Morgunblaðið - 20.01.1966, Page 3

Fimmtudagur 20. janúar 1966
MORGUNBLAÐIÐ
3
STAKSTEINAR
Vaxandi trú á
framtíð Austurlands
í ÞÓR, blaði Sjálfstæðismanna
á Austurlandi, sem út kom þ.
13. jan. sl. birtist athyglisverð
áramótahugleiðing og þar Segir
m.a.:
„Hér á Austurlandi, öðru frem-
ur, var árið 1965 ár athafna. Hér
skópust geysileg verðmæti í síld
og afurðum hennar. Nýjar síld-
arverksmiðjur risu og endur-
bættar hinar eldri. Ný fiskiskip
komu, hafnargerðir, skólabygg-
ingar samgöngubætur við vegi,
brýr og flugvelli, þótt enn hrað-
ar þurfi þar að sækja fram, rækt-
un og byggingar til sveita og
íbúðarhús í kauptúnum og kaup-
stöðum. íbúðarhúsabyggingar eru
án efa með langmesta móti. Hjá
Húsnæöismálastjórn lágu fyrir
um 100 umsóknir um lán út á
íbúðarhús á Austurlandi, sem eru
skemmra eða lengra komin í
byggingu, er úthlutun fór fram
nú fyrir jólin. Þetta er tvímæla-
laust með mesta móti og er ó-
rækur vottur vaxandi trúar á
framtíð Austurlands“.
Tökum djarfar
ákvarðanir
„Miklar horfur eru á því nú, að
stórvirkjun við Búrfell og alúmín
verksmiðja í Straumsvík verði
endanlega ákveðin á þessu ári.
Ýmsir líta með nokkrum ugg til
þeirra framkvæmda, einkum á
meðan á byggingu orkuvers og
verksmiðju stendur, vegna áhrifa
á fjárhagslífið til þenslu, til ör-
ari verðbólgu. Slíkum stórfram-
kvæmdum fylgja án tvímæla ým-
is vandamál. En þau verða að
litlu leyti séð fyrir. En óttinn við
hugsanleg vandamál í bili, má
ekki hræða okkur frá djörfum á-
kvörðunum, ef við höfum trú á
framtíðargildi þess sem gert er.
Enginn efast um nauðsyn og
gildi raforkuvera. Alúmínverk-
smiðja skapar okkur ódýrari raf-
orku, a.m.k. um allmörg ár.
Ýmsir óttast, að staðsetning verk
smiðjunnar við Faxaflóa valdi
enn auknum fólksflutningum
þangað. Úr því sker að vísu
reynslan ein. En að vera á móti
alúmínverksmiðjunni af þeim or-
sökum einum, bjargar ekki
byggð annars staðar á landinu.
Straumar gróandi athafnalífs
eru líklegastir til þess.“
- r .
Urtölur Framsóknar-
manna hættulegar
byggðarlögunum
„Og þessi sífelldi úrtölu- og
örvæntingartónn, sem einkum
Framsóknarmenn hafa uppi
fyrir byggðarlög annars staðar
en suðvestanlands, er allra
hættulegastur fyrir framtíð
þeirra. Þjóð verður að hugsa,
ekki í árum, en a. m. k. í
áratugum. Það stýrir naumast
góðri lukku ef allir hlaupa út í
það borðið, sem fiskur virðist
fremur við í það skíptið, eða það
árið. Þannig er hægt að hvolfa
fleyinu. Við skulum halda áfram
hér á Austurlandi með þá trú á
framtíðina, sem t.d. birtist í hin-
um miklu íbúðalánaumsóknum. 1
þeirri trú, sem áform um ný at-
vinnutæki bera vott um. Einbeita
okkur að því að skapa hér að-
stöðu í félags- og samskiptamál-
um, sem hugur fólksins um þess-
ar mundir stefnir svo mjög til.
Ríkisstjórnin beitir kröftum
sínum í þágu batnandi þjóð-
félaés“.
LÆGÐIN mikla yfir Atlants-
Ihafi hreyfðist ekki mikið í
gær. Hæðin yfir Grænlandi
fór að vígu heldur minnkandi,
en þó var sami kuldinn með
norðanáttinni, 20 st. á Hvera-
völlum, en 17 st. í Síðumúla
og á Sauðárkróki í gærmorg-
un. Eljahreytingur var úti fyr
ir norður- og austurströnd-
inni.
Veðurhorfur kl. 22 í gær-
kvöldi: Suðvesturmið: A- og
NA, stinningskaldi, skýjað.
