Morgunblaðið - 20.01.1966, Blaðsíða 21

Fimmtudagur 20. janúar 1966
MORCUNBLADID
21
Brezhnev og Shelepin
komnir aftur til Moskvu
Ferðir þeirra taldar ósigur
fyrir Peking-stjómir&a
Moskvu, 17. janúar. NTB-AP
1.EONID Brezhnev, aðalritari
sovézka kommúnistaflokksins,
kom í dag aftur heim til Moskvu
flugleiðis frá Irkutsk og hafði
samfylgd annars flokksritarans
Alexanders Shelepins þaðan. Til
Irkutsk kom Brezhnev úr opin-
berri heimsókn sinni til Mongó-
líu en Shelepin úr semdiförinni
til Norður—Vietnam, þar sem
hann hitti að máli Ho Chi Minh
forseta, og fleiri ráðamenn.
Brezhnev undirritaði vináttu-
samning milli Sovétríkjanna og
Mongólíu í Ulan Bator og lýsti
því yfir við það tækifæri, að
með samningi þessum væri lagð
ur grundvöllur að auknum sam-
skiptum landanna á sviði stjórn-
máia, efnahagsmála og varnar-
mála næstu áratugi. há sagði
hann einnig í ræðu er hann
fiutti þar í borg að ef Banda-
ríkjamenn vildu að stríðið í
Vietnam yrði til lykta leitt ættu
þeir að viðurkenna réttmætar
kröfur víenamsku þjóðarinnar.
og Shelepins hafi reynzt hinar
gagnlegustu og orðið kínversku
stjóminni til mikils álitshnekkis.
Hafi Sövétmenn enda vandað til
sendimanna svo sem sjá megi af
því m.a. að varnarmálaráðhera-
ann, Rodin Malinovski marskálk
ur, hafi verið í för með Brezhnev
til Ulan Bator. Þá hafi Shelepin
einnig orðið vel ágengt í Norður
Vietnam og hafi kommúnista-
flokkurinn þar heitið að senda
nefnd .manna á þing sovézka
kommúnistaflokksins í marzmán-
uði n.k. Er það talinn töluverður
sigur fyrir sovézka, því Norður-
Vietnam hefur áður stutt Kína
í hugmyndafræðideilum kín-
verska og sovézka kommúnista-
flokksins, en hefur upp á síð-
kastið hallast æ meir að hlut-
ieysi í þeim deilum og er talið
að þar valdi mestu um hernaðar
aðstoð Sovétstjórnarinnar.
AÓalbraut og
einstefnuakstur
Lögreglustjórinn í Reykjavík
hefur auglýst, að aðalbrautar-
réttur hafi verið ákjveðinn á
Nesvegi, frá Ægissíðu að borgar
mörkum Seltjernarneshrepps.
Ennfremur að einstefnuakstur
hafi verið ákveðinn á Fálkagötu
frá Dunhaga að Suðurgötu, og
jafnframt verði bifreiðastöður
leyfðar beggja vegna götunnar.
Þá hafa hægri og vinstri beygj
ur verið bannaðar úr Austur-
stræti í Pósthústræti, svo sem
frá hefur verið skýrt. Og ákveð-
in hefur verið stöðvunarskylda
á umferð um Hótún gagnvart
umferð um Nóatún.
Johnson, Bandaríkjaforseti, flutti sl. miðvikudag hina árlegu
ræðu Bandaríkjaforseta um ástand og horfur í þjóðmálum
Bandaríkjamanna. Hér sézt fo rsetinn flytja ræðu sína í þing-
inu. Að baki honum er John McCormack, þingforseti.
I»að er mál manna í Moskvu,
að sendiferðir þeirra Brezhnevs
Gömul hjón áttu demantsbrúð
Ikaup og þvtí var hlaðamaður
sendur til þess að rahba ofur-
lítið við þau. Og viðtalið hófst:
— Þið hafið vafalaust frá
inörgu að segja aftir öll þessi
ér.
— Ekki man ég eftir neinu í
svipinn svaraði gamli maðurinn.
— En þú, spurði blaðamaður-
inn gömlu konuna.
— Nei, ekki sem ég man. Síð-
an maðurinn minn hætti að
sáldra vindlingaöskunni niður á
góifteppin, — það eru tíu ár síð-
an hann bætti að reykja, höfum
við ekiki talazt saman.
— Er ekki eimanalegt að
búa ein í svona stóru húsi?
— Já, það er það auðvitað,
svaraði gamla piparmærin, en
ég er núna búin að finna ágætt
ráð við því. Ég læt skiiti út í
gluggann, þar sem á stendur:
„Herbergi til leigu fyrir einihleyp
an ikarlmann“ og þá er alltaf
sitraumur að ungum aðlaðandi
mönnum sem koma til þess að
líta á herbergið.
Maður nokkur var kærður fyr
ir það að hafa stolið úri, en eftir
mikið þjark og þóf í réttinium
var hann ioks sýknaður af ákær-
unni.
Dómarinn kvaddi sér hljóðs
og sagði:
— Maðurinn er sýkn saka.
Hinn ákærði spratt þá úr sæti
sínu og spurði áfjáður:
— Þýðir það að ég megi halda
úrinu?
— Ég er hræddur um, að þér
hafið fengið skakt númer. Ég
hef nefnilega ekki síma!
JAMES BOND —>f~ —Eftir IAN FLEMING
James Bond
IY IAN FLEMINP
BRAWING BY JOHN McLUSKY
BONDT COVBB STOKY/S
foiBMNLY ENTCREP CW
TfJE FORM. . .
JOWN BRYC6...
ORNITWOLOGIST..
HMM... NEXT Of
KIN.. . YES TWAT'S
N- LOVELY_____si
IU TAKE YOU TO >
YOUR SUITE. YOU
WON'T NEED TMESE
SILLY HANDCUFFS
ANY MORE ~A
Lygasaga Bonds er færð inn á skýrslur
af hinum alvarlegu systrum.
John Bryce . . . fuglafræðingur . . . hm
. . . nákominn ættingi . . . en gaman Ég
skal vísa yður til íbúðar yðar. Þér þarfn-
JÖMBÓ —K—

