Morgunblaðið - 31.08.1966, Blaðsíða 4
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 31. agust 1966
BÍLALEIGAN
FERÐ
Daggjald kr. 400.
Kr. 3,50 per lun.
S/Afl 34406
SENDUM
MAGIMÚSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR21190
eftir lokun simi 40381
t,H'3-ll GB
mwm
Volkswagen 1965 og '66.
LITLA
bílaleigon
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1200 og 1300.
Sími 14970
^ÞRflSTUR^
22-1-75
Bifreiðaleigan Vegferð
Sími 23900.
Bílaleigan
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
LOGl GUÐBRANDSSON
héraösdómslögmaður
I.augavegi 12 — Sími 23207.
Viðtalstími kl. 1—5 e.h.
BOSCH
Þurrkumótorar
24 volt
_ 12 volt
6 volt
Brœðurnir Ormsson
Lájgmúla 9. — Simi 38820.
'A Laxveiðar —
dýr íþrótt
„Hefurðu farið í lax i
sumar?“ spurði kunningi, sem
ég mætti á götunni í gær.
„Nei“, — ég hélt nú ekki. Sem
betur fer hef ég ekki fengið
bakteríuna, því mér skilst, að
þetta geti stundum orðið al-
varlegt — þ.e.a.s. fyrir pyngj-
una.
Ekki sagðist hann heldur
hafa fengið sýkina, en um síð-
ustu helgi gafst honum þó kost
ur á að reyna — og hann þáði
boðið, þótt dýrt væri. Veiðiú';-
búnaðurinn var það dýr, að
hann færðist undan að segja
mér hve mikið hann hefði
þurft að borga. En veiðileyíið
í ánni (sem var víst ekki af
lakara taginu) kostaði tvö þús-a
und og fimm hundruð krónur
yfir daginn.
„Og ég var heppinn", sagði
hann — „fékk fisk, einn sex
punda — og mér skilst, að ég
eigi að vera ánægður — ég
hafi fengið eithvað fyrir mína
#3ninga.“ En honum fannst
þessi sex punda lax alldýr, því
hann bætti við: „Það kostar
meira að fara í viku laxveiði-
túr en að vera tíu daga á
Majorka — og ég held, að ég
mundi velja síðari kostinn,
næst, þegar ég fer í frí“.
Það nær auðvitað engri átt,
að ódýrara sé fyrir fslend-
inga að ferðast suður að Mið-
jarðarhafi og dvelja þar í lúx-
us en að renna fyrir laxi rétt
utan við borgina — eða jafn-
vel, þótt aka verði í nokkrar
stundir austur eða norður.
Menn benda þá á, að laxinn
sjálfur sé ekki allt. Menn fari
líka til laxveiða til þess að
stunda útiveru og hreyfa sig,
en ég geri ráð fyrir að það sé
ekki beinlínis óheilnæmt að
baða sig í sjó og sól suður á
Majorka.
Annars er þetta dæmi um
manninn, sem var einn dag að
veiðum og fékk einn lax, mjög
hagstætt. Annar kunningi
minn fór nýlega austur á land,
var í annálaðri laxveiðiá í
heila viku — og fékk einn lax.
Einn ferðafélagi hans fékk að
vísu þrjá, en annar fékk ekki
neinn — og er þá ekki hægt
að neita því lengur, að það
geti verið dýrt að stunda lax-
veiðar á íslandi.
íslendingar gera of lítið af
því að draga fisk úr sjó í frí-
stundum — og það er mun
ódýrara. Ég mæli ekki með því
að hver og einn verði sjálfum
sér nógur um soðmat, eins og
einhvers staðar hefur verið
lagt til. En fleiri ættu að
stunda sjóinn í frístundum.
Við hér í Reykjavík þyrftum
að eignast smábátahöfn —
þannig, að almenningur hefði
aðstöðu til þess að eignast
trillu eða siglara. Væri ekki
hægt að koma upp smábáta-
höfn við Fossvoginn, einhvers
staðar í nánd við Nauthólsvík?
Unnið með
skrattanum
Ég frétti á dögunum, að
verzlanir hefðu á boðstólum
nýstárlegt sælgæti fyrir bless-
uð börnin. Þetta er tyggi-
gúmmí í sígarettulíki. Til þess
að kanna málið kom ég við í
söluturni og bað um vöruna.
— Jú, þetta stóð allt heima.
