Morgunblaðið - 20.09.1967, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. SEPT. 1967
23
í BLINDGÖTU
AFTUR hefur formaður lands-
prófsnefndar kvatt sér hljóðs í
dagblöðunuim og í þetta sinn til
að „árétta“ fyrri staðhæfingar.
Eftir þessa „áréttingu“ verður
ekki hjá því komizt að vekja at-
hygli á málsmeðferð hans, sem
hann telur sérstaklega málefna-
lega.
Þrátt fyrir næg tækifæri til
þess að rétta sig af heldur hann
ennþá áfram að þyrlla upp reyk-
skýjum, að okkur virðist, til að
hylja kjarna deilunnar.
Upphaf málsins er, að kæra er
send honuim og afrit til mennta-
má'laráðherra um mismunun á
prófverkefnum í dönsku. Tiltek-
in atriði eru dregin fram og
krafizt viðurlaga. Hlutaðeigandi
prófnefndarmaður svarar, og for
maður sendir það til kærenda.
En þetta svar mega allir sjá, að
er tilraun til að berja í augljósa
bresti. Hann bendir m.a. á, að
hluta úr hinum umdeildu sam-
settu orðum sé að finna á víð
og dreif í textabókum H.M. og
E.S. og augljósar séu prentvillur
í orðalista, þ.e, að því er virðist,
allt í lagi þótt nemandi verði að
lesa í málið.
Þótt svar hr. Ágústs Sigurðs-
sonar sé næsta óbeysið er það í
alla staði máilefnalegt, en gefur
tilefni til frekari rannsóknar. En
þá gerast þau furðulegu tíðindi,
að formaður landsprófsnefndar
veður fram fyrir skjöldu og tek-
ur að ræða hugsanlegar afleið-
ingar af ádeildum prófháttum.
Að sjálfsögðu sáum við strax
inn í hverskonar blindgötu hann
var kominn. Við gerðum tilraun
tii að rétta han.n af með því að
birta í blöðum bréf okkar, en
allt kom fyrir ekki. í>að verður
því ekki dregið lengur, að benda
á méð berum orðum, hverskonar
vinnubrögð hr. formaður notar.
í stað þess að beita sér fyrir
fræðilegri rannsókn á hvort
meint misferli sé til staðar, og
að þeirri rannsókn lokinni láta
málið hafa eðlilegan gang til
sektar eða sýknu hins ákærða,
rýkur hann upp til handa og
fóta, að láta, að því er virðist
rannsaka, hvort tjón hafi af hiot-
izt, kemst að þeirri niðurstöðu á
furðulegan hátt, að svo hafi ekki
verið, og gefur út sýknudóm á
ákærða en áfellisdóm á okkur
fyrir rakalausa ákæru! í>að er
erfitt að þurfa að kyngja því, að
maður í ábyrgðarstöðu skuli ekki
kunna grundvallaratriði máls-
meðferðar í réttarríki.
Þetta væri hliðstætt því ef
maður væri ákærður fyrir. að
kveikja í húsi, annaðhvort vilj-
andi eða af vítaverðri vangá, en
slökkviliðið hefði bjargað hús-
inu. Dómarinn reyndi ekki til að
rannsaka, hvort hann væri sek-
ur eða sýkn, en beitti atlri sinni
orku í að rannsaka, hvort tjón
hefði hlotizt af. Síðan kvæði
hann upp sýknudóm yfir mann-
inum á þeim grundyelli, að ekk-
ert tjón hefði orðið!
Auðvitað er ljóst öllum, sem
vilja, hversu fráleit væri hegð-
un slíks dómara, en svona er
rauði þráðurinn í gerðum hr.
formannsins í þessu áminnsta
deilumáli. Þar að auki er það
auðvitað ekki hann, sem á að
kveða upp neinn dóm, heldur
hilutlausir kunnáttumenn, sem til
væru kvaddir af réttum aðilum.
Nú hefir bæzt við í þessum
„rannsóknu.m“ hr. form.annsins
eða þeirra, sem han.n hlýtur að
hafa þar til kvatt, að gífurlegur
munur er á einkunhum í lesna
textanum líka, og alls óeðlileg-
ur, er um hliðátæða þyngd
texta vaeri að ræða. Er það, að
sjálfsögu, skylt rannsóknar-
efni ásamt hinu. Er nú krafa um
það borin hér fram, ásamt hinni
fyrri. Auðvitað hilýtur hann að
bera fulla ábyrgð á niðurstöðum,
sem hann metur sem komnar af
Sínaifjalli ofa.n.
