Morgunblaðið - 20.04.1967, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. APRÍL 1967.
UNDIR
VERND
eftir Maysie
Greig:
upp innar, um gamalt fólk. Þeg-
ar þú hefðir átt að fara í heima-
vistarskóia. höfðum við ekki
afleitt? spurði Paula.
efni á þvi. svo að þú varðst að
fara í verjulega.i dagskóla hérna
í nágrenninu, og vera svo á
kvöldin og alla frídaga með mér
og henni mömmu þinni. Ég er
fegin, að þú skulir hafa ungan
mann til að bjóða þér út, og því
betur sem þið skemmtið ykk-
ur, því fegnari skal ég verða.
— En ég er ekkert hrifin af
ungum mönnum. sem láta eins
og bjánar. mótmaelti Paula. —
Ég kann miklu betur við að um-
gangast menn — hún hikaði, —
sem eru dálítið eldri og verald-
arvanari.
Nú, svo að þú ert hrifnari
af gömlum mönnum? sagði
frænka. — Farðu varlega. barn-
ið gött, ef þú verðui elskan ein-
hvers gamals manns, ferðu von
bráðar að sakna æskunnar þinn-
ar. Það er einmitt það, sem oft
gerist í hjónabandi, og ef aldurs-
munurinn er of mikill, fer það
oft út um þúfur. Þú hefur ekki
enn átt æskuárin þín. Paula —
eða það sem þú kallar æsku, og
fyrr eða seinna ferðu að þrá
hana. Bitiu þig ekki neinum, sem
er oí gamall fyrir þig, og þó
allra sízt neinum, sem mikil
ábyrgð er á höndum.
Meðan þær borðuðu hádegis-
verðinn sagði Paula henni, að
Don hefð; komið til borgarinnar
á föstudaginn var og boðið henni
út til kvöldverðar.
— Hittirðu hann oft nú orðið,
Agga frær.ka? spurði ‘hún.
— Hvort ég hitti hann oft?
Frænka hló gleðivana hlátri. —
Sá maður rekst hér inn, næstum
eins oft og hann gerði meðan
hún mamma þín var heima og
þau voru miklir vinir. Og þú
skalt ekki halda, að hann sé
neitt skotinn í gráu hárlýjunum
mínum. í hvert sinn, sem póstur
kemur frá Kanada, skaltu vera
viss um, að Don kemur stund-
víslega tíu mínútum eftir að
pósturinn er borinn út. Hann er
fróðari um Kanadapóstinn en
nokkur annar núlifandi maður,
skal ég böl va mér uppá. Og svo
er hann svo ósvífinn að spyrja:
,,Hefur nokkurt bréf komið frá
Kanada nýlega, ungfrú Red-
mond? Og hafið þér frétt nokk-
Jltlas Cbpco
Loftþjöppur
og loftverkfæri
■■.... 'mm " j.
BORHAMRAR og FLEYGHAMRAR
fyrirliggjandi.
Ennfremur BORSTÁL og FLEYGSTÁL,
margar gerðir.
Mikið úrval af smærri LOFTVERK-
FÆRUM.
LOFTSLÖNGUR og SLÖNGUTENGI,
ÞRÝSTIMINKARAR og LOFT-
HREINSARAR.
P SANDV.K
Laromant
JíilasCofyco
LANDSMIÐJAN
SÍMI: 20680.
uS frá nenni Lucy?“ Hann er
svo æstur í hvern snefil af frétt
um af henni, og jafnframt held-
ur hann áfram að vera trúlofað-
ur, þessari andstyggilegu frú
Fairgreaves; með litaða hárið
sitt.
— Kannski er honum þetta
ekki sjálfrátt? sagði Paula.
— O, svei! sagði Agata. — Ég
held ekki að karlmenn hafi neitt
meiri sómatilfinningu en kven-
fólk, ef þá langar að sleppa frá
ógeðfelldri trúlofun.
Lance var fremur þegjanda-
legur á leiðinni til borgarinnar.
