Morgunblaðið - 28.10.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. OKT, 1967
3

Þetta er hópurinn, sem brautskráðist frá Hjúkrunarskóla íslands síðastliðinn fimmtudag. Ljósmynd: Kristinn Benediktss.
SIAKSTEI!\IAR
Forsenda samninga
Kommúnistablaðið segir í
gær, að það séu „frámunalega
ósvífin sjónai-mið“, sem Morg-
unblaðið hafi sett fram í sam-
bandi við þá samninga, sem nú
standa yfir milli ríkisstjómar-
innar. Að þeim sé ætlað að
kanna, hvort aðrar leiðir
séu vænlegri til þess að
ná sömu markmiðum í
afnahagsmálum en þær til-
lögur og aðgerðir, sem ríkis-
stjórnin hefur boðað. Vegna
þessara ummæla, er nauðsyn
legt að menn gerir sér skýra
grein fyrir því á hvaða for-
sendum gengið var til þessara
samninga af hálfu ríkisstjómar-
innar. í ræðu Bjama Benedikts
sonar, forsætisráðherra, við
fyrstu umræðu um efnahags-
18 hjukrunarkonur brautskráðar
ÁTJAN nýjar hjúkrunarkonur , arskóla tslands síðastliðinn mið-
voru brautskráðar frá Hjúkrun- I vikudag. Skólastjóri, Þorbjörg

Jónsdóttir, flutti ræðu, sagði frá
byggingarframkvæmdum við
skólann, en nú hefur nokkuð
•bætzt við húsnæði hans, kennslu
stofur orðnar fimm, en nýtt eld-
hús sem er í þessum áfanga ekki
fullbúið og því ekki unnt að
vígja formlega hina nýju álmu
skólans að sinni.
Það kom fram í ræðu skóla-
stjóra, að áætlað er að fjölga
nemendum verulega næstu tvö
árin og stefnt að því að veita
níutíu nemum skólavist árlega.
Hins vegar munu engin heima-
vistarherbergi bætast vfð, þegar
nýja álman er fullgerð og getur
því skortur á þeim, hindrað eða
tafið hina fyrirhuguðu fjölgun.
Ný reglugerð Hjúkrunarskólans
er komin til framkvæmda og
eru helztu breytingar, að bók-
legt nám er aukið, tilhögun
náms breytt að nokkru og náms-
tími styttur um þrjá mánuði,
svo að hann verður nú rétt þrjú
.ár. Er þetta gert til að flýta
fyrir því, að nýjar hjúkrunar-
konur komist til starfa.
Skólastjóri gat þess, að nokkr-
ar hjúkrunarkonur sem útskrif-
uðust fyrir tíu árum væru við-
staddar og hefði sá hópur fært
skólanum peningagjöf, sem
renna skyldi í píanósjóð. Hinar
nýju hjúkrunarkonur gáfu pen-
ingaupphæð í sama sjóð.
Síðan lýsti skólastjóri úrslit-
um prófa, afhenti hjúkrunar-
konunum átján prófskírteini sín
og ávarpaði þær nokkrum hvatn
ingarorðum. Ein hinna braut-
skráðu hjúkrunarkvenna, Hulda
Þannig leit örkin hans Nóa út, segir Meir Ben-Uri, sem
varði fimm árum í rannsóknir sínar á biblíutextum o.fl. áð-
ur en hann smíðaði þetta líkan.
Örkin hans Nóa var öðruvísi
en ætlað hefur verið
Haifa, ísrael:
ÖRKIN hans Nóa var alls
ekki eins og flestir hafa
imyndað sér hana — hún var
í rauninni sex þúsund tonna
far og í laginu eins og saman-
lagður pappakassi, segir
biblíufróður listamaður ísra-
elskur, Meir Ben-Uri að nafni.
Og hann hefur smíðað líkan
af örkinni máli sínu til sönn-
unar. Byggir hann þessa stað-
hæfingu sína á fimm ára
rannsóknum á tölugildi he-
brezkra orða — hver staíur
samsvarar tölu — í þreimur
versum fyrstu Mósesbókar
þar sem Guð gefur Nóa fyr-
irmæli um smiði arkarinnar.
„Ég hef lengi brotið heil-
ann um örkina“, segir Ben-
Uri. „Við hÖfuim alltaf hugsað
okkur hana eins og skip í lag
inu, en Nói var látlaus mað-
ur og enginn skipasmiður.
Svo ég ákvað að finna sjálfur
út úr því hvernig örkin leit
út“.
Hann heldur því fram að
hér hafi ekki verið um rétt-
hymt skip að ræða. Guð gaf
Nóa aðeins fyrirmæli um
lengd, breidd og hæð arkar-
innar, og rétthyrnt skip af
þessari stærð hefði þurft of
marga burðarása til að rúma
öll dýrin. Það hefði ekki einu
sinni flotið upp af jörðinni
vegna þyngsla þegar flóðið
kom, segir Ben-UrL
Þar sem ekkert er minnzt á
kjöl í Biblíunni, hefur þessi
fljótandi dýragarður ekki ver
ið skiplaga. Af þessu dregur
Ben-Uri þá ályktun að örkin
hafi verið eins og 150 metra
stokkur og þverskurðurinn
tígullaga, og hún verið fær
um að bera 25 þúsund tonn.
