Morgunblaðið - 31.08.1966, Blaðsíða 3

^ Miðvfkudagur 31. Sgúst 1966
MORGUNBLAÐIÐ
3
Það var orusta milli mar-
svína og manna, og auðvit-
að fóru skepnurnar — það
er að segja hvalirnir — með
sigur af hólmi. Eftir mikil
hlaup á landi
meira málæði lögðum
stað til móts við
tveir blaðamenn
ljósmyndari, og
bátsstjórar. Andstæðingar
okkar óðu hægt þegar við
komum á vettvang, enda að-
Við töpuðum
eins þrjár smátrillur til að
velgja þeim undir uggum. En
brátt bættust fleiri í hóp-
inn. f>að komu galvaskir ung
ir menn á hraðbátum og þótt
ust kunna þá list að landreka
marsvín og það var mikið
öskrað og kallað og ágreint
um hvert ætti að reka feng-
inn, en auðvitað voru allir
of æstir til að hlusta hverjir
á aðra. Við öskruðum bara í
kapp. Og hvalirnir blésu ‘ og
dilluðu uggunum fyrir stöfn-
um okkar. Ef þú hefur ein-
hvern tímann fengið að iáta
Maríu Callas fara upp á háa
séið inn í eyrun á þér, þá
veiztu hvað ég á við. Öskur
og aftur öskur. Við vorum
allir í veiðihug. Jafnvel gamli
maðurinn í stakk, sem hélt
sig fyrir aftan þvöguna á litl-
um bát og dólaði í kross með
árunum sínum, hann var í
veiðihug. Ég leit til hans
eitt andartak og vissi
hvað hann var að hugsa —
alveg það sama' og ég: hérna
syntu peningar fyrir framan
okkur, miklar fúlgur sem
urðu stærri eftir því sem ég
varð æstari. (Ég sá í huga
mér yndisfagrar konur flykkj
ast upp að Rolls Royce-inum
mínum fyrir utan höllina
mína á Rivíerunni) — ajaja.
En einkabílstjórinn minn, nei
fyrirgefðu, hvalirnir, vísuðu
þeim á brott).
f>eir skriðu út með fjörunni
eins og þeir vissu að hér væri
of aðdjúpt og grýtt fyrir þá
til að fara í land. Þeir eru á
okkar bandi, hugsaði ég. Mér
leið eins og íslenzkum knatt-
spyrnumanni sem er í þann
veginn að skora sigurmark
Islendinga í landsleik við
Breta. Áhorfendurnir á bakk-
anum grétu af æsingi. Ég var
kominn inn að vítateig, einn
með boltann. Markið blasti
við, aðgrunnt og sendið. —
Áfram ísland, hrópaði skar-
inn fyrir aftan markið. Við
vorum allir komnir í sókn.
Við geystumst að markinu,
með andstæðingana á harða-
sundi á undan okkur. Eyru
mín biðu í ofvæni eftir því
að heyra sigurhróp skarans á
áhorfendasvæðinu. Fyrstu
varnarhvelirnir voru komnir
alveg að marklínunni og hopp
uðu og byltust til varnar.
Samt hlytum við að vinna.
Allt í einu var ár kom-
in í hendi mér. Ég sveifi-
aði henni yfir höfuðið, rið-
aði niður að borðstokknum
og lét einn hvaiinn fó það
óþvegið í hausinn. Hann
stakk ser þegar. En þá flaut-
aði dómarinn. Ég hafði sýnt
ódrengilegan leik. vélum til
sigurs. Og livalirnir fengu
vissir um að skora, tóku þeir
hana aHir. Þeir snerust um
sporð eins cg einn hvalur og
brutust i gegn um vörn okk-
ar. Þeir ruddust upp vinstri
kant og hægri kant og fram
miðju cg allt í einu voru sig-
urvonir okkar orðnar að engu.