Litlar sígarettur á 1,50 og
stærri á 3,00. Því miður voru
„sígarettupakkarnir" „búnir,
en tyggigúmmí-sígarettur
höfðu verið til í pökkum, sem
litu út eins og venjulegir
sigarettupakkar — og þeir
kostuðu tíu krónur. Þetta hafði
verið rifið út, því börnunum
þykir gaman að „reykja“ eins
og hinum fullorðnu.
1 rauninni á ég engin orð til
þess að lýsa skoðunum mínum
á þess konar verzlun. Hér er
beinlínis verið að brúa bilið
milli barna og venjulegra vindl
inga. Foreldrar, sem reyna að
vaka vel yfir börnum sínurn,
senda þau aldrei eftir sígarett-
um — venja þau ekki á að
kaupa þennan varning. Þegar
búið er að venja þau við að
kaupa þetta fyrir aðra er
miklu auðveldara fyrir þau að
brjóta ísinn og kaupa sígarett-
ur til eigin afnota. — En hér
koma tyggigúmmíframleið-
endur og innflytjendur til móts
við skrattann.
Þið ættuð að hætta þessu.
Börnin biðja um tyggigúmmí
þótt það sé ekki í sígarettu-
líki.
★ Norræna sund-
keppnin
„Vatnsköttur" skrifar:
Ég sá það i blöðunum, að
forráðamenn Norrænu sund-
keppninnar eru farnir að eggja
menn lögeggjan að taka þátt
í keppninni að þessu sinni, þar
sem breytt reglugerð geri sig-
ur íslands mögulegan, en sann
ast að segja höfum við haft
litlar líkur til sigurs á undan-
förnum árum þar sem svo há
prósenttala íslendinga synti í
fyrstu keppninni. Hefur það að
sjálfsögðu dregið úr áhuga
manna hér á keppninni, og þar
með dregið úr gildi keppninn-
ar fyrir okkur, sem er að sjálf-
sögðu það að fá sem flesta til
þess að iðka sund, þá göfugu
íþrótt.
En nú, þar sem reglugerð-
inni hefur verið breytt og þar
með hálfur sigur unninn, hef-
ur skapast hin ákjóeanlegasta
áróðursaðstaða fyrir forráða-
menn keppninnar og sundlaug-
anna til að hæna menn að
laugunum. Og þetta hefur borið
nokkurn árangur. Ýmsir, sem
sjaldan sjást á sundstöðum,
hafa farið þangað með þeim
góða ásetningi að svamla 200
metra — en því miður fjöl-
margir komið þaðan aftur án
þátttöku í nokkurri keppni,
þótt þeir hafi ef til vill synt
tilskylda vegalengd kannski
oftar en einu sinni. Segja má
að aðaltilganginum hafi verið
náð, menn fengið sér hressandi
bað og liðkað skrokkinn, en þó
örlítið vonsviknir.
Og hvernig stendur á þessu?
Hvers vegna tóku mennirnir
ekki þátt í keppninni? Ein-
faldlega vegna þess að á sund-
stöðunum sjálfum virtist eng-
inn hafa áhuga á þátttöku
þeirra í neinni keppni. Að vísu
stendur á vegg: Syndið 200
metrana — en enginn annar
áróður í frámmi hafður, eng-
inn hvattur til þátttöku, hvorki
við afhendingu miða, í búnings
klefum né í hátalarakerfi sund
staðanna.
Frá mínum bæjardyrum r.éð
er sigur í þessari keppni ekk-
ert aðalatriði, það er þátttak-
an sjálf, sem mestu máli skipt-
ir, að laða menn að sundstöð-
unum. Og þar sem keppnin er
til þess ætluð á að nota hana
til þess.
Ég skrifa þessar línur vegna
þess að mér er hlýtt til norr-
ænu sundkeppninnar og það
ekki að ástæðulausu. Ég hafði
lagt sundið á hilluna, taldi það
til minna bernskubreka, en
þegar fyrsta norræna sund-
keppnin var haldin barst ég
með strauminum og tók þátt i
henni. Þá fann ég ótvírætt
hvers ég hafði farið á mis,
hvílíkur heilsubrunnur sundið
er og hefi haldið tryggð við
það síðan.
Missið þetta gullna tækifæri
ekki úr höndum ykkar, góðir
menn.
Vatnsköttur".
lÍTSALA Á KVEHKÁPUM HEFST i DAG
Laugaveg 35
KÁPAN
Sími 14278