Morgunblaðið - 25.11.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 25. nóv. 1966
BÍLALEIGAN
FEIÐ
SÍMI 34406
Daggjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SENDUM
MAGiNiÚSAR
SKIPHOITÍ 21 SÍMAR21190
effirlókohjími 40381
Hverfisgötu 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bíloleigan
Ingólfsstræti 11.
Sölarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 2,50 ekinn kílómeter.
Benzin innifalið í leigugjaldi
Sími 14970
BÍULEIGAN
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
BÍLALEIGA S/A
CONSUL CORTINA
Sími 10586.
Húseigendafélag Reykjavíkur
Skrifstofa á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opið kl. 5—7 alla
virka daga nema laugardaga.
Fjaðiir, fjaðrabloð. hljóðkútar
púströr o.fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bilavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Sími 24180.
AI.G.
HÁRÞURRKUR, 2 gerðir.
BRAUÐRISTAR, 2 gerðir.
KAFFIKVARNIR
STRAUJÁRN
Br. Ormsson hf.
Lágmúla 9.
Hætta á Ægissíðu
Ein í Vesturbænum skrif-
ar:
„Ég held, að liðið sé á
annað ár síðan hluti af Ægis-
síðu var malibikaður, eða nánar
til tekið önnur akreinin — sú,
sem er fjær sjónum. Þar af
leiðandi er það eingongu um-
ferðin suður Ægissíðu, sem nýt
ur malbiksins, en þeir, sem aka
norður verða að hristast í hol-
unum. Svo á þa'ð a.m.k. að vera
þar til öll gatan hefur verið
malbikuð, en er ekki í reynd-
inni. Ég hef margsinnis rekið
mig á það, að bílar á norður-
leið fara yfir á malbikið til
þess að losna við malarveginn,
en eru jafnfram.t komnir á and-
stæða akrein. Þetta skapar ekki
litla hættu — og á það ekki siizt
við í skammdeginu. Margsinnis
hef ég mætt bílum þarna á vit-
lausum vegkanti, en ég vara
mig á þessu nú orðið. í gær
mætti ég strætisvagni þarna á
vitlausum kanti — og maður-
inn, sem stjórnaði þessu ferlíki
taldi sig sannarlega hafa rétt-
inn sín megin svo að ég forðaði
mér — og það bjargaði mér.
Daglega er þarna yfirvofandi
stórhætta. Fólk gengur út á göt
una og lítur aðeins í þá áttina,
sem það telur að umferðin komi
úr. Lítt vanir ökumenn eiga
leið þarna um — og utanbæjar-
menn, sem átta sig e.t.v. ekki
nógu fljótt á því að strætis-
vagnar og ýmsir aðrir telja sig
alltaf eiga réttinn hvar sem
þeir eru á götunni, jafnvel á
gangstéttinni, ef þeim dytti í
hug að nota hana. Lögreglan
ætti að ganga eftir því að farið
verði eftir umferðarreglum á
Ægissíðu, en öruggt verður
þetta ekki fyrr en búfð er að
malbika alla götuna. — Hús-
móðir í Vesturbænum".
•fc Við gleðjumst
Guðrún Halldórsdóttir
skrifar:
„Um aldir voru Danir
herraþjóð og við fslendingar
undirsátar þeirra, og samskipti
þjóðanna mótuðust af því. Hin
langa sjálfstæðisbarátta okkar
skildi eftir sár og ör, sem seint
ætla að hverfa. Við íslendingar
höfum verið iðnir við að ýfa
þessi sár okkar. Og Danir eiga
erfitt með að gleyma, að við
slitum konungssambandi vi'ð
þá, meðan þeir enn voru í helj-
argreipum nazista. Víðsýnir
Danir hafa þó skiiið aðstöðu
okkar þá og erfa þetta ekki við
okkur. í dag hafa þeir sýnt og
sannað drenglyndi sitt og bróð-
urhug í okkar garð. Ég dreg í
efa, að nokkur önnur þjóð hefði
fallizt á að skila okkur svo dýr-
mætum forngripum sem hand-
ritin eru.
