Morgunblaðið - 09.03.1966, Blaðsíða 3

! Miðvikudagur 9. marz 1966
MOR.GU N BLAÐIÐ
3
SUKSTflNAR
„Strengleikar" frum-
fluttir á ísafirði
Bænin
„Svona bjó hann“.
Madonna íslandi.
EN MYNDIN er svona
gömul, man vel eftir mynd-
inni, er vér skútukarlar kom-
um á sýningu, sem þessi
mynd Ásgríms tók sig út úr
öllum öðrum myndum. Nat-
ura Mater. Og núna í saman-
burðinum dálítillar þekking-
ar kemur manni í hug, að
jafngildi finnist á s|>ku stað-
alveg gripið upp úr einhverju
tímatali alþjóðalistsköpunar í
málaralist. Myndin er bæn,
og í augum uppi aö þarna sé
draumsýn um það, sem þá
vantaði, nefnilega brú yfir
fljótið, að eða frá lífinu, mað-
ur veit það ekki, heimspeki-
lega talað. En hugsæisskyggni
listamannsins finnur þarna
dramatíska eiginleika, —
þörfina á að tjá tilfinningar
sinar svona. — Síðan hefur
spádómsgáfa meistarans
runnið saman við draumaþörf
og athafnalíf I frjórri sam-
tiðinni. Segjum því við sam-
anburðinn, — að allar ár séu
nú brúaðar. Bænin í málara-
listinni Ásgríms var heyrð og
er starfandi á öllum öðrum
starfssviðum. Um þetta mætti
margt og mikið segja og
skrifa, en svona er skólinn
lifsins, dagdraumar og minn-
ingar, — vaka.
Það fer ekki hjá því, að
manni hrylli við aðbúnaði
verka meistarans Ásgríms, í
litlum stofum, sem kallast
listasafn.
Ef það er framundan rsem
væri æskilegt, að myndlist
Ásgríms nyti sín, — ætti
arkitekt að kynna sér stærð
og lögun þeirra mynda, sem
iistasafnið á — og teikna sal-
arkynnin frá myndgildislegu
sjónarmiði, — inner of.
En berumst þó ekki of mik-
ið á.
Jóhannes Kjarval.
Þórhallur Sigurðsson (Moncrieff) og Ingileif S. Haraldsdóttir
(Lady Bracknell),
/ ísafirði 8. marz.
■h Á hljómleikum í Alþýðuhús-
inu í gærkvöldi var frumfluttur
Ijóða- og lagaflokkurinn „Streng
leikar“, eftir Guðmund Guð-
mundsson skáld og Jónas
Tómasson tónSkáld. Húsfyllir var
og listafólkinu, sem þarna kom
fram, frábærlega vel tekið.
Að flutningi þessa verks
standa Karlakór ísafjarðar og
Sunnukórinn, og er það flutt til
að heiðra Jónas Tómasson, sem
verður 8S ára í næsta mánuði, og
einnig er það flutt í tilefni af
aldarafmæli kaupstaðarins.
Stjórnandi var Ragnar H.
Ragnar, einsöngvarar Guðmund-
ur Guðjónsson og Sigurveig
Hjaltesteð, en undirleik önnuð-
ust Ólafur Vignir Albertsson og
Sigríður Ragnarsdóttir.
Ljóðaflokkurinn ..Strengleik-
ar“ eftir Guðmund Guðmunds. er
30 stutt ljóð, sem mynda þó eina
heild. Jónas Tómasson tónskáld
hefir samið iög við 21 þessara
— Herranótt
Framhald af bls. 8
einhverja bót á þessu með
þrengri sviðsmynd og meiri leik
fram í salinn, en varla hefði það
ráðið úrslitum. Annar ljóður á
ráði leikenda var sá að halda
uppi samræðum meðan hlátra-
sköilin dundu við í salnum,
þannig að lengri eða skemmri
kaflar textans týndust. Þetta
stafar ugglaust af reynsluleysi
og ætti að standa til bóta.