Þau voru komin meira en hálfa
leið, þegar hann sagði snöggt:
— Ég veit vel, að ég ætti ekki
að vera að tala um hana mömmu
við þig, og ég mundi aldrei fara
til þess við nokkurn annan. En
mér finnst þú svo einstök —
hann glotti vandræðalega — en
hún mammá er búin að fá
„kast“ eins og bað er víst kall-
að.
— Hvað hefur komið fyrir?
Hann /ppti öxlum, skuggaleg
15
ur á svipinn. — Það má ham-
mgjan vita. Hún vildi ekki segja
mér það Hún segir aldrei nein-
um frá því, sem gengur raun-
verulega að, heidur finnur hún
eitthvað upp, sem ekki er satt.
Hún sagð^ mér, allt í sömu and-
ránni, að húsið væri rakt og það
væri draugur á hanabjálkanum,
að hlutabréfin hennar í Ameríku
hefðu faiiið í verði. að enginn
kynni að meta hana nema hann
Bigby ofursti — og hún hefði
farið úr þorpinu, þar sem hún
átti áður heima, beinlínis til að
losna frá honum.
Mér skilst, að hann Don, vin-
ur þinn, hafi ekki verið alltof
altilegur við hana uppá síðkast-
ið ,enda þótt hún auðvitað vildi
ekki kannast við það. En þetta
hlýtur nú samt að standa í ein-
hverju sambandi við hann, af því
að hún var sí og æ að segja mér,
að svo væri ekki. Ég spurði
hana, hvesvegna hún kæmi ekki
til borgarinnar og skemmti sér
dálítið og færi í samkvæmi og
þessháttar en hún sagðist ekki
hafa efni á því og það veit ég er
’.ygi. Húr á kannski ekki skít-
nóga peninga, en þó nóg til þess
að geta lifað þægilegar, og ekki
getur hún eytt miklu í þessum
hundsrassi, sem hún er í núna.
ÁTLÁS
BÝÐUR BETUR!
VERÐLÆKKIJIM
á 175 lítra
frystikistum
Árstíðarverð á fáeinum
sendingum — aðeins
kr. 12.650,-
300 lítra kistur kr. 16.990,-
400 lítra kistur kr. 21.325,-
Einnig 3 stærðir frystiskápa
Sendum
um allt
land.
O KORNERUP-HAMiEN F
— Gleðilegt sumar ætlaði ég að segja.
— Finnst þér líka húsið vera
Ég hef aldrei verið þar nætur-
sakir, án þess að fá gigt, þung-
lyndi eða kúlu á hausinn, sagði
hann. Ég get ekki öðru trúað en
að þetta fólk, sem var uppi á
Tudoratímanum hafi verið dverg
akyn. Allt í einu rak hann upp
hlátur. — Þarna kom annað
atriði, sem við eigum sameigin-
legt. Það ætti að duga að hafa
tvennt sameiginlegt, til þess að
stofna til hjúskapar, finnst þér
ekki?
Hún svaraði önug: — Ég get
nú alveg þolað þig þangað til
þú ferð að brydda uppá þessari
bannsettri vitleysu.
— Fyrirgefðu. Snöggvast leit
hann út eins og hinn iðrandi
syndari. — Ég hélt, að ef ég
nefndi það nógu oft, færirðu að
venjast því.
Á þriðjudaginn, klukkan stund
víslega sjö, kom Davíð að vitja
um hana Hann var kjólklæddur
með hvítt blóm í hnappagatinu,
og bar í hendi sér lítinn kassa
með silkibandi um.
— Þetta er til þín, Paula,
sagði hann.
— Ó, Davíð, hvað það var ynd
islegt! Hún losaði bandið og
opnaði öskjuna. í henni voru
tvær hvítar orkideur. Bláu augun,
sem voru svo óvenju blá þetta
kvöld Ijómuðu.
— Nældu orkídeuna á öxlina
á þér, sagði hann. — Eða
kannski færu þær betur í hár-
inu. Og svo sagði hann, alvar-
lega: — Þú hefur fallegt hár,
Paula. Vissirðu það sjálf?
