Morgunblaðið - 29.04.1965, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 29.04.1965, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ Fimmtudagur 29. apríl 1965 ANN PETRY: STRÆTIÐ sig í speglinum. — Þú ert voða falleg, sagði hann. Hún var í síðu, svörtu pilsi, sem skrjáfaði ofurlítið í þegar hún gekk, og í hvítri blússu og með rautt belti um sig miðja. — ■Hvert ætlarðu, mamma? — Á dansleik í Casino- Ég á að syngja þar í kvöld. Hann tók þessu með sönginn með ánægju, því að honum þótti gaman að heyra hana syngja eða raula, og þá þótti auðvitað öðr- um það líka. En ef hún ætlaði að fara að dansa, mundi hún ekki koma heim fyrr en seint. Það mundi braka í gólfinu og vindur inn mundi hvína, rétt eins og ein hver væri að reyna að brjótast inn í húsið og þá yrði hann einn í húsinu. Þegar hún var þar líka heyrði hann aldrei svona hljóð — fótatak úti á ganginuin, svo að glumdi í. Hann vaknaði aldrei hræddur og án þess að vita við hvað, eins og í nótt sem leið. Myrkrið gerði honum ekkert til þegar hún var hjá honum, því að hann vissi, að hann þurfti ekki annað en kalla — þá mundi hún koma til hans. — Verðurðu lengi í burtu? spurði hann. — Ekki mjög lengi. Ég skal breiða ofan á þig áður en ég fer. Hún sneri frá speglinum. — Borgames ~ UMBOÐSMAÐUR Morgun- blaðsins í Borgarnesi er Hörð- ur Jóhannsson, Borgarbraut 19. — Blaðið er í lausasölu á þessum stöðum í bænum: Hótel Borgarnesi, Benzínsölu Huld við Brákarbraut og Benzínsölu Esso við Borgar- braut. Stykkishólmur Umboðsmaður Morgun- blaðsins í Stykkishólmi er Vikingur Jóhannsson, Tanga götu 13. Ferðafólki skal á það bent að í lausasölu er blaðið selt í benzínsölunni við Aðalgötu. Afgreiðslur blaðsins hafa með höndum alla þjónustu við kaupendur blaðsins og til þeirra skulu þeir snúa ser, er óska að gerast fastir kaupendur Morgunblaðs- ins. Farðu nú úr, svo að ég geti breitt ofan á þig áður en ég fer. Hann dokaði við í dyrunum og horfði á hana festa spennurnar á háhæluðu rauðu skónum og hann langaði að biðja hana um að slökkva ekki ljósið þegar hún færi út, en samstundis mundi hann eftir því, að ljósreikningur inn hækkaði, ef lengi væri látið loga. — Má ég lesa svolítið áður en ég fer að sofa? — Nei, helzt ekki. Þú skalt fara strax að sofa: Og þegar hann stóð þarna enn og lyfti öðrum fæti, gekk hún til hans og klappaði honum á öxlina. — Flýttu þér,‘ elskan. Ég hef nauman tíma. Hann gekk inn í baðherbergið með nokkurri tregðu og var lengi að koma sér í náttfötin. Hann athugaði skóna sína og sokkana vandlega, rétt eins og hann hefði aldrei séð þá áður og væri í vafa um, til hvers þeir væru notaðir. Hann renndi vatni í vaskinn þarna inni og hrærði svo letilega í því með fingrinum og horfði á litlu bylgjurnar, sem komu á vatnið, þegar fingurinn hreyfðist fram og aftur, og óskaði þess að hann hefði hreinlega sagt henni, að hann væri hræddur að vera einn heima. Kannski hefði hún þá spurt hann, hvort hann vildi, að húsvörðurinn kæmi upp og væri hjá honum þangað til hún kæmi aftur. Og þá kæmi hann áreiðanlega. En það var bara þetta, að mamma virtist ekki neitt hrifin af húsverðinum. Hann þvoði sér andlit og hendur, tók fötin sín og gekk inn í stof una. — Jæja, sagði hún. — Ég ætla að fara í kápuna meðan þú ert að komast upp í. Hann lagðist á miðjan beddann og horfði upp í loftið og reyndi að hugsa eitthvað upp, sem gæti tafið fyrir því, að hún færi út. Þegar hún var ekki heima, greip hann alltaf einhver söknuður. Það var ekki dimmunni að kenna því að þetta var eins í björtu, þegar hann kom heim úr skólan um. Um leið og hann opnaði dyrnar, greip hann einhver tóm- leikakennd, því að húsið var svo tómt og þögult og einkennilegt. Um hádegið flýtti hann sér að borða og fór svo út á götuna. Eftir