Morgunblaðið - 02.12.1966, Blaðsíða 21

Fðstudagur 2. des. 1986
MORGUNBLAÐIÐ
21
Þórunn
dóttir
Kristjáns-
- Minning
Fædd 12. ágúst 1890.
Dáin 22. nóv. 1966.
FRÚ Þórunn Kristjánsdóttir,
Strandgötu 3öb, Hafnarfirði
verður jarðsungin frá Fríkirkj-
uni í Hafnarfirði, föstudaginn 2.
desember kL 2:00 e.h.
Þórunn var fædd að Kirkju-
vogi í Höfnum 12. ágúst 1890.
Dóttir merkis hjónanna Krist-
jáns Jónssonar, útvegsbónda og
konu hans Guðbjargar Jónsdótt-
ur frá Kirkjuvogi. Ung að ár-
um giftist Þórunn manni sínum
Guðmundi Eiríkssyni ættuðum
£rá Norðfirði. Stundaði hann
ejósókn hjá föður Þórunnar.
Guðmundur og Þórunn eign-
uðust 13 börn; 5 af þeim eru
dáin, hin 9 lifa og stj úpsonur
Guðmundur Guðmundsson heild-
eali, sem var þeirra elztur og
kvæntur Þórunni Guðjónsdótt-
ur. Guðmundur var augasteinn
Þórunnar og gekk henni og heim
ilinu strax á unga aldri í föður-
Btað í veikindum föður síns og
alltaf. Önnur börn Þórunnar eru
Eirikka sem alla tíð hefur haft
heimili með móður sinni, Kristín
gift Jóni Guðjónssyni, Guðni
giftur Jóhönnu Karlsdóttur, Vil-
helmína gift Þormari Vítalín,
Jóhanna gift Ársæli Jónssyni,
Stefanía gift Ólafi Guðjónssyni,
Jónína gift Guðmundi Ólafssyni,
Ólafur giftur Sigríði Magnús-
dóttur.
Mér eru í fersku minni fyrstu
kynni okkar Þórunnar fyrir 44
árum. Á sólbjörtu sumarkvöldi
var mér reikað fram á Grim-
staðarholt í leit að konu með
stóran barnahóp. Maður hennar
var í atvinnuleit á Siglufirði og
veiktist skyndilega og var lengi
helsjúkur, svo lítið var að bíta
og brenna á heimilinu með
stóra barnahópinn og móðirin
rétt að komast í rúmið með
nýjan þjóðfélagsþegn. Er ég
barði að dyrurn- í litla húsinu
bom ung og falleg kona til dyra,
sviphrein og hæversk og úr aug-
unum skein trúnaðartraust og
tryggð, sem með okkur hélst alla
tíð. Mér duldist ekki, að hér var
á ferð meira en meðalkona. Inn-
onstokksmunir voru ekki marg-
ir, en fallegi barnahópurinn,
hreihn og bættur í rúmunum,
ljómaði af gleði. Gólfið svo hvít-
iíkúrað, að ég hefði helzt kosið,
að á vængjum mætti ég berast
jrfir það. Þórunn lagði lika oft
nótt með degi, til að þvo, bæta
©g laga, svo hægt væri að koma
hópnum á fætur næsta dag.
Oft er við minntumst þess-
ara fyrstu kynna okkar, brosti
Þórunn og sagði að þetta væri
allt Guðsblessun. Maðurinn minn
lét mig aldrei standa eina, þegar
hann gat og oft af veikum
mætti var hann mér og börnun-
um allt. Guðmundur dó eftir
langa og stranga vanheilsu árið
1935.
Þórunn var trúuð kona og
trúði á mátt bænarinnar og varð
að trú sinnL
Ég þakka vinkonu minni allar
góðar ertundir er við áttum sam-
•iginlegar. Þær vom mér ómet-
anlegar til þroska og skilnings á
*vo ótal mörgu í lífi hinnar
Btórbrotnu en trúföstu alþýðu
bonu, sem í gegnum allt stóð,
sem bjarg með sínu fólki, til
betri og bættari lífskjara. Mér
eru líka ógleymanlegar ánægju
atundirnar á litla, fallega heim-
flinu hennar Þórunnar, núna i
eeinni tíð, er öíi bömin og barna
börnin komu samna, stórglæsi-
leg. Syngjandi, og spilandi, svo
tíminn gleymdist Blær vinátt-
onnar var svo hreinn og ein-
faegur, því börnin báru móður
sína á ástarörmum þakklætis og
•kilnings fyrir allar þær fórnir
er hún færði þeim af sönnum
jnóður kærleika.