Leiktjöld Björns Björnssonar
úr sjötta bekk voru mjög snotur-
leg, stofumyndirnar einfaldar
og stílhreinar, en kannski var
garðurinn í öðrum þætti ótþarf-
lega natúralískur.
Benedikt Árnason setti leik-
inn á svið og (hefur fyrr komið
við sögu Herranætur. Hefur
hann greinilega vandað til sýn-
ingarinnar og leitazt við að halda
stíl leiksins hreinum, þó það
tækist ekki allskostar sökum
reynsluleysis leikenda.
Höfuðpersónur leiksins, John
Worthing og Algernon Mon-
crieff, léku þeir Pétur Lúðvígs-
son og Þórhallur Sigurðsson,
báðir úr sjötta bekk og kunnir
af leik sinum á fyrri Herranótt-
um. Var frammistaða þeirra um
ljóða. Hefir hann unnið að laga-
flokki þessum undanfarin 50 ár.
Komu fyrstu 3 lögin út 1014 en
hið síðasta var fullgert 1062 og
lögin við „Strengleika“ voru gef
in út á ísafirði 1063, en verkið
hefir aldrei verið flutt fyrr en í
gærkvöldi.
í lo'k tónleikanna voru lista-
mennirnir kallaðir fram og
hylltir og sömuleiðis hið aldna
tónskáld. Bjarni Guðbjörnsson
bankastjóri þakkaði listafólkinu
og bað alla viðstadda að hylla
tónskáldið. Kórarnir og áheyrend
ur sungu síðan ljóðið „í faðmi
fjálla blárra“ við lag Jónasar
Tómassonar. Að lokum mælti tón
skáldið nokkur orð og færði öll-
um þeim, sem staðið hefðu að
flutningi þessa verks innilegustu
þakkir.
Lagaflokkurinn verður endur-
te'kinn á hljómleikum í Alþýðu-
húsinu í kvöld og er þegar upp-
selt á þá hljómleika. ■— H.T.
margt skemmtileg og hlut-
verkin kankvíslega leikin, þó
talsvert skorti á það brezka
yfirbragð sem leikritið útheimt-
ir. Pétur túlkaði alvöru og ein-
lægni Worthings á einkar við-
felldinn hátt, en I>órhallur brá
upp spaugilegri mynd af skelm-
inum Moncrieff, en hefði að
skaðlausu mátt stilla látbragði
sínu og augnagotum meira í hóf.
Ingileif S. Haraldsdóttir lék þá
aðsópsmiklu Lady Bracknell og
náði merkilega góðum tökum á
hlutverkinu. Má segja, að Lady
Bracknell og séra Chasuble hafi
verið einu verulega útfærðu
persónulýsingar sýningarinnar.
Presturinn var leikinn af Jóni
Erni Marinóssyni, og var bæði
gervi hans og framganga öll
hæfilega ýkt og stílfærð. Ingi-
leif var ekki jafnörugg í hlut-
verki Lady Bracknell, sem er
miklum mun erfiðara, en hélt þó
sínu striki og gerði skassið
merkilega lifandi áður en yfir
lauk, þó raddlbeiting og handa-
tilburðir væru stundum fálm-
andi.
Gunilla Skaptason lék Gwend-
olen Fairfax, dóttur Lady
Bracknell, af kvenlegum þokka
með nokkuð öruggu látbragði,
en oft fengu orðsvör hennar
óeðlilegan upplestrarkeim sem
í
spillti annars geðfelldum leik.
Halla Hauksdóttir lék Cecily
Cardew, frænku Worthings, af
barnslegum gáska sem átti vel
við hlutverkið, en framsögn
hennar og látbra^ð var viðvan-
ingslegt.
Kristín Fjeldsted lék fröken
Prism kennslukonu á þokkaleg-
an hátt, en minnti furðulega á
unga íslenzka leikkonu, bæði um
látbragð og raddblæ.
