Morgunblaðið - 29.04.1965, Blaðsíða 23

r
MORG U N B LAÐIÐ
23
Fimmtudagur 29. apríl 1965
Sextugur:
GuHni Jónsson,
skipstfóri, Sandgerði
GUÐNI Jónsson frá Flankastö.ð-
um hefur verið skipstjóri á vél-
Ibátum í nær 40 ár og stundað
tjóinn frá 13 ára aldrL Guðna
jþekkja því flestir bátasjómenn
og enda mangir fleiri, og ég hyg-g
flestir að góðu einu.
Guðni fæddist að Bæjarskerj-
um í Miðneshreppi 29. apríl 1905.
Foreldrar hans voru Jón Páls-
son útvegsbóndi og kona hans
Guðfinna Sigurðardóttir, eru þau
bæði löngu látin. Þau fluttu að
Flankastöðum 1908 og var Guðni
þar til 1942, enda lengst af
íkenndur við þann bæ.
Guðni stundaði nám við Flens-
borgarskóla veturinn 1920—1921,
en þá hafði hann stundað sjó í 2
6r.
Guðni varð skipstjóri um tví-
tugt á vélbátnum Stíganda, er
Haraldur Böðvarsson átti. Síðan
varð hann skipstjóri á m/b Vík-
ing og seinna á m/'b Agli Skalla-
grímssyni. Haraldur Böðvarsson
átti einnig þessa báta og gerði þá
út frá Sandgerði á vertíð, en bát-
ar af Akranesi voru yfirleitt
gerðir út frá Sandgerði á þeim
árum.
Guðni keypti síðan vélbátinn
Egil Skallagrímsson af Haraldi
og gerði hann út í nokkur ár.
Árið 1939 tók Guðni við skip-
etjórn á m/b Muninn, 22ja lesta
bát. 1946 sótti Guðni til Dan-
xnerkur nýjan Muninn II, 38 lesta
vélbát og 1955 sótti hann aftur
nýjan Munin til Danmerkur, 54
lesta. Þessir bátar voru eign h.f.
Miðness, Sandgerði, og var Guðni
xneð þá á vetrar- og haustvertíð-
um frá Sandgerði — aflaði ætíð
vel og oft æflahæstur. Á sumrum
stundaði Guðni á þeim síldveiðar,
aflaði hann einnig vel á síldinni
miðað við stærð bátanna.
Nú hefur Guðni látið af skip-
stjórn — að mestu (í bili?). Enn
þá stundar hann þó sjóinn, því
annars staðar kann hann ekki
við sig, enda er hann í fullu fjöri
og kann til allra verka á sjó.
Hann hefur m.a. verið matsveinn
hjá Þórhalli Gíslasyni, sem var
háseti og stýrimaður hjá Guðna
í fjölda ára, og hjá Hafsteini syni
sínum, sem nú er skipstjóri á
m/b Sigurpáli, eign Guðmundar
á Rafnkelsstöðum.
Guðni hefur jafnframt því að
vera aflasæll verið mjög farsæll
skipstjóri, sem aldrei hefur
hlekkzt á, enda er Guðni með af-
brigðum veðurglöggur og athug-
hugull sjósóknari. Skapgerð
Guðna og léttri lund er viðbrugð-
ið og hinum hressandi hlátri
hans, komast flestir í gott skap í
návist hans.
Guðni Jónsson hefur dregið
mikinn feng í þjóðarbúið á sinni
löngu sjómannsævi. Slíkum
mönnum er sjaldnast þakkað af
samfélaginu sem skyldi. Þótt
Guðni sé nú sextugur, vænti ég
hann eigi mörg ár eftir að glíma
við vin sinn „Ægir“ og ylja sam-
ferðamönnunum með sínu létta
skapi.
Guðni er kvæntur Guðríði
Guðjónsdóttur, ágætis konu. Þau
hafa eignazt 10 börn, 5 drengi og
5 stúlkur, eitt dó í bernsku, hin
eru nú uppkomin og flest gift.
Guðni minn! Ég þakka þér
langt og gott samstarf og óska þér
og þínum alls góðs á ókomnum
árum.
Ólafur Jónsson.
Nemendasambandsmot
*
Verzlunarskóla Islands 1965
verður haldið að Hótel Sögu föstudaginn 30. apríl.
og hefst með borðhaldi kl. 19.
Miðar afhentir á skrifstofu VR, Vonarstræti 4
í dag og á morgun.
Samkvæisklæðnaður eða dökk föt — Fjölmennið.
Stjórn N. S. V. í.
Gróska í lesklisfiar-
lífi Þingeyiisga
Húsavík, 26. apríl.
MIKIL gróska hefur verið í leik-
listarlifi hjá Þingeyingum og
hafa hér í sveitum verið sett á
svið þrjú leikrit í vetur. UMF
Gaman og Alvara í Köldukinn
sýndi sjónleikinn Tengdamamma,
eftir Kristinu Sigfúsdóttur, og
var leikstjóri Kjartan Stefáns-
son.
UMF Efling i Reykjadal sýndi
Tengdapabba eftir Gústaf Geij-
erstam, leikstjóri var Kristinn
Jónsson.