Þórunnar er sárt saknað af
Ollum ástvinum og vinum gest-
ritsni var henni i blóð borin og
aldrei leið henni betur, eti er
húa gut miðlað öðrum. Þvi
hvers manns vanda vildi hún
leysa eftir getu. Þórunn var sí
starfandi meðan heilsan leyfði
og allt er hún lagði gjörfa hönd
á, var fágað og fallegt.
Nú ert þú vinkona mín horfin
sjónum okkar í bili. Kölluð til
æðri starfa Guðs í víðum geimL
Með kærleika kveð ég þig Þór-
unn mín. Farð þú í friðL friður
Guðs blessi þig. Hafðu þökk
fyrir allt og allt, gakk þú með
Guði, Guð þér nú fylgi, hans
dýrðar hnoss þú hljóta skalt.
Jóifina Guðmundsdóttir.
Erindi þau er hér birtist voru
send henni á 75 ára afmæli
hennar, frá tengdadóttur og
öðrum ástvinum.
Á mætum merkisdegi er móður
þakkað hér.
Þín börn með bljúgum hugum
nú biðja fyrir þér;
og tengdabörnin blessa og beztu
þakkir tjá
og ótal vinir aðrir, sem ei ég
telja má.
Og litlu barnabörnin þau biðja
Guð svo heitt
að blessa elsku ömmu, sem
aldrei verður þreytt
að gefa, gleðja, hjálpa og grátna
þerra kinn
og breiða faðminn blíða um
barnahópinn sinn.
Svo bráðnar ólíkt efni að
enginn mæti sér
í lífsins djúp deiglu að Drottins
vilja hér.
flýja
tízh
an
J,
Lia
rciru
uáóur
VtnnilNIIMav
C^/
teHa
Bankastræti 3
Guðjón Einarsson irá
Riishalakoti — Eveðia
Er Kt ég yfir árin á okkar
genginn stig,
þá vil ég að þú vitir hve vænt
mér finnst um þig.
Þú stóðst í stormum lífsins svo
sterk og djörf og bein
við hlið þíns mæta maka, og
markar sporin hrein.
Þú varst sem björkin beina í
byljum liðins dags
nú sértu birtu böðuð hins bjarta
sólarlags.
Ég árna af öllu hjarta nú allra
heilla þér
og bið minn Guð að gefa þér
gleðina í sér,
þann Guð, sem gaf þér sigur
um genginn æfistig
Hans lífsins Ijós þig frelsi, og
og leiði ávalt þig.
Jóhanna Karlsdóttir.
ÞÓ nokfcuð sé nú langt um liðið
langar mig að minnast með ör-
fávim orðusm vinar míns Guðjóns
Einarssonar frá Rifshalakoti í
Holtum. Hann var fæddur 26. júU
4884, foreldrar hans voru hjónin
Guðrún Guðmundsdóttir og Ein-
ar Guðmundsson sem þar bjuggu
þá, en fluttu síðar að Bjólu.
Guðjón ólst upp hjá foreldrum
sínum og átti hjá þeim heimili
þar til hann sjálíur hóf búskap
í Rifshalakofi o.g kvæntist
Margréti Guðmundsdóttur dugn-
aðar- og myndárkonu og eign-
uðust þau 13 börn. 10 komust
ttl fullorðinisára og einn sona
þeirra dó fyrir nokkrum árum.
9 voru við útför föður síns en
elzti sonuxinn lézt fáum dögum
síðar.
Ég sem þessar línur rita þekkti
Guðjón frá þvi ég man fyrst eftir
mér, bæði sem gestkomandi á
heimili foreldra minna, en síðar
var hann þar heimilismaður um
skeið eftir að hann hætti búskap.
Guðjón var maður prýðilega
greindur, bóka- og fræðimaður
mikill og kunni frá mörgu að
segja, enda vel fagnað hvenær
sem hann kom.
,Guðjón var barngóður og hænd-
ust börn og unglingar að hon-
um hvar sem hann var, oft
glettust þau við hann bæði í orði
og verfci, en það gerði ekkert til,
75 ára:
Major Svava Gísladóttir
EENN elsti og reyndasti íslenzk-
ur Hjálpræðissinni er 76 ára í
dag.
Hún varð barnáhermaður 6
ára að aldri, en Hjálpræðisher-
foringi árið 1921.
Majór Svava er borin og barn-
fædd á ísafirði, eins og mörgum
er kunnugt og starfaði þar af
mikilli elju og fórnfýsi í Hjálp-
ræðishernum, aUt frá æskuár-
um.
Eftir að hún varð foringi,
starfaði hún við ýmsa flokka
Hjálpræðishersins hér á landi og
í Færeyjum unz hún árið 1936
var skipuð deildarstjóri íslands
og Færeyja deildarinnar, en því
starfi gegndi hún um 9 ára skeið.