Augu hennar ijómuðu. — Ég
er nú ekki hégómleg, en mér
þykir vænt um að heyra þig
segja það. Davíð
Þau stóðu í setustofu Marjrie.
Hún hafðí sýnilega farið að fá
sér eitt glas með einhverjum,
sem bjó par í næsta nágrenni.
— Paula sagði: — Viltu eitt
sérríglas áður en við leggjum
af stað?
— Já, því ekki það. Það er
vistlegt hérna. Hann leit kring
um sig. — Maður er einhvern-
veginn svo frjáls og óháður hér.
Hún svaraði lágt: — En vilt þú
vera frjáis og óháður?
Hann hleypti brúnum og
spennti greipar. — Kannski vil
ég hafa allt eftir settum reglum,
en þó er ég ekki viss um það
og stundum finnst mér það ætla
að kæfa mig.
Hún svaraði því engu. Hún
var að horfa á hann, og hallaði
ofurlítið undir flatt, og ‘hún
hafði ákafan hjartslátt. Var
Davíð að verða þreyttur á öll-
um þessum fjöiskyldúböndum?
Var hann reiðubúinn að byrja
nýtt líf?
Hann drakk eit-t glas af sérríi
en leit þá á úrið sitt.
— Við ættum að fara að
koma okkur af stað, sagði hann.
— Þessi ieikhús byrja svo fjand
ans snemma. Mér datt í hug, að
við gætum fyrst farið til Pruni-
er og fengið okkur eitt glas og
matarbita En víð getum nú
fengið kvoldverð á eftir.
— Það væri gaman, sagði hún.
— Hvaða ieikhúi förum við í?
Hann tók umslag upp úr vasa
sínum og las aðgöngumiðana.
„Húrra fyrir flotanum!“ heitir
það víst. Ég vil alltaf helzt horfa
á einhvern söngleik þegar ég er
uppábúinn. Einkum þó ef ég
ætla að dansa á eftir. Ég vona,
að sætin séu góð. Mavis náði í
þau fyrir mig.
— Ungfrú Freeman veit þá, að
við erum að fara út í kvöld?
Hann setti upp undrunarsvip.
— Auðvitað. Hún sendir þér
beztu kveðjur. Henni þótti fyrir
því að ge-ta ekki talað við þig
um kvöldið, en hún þurfti að
sjá um Cooperhjónin.
Af einhverjum ástæðum var
Paula gripin einhverju vonleysi,
en það var gaman að sitja á háa
stólnum hjá Prunier, og hún
komst brátt í gott skap aftur.
Þau fengu ostrui og svartabrauð
og svo humar á eftir, og kampa-
vín. Þau töluðu og hlógu mikið
og Paula var í góðu skapi.
Hvað eftir annað, sagði Davíð:
— Mér líður svo vel hérna,
Paula. Og í hvert skipti leit hann
í augu hennar og í hvert skipti
steig ofurlítill roði upp í kinn-
ar hennar
Þér þótti ekkert miður þetta
með helgina sem leið? spurði
hann, allt í einu.
— Nei, vitanlega, og eins og
ég sagði þér, var ég ráðin annars
staðar.
— Þetta var allra lögulegasti
piltur og þú virtist skemmta
þér vel með honum. En það
kenndi næstum saknaðar í rödd-
in-ni.
Hún varð þessa vör og svar-
aði, næstum ögrandi: — Þú get
ur nú varla láð mér þó ég
skemmti mér. Ekki vildir þú
bjóða mé.' út, hvort sem var.
Sumardagurinn fyrsti
Poul Michelsen hefir blómin sem yður vantar.
Afskorin blóm.
Blómaskreytingar unnar af fagfólki.
AUs konar grænar plöntur og mikið af fallegum
blómstrandi pottablómum.
Blóma og gjafavöruverzlun MICHELSEN
Suðurlandsbraut 10 — Sími 31099.
Reykjavík Bílastæði.
Blómskáli MICHELSEN, Hveragerði.