Pétur Gunnarsson lék Lane,
þjón Moncrieffs, á hæglátan en
launkiminn hátt, og Gísli Bene-
FÉLAGSHEIMILI
★
Miðvikudagur:
Bridgekvöld.
★
Föstudagur:
Opið hús.
HEIMDALLAR
diktsson lék Merriman, yfirþjón
Worthings, á látlausa og virðu-
lega vísu.
Og eru þá upptaldir leikend-
ur Herranætur 1666. Þeir skiluðu
torveldu verkefni sómasamlega
miðað við allar aðstæður, en hitt
virðist ljóst að menntaskóla-
nemum láti betur að leika
kómetþur gömlu meistaranna,
Moliéres og Holbergs^ þar sem
þeir geta reglulega brugðið á
leik og hagnýtt sér hermigáfur
jafnt og leikgáfur.
Sigurður A. Magnússon.
OPBE> í kvöld miðvikudag frá
kl. 20.00 í Sjálfstæðihúsinu niðri
Dagskrá:
Kvikmyndasýning
Dans — hinir vinsælu „Engir“
leika.
Góðar veitingar á hóflegu verði.
Munið nafnskírteini með stimpl-
aðri mynd.
Sýndarmennska
TlMINN birti í gær forustugrein
um tillögur borgarfulltrúa Sjálí-
stæðisflokksins í húsnæðismál-
um. Þar segir: „Sýndarmennska
íhaldsins í borgarstjóm tók á ság
eymdarlega mynd á siðasta borg-
arstjórnarfundi, er það reyndi
að fela minnihlutatillögu í bygg-
ingarmálum með sýndarflík,
saumaðri af vanefnum og mikilli
skyndingu. íhaldið lagði allt í
einu fram tillögu um byggingu
borgaríbúða og kallaði bygg-
ingaáætlun næstu 5 ár. Fól hún
í sér að byggja nokkrar íbúðir
fyrir gamalt fólk, 200 leigu-
íbúðir, 50 söluíbúðir og veita lán
til 300-400 íbúða. Lét íhaldið
líta svo út, sem þetta væru nýjar
tillögur til viðbótar fyrri álykt-
unum. En þetta var aðeins
sýndarmennska. Hér vom aðeins
gamlar lummur hitaðar upp.
Borgin hefur áður samþykkt að
bygg’ja nokkrar íbúðir fyrir
gamalt fólk og hún hafði áður
samþykkt aðild sína á bygg-
ingaáætlun ríkisins og verka-
lýðsfélaganna á þann veg, að
borgin sæi um byggingu 250
íbúða. En nú skyldi borgarbúum
fært þetta sem nýtt framtak.
Það var nærri því hlátursefni
þegar þessi barnalegi feluleikur
upplýstist á borgarstjómarfund-
inum og íhaldið stóð bert eftir
eins og það hefur alltaf verið í
íbúðarmálum í höfuðborginni“.
Aumingja Björn
Svo mörg era þau orð. Annar
borgarfulltrúi Framsóknarflokks
ins, Björn Guðmundsson, tók til
máls á borgarstjómarfundinum
sl. fimmtudag og ræddi þessar
tillögur borgarfulltrúa Sjálf-
stæðisflokksins um húsnæðis-
mál. Þar kvað við annan tón en
í Tímanum í gær. Bjöm Guð-
mundsson sagði, að ekki væri
ástæða til annars en taka þess-
um tillögum vel. Þær væru við-
urkenning á þeirri skoðun
Framsóknarmanna að byggingar
ættu að vera á félagslegum
grimdvelli. „Mér finnst málið
svo merkilegt“, sagði borgar-
fulltrúi F'ramsóknarflokksins,
„að fyllsta ástæða er tU að hafa
um þær tvær umræður". Hældi
hann síðan einstökum liðum til-
lagnanna en sagði þó, að vafa-
samt væri að keppa við bank-
ana um útlán.
