Morgunblaðið - 09.03.1966, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ ' Miðvikudagur 9. marz 1966
Ég hef slitið trúlofuninni við Önnu — það er bara
jafnstraumur heima hjá henni.
Kringum
hálfan
hnöttinn
Hann lyfti ofurlítið annarri
rauðu augnabrúninni og sagði:
— Það er jþá Gary, er það ekki?
Hún laut höfði. — Jlá.
góðs sagði hann og stundi við.
— Ég jafna mig sjálfsagt eftir
þetta, Cloe. Hef gert það fyrr.
En ég hef nú samt aldrei áður
orðið svona snortinn. Veit Gary
um þetta?
Hiún hristi höuðið. — Nei, ekki
býst ég við því. Hann hefur
aldrei sagt neitt við mig.
—• Hann er skrátinn náungi,
sagði Ken. — Góðhjartaður og
allt það, en ég held ibara, að hann
komi til með að eiga bágt með
að yfirgefa þennan einmanna-
leik sinn. Eiwhver eða eitthvað
hlýtur að hafa sært hann ein-
hivern tíma í fyrndinni. Þú færð
fullt í fangi að vinna bug á and-
stöðu hans, Oloe. Hann glotti til
hennar. — En úr þvi þú ert skot
inn í honum, þá finnst þér það
líklega tilvinnandi. En það verð-
ur þú, sem færð að hafa al'la fyr-
irhöfnina. Þú verður að leggja
frá þér þessa meðfæddu feimni
þína og ganga að honum með
oddi og egg.
Hún hló vandræðalega. —
Jafn.vel þótt ég gerði það, mundi
hann líklega segja, að hann
kæri sig ekkert um mig. Kannski
ekki með þeim orðum, heldur
auðvitað kureislega.
Ken glennti upp augun. Það
held ég ekki, að hann myndi
gera. Þó ekki væri annað, þá
mundi hann kunna að meta, hve
mikið átak það hefur verið fyxir
þig að hafa nálgast hann að
fyrra bragði. En líklega þekkir
þú hann betur en ég, Cloe. Ég
get ekki gert meira en ráðleggja
þér. Og það er skrítið, að ég
skuli ætla að fara að kenna þér
að bera þig eftir honum, þegar
ég vil Sá þig sjálfur.
Hún sagði hreinskilnislega: —
Þú ert vænn, Ken. Ég vildi næst
um óska, að það værir þú, sem
ég væri ástfangin af. Það yrði
ekki líkt því eins vandasamt.
— Ég býst við, að ef einhver
hlutur er auðfenginn, þá vilji
enginn líta við honum,_ sagði
hann daufur í bragði. Ég hef
elskað þig æ síðan þú lamdir
stólnum í hausinn á kínverska
sjóaranum, sem ætlaði að ráð-
ast að mér með hníf í kínversku
knæpunni.
Gary kom aftur til sjúkrahúss-
ins. Hann stakk höfðinu inn í
hurðargættina og sagði með upp
gerðar glettni: — Kem ég of
snemma?
Ken hló snöggt. — Cloe var
ek'ki ástfangin af mér Gary. En
ég vildi óska, að hún væri það.
Gary leit á þau á víxl, en
ekkert varð ráðið af svip hans.
— Ég skal koma með bíl á mánu
daginn og flytja þig til Tokyo,
sagði hann. — Ég hef pantað
herhergi handa þér í Imperial.
Þú ert ekki í neinu standi til að
sof a á gólfinu í japönsku kránni.
— Ég hef nú fengið nóg af
slíkum í bili, en hefði ég ekki
farið í Wanaka, hefði ég aldrei
náð í allar upplýsingarnar, sem
ég fékk hjá Arao.
— Þá hefðirðu heldur ekki
verið dreginn meðvitundarlaus
upp úr sjónum, sagði Gary. —
Arao lék tveim skjöldum. En
hann vissi of mikið til þess að
Kudo gæti sett hann á, þegar
hann seldi fyrirtækið sitt og ætl
aði til Suður-Ameríku.
— Ég hef hagað mér eins og
bjáni, sagði Gary, er þau sátu
í rafmagnslestinni á leið til
Tokyó. — Ég vissi, að Ken var
ástfanginn af þér. Og ég hélt, að
þú værir ástfangin af honum.
— Mér er mjög vel til Kens,
sagði hún lágt, — en ég hef
aldrei verið ástfangin af honum,
Gary.
Hann brosti dálítið vandræða-
lega og spurði svo eftir nokkra
þögn: — Ertu laus á morgun,
Clothilde? Eigum við að koma
út saman? Ég hef heyrt mikið
látið af Ni'kko og Toshagu-helgi-
dómunum. Ættum við að fara
þangað? Mér skilst, að þarna sé
fyrsta flokks gistihús, þar sem
við getum fengið hádegisverð,
eða svo sagði mér dyravörðurinn
í Imperial.
— Já, ég hefði gaman af að
□---------------------------□
39
*—-------------------—n
koma þangað, svaraði hún, blátt
áfram. Hann tók hönd hennar
og stakk henni undir arm sér.
Þrýsti hana fast.
Þau sögðu ekki margt, það
sem eftir var leiðarinnar, en
hugur hennar var fullur gleði
og vonar.
23. kafli.