Við höfum aldrei haft neina
löngun til að munnhöggvast yið
hr. formann landsprófsnefndar.
En þegar hann nú bætir gráu of-
an á svart með því að staðhæfa,
að, auk þess að við færum með
staðlausar ákæruir, eins og hann
gerði í „at!hugasemd“ sinni, séum
við „andstæðingar landsprófs-
nefndar", „fj,andsköpumst við
tölur", förum með „stóryrða-
flaum“ og sendum honum „per-
sónuleg skeyti", sem séu „neðan
við hans sjálfsvirðingu“ að
svara, þykir okkur ástæða til
að fara um það nokkrum orð-
um, auk annars í hans þætti.
Hver, sem lesið hefur skrif
okkar getur séð, að það er til-
hæfuiaus uppspuni hans, að ’ið
séum „andstæðingar landsprófs-
nefndar“. I bréfi ofckar er sagt
berum orðum, að sífelldir
árekstrar hafi orðið við hr.
landsprófsnefndarmann Á,gúst
Si.guTðsson, en enga aðra í nefnd
inni auk þess, sem við höfum
deilt á vinnubrögð hr. Ágústs
ein. Skyldu nú ekki fleiri en við,
fara að ruglast í, hvað er í sam-
ræmi við sjálfsvirðingu hr. for-
mannsins.
Við sjáum ekki betur en, að
háfi nokkur „fjandskapast við
tölur“ sé það einmitt hr. for-
maðurinn sjálfur. Hann virðist
aldrei geta sætt sig við að taka
sínar eigin tölur „at face value“,
heldur er sífellt að bauka við
umreikninga, samkvæm.t, „eink-
unnarvon", sem auðvitað er að
mestu út í loftið. Að sjálfsögðu
er reiðilaust af okkur, þótt hann
stangist við þá staðreynd, að
mismunur á 8.05 og 5,41 er 2,64.
Þessu virðist hann ekki vilja
trúa, heldur, að mismunurinn sé
einhver önnur tala ótilgreind af
honum þó. Á sama hátt er um,
að mismunur á 7,16 og 6,50 sé
ekki 0,66, heldur allt önnur tala.
En það er a n n a 3, sem er ekki
eins saklaust. Hr. fonmaðurinn
endurtekur nú, að engu máli
sfcipti um 0,03 í heildareinkunn,
þar eð landsprófsnefnd hafi
hækkað alla, sem náðu 5,97 í
i heildareinkunn, jafnvel seilzt
lengra niður. Þetta hafi því ekki
nein áhrif á gengi nemenda.
Að sjálfsögðu sáum við þegar
veilurnar í þessu, en vildum
trúa, að hér væri talað eða skrif-
að í fljótræði. Nú hefur komið
í ljós, að svo er ekki. Þetta er
bíræfnasta blekkingartilraun
sem fram hefur komið í þessum
furðulega málarekstri hans. Auð
vitað er rétt, að þeir, sem þrátt
fyrir allt bomust á það mark,
sem landisprófsnefnd hækkaði úr
í 6,00 gjalda einskis á við að ná
sínu marki. En hvað um hina,
sem skorti þessa 0,03 eða hluta
úr þeimi til að ná hinni frelsandi
hönd landsprófsnefndar? Æ.tli
það skipti þá engu máli? Hefir
það engin áhrif á hag þeirra og
gengi?
Það mætti svo að lokum vera
íhugunarefni, hvaða áhrif það
heflur á „einkunnavon“ nemanda,
í þessu og síðari prófum, sem
kemur eðlilega taugaspenntur í
próf, að fá í upphafi prófsins að
glíma við flauim af ókunnum orð
um, sem skipta öllu máli til að
nú samhengi í þýðinguna, taka
svo til við þýðingu þess, sem,
þó í lesinu sé, er mjög örðugt
að koma á sæmilegt mál, þurfa
að lesa orðalistann í málið og
geta sér til um, vegna ónógra
upplýsinga, hvort umskrifa eigi
einstök orð eða setningar í heild.
Síðan eftir þessa hrakhólagöngu
að glima við langan og þungan
stíl.
Tökum svo annan nemanda,
sem fær kunnuglegt efn.i, þótt
ólesið sé, í upphafi, þarf lítið að
glíma við orð, fær sæmilega þýð-
ingiu ,í lesnu og villilausan orða-
lista. Mundi ekki vera veruleg-
ur aðstöðumunur þessara nem-
enda við tilgátugreinina o.g stíl-
gerðina og önnur „einkunna-
von“?
