Morgunblaðið - 14.08.1965, Blaðsíða 15

Laugardagur 14. ágúst 1965
MORúUNBLAÐIÐ
15
Sigríður Rebekka Jónsdóttir
í DAG, 14. ágúst, verður jarð-
sett frá Frí'kirkjunni í Reykjavík,
frú Sigríður R. Jónsdóttir, Víði-
mel 40 hér í bor^ Hún andaðist
í Borgarspítalanum 5. þ.m., þá
nýlega orðin 65 ára.
Sigríður Rebekka, eins og hún
hét fullu nafni, var fædd 23. júlí
árið 1900, að Fögrueyri við Fá-
skrúðsfjörð. Foreldrar hennar
voru merkishjónin Jón Bjarna-
son og Þórunn Bjarnadóttir. Jón
var ættaður frá Dölum í Fá-
skrúðsfirði, og voru þeir syst-
kinasynir hann og Jón Ólafsson
skáld. Þórunn móðir Sigríðar
var frú Núpi á Berufjarðar-
strönd, og var hún náskyld Jóni
föður Ríkarðar, hins alkunna og
fjölhæfa listamanns, og þeirra
systkina. Bæði voru hjónin kom-
in af þekktum ættum á Austur-
landi og víðar, mesta myndar-
og dugnaðarfólki, og mjög list-
fengu.
Þau Jón og Þórunn bjuggu á
Fögrueyri, þar sem sjór var
sóttur af kappi, og þótti Jón bæði
heppinn formaður og fengsæll.
Nokkurn landbúskap höfðu þau
líka, eins og venja var á þeim
árum. Það studdi hvað annað,
og bætti afkomuna.
Árið 1903 fluttust þau svo til
Reykjavíkur, þar sem Jón vann
að ýmsum störfum, ýmist á sjó
eða landi, það mátti segja að
allt léki í höndum hans, hvaða
starf sem var.
Sigríður ólst upp með foreldr-
um sínum og systrum, en þær
voru fjórar, allar prýðilega vel
gefnar og heimilisbragur allur
til fyrirmyndar.
Ríkarður Jónsson listamaður
segir í grein er hann skrifaði
þegar Þórunn móðir Sigríðar
varð 100 ára gömul, að hjá þeim
hjónum, Þórunni og Jóni, hafi
ávalit verið opinn ókeypis veit-
ingastaður, og athvarf, ekki sízt
fyrir Austfirðinga er ekki áttu
alltaf í mörg hús að venda, er
þeir voru á ferð hér í bænum.
f þessu umhverfi ólst Sigríður
upy, við nám og starf.
Sigríður giftist 7. des. 1929,
Jóni G. Jónssyni, nú skrifstofu-
manni, frá Mjóafirði. Hún bjó
manni sínum gott og hlýlegt
heimili, þangað var gott að
koma, þar leið öllum vel í návist
hennar. Við hjónin áttum þar
marga ánægjustund. Þau kunnu
vel gestum að fagna. Sigríður
var ákaflega listhneigð, enda bar
heimili þeirra vott um það, með
mikilli smekkvísi.
Hjónaband þeirra og sambúð
var eins og bezt verður á kosið.
Þau eiga einn kjörson, Valtýr að
nafni, sem giftur er Kristlaugu
Gunnlaugsdóttir, og búa þau
einnig á Víðimel 40, og eiga þau
fjóra unga drengi er oft komu
til ömrnu sinnar, enda hafði hún
mikla og óblandna ánægju af
„heimsókn“ þeirra.
Sigríður hafði mikla samúð
með öllum sem áttu við veikindi
eða erfiðleika að stríða. Öll fram
koma hennar mótaðist af góð-
vild og hlýju, það leið öllum svo
vel í návist hennar. Frá henni
fóru menn með bjartari vonir
og trú á lífið.
Sigríður var búin að eiga við
mikil og langvarandi veikindi að
stríða, hún lá rúmföst heima í
sex vikur, og svo í Borgarspítal-
anum í 10 daga.
Allt sem í mannlegu výildi
Btóð var gert til þess að lina
þjáningar hennar. Hún bar
þrautir sínar vel, enda mikil trú-
kona, en trúin á mátt þess góða
fleytir mörgum yfir erfiðustu
stundir lífsins, og trúin gaf
henni styrk til hinztu stundar.
Á slíkum stundum finnum við
hvað við getum lítið og erum
hjálparvana.
Og nú er Sigríður horfin sjón-
um okkar, yfir móðuna miklu,
en minningin um hana lifir, hún
er svo ljúf og góð.
Að leiðarlokum er margs að
minnast og margt að þakka, „að
fæðast og deyja, það er lífsins
saga.“
Við hjónin þökkum henni vin-
áttu og tryggð, hún var einlæg
og sönn.
Og nú er hún kvödd hinztu
kveðju af vandamönnum og
vinum, sem þakka allt sem hún
hefir fyrir þá gert.
Innilegar samúðarkveðjur til
hennar nánustu.
Blessuð sé minning hennar.
Jón I. Jónsson.
VAR fædd 23. júlá árið 1900 á
Fögrueyri við Fáskrúðsfjörð.
Foreldrar hennar voru þau
Þórunn Bjarnadóttir frá Núpi á
Berufjarðarströnd og Jón Bjarna
son frá Dölum í Fáskrúðsfirði
bæði hin mestu heiðurshjón.
Sigríður Rebekka fluttisit með
