Morgunblaðið - 20.01.1966, Blaðsíða 18

#
18
MORGUNBLAÐIÐ
Innilega þakka ég öllum þeim mörgu, sem sendu mér
blóm, skeyti og gjafir og syndu mér á annan hátt vinar-
hug á 90 ára afmæli mínu.
Geirlaug Filipusdóttir.
Heilshugar þakka ég öllum þeim, er heiðruðu mig með
heimsóknum, heillaskeytum gjöfum, blómasendingum
og símtölum á áttræðisafmæli mínu 12. janúar s.L
Þorbjörn Björnsson
frá Geitaskarði.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem heiðruðu mig
með heillaóskum, blómum og góðum gjöfum á sextugs-
afmæli mínu 15. þ.m.
Guðmundur St. Gíslason, múrarameistari.
Innilega þakka ég þeim vandamönnum, vinum og
kunningjum og öllum er glöddu mig á sextugsafmæli
mínu 14. janúar.
Steinunn Guðmundsdóttir.
Skrifstofustúlka
óskast nú þegar til að annast launaútreikning,
vélritun og alm. skrifstofustörf. Tilboð er greini
aldur, menntun og fyrri störf leggist inn á afgr.
Mbl. fyrir 24. jan. n.k. merkt: „Skrifstofustúlka
— 8092“.

Ástkær dóttir okkar og systir
SELMA SIGÞÓRA VIGBERGSDÓTTIR
andaðist aðfaranótt hins 18. þ.m. í Boi garspítalanuíh.
Elínborg Þórðardóttir, Vigberg Einarsson,
Ásta Anna Vigbergsdóttir.
Maðurinn minn
^ AUÐUNN PÁLSSON
Bjargi, Selfossi,
lézt af slysförum í Landakotsspítalanum þriðjudaginn
18. þ. m.
Soffía Gísladóttir.
Jarðarför
JÓNS ÁSBJÖRNSSONAR
fyrrverandi hæstaréttardómara,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 21. janúar kl. 2
eftir hádegi.
Vinir og vandamenn.
Móðir okkar
KARÓLÍNA HALLGRÍMSDÓTTII.
sem lézt 13. janúar verður jarðsett að Fitjum í Skorra-
dal föstudaginn 21. janúar kl. 2 e.h.
Vigdís Stefánsdóttir,
Stefán Stefánsson,
Hallgrímur Stefánsson,
Guðmundur Stefánsson.
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför
GUÐRÚNAR SÍMONARDÓTTUR
Söndum, Akranesi.
Aðstandendur.
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föður
okkar og afa
ÞORSTEINS EINARSSONAR
Brekku við Sogaveg.
Elín Helgadóttir,
börn, fósturbörn,
tengdabörn og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför mannsins míns og bróður okkar
SVEINBJARNAR HALLDÓRSSONAR
Ólafía Þórarinsdóttir,
Elísabet Halldórsdóttir,
Helgi Halldórsson,
Kristján Halldórsson,
Jón Magnússon
frá Miöse!i
— Minning
JÓN Magnússon frá Miðseli,
fyrrverandi skipstjóri og segla-
gjörðarmaður, lézt að Hrafnistu
12. þ. m. og verður borinn til
grafar í dag. Hann var einn af
þeim er gjörðu garðinn frægan
um og eftir aldamótin, sem yfir-
menn á seglskipum. Þeir voru
allflestir snilldar sjómenn í þess
orðs fyllstu merkingu, og kasta
ég ekki rýrð á neinn þótt ég segi
að Jón hafi verið álitinn einn af
þeim allra beztu, þrekið og kjark
urinn með afbrigðum, og ramm-
ur að afli, sigldi oft djarft, en
alltaf kom hann með skip og
menn í höfn aftur, og sýnir það
bezt sjómennskuhæfileika hans.
Ég man nú ekki eftir nema 1—2
af þessum mönnum á lífi nú.
Jón Magnússon var fæddur að
Miðseli í Reykjavík 12. júní 1880,
og var hann því á 86. ári er hann
lézt. Foreldrar hans voru hjónin
Magnús Vigfússon, útvegsbóndi,
og Guðrún Jónsdóttir, Þórðarson-
ar útvegsbónda í Hlíðarhúsum í
Reykjavík og er sú ætt fjölmenn
og góðkunn hér og var almennt
kölluð Borgarabæjarætt.
Magnús faðir Jóns var frá
Grund í Skorradal, og er sú ætt
vel þekkt í Borgarfirði, á Akra-
nesi og í Reykjavík. Það voru
sterkir ættbogar bænda og sjó-
manna, sem stóðu að Jóni í allar
ættir, enda var hann sjálfur
gjörvulégur og mesta glæsimenni
á yngri árum. Þau Miðselshjón
eignuðust 15 börn og komust 9
til fullorðinsára. Tveir bræður
Jóns drukknuðu, en eftir er nú
ein systir, Ágústa. Jón missti
móður sína ungur, og var þá tek
inn í fóstur af systur sinni Vig-
dísi, og manni hennar, Jóni Þórð
arsyni, skipstjóra og skipasmið
frá Gróttu og Engey, en þau
bjuggu að Vesturgötu 36.