Það er því ekki að ástæðu-
lausu, að fánar blakta við hiún
og að gléðisvipur er á hverju
andliti og unglingar mega ekki
vera að því að mæta í kennslu-
stundir í skólum, því að þeir
þurfa að fara að hrópa húrra
fyrir Dönum. — Já, svo sannar-
lega ber okkur að gleðjast og
þakka, þakka öllum þeim
mörgu Dönum, sem stóðu með
okkur í máilinu, og þeim ís-
lendingum, sem skeleggast
hafa barizt fyrir okkur. Þar
hafa margir lagt hönd að. En
einn er sá maður, sem við meg-
um ekki gleyma að þakka. Það
er lýðháskólakennarinn og rit-
'höfundurinn Bjarni M. Gísla-
son í Ry ó Jótlandi. í ræðu og
riti hefur hann um tuttugu ára
skeið skýrt málstað Íslendinga
um Nor’ðurlönd ölll. Þessi bar-
átta varð óðar en varði svo
tímafrek, að hann varð að
hætta kennslustörfum. í fimmt-
án ár hefur hann helgað sig
þessu máli eingöngu. Kona
Bjarna, sem er diönsk, hefur
haldið heimilinu uppi fjárhags-
lega. Þau hjón eiga fyrir þrem-
ur börnum að sjá.
Nú þegar sigur er unninn í
handritamálinu, á Bjarni við
nýja erfiðleika að setja, kona
hans er lömuð og. getur enga
björg sér veitt Gleði þessa bar-
áttumanns okkar mun því í dag
vera blandin nokkrum kvfða.
— Á þessum gleðidegi langar
mig því til að beina þessari
spurningu til íslenzku þjóðar-
innar og forystumanna hennar:
Ber okkur ekki skylda til a'ð
veita Bjarna M. Gíslasyni heið-
urslaun við hæfi?
Reykjavík, 17. nóv. 1966.
Guðrún J. HaMdórsdóttir“.
Sjónvarpið
Sjónvarpsnotandi skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Ég er stórhrifinn af is-
lenzka sjónvarpinu. Það fór
langt fram úr mínum beztu
vonum — og sama segja marg-
ir aðrir. Nú hef ég heyrt, að
sjónvarpið ætli að fara að
fjölga útsendingardögum, jafn-
vel þótt það geri ekki meira en
að anna þeim tíma, sem það
ihefur nú þegar tekið til út-
sendinga.
Mig langar til að biðja þig að
koma því áleiðis til sjónvarps-
ins, að fara sér ekki af hratt.
Við sjónvarpsnotendur erum á-
næg'ðir með það, sem við höf-
um. Við viljum ekki meira ef
það kemur niður á gæðunum,
þetta er nóg í bili. Auðvitað
viljum við fá meiri dagskrá, en
ekki fyrr en hægt verður að
auka dagskrána án þess að rýra
hana um leið. Sj ónvarpsmenn.
Þið hafið unnið gott starf, hald-
ið þvi áfram. Valdið okkur ekki
vonbrigðum.
Sj ónvarpsnotandi“.
^ Veðurfregnir
Frá Suðureyri barst þetta
bréf:
„Ég sé að þú ljærð í dálk-
um þínum, pláss fyrir allskonar
áðfinnsílur, bæði tíma- og ótíma
bærar. Viltu nú koma fyrir mig
á framfæri kvörtun vegna veð-
urfregnalesturs, sem skal fremj
ast kl. 03,30 hverja nótt. Á
lestri þessara veðurfregna er
mikil óregla, sérstök óstundvísi
einkennir þær, ennfremur er
eins og ekkert eftirlit sé með
styrk útsendingar, stundum
heyrist ágætlega einhiver hluti
af spánni, síðan mjög dauft eða
alls ekki neitt, þetta (þarf að
lagfæra. Sjómenn hér vestra
hluysta mikið eftir þessari spá,
og hvað sem um áreiðanleika
hennar má segja, þá finnst mér
lágmarkskrafa að hún sé lesin
stundvíslega, og sá styrkur
hafður á útsehdingu sem við-
komandi sendir hefur yfir að
ráða.
