Morgunblaðið - 29.04.1965, Blaðsíða 24

24
MORGU N BLAÐIÐ
Fimmtudagur 29. apríl 1965
Myndar norðurljós á Austurlandi
I HAtJST voru sett upp sérstök
tæki á Eyvindará í Eglsstaðar-
hreppi, til norðurljósarannsókna.
Þær rannsóknir eru liður í al-
þjóðlegum rannsóknum, einkum
með tilliti til sólkyrrðarársins og
hefur Þorsteinn Sæmundsson
stjarnfræðingur þær með hönd-
urn. Tækið tekur myndir af him-
inhvolfinu með mínútu fresti.
Tæki þessi eru nú búin að vera
1 "gangi í mánuð og hafa skilað
mjög góðum myndum, að því er
Þorsteinn tjáði Mbl.
Tækin eru í litlu húsi um 100
m. frá bænum Eyvindará. Tækin
sjálf hafa komið erlendis frá,
en Óskar Ágústsson, húsgagna-
smiður smíðaði húsið og er það
eina húsið af þeirri tegund í ver
öldinni. Útbúnaður er þannig að
öll tæki eru innibyrgð, en þegar
þannig viðrar að líkur eru til
að sjáist í bjartan himin, þá er
vélin sett í gang, hlífðarkúpull
kemur upp úr húsinu, og mynda-
vélarnar vinna sjálfvirkt alla
nóttina. Rafmagn er leitt frá
bænum til upphitunar og til að
stjórna tækjum frá krystal-
klukku, sem er staðsett í íbúðar-
húsinu og stjórnar hún tækjun-
um úti í kassanum. Hjálmurinn
hlýfir vélunum, ef eitthvað er að
verði og hann er tekinn niður á
milli þess sem hann er í notkun
til að hlífa honum við rispum.
Vilhjálmur Jónsson á Eyvindará
gætir vélanna.
Norðurljós hafa verið með
minnsta móti í vetur, að því er
Þorsteinn sagði. En nú eiga þau
að fara að ankast aftur næsta
ár. Þó hefur verið eitthvað um
þau á hverri nóttu, en dauf.
Önnur myndavél fyrir norður-
lósarannsóknir er staðsett á
Rjúpnahæð við Reykjavík.
Washington 26. apríl (NTB)
f GÆR var birtur í Washington
úrdráttur úr skýrslu, sem John
Lavelle, hershöfðingi, samdi
fyrir fulltrúadeild Bandarílkja-
þings í febrúar s.l. En í skýrsl-
unni er skýrt frá því, að Banda-
ríkin hafi gert áætlanir um eld-
flaugaárásir, sem geti eyðilagt
mikilvægustu hernaðar-iðnaðar-
og stjómarbækistöðvar í Kín-
verska alþýðulýðveldinu, ef til
styrjaldar komi.
í skýrslunni segir, að verði
ráðizt á Bandaríkin geti Banda-
ríkjamenn beint eldflaugum að
ýmsum mikilvægustu Stöðum í
Kínverska aiþýðulýðveldinu, So
vétríkjunum og fleiri kommún-
istaríkjum, en Sovétríkin hafi
mátt til að framkvæma svipáðar
eyðileggingar í Bandaríkjunum.
ATHDGIÐ
að borið saman við útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu en öðrum
b'öðum.

Gunnar Runólfsson rafvirki við noröurljósahjálminn. Ljósm. Þorsteinn Sæmundsson.
Tækin eru í litlu húsi, og koma myndavélarnar með hjálmi
yfir upp úr því, þag ar þær eru í notltun.
Áætlun tíl í USA um gugnúrús
ú Kínu og Bússlund
2 LESBÓK BARNANNA LESBÓK BARNANNA 3
Huss — huss, hvíslaði
fyrsti andvari morgunsins
gegn um opinn gluggann
meðan Ella var að klæða
sig.
Tikk-takk, tikk-takk,
heyrðist í stundaklukk-
unni frammi í ganginum,
þegar Ella læddist fram.
„Flýttu þér! Vaknaðu!
Vertu á undan öllum öðr-
um“ heyrðist Ellu klukk-
an segja.
„Dripp-dropp, dripp-
dropp", sagði kraninn
yfir eldhúsvaskinum
syfjulega eins og hann
væri ekki alveg vaknað-
ur ennþá. Ella hraðaði sér
fram hjá.
„í-í-húa“, heyrðist í
útidyrunum um leið oig
Ella steig yfir þröskuld-
inn út í morgunkyrrðina.
Venjulega var Ella vön
að skella á eftir sér hurð-
inni, en að þessu sinni
lokaði hún mjög hljóð-
lega. Hún settist niður í
tröppurnar til að hlusta
og sjá, hvernig allt vakn-
aði af svefni. Húsin í göt-
unni virtust ennþá grá og
syfjuleg.
Morgunloftið var svalt
o« rakt. „Þetta er svipað
því að stiga upp úr baði“
hugsaði Ella. Sko þarna!
Örlitlir vatnsdropar sátu
á hverju blaði og blómi
rétt eins og droparnir á
gólfinu í baðherberginu.
Jörðin fékk sér þá líka
morgunbað!