skólatímann hafði hann fataskipti í mesta snatri, en hversu fljótur sem hann var að því var húsið alltaf svo skugga legt og kalt. En þegar hún var inni, var það svo hlýtt og vin- gjarnlegt og viðkunnanlegt. Það var einn krakki í skólan- um, sem varð að vera heima í fimm daga vegna tannpínu. Hann gat sagzt hafa tannpínu, en svo vissi hann ekki, hversu snögg- lega hún kæmi, svo að þá gat Augfýsendur athugið Morgunblaðið kemur ekki út sunnudaginn 2. maí V Þeir, sem ætla að auglýsa í Morgunblað- inu 1. maí eru vinsamlega beðnir að skila handritum fyrir kl. 6 í kvöld í auglýsinga- skrifstofuna. óvmmblúíiií' hún komizt að því, að þetta var uppgerð hjá honum. Eða vaxtar verkur kynni annars að vera betri, því að svo margir krakk ar í skólanum fengu vaxtarverki. Hann var að reyna að koma sér niður á því hvar vextarverkir væru, þegar hún kom inn í stof una. Hún gekk út að gagndyrun um og kveikti ljósið. Svo laut hún yfir hann og kyssti hann og faðmaði hann af öllum kröftum og hann fann of urlítinn sætan ilm af henni og faðmaði hana að sér, og hugsaði að ef hún bara mætti vera kyrr meðan hann sofnaði. Það tæki ekki langan tíma, því að hann mundi sofna fljótt ef hann vissi hana nærri sér. Hann sleppti takinu og lagðist niður, af því að hann var hrædd ur um, að hún yrði reið ef hann héldi svona fast í hana, því að hann mundi, hve reið hún hafði orðið um morguninn út af blúss- unni, og nú gæti hann líka krukl að hanna ef hann héldi svona fast. Hún seildist eftir slökkvar- anum við rúmið og hann strauk kápuna hennar blíðlega. — Góða nótt, elskan, sagði hún og slökkti ljósið. Samstundis varð aldimmt í stof unni. Hann opnaði augun til að reyna að sjá eitthvað annað en þetta kolsvarta myrkur. Hann vissi, hvar hornin í stofunni voru þó að hann gæti ekki séð þau. Þau voru horfin í myrkrið. Hon um fannst eins og hann héngi í lausu lofti og vissi ekki, hversu stórt þetta lausa loft var þegar því rúmi sleppti, sem líkami hans tók. — Þú hleypir engum inn, sagði Lutie. Hann var búinn að gleyma, að 26 hú.n var enrí þarna inni, og nú leit hann í áttina, sem röddin kom úr, þakklátur fyrir, að hún skyldi enn vera þarna, og hann heyra til hennar. —• Nei, mamma, sagði hann. Það var einhver þreytulegur tónn í röddinni, og Lutie sneri sér aftur að honum. — Fer vel um þið, elskan? sagði hún. — Já, já- Hann hafði verið að vona, að hún tæki eftir, að eitt hvað væri að honum. En svo þeg ar að því kom, vildi hann ékki láta hana vita, að hann væri svona mikill heigull, sem þyrði ekki að vera einn í myrkrinu. Honum varð hugsað til kúrek- anna, sem riðu á harðaspretti og hinna hugrökku leynilögreglu- manna í kvikmyndunum, og svo stóru, sterku strákana í sjötta bekk í skólanum. — Það er allt í lagi með mig, sagði hann. Lutie gekk út í ferhyrnda ljós blettinn og hann sá hana greini lega rétt sem snöggvast, gljáann á hárinu á henni, síða, svarta pils ið og stuttu, víðu kápuna. — Vertu sæl, endurtók hún og sneri sér að honum brosandi. — Bless, mamma, sagði hann. Og um leið hvarf ljósið í gangin- um. Þó var hún þarna enn, af því að hann heyrði hana opna dyrnar, og allra snöggvast kom dauf birta úr fremri ganginum. En svo lokuðust dyrnar. Öll íbúðin varð að einni dimmu. Hann hlustaði eftir lykl inum hennar í skránni. Það smalí í háu hælunum hennar þegar hún gekk eftir ganginum. Hann sett ist upp, til þess að heyra betur. Hún var að ganga niður stigann. Fótatakið varð daufara og dauf ara, þangað til hann gat alls ekki heyrt það, hversu mjög sem hann reyndi. Hann lagðist út af og dró rúm fötin upp að höku og lokaði aug- unum fast. En þau vildu ekki tolla aftur. Hann hélt áfram að opna þau, því að jafnvel þótt þau væru lokuð, sá hann myrkr ið í kring um sig jafn fyrir