Vestfirzkur sjómaður".
Sjónvarpið
Frú ein skrifar:
Kæri Velvakandi!
Ja, það má nú segja að
mannkindurnar eru eins ólíkcr
og þær eru margar. Ég las í
dálkum þínum í dag bréf frá
„Ein í vandræðum“, þar sem
hún kvartar undan gestamergð,
vegna sjónvarpsins. Ég hef aðra
sögu að segja. Ég hef bókstaf-
lega dekstrað hjón, sem ég
þekki, og ég veit að hafa ekki
ennþá ráð á að fá sér tæki, til
að koma og horfa á íslenzka
sjónvarpið. Nei, alla aðra daga
geta þau komið, bará ekki þá.
Þau vilja með engu móti láta
Iíta svo út að þau komi í þeim
tilgangi. Svo elska ég þann al-
íslenzka sið að fólk liti inn,
líka þó ég eigi ekkert me'ð
kaffinu.
Hitt er svo annað mál að
persónulega finnst mér sjón-
varp yfirleitt vera sannkallað
heimilisböl. Áður en við feng-
um sjónvarp fyrir rúmum
fveim árum. (Ég var alltaf á
móti því) hefur allur heimilis-
bragur breytzt til hins vera.
Börnin mín eru öll komin yfir
tvítugt og þau og maðurinn
minn vinna öll úti. Ég er ein
heima allan daginn. Áður var
það svo að ég hlakkaði til að
klukkan yrði 5. Þá mátti ég
eiga von á að hjörðin færi að
skila sér heim. Þá var setið og
skrafað fram að kvöldmat Dæt
ur mínar komu svo gjarnan
fram með mér áð taka til kvöld
matinn og hjálpuðu oftast við
að koma öllu í lag á eftir. Á
meðan fékk ég að heyra allt
það helzta, sem gerzt hafði á
þeirra vígstöðvum. En eftir að
sjónvarpið kom hefur a'llt
breytzt. Sá fyrsti, sem kemur,
þýtur beint inn og kveikir á
tækinu, og ef maður dirfist að
segja eitt aukatekið orð, þá er
sussað á mann, svo ekkert færi
nú forgörðum. Enginn má leng-
ur vera að þvó, að sitja til borös,
heldur er maturinn drifinn á
diskana og inn að tækinu. Þang
að má ég svo sækja þá. Nú er
ég ekki að halda því fram að
það geti ekki verið góðir þætt-
ir í sjónvarpinu. Það íslenzka
finnst mér yfírleitt ágætt. En
er þetta virkilega það sem
koma skal? Ef um börn eða
unglinga á skólaaldri væri að
ræða, gæti maður slegið í borð-
ið, En hvað á máður að gera
við fólk á þrítugsaldri og þaðan
af eldra? Ég er farin að tala
við sjálfa mig svona til tilbreyt-
ingar.
„Önnur í vandræðum".
Fiskverkendur
athugið:
Höfum til sölu með mjög góðum kjörimi fiskverk-
unarstöðvar og söltunarhús í Kópavogi, Keflavík,
Sandgerði, Grindavík og Þorlákshöfn.

Austurstræti 12.
Sími 14120.
Heimasími 35259
Til sölu
Til sölu kjöt- og nýlenduvöruverzlun í leiguhús-
næði, einnig fiskverzlun.
KRISTJÁN EIRÍKSSON, HRL.
Laugavegi 27. — Sími 14226.
Kvöldsími 40396.
Fullkomnasta gardínu
uppsetning a markaðnum
ka.p»iDa.
lita,-ú.rva.l