Árið 1946 fékk hún skipun um
það að fara til Englands, en þar
starfaði hún um tveggja ára
skeið að ýmsum Kknarstörfum
í þágu bágstaddra kvenna. Síð-
ustu starfsárin áður en hún lét
af opinberum störfum starfaði
hún í Danmörku sömuleiðis við
hina kvenlegu líknarstarfsemi
Hj álpræðishersins.
öll störf sín hefir majór Svava
innt af hendi af þeirri elju og
fórnfýsi sem er einkenni þeirra,
sem eru minnugir orða Frelsar-
ans, þar sem hann segir: „Ég er
ekki kominn tíl þess að láta
þjóna mér, heldur til þess að
þjóna öðrum".
Síðan hún lét af opinberum
störfum og hún kom heim til
íslands aftur hefir verið sístarf-
andi í þágu hins sama málefnis,
er hún helgaði krafta sína allt
frá æskuárum.
Meðai annars hefir hún ann-
ast ritstjórn „Herópsins“, verið
hjálparhella hinna erlendu deild
arstjóra er hér hafa starfað síð-
ustu árin, annast úthlutxm á
fatnaði, sem Hjálpræðisherinn
hefir haft á hendL til bégstaddra
unnið mikið og blessunarríkt
starf í þágu Heimilasambands-
ins og þannig mætti lengi telja.
A þessum merku tímamótum
í æfi hennar, verða þeir áreið-
anlega margir, sem hugsa hlý-
lega til hennar, þakka henni
blessunarrík kynni og fórnfúst
starf, og senda henni hugheilar
árnaðaróskir, bæði vinir hennar
og samherjar 1 Hjálpræðishern-
um og aðrir, bæði utanlands og
innan.
• B. Þ.
það voru fagnaðarlætí, sem
gamh maðurinn kunni vel að
meta.
Síðari hluftt ævinnar var Guð-
jóni dálítið erfiður, en það verð-
ur ekki rakið hér, hann kvartaði
ekki undan sínu hlutskiptL taldi
sig alltaf vera með góðu fólki
og á góðum heimilum, bæði uppi
á Landi og víðar sem hann var.
Efitir að Ólafur sonur hans fór
að búa í Vesturlholfum í Þykkva
bæ áttí Guðjón beimiK hjá hon-
um og hans ágætu konu, Önnu
Markúsdóttur, þar sem hann
mátti vera í ró og næði með bæk-
ur sínar og rifföng eða gat gert
það sem hugurinn girntist hverju
sinni. Nú er Guðjón horfinn yfir
hin miklu landamæri lífs og
dauða en við kunningjar hans
minnumst hans með þakfclæti
fyrir samverustundirnar og biðj-
um honum blessunar í hinuaa
nýju heimkynnum.
Af eilífðar ljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir.
Vort Mf, sem svo stutt og
stopult er
það stefnir á æðri leiðir.
Og upp himinn fegri en augað er
mót öllum oss faðminn breiðir.
Með kærri kveðju frá mér og
fjölskyldu minni.
H. 1*.
— Kvikmyndir
Framhald af bls. S
andi fyrir hinn fína og fræga
danska húmor, enda er hann
sagður æði fjarlægur skopskyni
mörlandans. Myndin má kallast
nokkuð djörf, og ekki trútt um,
að grunur læðist að manni um
það, að framúrstefnumenn í kyn
lífsmyndaframleiðslu hafi farið
um hana höndum.
Leikarar fara að því er virð-
ist trúverðuglega með hlutverh
sín. Ég hefði gjarnan viljað látn
Direh Passer fara með stærra
hlutverk í myndinni, en hann
leikur fremur smátt hlutverk, er
eins konar hirðfífl meðal þeirra,
sem hafa stæri hlutverk með
höndum.
í heild verður heldur að mæk
með mynd þessari sem garnan-
mynd. Hins vegar er ekki rétt
fyrir mjög siðavant fólk að
sækja hana, ef það á kost á öðr-
um jafngóðum skemtunum og
áhættuminni.
1 barnum í Beverley Hills hótelinu.
Fínt er JóL
Jæja, þá er það i lagi .ViS fljúgum
mei ykkur tvö til La Guardia og þið farið
um borð í Queen Elizabeth í New York
næsta kvöid. Það sakar ekki að geta þess,
að ég er mjöjf ánægður að komast héðan
í burtu.
Gerðu þér ekki of háar vonir. KLjkan m
sniðug. Ef við náum skipinu í
þá er það kraftaverk.