompa
settist sól, sofnaði líf við súður-
fjörur. Að beðinu flugu fuglarn
ir heim að kveðja móðurina með
þa’kklæti fyrir gjafir hennar og
umfhyggju, en myndin af ferða-
félaganum góða, sem hvarf okk-
ur fyrir skömmu er allsstaðar
samofin mynd hennar. Blessuð
sé minningin um ykkur og bless-
uð sé heimkoman. Þetta er hug-
uirinn okkar allra til ykkar.
heima og átti nú aðeins 2 tromp
eftir heima og 2 í borði. Hann
varð að gefa 2 slagi til viðbótar
og spilið tapaðist.
Sagnhafi getur unnið spilið
með því í þriðja slag að láta út
spaða, drepa í borði með gosa,
láta síðan út laufa gosa og svína.
Ef austur drepur og lætur út
tígul, þá er trompað heima, spaða
kóngur tekinn, lauf látið út,
drepið með tíunni. Nú eru trbmp-
in tekin af andstæðirigunum og
laufaslagirnir og þannig fær
sagnhafi 10 slagi.
Ef við hugsum okkur að austur
drepi ekki laufa gosann þá getur
sagnhafi víxltrompað hjarta og
tígul og vinnur þannig einnig
spilið.
Á hinu borðinu spiluðu Ák-
mundur og Hjalti 5 lauf og unnu
Sveit Gunnar fékk því samtals
450 fyrir spilið eða 11 stig.
— Persluferð
Framh. af bls. 17
Einn af yfirmönnum ferða-
skrifstofunnar sagði okkur,
að breyting yrði á þessu á
næsfcunni, því keisarinn
styddi starf hermar. Þó yrði
farið hægt í sakirnar, einik-
um vegna þess að 1. flokks
hótel skorti víða fyrir ev-
rópska og ameríska ferða-
menn.
Sagði hann, að aðeins 127
þúsund erlendir ferðamenn
hefðu komið til landsins á sl.
ári, en það væri smáræði mið
að við mörg önnur lönd. —
Kenndi hann m.a. um ýms-
Um fáránlegum reglum eins
og t.d. því, að ferðamönnum
væri bannað að hafa með sér
sígarettur inn í landið og
Lissabon, 27, apríl.
NTB—AP.
• f DAG voru liðin 37 ár
frá því Antonio de Oli-
veira de Salazar, forsætis-
ráðherra Portugals tók völd.
Af því tilefni var afhjúpuð
af honum stytta í heimabæ
hans Santa Comba Dao, sem
er um 150 km. frá Lissabon.
Salazar verður 76 ára á mið-
vikudaginn nJc.
Biivélavirkfdr
Viljum ráða nú þegar bifvélavirkja
eða menn vana bifreiðaviðgerðum.
O RK A H F.
Laugavegi 178.
ströng tollskoðun væri í flug-
höfnum og á landamærum.
Þó kvað hann ferðaskrifstof-
una hafa komið því í kriing,
að linað hefði verið á að-
gangshörku tollyfirvaldanna.
1 Iran er bannað að selja
erlendar sígarettur, en þó er
víðast hvar hægt að kaupa
t.d. bandarískar sígaretfcur,
þótt það sé gert undir borðið.
í landinu eru framleiddar
sígarettur og líkaði mörgum
blaðamönnunum þær vel. Þá
hefur landið upp á að bjóða
sérlega gott vodika og er það
mjög ódýrt. Flaskan kostar
ca. 50—60 krónur í búðum.
Yfirleitt er verðlag í landinu
mjög hagstætt, en víðast
prúttar maður í búðum og á
mörkuðum.
íran eða Persía á áreiðan-
lega mikla framtíð sem ferða
mannaland. Það er auðvelt að
komast þangað á þægilegan
hátt. íslendingur getur geng-
ið inn I skrifstofu Flugtfélags
ins í Lækjargötu og keypt sér
þar farmiða til Teheran og
ferðin tekur ekki sólarihring.
Þá er komið í heim, gjörólik-
an þeim sem við þekkjum.
Persía á sér meira en 6 þús
und ára sögu. Víða um land-
ið má sjá minjar frá fornum
tímum og reyndar einnig frá
síðari öldum. f Persepolis má
sjá hina miklu konungsborg,
sem Daríus hóf að byggja og
Xerxes sonur hans hélt á-
fram með, en var brennd af
Alexander mikla. f Isfahan
má sjá hinar fallegu og miklu
moskur síðari alda og bazar-
inn, sem er einhver hinn stór
kostlegasti í heimi, Shiraz er
borg ljóða, víns og rósa og í
Teheran er fjörugt næturlíf
fyrir þá sem hafa áhuga á
slíku. Á næstunni munu birt-
ast i blaðinu greinar frá
nokkrum þeim stöðum sem
við komum til.
Björn Jóhannsson.