Horft á málið líka frá þessari
hlið, má hver sem treystir sér til
furða sig á okkar afstöðu og að-
gierðum. En ætli formaðurinn
haldi ekki enn áfram að villast í
sinni blindgötu í þrúgandi þönk-
um um sín þýðingarmiklu ábyrgð
arstörf?
Óskar Magnússon
frá Tungunesi.
Oddur A. Sigurjónsson.
Sendisveinn
Útgáfufyrirtæki óskar að ráða sendisvein nú þegar,
hálfan eða allan daginn. Upplýsingar í síma 18950.
Skrifstofuhúsnæði til leigu
Tvö skrifstofuherbergi ásamt teppum og glugga-
tjöldum. Skrifstofuhúsgögn geta fylgt.
Upplýsingar í síma 33889 frá kl. 9 — 17.
scfuaur sl“
BLÓMAYERZLUN 4 2 2 6 0
Haustlaukarnir komnir, 12 teg. túlipana, einfaldir
og tvöfaldir á kr. 6. Páskaliljur á kr. 7. 4 teg.
crocusar og ýmsir aðrir smálaukar. Jóla-hyacintur
á kr. 15. Hyacintur á kr. 12. Hyacintuglös.
Allt 1. flokkur.
Úrvals pottablóm. — Ný sending. Daglega ný af-
skorin blóm.
íslenzkt handunnið keramik og önnur vönduð
gjafavara. — Opið alla daga frá kl. 10 —22. — Næg
bílastæði. — Góð þjónusta.
Blómaverzlunin Skrúður
við Hafnarfjarðarveg, sunnan Kópavogslækjar.
Þessi mynd er fengin úr myndinni „Heyrið vella á heiðum
hveri“, og er hún tekin á Hveravöilum.
— Surtur
Framhald af bls. 17.
anaiðninni og Þórha.ll'ur Vii-
mundairson.
Við félag,airnir sjáum ekki efit-
ir einni einustu stund, sem við
höfium gen.gið saman á R-eykj a-
nes-sfcag.a."
Með það fcvöddum við öðlingis
ma.nninn, Ósvald Kniudisen, eftir
að baifa drufckið kaffi hjá ha>ns
ágætiu konu, sem lagði það á
sig að baka lummiuir af þessu til-
efni ag við femgum m.a..s. blá-
berj.uisultu í ofanálag.
Það er gott að heim.sækja því
lík heimili.
Fr.. S.
írlandsfarar
úr ferð Karlakórs Keflavíkur á síðastliðnu vori.
Mynda- og skemmtikvöld í Stapa föstudaginn 22.
þessa mánaðar kl. 9.
Ferðafélagar takið með ykkur gesti.
Þátttaka tilkynnist í síma 1486, 2245, 1958 og
2253 Keflavík.
KARLAKÓR KEFLAVÍKUR.
MÍMISVEGI 15, ÁSMUNDARSAL.
Innritun er hafin. Upplýsingar hvert kvöld
klukkan 20 til 22. Sími 1 19 90.
Kennsla hefst í öllum deildum í fyrstu viku
október. Deildir starfa sem hér segir:
Barnadeild I. (málun, teiknun) þriðjudaga og
fimmtudaga kl. 10—11,30 árdegis.
Kennari: Jóhanna Þórðardóttir.
Barnadeild II. (málun, teiknun) þriðjudaga og
föstudaga kl. 17—18,30.
Kennari: Ragnar Kjartansson.
Barnadeild III. (leirmótun, mósaík) mánudaga og
fimmtudaga kl. 15—16,30.
Kennari: Ragnar Kjartansson.
Barnadeild IV. (leirmótun, mósaík) mánudaga og
fimmtudaga kl. 17—18,30.
Kennari: Ragnar Kjartansson.
Barnadeild V. (leirmótun, mósaík) miðvikudaga
og laugardaga kl. 17—18,30.
Kennari: Ragnar Kjartansson.
Deildir fullorðinna:
Teiknideild I. þriðjudaga og föstudaga kl. 20—22.
Kennari: Hringur Jóhannesson.
Teiknideild II. mánudaga og fimmtudaga kl. 20—-22.
Kennari: Þórður Ben. Sveinsson.
Vatnslitadeild mánudaga og fimmtudaga kl. 20—22.
Kennari: Skarphéðinn Haraldsson.
Málaradeild I. mánudaga og fimmtudaga kl. 17—19.
Kennari: Valtýr Pétursson.
Málaradeild II. þriðjudaga og föstudaga kl. Í7—19.
Kennari: Jóhannes Jóhannesson.
Myndhöggvaradeild þriðjudaga og föstudaga
kl. 20—22.
Kennari: Ragnar Kjartansson.