Við tvísruðurr.st í vörn okk-
ar. Bakverðirnir og fram-
verðirnir reðust allir að mið-
herjanum á meðan allur sókn
arþungi hvalliðsins fór í
sundköstum fram hjá og
beina leið til hafs. Þeir höfðu
unnið!
Við vitum því miður ekki
um markatolu. Við fengum
þrjú mörk, þeir kannske
hundrað. Þoir fóru strax að
leiknum loknum heim ó leið
með ferðaskrifstofunni Hval-
ferðir h f. Við tvístruðumst.
Mannfjc'.dinn fói heim á leið,
vonsvikinn eins og oftast
nær. Ég verð þó að segja að
við áttuxn góðar sóknarlotúr.
Annars, okkar á milli, þá
fannst mér leikurinn vera
heldur ójafn td að byrja með.
Hvalirr.ir voru þaulvamr
leikvanginum, við ekki.
— Brandur.
Kennáranám-
skeið í cEönsku
að hef jðst
DAGANA 1.—20. sept. verður
haidið kennaranámskeið í
dönsku í Kennaraskólanum við
Stakkahlíð. Kennarar á nám-
skeiðinu verða Niels Ferlov,
rektor, Henning Harmer, náms-
stjóri í dönsku, prófessor Sveinn
Bergsveinsson og cand. oecon.
Torben Friðriksson. Benedikt
Sigvaldason, skólastjóri, mun
flytja erindi um kennaranám-
skeiðið í Strasbourg og Ágúst
Sigurðsson, námsstjóri, hafa
kennslu með 12 ára börnum.
Námskeiðið verður að mestu
leyti á morgnana, en kl. 16.30—
18.30 verða samtalstímar og
framburðaræfingar fyrir þá
kennara, sem eiga erfitt með að
sækja tímana að morgninum,
einnig verður sýnikennslan á
þessu tímabili.
Á námskeiðinu verða kenndar
þessar námsgreinar: framburð-
ur, talæfingar, hljóðfræði, skrif-
leg framsetning, og málfræði
auk þess sem farið verður yfir
nokkra bókmenntatexta.
Ferlov rektor og Harmer
námsstjóri munu halda nokkra
fyrirlestra um ýmiss efni og
lesa upp úr klassískum dönskum
bókmenntaverkum.
Námskeiðið verður sett i söng
sal Kennaraskólans fimmtudag-
inn 1. septejnber kl. 10 árdegis,
og verða þátttakendum þá lán-
aðar flestar þær bækur, sem
notaður verða á námskeiðinu.
Hið .iýja þinghús ísraelsmanna í Jerúsalem, sem vígt var í gaer.
— Forseti Alþingis
Framhald af bls. 28.
ar. En þótt ég sé hér af þeirri
ástæðu, er mér fullljóst, hversu
miklu meiri eru verðleikar
hinna ágætu þingforseta, sem
mér veitist sá heiður að mæla
fyrir.
Allir erum vér hingað komn-
ir til þess að flytja ísraelsbú-
um heillaóskir þjóða vorra á
þessari sögulegu stund, en sér-
staklega viljum vér, herra for-
i seti, óska fsraelsþingi til ham-
ingju í tilefni af því, að þing-
menn fá nú þetta mikilfenglega
hús til umráða, því að ekki verð
ur betur séð en húsameistarar,
iðnaðarmenn og listmenn hafi
sameinað með ágætum hin
beztu starfsskilyrði við ytri feg
urð.“
Strax í dag mun Knesset
heija störf 6. þings síns með
táknrænum lestri stjórnarskrár-
innar. En bæði kvöldin fara
fram móttökur og hátíðahöld
í Jerúsalem. Birgir Finnsson, íor
seti Alþingis og kona hans fóru
utan í fyrri viku til að vera
fulltrúar við vígslu þinghússins.
Haag, 30. ágúst (NTB)
HOLLENZKA utanríkisráðu-
neytið skýrði frá þvi í dag að
hafnar væru viðræður um
skilyrði fyrir flutningum að-
alstöðva Atlantshafsbanda-
lagsins frá París til Brussam
í Limburghéraði í Hollandi.