UMF Mývetningur réðist í
stærsta verkefnið, Ævintýri á
gönguför, eftir Hostrup með
Birgi Brynjólfsson sem leikstjóra.
Öll þessi leikrit hafa, auk þess
að vera sýnd heima í viðkom-
andi sveit, verið sýnd á Húsavík
og Ævintýrið sex sinnum fyrir
fullu húsi. Þetta er annað leik-
ritið sem Birgir setur á svið með
Mývetningum og eins og sagt er
í leikskrá ber honum fyrst og
fremst að þakka að þessi sýning
varð að veruleika.
Þótt gagnrýna mætti ýmislegt
í meðferð einstakra leikara er
heildarsvipur leiksins heil-
steyptur og sýningin gekk mjög
létt og eðlilega.
Það má teljast hreint ævintýri
að hægt skuli vera að sviðsetja
í ekki fjölmennari sveit, en sem
telur íbúa á við eitt stórhýsi í
Reykjavík, leik eins og Ævin-
týrið og með þeim árangri sem
Mývetningar ná, en hér leggjast
allir á eitt, presturinn, hótelstjór
inn, húsfreyjur, bændur og
heimasætur og ná lofsverðum ár-
angri undir stjórn ágæts leik-
I stjóra. — FréttaritarL
Sölumaður
Duglegur og ábyggilegur sölumaður óskast strax
vegna forfalla.
Fast kaup og prósentur af sölu. — Tilboð sendist
afgr. Mbl. fyrir föstudagskvöld, merkt: „Sölumaður
— 7250“.
Hafnarfjörður
Okkur vantar pökkunarstúlkur og karlmenn í fisk-
iðjuverið. — Mikil vinna framundan. —
Hafið samband við verkstjórann í símum 50107 og
eftir vinnu í síma 50678.
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar.
4
LESBÓK BARNANNA
Hector Malot:
Remi og vinir hians
27. Vítaiis kallaði á
Janko, en apakötturinn
hreyfði sig ekki. Ég varð
að klifa upp í tréð oig
sækja hann og svo flýtt-
um við okkur heim í kof-
ann.
Janko skalf allur og
bar sig aumlega. Við
vöfðum fötunum okkar
um hann og létum hann
liggja fyrir framan eld-
inn, en ekkert dugði.
„Við verðum að flýta
okkur til næstu borgar,
annars deyr Janko“, sagði
Vítalis.
í mesta flýti tókum við
saman föggur okkar og
hröðuðum okkur af stað.
Við vorum svo heppnir
að hitta bónda nokkurn
sem tók okkur upp í
vagninn sinn og ók okk-
ur til borgarinnar. Þar
báðum við um bezta her-
bergið í gistihúsinu.
28. Mér var skipað í
rúmið, svo að ég gæti
haldið hita á Janko undir
sænginni. Ýmisst skalf
hann af köldu, eða var
heitur. Ekkert þótti
honum jafnast á við sæt-
indi, en nú snéri hann
sér undan, þegar Vitalis
ætlaði að gefa honum
sætt vín.
„Drekktu vínið“, sagði
hann við mig og snaraðist
út til að sækja lækhi.
Læknirinn hélt, að ég
væri sjúklingurinn, þegar
hann sá mig liggja í rúm-
inu, rauðan og heitan af
víninu.
„Apaköttur", sagði
hann öskuvondur, þegar
hann sá sjúklinginn.
„Haldið þér, að ég sé
dýralæknir?" En hann
mildaðist, þegar Janko
rétti höndina biðjandi í
áttina til hans.
SKRYTLA
Kennarinn: „Hvað
mundir þú segja, Óli, ef
ég kæmi svona óhreinn í
skólann“.
Óli: „Ekkert. Mér
mundi finnast ókurteisi
að vera að hafa orð á
því“.
9. árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 29. april 1965
Svefnpurkan litla
HLJÓÐIN, sem Ella
heyrði, þegar hún vakn-
aði á morgnana, voru
venjulega þessi:
— tónlist í útvarpinu,
— suðið í kaffikönn-
unni,
— glamur í skeiðum og
göfflum,
— skrjáfur i dagblað-
inu hjá pabba,
— brakið í rúminu,
þegar Bína systir hristi
það og kallaði:
„Klæddu mig, mamma,
klæddu mig mamma!"
Skömmu síðar var
mamma hennar vön að
kalla: „Mál að vakna,
Ella, reyndu nú að vakna
svefnpurkan þín!“
En núna var allt öðru
vísi. Allt var svo hljótt,
þegar Ella vaknaði —,
ekki heyrðist nokkurt
hljóð.
Ur svefnherbergis-
glugganum sínum sá hún
fölan morgunroða í stað-
inn fyrir heiðbláan him-
inn og glampandi sól. Að
þessu sinni hafði Ella
vaknað á undan öllum
öðrum, jafnvel á undan
sólinni sjálfri.
„Hver er nú svefn-
purka?“ hugsaði Ella
með sjálfri sér: „í dag
ætla ég að sjá, þegar allir
aðrir fara á fætur“.