Borgarfulltrúi Framsóknar-
flokksins fannst málið sem sagt
„merkilegt" en Tíminn kallar
það „sýndarmennsku“.
Refsingin
Ekki verður annað sagt, en
málgagn Framsóknarflokksins
fari illa með aumingja Bjöm.
Og kunnugt er, að refsingin hans
fyrir þessa hreinskilni og annað
hefur þegar verið ákveðin. Hon-
um hefur nefnilega þegar verið
sparkað af framboðslista Fram-
sóknarflokksins. Þannig fer fyr-
ir þeim Framsóknarmönnum
sem taka heiðarlega afstöðu til
mála. Þeir eru þegar beittir hin-
um hörðustu refsingum. Enda
er heiðarleg og hreinskilin af-
staða til manna og málefna eitur
í beinum Framsóknarflokksins.
Það er svo aftur annað mál,
hvort gamalt og efnalítið fólk í
Beykjavík telur það sýndar-
mennsku að byggðar séu sér-
stakar íbúðir fyrir það. Það
kann að vera spurning hvort
unga fólkið í borginni, sem nú
á von á auknum lánum til íbúða-
bygginga, telur þessar tillögur
„sýndarmennsku“. Og það er
ekki víst, að þeir fjölmargir
borgarbúar, sem við erfiðan hag
búa og fengið hafa og fá ódýrt
húsnæði á vegum borgarinnar
telji þá starfsemi „sýndar-
mennsku". En Framsóknarmenn
hugsa ekki um það. Þeir sjá
ekkert annað en stundarhags-
muni Framsóknarflokksins. Og
í einfeldni sinni telja þeir að
hagsmunir Framsóknarflokksins
krefjist þess, að þeir leggist á
móti öllum góðum málum, sem
frá öðrum koma.
,AIIt í lagi... vorum ekki
með kanadísku þotunni4
— förum með brezkri þotu til Hong-
kong eftir hdlftíma — sögðu Kawa-
hjónin í símtali heim
t FRÁ því var skýrt í frétt
Morgunblaðsins í gær, að
með brezku Boeing 707 þot-
unni, sem fórst í Japan sl.
laugardag hefði verið hjón, er
komizt hefðu lífs af úr flug-
slysinu á föstudag, er kanad-
ísk þota af gerðinni DC-8
fórst á Tokíó-flugvelli. Nán-
ári fregnir af þessu frá AP-
fréttastofunni hafa Ieitt í ljós,
að hér var um misskilning áð
ræða — sem stafaði af því
að þau höfðu símasamband
við heimili sitt í North Dar-
mouth í Massachusetts í
Bandaríkjunum á föstudags-
kvöld og létu vita, að þau
hefðu EKKI verið með kan-
adísku vélinni.
Hjón þessi, Elsie og Karol
Kawa, töluðu við systur frú-
arinnar, Dolores Duarte, sem
ætlaði að gæta þriggja barna
þeirra, meðan þau væru í
ferðalaginu. Þau sögðu ung-
frú Duarte, að þeim liði vel og
hefðu ekki verið með kanad-
ísku Kyrrahafsvélinni, sem
fórst. Síðan bættu þau því við,
að þau ættu eftir tæpan hálf-
tíma til að fara um borð í
brezka flugvél, se mfæri til
Hong Kong. Á laugardag var
staðfest, að þau hefðu verið
meðal farþega í BOAC-vél-
inni, sem fórst á laugardags-
morgun.
Kawa-hjónin fóru að heim-
an 23. febrúar sl. í ferðalag
til Austurlanda fjær með
fulltrúum Themo King Cor-
poration, en Kawa er eigandi
ísskápafyrirtækis í North Dar
mouth. Börn þeirra þrjú, allt
synir — Paul, David og Stev-
en að nafni — eru á aldrinum
þriggja, fimm og tólf ára.