ist þessara heimskulegu handjárna ekki
lengur.
Komið núna . . . Dr. No hefur gefið
strangar fyrirskipanir um að þið ættuð að
hafa allan daginn út af fyrir ykkur. Og

Fögnuður skýrði ennfrcmur frá því, að
yfirboðari hans hefði ekki orðið nærri því
eins iilur og flestir ætluðu, þegar skip-
stjórinn sneri til baka og skýrði honum
frá því, að þeim félögum gengi prýðilega
á eynni. — Nú, sagði hann aðeins, — þá
verðum við að finna upp á einhverju
nýju.
KVIKSJA —k— -
— Og næsta dag kallaði hann saman
alla áhöfn skipsins og svo mig, hélt Fögn-
uður áfram. — Við vorum látnir dulbúa
okkur aftur eins og villimenn, og með
synilegri ánægju skýrði hann okkur frá
nýjustu áætluninni.
— Litlu síðar sigldum við í átt að strönd-
þið þarfnist hvíldar . . . Og hann hefði
ánægju af ef þið vilduð snæða með hon-
um kvöldverð.
Það var fallegt af honum. Við hlökkum
til. —
Teiknari: J. M O R A
inni, þar sem við gengum í land, og létum
svo fara vel um okkur um stund. Fyrir-
liði „villimannanna“ sendi nokkra njósn-
ara inn á miðbik eyjarinnar til þess að
fylgjast með ferðum ykkar, þar sem við
vildum ekki, að þið kæmuð okkur á óvör-
um.
-K— -V— Fróðleiksmolar til gagns og gamans
Föstudaginn 15. júlí 1099 kl.
3 eftir hádegi stökk Godfred af
Bouillon, sem fyrsti krossferða-
riddarinn, yfir borgarmúra
Jerúsalem. Það var dagur og
stund „krossfestingarinnar“,
þegar Vesturlandaherinn sigr-
aði borgina af Múhameðstrúar-
mönnum og þannig lauk fyrstu
krossferðinni. Fánar Godfreds
blöktu yfir Golgata og átta dög-
um seinna, þegar Raymund af
Provence þekktist ekki að taka
sér konungstign í Palestínu, tók
Godfred tignina að sér með
hinum hæverska titli: Verndari
hinnar heilögu grafar. — Hins
vegar neitaði hann að bera kór-
ónu, því eins og hann sagði:
„Ég vil ekki bera gullkórónu
á þcim stað þar sem frelsari
minn bar þyrnikórónu". Nokkr-
um vikum seinna vann hann
frægan sigur yfir egypzka súlt-
anum, sem hafði liraðað sér til
Jerúsalem til þess að vinna
borgina á ný. Sverð súltansins
og fána lét Godfred hengja fyr-
ir framan gröf Krists. Sjálfur
dó Godfred árið eftir og var
grafinn á Golgata.