„ Bí, bí, bí,“ tísti
syfjulegur fugl einhvers
staðar uppi í trjátoppi.
Það var eins og hann
væri að geispa. Ella leit
upp. Hún gat ekki komið
auga á fuglinn, en hún
sá, að himininn var orð-
inn rauðari. Morgunroð-
inn var að aukast.
Ella spennti greipar um
hnén og hló með sjálfri
sér: „Ég hugsa að sólin,
sé næstum eins lengi að
koma sér á fætur eins og
mamma segir, að ég sé.
Gamla svefnpurkan!“
„Virr-irr-irr“. hringdi
vekjaraklukka úti í opn-
um svefnherbergisiglugg-
anum í húsi Ólafs lög-
regluþjóns, sem var við
hliðina á húsi Ellu.
Ella kipptist við og var
næstum farin að segja
„Suss-uss“, rétt eins og
bókavörðurinn gerði, ef
þér varð á að hafa of hátt
í lestrarsalnum.
Virr-klikk, — allt varð
hljótt aftur.
Ekki leið á löngu þar
til Ólafur lögregluþjónn
opnaði bakdyrnar hljóð-
lega. Hann geispaði og
setti upp bláu einkennis-
húfuna. Síðan gekk hann
hætgt út í bílinn. Hann
setti vélina í gang og ók
út á götuna.
Ella veifaði til hans, en
hann veifaði ekki á móti.
Það var varla von. Hann
var því ekki vanur, að
Ella sæti á tröppunum og
veifaði honum svona
snemma morguns. Þess
vegna datt honum alls
ekki í hug að líta í átt-
ina að tröppunum. Ella
ætlaði að fara að kalla
til hans: „Góðan daginn"
en hætti við það, því hún
kunni einhvern veginn
ekki við að raska morgun-
kyrrðinni. Hún sat kyrr
og horfði á eftír bílnum,
þar til hann hvarf við
hornið.
Himininn varð bjartari
og bjartari. Húsin í göt-
unni sýndust ekki lengur
eins grá, heldur fengu
þau sinn eðlilega lit, hvít-
an og gulan, grænan og
/
brúnan. Mjólkurpóstur-
inn stökk út úr vagnin-
um sinum og það skrölti
í flöskunum, þegar hann
setti þær við dyraþrep
húsanna í götunni. Ein-
hvers staðar heyrðist
hundur gelta. Allt í einu
kom sólin upp. Hún skein
gegn um lauf trjánna oig
daggardroparnir glitruðu
á blöðum og blómum.
— skrjáfur í daigblað-
inu hjá pabba,
— brakið í rúminu þag-
ar Bína systir hristi það
og kallaði:
„Klæddu mig mamma“!
„Nú fer mamma, bráð-
um að kalla í mig“ hugs-
aði Ella með sér. Og allt
í einu varð hún svo
óskaplega syfjuð. Augna-
lokin sigu og siigu.
Virr-virr-klikk!
Vekjaraklukkan hringdi
inni hjá pabba og
mömmu og Ella heyrði að
þau voru að fara á fætur.
Síðan hófst allt eins og
venjulega:
— tónlistin í útvarpinu,
— suðið í kaffikönn-
unni,
— glamrið í skeiðum og
göfflum,
Þau urðu svo þung, að
brátt lokuðust augun al-
veg.
Og allt í einu fór að
heyrast nýtt hljóð, sem
Ella heyrði samt ekki.
Það var hljóðið, sem
pabbi hennar og mamma
og Bína systir voru vön
að heyra, þegar þau vökn-
uðu á morgnana:
...... zzzzzzzzzzzzz
...... zzzz ........
Ella var steinstofnuð.
vöknuðu og hávaði morg-
unsins hófst, var hún
sofnuð úti á tröppunum,
sem lágu niður í garðinn.
Um leið og allir aðrir
zzzzzz .......
„Mál að vakna Ella,
reyndu nú að vakna,
svefnpurkan þín“ kallaði
mamma hennar.
SKRÝTLUR
Björn var ekkjumaður,
sem átti mörg börn. Hann
gifti siig í annað sinn
ekkju, sem líka átti mörg
börn frá fyrra hjóna-
bandi. Björn og kona
hans eignuðust mörg börn
saman. Einu sinni fóru
allir krakkarnir að fljúg-
ast á inni í stofunni.
Hávaðinn varð nokkuð
mikill og húsfreyja kall-
aði framan úr eldhúsinu
og spurði hvað á gengi.
„Það eru bara börnin þín
og börnin mín að berja
börnin okkar", svaraði
Björn.
Leikarinn: „Og munið
það svo, herra leikstjóri,
að koníakið í fyrsta
þætti á að vera ósvikið".
Leikstjórinn: „Alveg
sjálfsagt. Til þess að
þóknast yður, er ég meira
segja að hugsa um að hafa
eitrið í síðasta þætti
ósvikið líka“.
Þjónn (tekur við pen-
ingaseðli, sem hann er
hræddur um að sé falsk-
ur; Þessi seðill er nú ekki
eins og hann á að vera“.
Gesturinn: „Veit ég
það. En það var maturinn
ekki heldux“.