því. Það var þykkt eins og sýróp — mjúkt og þykkt, en bara svart. En það var ennþá verra að vera með opin augu, af því að hann gat ekkert séð og honum fannst eins og öll stofan væri á hreyfingu og tæki stakkaskiptum kringum hann. Hann rýndi út í myrkrið og reyndi að sjá hverju fram færi. Hann settist upp en lagðist síðan niður aftur og breiddi upp fyrir höfuð. Dimman var næstum ennþá einkennilegri undir rúmfötunum. Hann lokaði augunum en opnaði þau svo hér um bil strax aftur, og vissi ekki, hvað hann gæti búizt við að finna hjá sér þarna undir rúm- fötunum, og var jafnhræddur við að horfa eins og horfa ekki. Þungt fótatak heyrði úti á gang inum og hann stakk upp höfðinu og sat svo og hlustaði. Kannski var þetta húsvörðurinn hugsaði hann. Fótatakið fór framhjá og eftir ganginum og hann var von- svikinn, og lagðist út af aftur. Það brakaði í tröppunum úti fyr ir. Svo hófst eitthvert viðloðandi hljóð inni í veggjunum, sem kom honum til að skjálfa af hræðslu, því að nú mundi hann allar sög urnar, sem Lil hafði sagt hon- um, af rottunum, sem ætu fólk upp til agna. Það voru áflog í næstu íbúð. í fyrstunni varð hann feginn þess um háværu, reiðilegu röddum, því að þá heyrðist ekki til rottn anna í veggjunum. En svo heyrð ist brothljóð. Eitthvað þungt lenti í veggnum og svo hrundi kalkið úr honum. Hann gat heyrt það hrynja. Raddirnar urðu enn há- værari og kvenmaður æpti upp. — Ég hefði átt að vera búinn að kála þér fyrir löngu, svarta tíkin þín! töldum stærðum: 520x13/4 Kr. 668,00 560x13/4 — 739,00 590x13/4 — 815,00 640x13/4 — 930,00 640x13/6 — 1.080,00 650x13/4 — 1.122,00 670x13/4 — 970,00 670x13/6 — 1.114,00 520x14/4 — 735,00 560x14/4 — 810,00 590x14/4 — 860,00 750x14/6 — 1.215,00 560x15/4 — 845,00 590x15/4 — 920,00 640x15/6 — 1.153,00 670x15/6 — 1.202,00 — Komdu ekki nærri mér, hvæsti konan. Einhver henti flösku út um gluggann á fjórðu hæð og hún lenti niðri í húsagarðinum svo að bergmálaði aftur og aftur. Svn varð andartaks þögn. Hundur tók að gelta en svo byrjuðu raddirn ar aftur. Konan grét og Bub varð æ hræddari. Þetta var svo einmana leg rödd og loftið titraði þangað til honum fannst það eins og koma gegn um vegginn. Ekkert var þarna kringum hann, sem hann þekkti eða hafði séð áður. Hann tók í andlitið. Hér var hann einn síns liðs í myrkrinu, villtur á ókunnum stað, sem var fullur af ýmsum hræðilegum hlutum. Hann seildist til og kveikti ljós ið og strax var stofan þarna kringum hann eins og hann þekkti hana. Hann athugaði hana vandlega. Allt var þarna, sem þar átti að vera og hann þekkti svo vel — stóri stóllinn, spila- borðið, útvarpið og gólfábreiðan. Ekkert hafði breytzt. Og samt hvarf þetta allt í myrkrinu og í staðinn komu einhverjar fram- andlegar þústir. Snöktið í næstu íbúð fjaraði út. Einhversstaðar að neðan heyrðist hlátur, og glamur í glös- um. Hann lagðist niður eins og hvíldur og nú ekki lengur hrædd ur. Mamma yrði öskuvond þegar hún kæmi heim og fyndi hann sofandi með ljósið logandi, en hann gat ekki farið að slökkva það aftur. 710x15/6 Kr. 1,295,00 760x15/6 — 1.579,00 820x16/6 — 1.787,00 425x16/4 — 591,00 500/525x16/4 — 815,00 550x16/4 — 960,00 600x16/6 — 1.201,00 650x16/6 — 1.285,00 700x16/6 — 1.731,00 900x16/8 — 3.881,00 650x20/8 — 2.158,00 750x20/10 — 3.769,00 825x20/12 — 4.400,00 900x20/14 — 5.591,00 1100x20/14 — 8.437,00 m KR.KRISTJÁNSSDN H.F. IHIBOIIl SUDURLANDSBRAUT 2 • SÍMI 3 53 00 GERIÐ SAMAIMBIJRD Á VERÐUM ! ! ! Framúrskarandi reynsla hérlendis á VREDESTEIN hjólbörðunum sannar gæðin og hið ótrúlega lága verð tryggir hagstæðustu kaupin. Munið að gera samanburð á verðum áður en þér kaupið hjólbarðana VREDESTEIN hjólbarðar eru fyrirliggjandi í eftir-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.