Með þeim takmörkuðu efn-
um, sam Nói hafði yfir að
ráða, hlýtur hann að hafa
smíðað örkina í tveimur þrí-
hyrningum, sem hann síðar
skeytti saman, úr léttu
timibri. Telur Ben-Uri að örk
in hafi verið smíðið í tíu
hlutum, sjö þeirra síðan ver-
Þorbjörg Jónsdóttir
Baldursdóttir las upp hjúkrun-
arheit skólans, Sólveig Jóhanns-
dóttir kennari, sem hverfur nú
frá kennslu við skólann, flutti
stutta ræðu. Því næst töluðu sr.
Sigurður Haukur Guðjónsson og
dr. med. Gunnar Guðj.ónsson og
Valgerður Jónsdóttir kvaddi
skólann, skólastjóra og kennara
fyrir hönd félaga sinna. Magnús
Jónsson, óperusöngvari, söng ein
söng við undirleik Skúla Hall-
dórssonar. Að athöfn þessari
lokinni var öllum viðstöddum
boðið til kaffidrykkju og síðan
skoðuðu gestir hina nýju álmu
Hj úkrunarskólans.
ið notaðir undir dýrin og hin-
ir þrír fyrir fóðurgeymslu,
auk þess sem þar var smá-
klefi fyrir Nóa og fjölskyldu
hans. Þrjár hæðir eða þilfór
voru í örkinni, og voru skrið-
dýrin neðst, fjórfætlingar í
miðju, og fuglar efst.
„Þetta var mjög einfalt, en
það hefur verið afreksverk á
sínum tíma“, segir Ben-Uri.
Skipaverkfræðingar hafa
staðfest sjóhæfni arkarinnar,
eins og Ben-Uri heldur hana
hafa verið, svo nú er hann að
hugsa uim að reikna út fleiri
stærðir til að fá upplýsingar
um önnur mannvirki Biblí-
unnar, eins og til dœmis hið
endurreista musteri Gyðinga,
sem nú er ekki annað eftir af
en grátmúrinn.
málafrumvarp ríkisstjórnarinn-
ar sagði hann m.a.:
„Vitanlega er ljóst, að útvegs-
menn og fiskiðnrekendur verða
fyrir mestum áföllum, en þeirra
erfiðleikar hljóta að breiðast út
um allt þjóðfélagið. Og launþeg-
ar komast ekki hjá því með
nokkru móti að taka byrðar á
sig að sínu leyti, ekki sízt vegna
þess, að þeir hafa fengið sinn
hlut í vaxandi mæli af stóraukn
um þjóðartekjum.“ Og forsætis-
ráðherra sagði ennfremur: „Þess
ar ráðstafanir varð að gera með
sem minnstum fyrirvara til þess
að forða því, að einstakir aðilar
gætu skanað sér gróðamögu-
leika, en það haggar ekki því, að
ef menn eftir á komast
að þeirri niðurstöðu, að önnur
ráð séu tiltækari er hægt að
breyta hér til. Þá er hægt að
auka niðurgreiðslur á ný og
lækka verðið. Til þess gefst nú
svigrúm til efnisathugunar, sem
ella væri ekki fyrir hendi. Með
því er ég ekki að segja að slíkt
sé æskilegt eða um slíkt verði
að lokum samkomulag, en það
hlýtur að vera mjög til athug-
unar, og ríkisstjórnin er þess
beinlínis hvetjandi að athugað
verði til hlítar, hvaða aðrar
leiðir koma hér til álita og er
; fús til þess, bæði hér á þingi,
á þingfundum, í nefndum og
við fulltrúa hinna fjölmörgu al-
mannasamtaka í landinu, og þá
einkum stéttarsamtökin, að
ræða til hlítar, hvaða úrræði
eru fyrir hendi og hvaða úrræði
eru vænlegri en þau sem nú hafa
verið tekin". Af þessum tilvitn-
unum í ræðu forsætisráðherra
á Alþingi er ljóst, að forsvars-
mönnum verkalýðshreyfingar-
innar hlaut að vera Ijóst, þegar
til viðræðnanna var gengið, á
hvaða forsendum rikisstjórnin
gerðist aðili að þeim.
Spurning um leiðir
Það er því alveg Ijóst, að þótt
kommúnistablaðið telji það „frá-
munalega ósvífin sjónarmið" að
benda á, að kjaraskerðing sé
óhjákvæmileg, og spurningin
sem nú liggur fyrir viðræðu-
nefndum ríkisstjórnarinnar og
Alþýðusambandsins sé fyrst og
fremst sú, hvernig þessi kjara-
skerðing skuli framkvæmd, þá
hafa þessi atriði verið yfirlýst
forsenda fyrir viðræðum rikis-
stjórnarinnar og verkalýðshreyf-
ingarinnar. í viðtali við Mbl.
hefur Hannibal Valdimarsson
viðurkennt nauðsyn aðgerða og í
þingræðu talaði Eðvarð Sigurðs-
son mjög í sama dúr. Það leikur
því enginn vafi á því, um hvað
þessar viðræður snúast eða á
hvaða forsendum þær byggjast
og óþarfi að tala um „ósvífin
sjónarmið“ í því sambandi.