STAKSTEIMH
Fjölbreytni í
framleiðslu
Hjá því fer ekki, þegar geng-
ið er um iðnsýninguna i Sýn-
ingarhöllinni í Laugardai, að
menn undrist þá miklu fjöl-
breytni, sem orðin er í iðnaðar-
framleiðslu hér á landi. Langt er
siðan slík heildarsýning á fram-
leiðsluvörum iðnaðarins hefur
verið haldin, og greinilegt er,
að á því tímabili, sem liðið er
síðan, hefur islenzkur iðnaður
tekið miklum framförum og
framleiðir nú vörur, sem standa
fyllilega jafnfætis erlendum iðn
aðarvörum aö því er gæði og
verð snertir. Enginn vafi er á
þvi, að iðnsýningin 1966 mun
verða iðnaðinum í landinu mik-
il lyftistöng og öfiugt tæki í
þeirri hörðu samkeppni, sem
innlendur iðnaður á nú í við
erlenda iðnaðarframleiðslu.
Ánægjulegt væri lika, ef iðn-
sýningin yrði til þess að opna»
augu neytenda meir en nú er
fyrir fjölbreytni og gæðum
hinnar íslenzku iðnaðarvöru og
stuðla þannig að því, að al-
menningur kaupi fremur það
sem íslenzkt er. Kjörorðið á að
vera: Kaupum islenzka iðnað-
arvöru. Með því eflum við
ekki aðeins iðnaðinn sem slíkan
heldur allt efnahags- og atvinnu
líf landsmanna.
Iðnaðurinn úti á
landsbyggðinni
A iðnsýningunni sýna fjöl-
mörg fyrirtæki, sem starfrækt
eru úti á landi og athygli
margra, sem í Reykjavík og ná-
grenni búa, mun beinast að iðn-
aðarvörum, sem Iítið sézt af á
markaðnum hér í höfuðborginni
og nágrenni hennar. Þær sýna
glögglega að úti um landsbyggð
ina hefur vaxið upp fjölbreyti- -
Iegur iðnaður, sem er atvinnu-
lífinu í ýmsum kaupstöðum og
kauptúnum úti um land mikil
og traust stoð. Væri full ástæða
til þess að margar þær vörur,
sem nú eru sýndar á iðnsýning-
unni sæust í auknum mæli á
markaðnum hér sunnanlands.
Nýtt tímabil alhliða
iðnvæðingar
Iðnsýningin 1966 ber glöggt
vitni þeim mikla áfanga, sem
íslenzkur iðnaður hefur náð á
stuttu uppbyggingartímabili.
Hún á að vera iðnrekendum
hvatning til aukinna dáða, op»
jafnframt stuðla að því að
stjórnarvöld geri allt það, sem
í þeirra valdi stendur til þess
að styðja þennan fjölbreytilega
atvinnuveg, sem nú veitir fleiri
landsmönnum atvinnu en nokk-
ur önnur atvinnugrein. Hún á
að styðja þennan atvinnu-
veg, sem nú veitir fleiri
gæðum íslenzkrar iðnaðarvöru
og stuðla að því að fólk kaupi
fremur það, sem íslenzkt er,
a.m.k. þegar það stenzt fyllilega
í erlenda vöru að gæðum og
verði. Iðnsýningin 1966 á að
verða upphafið að alhliða iðn-
væðingu landsins, iðnvæðingu
sem beinist bæði að eflingu hins
fjölbreytilega verksmiðjuiðnað-
ar og stóriðju, sem nýtir margar
þær auðlindir landsins, sem of
lengi hafa Iegið ónotaðar. Alhliða
iðnvæðing landsins er þjóðarnauð
syn og grundvöllur þess, að við
megum í framtíðinni búa við
sambæriieg lífskjör og hinar
auðugri nágrannaþjóðir okkar.