Suðvesturland til Vestfjarða
Faxaflóamið og Breiðafjarðar
mið: A- og NA- gola eða
kaldi, léttskýjað. Norðurland:
hægviðri og léttskýjað Norð-
austurland og Austfirðir,
Vestfjarðarmið til Norðaust-
urmiða: NA- gola eða kaldi
él. Suðvesturland: NA- kaldi
og léttskýjað. Austfjarðarmið
og Austurdjúp: NA- kaldi
él. Suðausturmið NA- stinn-
ingskaldi og él..
Helgi Skúlason leikstjóri leiðbeinir leikkonunum á sviðinu.
(Ljósm. Mbl. Sv. Þorm.)
NÆSTXT vikur og mánuði
gefst reykvískum leikhúsgest
um og öðrum leikhúsunniend-
um tækifæri á að sjá einn
frægasta harmleik stórskálds
ins Federico Garcia Lorca, —
Hús Bernörðu Alba — á svið
inu í Iðnó. Leikrit þetta hefur
eins og hinir tveir harmleik-
ir Garcia Lorca, Yerma og
Blóðbrullaupið, farið sigurför
um allan hinn siðmenntaða
heim, allt síðan hantn var
frumsýndur í Buenos Aires
árið 1946.
Garcia Lorca skrifaði þetta
leikrit nokkrum mánuðum
áður en hann var myrtur af
Falangistum á Spáni 1936.
langt og þjakandi heitt. Að
utan berast glaðlegir söngvar
uppskerumannanna og kven-
eðlið segir til sín, systurnar
fimm hatast og jagast Og bera
nagandi öfund í hjarta til hinn
ar auðugu Angustias, sem á
mikla sælu í vændum með
hinum unga Pepe Romano.
Yfir öllu þessu gnæfir harð-
stjórinn, hin miskunnarlausa
og stolta Bernarða Alba með
griðkonu sína, hina illmálugu
Bonciu, sér til hægri handar.
Geðveik móðir Bernörðu und
irstrikar brennheitar þrár
systranna fimm, er hún æpir:
— Ég vil giftast, Bernarða
. . . út við sjóinn! Út Við sjó-
inn! ....
Andrúmsloftið boðar vá-
lega atburði og í lokaþættin-
um fær ekkert hindrað fram-
rás hrikalegra og blóðugra
örlaga kvennanna í húsi
Bernörðu Alba.
íslenzka þýðingu sjónleiks
þessa gerði Einar Bragi. Með
aðalhlutverk fara Regína Þórð
ardóttir er leikur Bernörðu
Alba; Inga Þórðardóttir er
leikur kvenskassið Ponciu
griðkonu Bernörðu. Systurnar
fimm eru leiknar af Guðrúnu
Stephensen, Margréti Ólafs-
dóttur, Sigríði Hagalín, Helgu
Bachmann og Kristínu önnu
Þórarinsdóttur. Leikstjóri er
Helgi Skúlason og leikmynd
gerði Steinþór Sigurðsson.
Litið inn a æfingu hjá Leikfélagi Reykjavíkur
Martyrio: Nefnið ekkl brjálsemi hér. Það er eins og nefna snöru í hengds manns húsi“.
Enn er deilt um fyrir hvaða
sakir Garcia Lorca var tekinn
af lífi, 36 ára að aldri. Telja
sumir að hann hafi verið
sviptur lífi fyrir andróður
gegn spænsku herlögreglunni
og víst er um það að gegn
henni orti hann mörg snjöll
kvæði. Erfitt er þó að henda
reiður á þeim sögusögnum,
sem um líflát hans ganga.
— Hús Bernörðu Alba —
gerist í sveitaþorpi í Anda-
lúsíu á Suður-Spáni, að öll-
um líkindum um síðustu alda-
mót. Bernarða Alba kemur
heim frá jarðarför manns
síns ásamt fimm dætrum sín-
um á aldrinum 20—39 ára.
Samkvæmt gamalli hefð lok-
ar Bernarða dætur sínar inni
í átta ár, en sú elzta, Angusti-
as, er manni heitin ungum og
fríðum Casanova þessa litla
þorps. þar sem rógburður, ill-
mælgi og slúður virðist ein
helzta dægrastytting íbúanna.
Veggir húss Bernörðu Alba eru
þykkir og hið spænska sumar
Martyrio hefur orðið uppvís að því að stela myndinni af tilvonandi brúðguma
Hér sést Bernarða refsa henni fyrir.
i HUSI BERNÖRDU ALBA“