foreldrum sínum áríð 1903 til
Reykjavikur. Hún giftist 7. des.
1929. Jóni G. Jónssyni gjaldkera
hjá „Happdrætti Háskólans“,
þeim hjónum varð ekki bama
auðið en kjörsonur þeirra er
Valtýr skrifstofumaður. Sigríður
var búin að þjást um 12 ára
skeið af liðagigt og andaðist hún
hinn 5. þ.m. af afleiðingum
þeirrar veiki. Þórunn Bjarnadótt
ir móðir Sigríðar lézt 1962, frí-
lega hundrað og eins árs gömul.
iSigrfðru Rebekka var ásjáleg
kona höfðinigleg og prúðmann-
deg oig frábærflega kurteis í öilu
fasi. Fuill mannúðar og hjálp-
semi, hvar sem hún gat komið
því við. Enda var bún af hinni
svoköiLuðu Núpsætt sem áður
var kennd við Kelduskóga á
Berufjarðarströnd. En obbanum
af því fólki er ásköpuð vel-
vild og hjálpsemi, eða með ö'ðr-
um orðum eins og heimurinn
verður alllur þegar hann er kom-
inn á mun hærra og þroskaðra
menningarstig en nú vill verða.
Móðir Þórunnar Bjarnadóttur
var Málfríður Jónsdóttir frá
NúpshjáEeigu systir Jóns í Borg
argarði við Djúpavog Ásdiísar í
Stakkagerði í Vestmannaeyjum,
ömmu Ásdásar Johnsen og Elísa-
betar sem köl‘Luð var Lisibet,
föðurömmu minnar á Núpi á
Berufj ar'ðarströnd.
Á bundrað ára afmæli Þórunn-
ar Bjarnadóttur frá Núpi, er
svo skrifað í einu dagblaðanna
hér.
Það mátti segja að hjá þeim
hjónum Þórunni og Jóni Bjarna-
syni væri öruggt athvarf og ó-
keypis veitingahús ekki síst fyrir
Austfirðinga sem ekki áttu í
mörg hús að venda. Geta má þó
nærri að ekki hefur ailltaf verið
mikiiu af að miá þar sem treysta
skal á handafl eins einasta
manns.
Um Jón í Borgargarði sagði
Einar Þórarinsson á Núpi, orð-
hagur maður mjög,. svohljóðandi
setningu: „Ja, hann Jón í Borg-
argarði, sá blessaði maður sem
öllum vildi hjálpa og viðbjarga,
hvar sem hann kom, Og öllu gat
bjargað hvar sem hann kom,
J dauðu og lifandi, já dauðu og
lifandi, hvar sem hann kom.“
1 þessari upptalningu ber þó
ekki sízt að nefna Asdísi Johnsen
í Vestmannaeyjum og Lísibetu á
Núpi, ömmusystur hennar, sem
einnig var stórgjöful kona, og
hafði þó ekki af miklu að má
frá 18 börnum.
Og sama segir Sigfús Johnsen
f.v. bæjarfógeti um Ásdisi frá
Núpi, sem giftist til Vestmanna-
eyja og reyndist frábær kona
að öllu leyti.
Ég hef nú minnst hér dálítið
á ættingja Sigríðar Rebekku
Jónsdóttur, sem nú er fallin frá.
Og má segja að innræti hennar
hafi ekki verið ólíkt frændfólk-
inu og að eplið hafi ekki fallið
langt frá eikinni. Enda var heim
ili þeirra Sigríðar Rebekku og
Jóns G. Jónssonar orðlagt fyrir
gestrisni, umhyggju Og alúðar-
fulla hjálpsemi.
Mikill söknuður fylgir fráfalH
slíkrar konu sem Sigríðar, seia
nú er kvödd með þökk og virð-
ingu, bæði aðstandenda og fjöld*
annarra.
Ríkarður Jónsson.
Herraföt frá 1500 kr.
— peysur — 220 —
— vesti — 295 —
— skyrtur — 150 —
— náttföt — 175 —
— sokkar — 35 —
— molskinnsblússur frá kr. 990.—
Ullarteppi frá 100 kr.
BÚTASALA
Terylene bútar
Flauels bútar
Strigaefnisbútar
Silkibútar
<*'*•••••••••••••••••••••••••••
Drengjaföt frá 800 kr.
— buxur — 195 —
— peysur — 150 —
— skyrtur — 150 —
Kvenblússur — 100 —
og margt fleira
AGUST

Hefst U manudaj

XJTI
VORN GEGN VEflRUN
VERND GEGN SLA&A
HVERS VEGHA
Ibúðarhðs hér ð londi eru
yfirleitt byggð úr steinsteypu
eða öðru álíka opnu efni og
upphituð flesta tíma ársins.
Stofuhitinn er því hœrri en i
loftinu úti og getur borið
mikiu meiri raka f forml
vatnsgufu en útiloftið. Þetta
rakahlaðna. lóft leitar á úf-
veggi hússins, og ef ekki er
séð fyrir sérstöku, valnsgufu-
heldu lagi innan á útvegg]-
unum, kemst rakinn úr stof-
unum inn I veggina og þétt-
ist þar eða f einangrun
þeirra. Spred Satin hindrar
að raki komist f útveggina
innan frá. Utanhússmálning
þarf að geta hieypt taka úr
múrnum ót t gegnum sig,
enda þótt hún þurfi einnig
að vera vatns- og veðurheld.
Úti Spred hefur þessa eigin-
loika framar öðrum málning-
artegundum, og er framleitt
sérstaklega fyrir fslenzka
staðhœíti og veðráttu.
MALNING HF