Nikko Kanaya-gistilhúsið —
eitt hið hezta í Japan — er hvít-
má'lað og byggt í musterisstíl,
en að baki því er brött brekka
með mösurtrjám, sem á þessum
árstíma voru að breyta dökk-
rauðum Mt sínum í gulMnn lit.
Þau höfðu lagt af stað snemma
morguns og höfðu verið hálfa
þriðju klukkustund á leiðinni, i
járnbrautarlest til Nikko. Þau
höfðu þegar heimsótt Tosihagu-
musterið sem er húsaþyrping,
hver annarri skrautbúnari og
með mikilli gyllingu. Þau höfðu
séð Hina Þrjá Vitru Apa undir
kvistunum á Hesthúsinu Helga.
Þau höfðu séð Brúna Helgu, sem
er máluð himinblá, og skreytt
kopar, en yfir hana fá sendiboð-
ar keisarans að fara einu sinni
á ári, er þeir færa musterinu
fórnir. Þau höfðu heimsótt Rin-
noy-musterið og sal þess með
þremur Búdda-Mkneskjum, en
hver þeirra er tuttugu og sjö
fet á hæð, úr máluðum viði og
gullskrauti, og situr hver á
blaði af risavöxnu lótusblómi.
Einn Búddann hiafði fjörutíu
hendur, en hann var kallaður
Þúsundhenti Búdda, til þess að
geta fært þúsund manns ham-
ingjuna í senn.
Nú voru þau orðin þreytt á
þessu rápi og hvíldu sig í hinu
dásamlega umhverfi gistihússins.
Þau gátu fengið hvort sem þau
vildu heldur, japanskan eða vest
rænan mat ,en þar eð bæði höfðu
þegar fengið smekk fyrir þeim
japanska, báðu þau um suki-
yaki.
Gary bað Mka um eina flösku
af kampavíni. — Það kann nú
að vera óviðeigandi svona um há
degisbiMð, en mér þykir kampa
vín svo gott. Manstu þegar þú
komst heim til mín og við feng-
um kampavín og styrjuhrogn,
áður en við fórum í leikhúsið?
Roðinn steig upp í kinnar
hennar. Hún leit ofurMtið undan,
— Vitanlega man ég það, Gary.
— Þú varst falleg það kvöld,
Clothilde. Ég var næstum far-
inn að halda, að ég væri skot-
inn í þér.
Þetta kom illa við hana og
hún svaraði engu.
En það var eins og hann tæki
ekki eftir því. Hann hélt áfram,
um leið og hann saup á kampa-
víninu: — Þetta hlýtur að vera
eitthvert mesta töfraland í 'heimi
Olothilde. Eftir að hafa séð
svona mikið af iþví, langar mig
til að sjá meira. Og svo bætti
hann við, lágt og tók um _ hönd
hennar undir borðinu: — Ég vil
sjá það með þér. Heldurðu, að
það væri mögulegt? Ég get feng
ið nokkurra vikna frí og þú átt
orðið skiMð eitthvert fri, eftir
allt, sem þú hefur orðið að
reyna. Er ekki eitthvað í jápan,
sem þig langar að sjá, Clothilde.
Hún brosti á móti. — Jú, það
er víst býsna margt, sem mig
langar ti'l að sjá í Japan! Kyoto,
gömlu höfuðborgina, með öllurn
ölturunum og musterunum, og
Nara, þar sem einnig eru mörg
gömul musteri. Svo langar mig
að fara til Atami og Vatnsins og
sjá Fuji-fjallið betur en ég hef
enn getað gert, úr flugvélinni.
Það var svo dásamlegt. Svo hef
ég heyrt mikið látið af Banraku-
brúðuleikhúsinu í Osaka. Já, það
er víst óteljandi margt, sem mig
langar að sjá í Japan.
—- Jæja, ég óska ykkur alls
Akureyri — Ikrsveitir
LAKALÉREFT
Mjög mikið af nýjum vörum hefur komið
fram og núna síðast ódýra vinsæla laka-
léreftið með vaðmálsvernd, breidd 140 cm.
Verð kr. 39
meter.
Einnig damask, danskar langerma kven-
blússur á
kr. 9 8
Kuldaskór fyrir kvenfólk.
Eldhúspottar, leikföng og margt annað.
Akureyri.
Pottar
Ódýru eldhúspottarnir með mislitu lok-
unum komnir aftur, þrjár stærðir
2ja 1. 3% 1. og 6 1.
Einnig skaftpottar, þykkur botn.
Miklatorgi. — Lækjargötu 4.
KJÖR
Tvær starfsstúlkur vantar í söluturn
okkar. — Upplýsingar í síma 36374.
Frystihús
Til sölu er frystihús og bátar á Suðurnesjum,
allt í fullum gangi. Fyrirspurnir sendist Mbl. merkt:
„Frystihús — 8738“.
ÚTBOÐ
Tilboð óskast í að byggja tvo vatnsgeyma úr stáli,
9000 rúmm. hvorn, í Öskjuhlíð hér í borg, fyrir
Hitaveitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri Vonar-
stræti 8, gegn 3000 króna skilatryggingu.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR.
Chrysler eigendur
Höfum tekið að okkur boddý-viðgerðir og sprautun
á Dodge, Plymotuh og Chrysler.
Reynið viðskiptin.
BÍLAVERKSTÆÐIÐ VESTURÁS H.F.
Síðumúla 15 — Sími 35740.