Um fermingaraldur fór Jón á
sjóinn, eins og flestir ungir dreng
ir þá, og fékk fljótt orð á sig
fyrir dugnað. Á Stýrimannaskól-
ann fór hann strax og hann hafði
aldur til, og um aldamótin er
Aðalbókari
Karl eða kona óskast strax í stórt innflutnings- og
iðnaðarfyrirtæki. Eiginhandarumsókn með upplýs-
ingum um menntun og fyrri störf sendist Endur-
skoðunarskrfstofu Björns E. Árnasonar, Tjarnar-
götu 16, fyrir 1. febrúar n.k.
Fiskibátur
Til sölu fiskibátur 102 brúttólestir í mjög góðu
ástandi. Báturinn er vel búinn nýtízku tækjum og
tilbúinn á vertíð. Áhöfn getur fylgt bátnum.
ÁRNI GRÉTAR FINNSSON, HDL.,
Strandgötu 25, Hafnarfirði — Sími 51500.
íbúð ■ tflíðunum
Höfum til sölu rúmgóða 3 herb. íbúð 110 ferm. á
jarðhæð við Úthlíð.
Skip & fasteignir
Austurstræti 12 — Sími 21735
Eftir lokun 36329.
* *
titsala — Ltsala
Dömupeysur verð frá kr. 95, Peysusett kr. 495,
Dömubuxur með skáhnum verð kr. 35, Skjört verð
frá 89 kr, Undirkjólar kr. 195, Brjóstahaldarar kr..
85. — Mikið úrval barnapeysur.
VERZLUNIN ÁSA
Skólavörðustíg 17 — Sími 15188.
Pökkunarstúlkur
óskast
í frystihús. — Fæði og húsnæði.
Frost hf
Hafnarfirði. — Sími 50165.
Fimmtudagur 20. ianúar 1966
hann orðinn stýrimaður á skút-
um en árið 1906 er hann skip-
stjóri á kútter „Svanur“ frá
Reykjavík, þá 26 ára gamall, og
fékk þá eldskírnina. í apríl þetta
ár gjörði aftakaveður af SV og
gekk síðan í V með sama ofsan-
um. Fórust þá 3 skip frá Reykja-
vík með 70—80 mönnum.
Skipin voru að koma inn eftir
veðrið öll meira og minna lösk-
uð, og þar kom að búið var að
frétta af öllum nema Svaninum,
og liðu svo nokkrir dagar og var
skipið almennt talið af. Skipið
var statt fyrir sunnan landið þeg-
ar veðrið skall á og hrakti langt
austur og út frá landi og gekk
seint að komast heim vegna mik-
illa bilana á seglum og bómum;
voru þeir búnir að vera matar-
og vatnslausir nokkurn tíma.
Það var dapurt að Vesturgötu
36 þessa apríldaga og nætur, þeg-
ar Svaninn vantaði, og flestir
töldu skipið farið, því móðir mín
átti tvo bræður á skipinu og eldri
son sinn Guðmund, þá 16 ára, en
því meiri varð gleðin þegar þeir
komu heim.
Benedikt Sveinsson var þá rit-
stjóri blaðsins „Ingólfur". Skrif-
aði hann grein í blað sitt um
þennan hrakning, og lýkur þar
miklu lofsorði á hinn unga skip-
stjóra og dáðist að þreki hans og
kjarki, því af frásögn hásetanna
hafði skipstjórinn verið einn á
þilfari yfir 30 klst. meðan veður
var sem verst og reyndi að verja
skipið áföllum og hafði band á
sér til þess að honum skolaði
ekki fyrir borð. Benedikt og Jón
urðu góðir kunningjar og báru
gagnkvæma virðingu hvor fyrir
öðrum alla tíð.
Fleira mætti segja af sjóferð-
um Jóns, en það yrði of langt, en
vísast til samtals er Vilhj. S. Vil-
hjálmsson átti við hann og kom
út í bókinni „f straumkastinu“.
Árið 1931 varð Jón fyrir stór-
slysi er hann datt ofan í tóma
síldarþró í Krossanesi við Eyja-
fjörð, mjaðmar- og hælbrotnaði
og lá lengi af þess völdum. Eftir
langan tíma og málaferli fékk
hann loks dálitlar bætur svo að
hann gat sett á stofn segla- og
tjaldavinnustofu og sá vel fyrir
sínu heimili.
Þess má geta að Jón varð fyrir
bíl nokkrum árum seinna og
brotnaði þá betri fóturinn, en
ekkert fékk bugað hann. Hann
gat brotnað en ekki bognað.
Jón starfaði síðan við segla-
saum til ársins 1963 að hann varð
að fara í sjúkrahús.
Jón kvæntist árið 1916 ágætis-
konu, Margréti Guðmundsdóttur
frá Kirkjubóli í Dýrafirði, sem
hefur verið það góður lífsföru-
nautur að ekki var á betra kosið.
Þau eignuðust ekki börn, en tóku
systurson Jóns, Pétur, fyrir kjör-
son og ólu upp. Jón eignaðist
börn áður en hann kvæntist.
Kæri móðurbróðir, um leið og
þú siglir nú á fund forfeðra okk-
ar, sem einnig kunnu að sigla,
þá þakka ég þér fyrir allt sem þú
gjörðir fyrir móður mína þegar
hún missti manninn frá 5 ungum
börnum, því ekki voru styrkirn-
ir þá, og kveð þig með þessum
Ijóðlínum:
Þótt að snúist stýrishjól
og straumur skelli á gnoðum
Drottins ljúfa lukkusól
lýsi þér framhjá boðum.
Jón Otti Jónsson.