Morgunblaðið - 23.11.1967, Side 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. NðV. 1987
MAGNÚSAR
skiphoiti21 símar 21190
eftir lokun sími 40381

Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald
Sími 14970
Eftir íokun 14970 eSa 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundaugaveg 12 - Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
»7--. tf/GAM
RAUOARARSTÍG 31 SlMI 22022
Hreinsum rúskinnskápur,
jakka og vesti. Sérstök
meðhöndlun.
Efnalaugin Björg,
Háaleitisbr. 58—65, sími
31380, útibú Barmahlíð 6,
sími 23337.
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF
^ íslendingar orðnir
200.000
Jæja, landar góðir, eftir
ellefu hundruð ára puð erum
við loksins orðnir tvö hundruð
þús'und talsins. Það var ekki
seinna vænna.
Okkur finnst þetta merkileg-
ur áfangi, en skelfing erum við
nú saimt enn þá lítið peð í ver-
öldinni. Kunningi Velvakanda
hefur sagt honum frá samta-i,
sem hann heyrði einu sinni
milli Tyrkja og Mexíkóbúa, og
spurðu þeir hvor annan um
íbúatölu ættlandanna. Að fengn
um upplýsingum, dæstu þeir
báðir og fóru að talla um erfið-
leika smáþjóðanna gagnvart
„stórþjóðunum“. Tyrkir eru um
35 milljónir og Mexíkanar um
45 milljónir.
„Miðað við fólksfjölda" hefur
fjölgunin orðið nokkuð ör hjá
okkur, og ekki er svo langt
siðan (á sögulegan mæli-
kvarða) íslendingar komust nið
ur fyrir 40.000.
Frakkar 50 milljón-
ir
De Gaulle hefur áhyggjur af
því, hve Frökkum fjöilgar seint,
því að hann hefur lýst því yfir,
að ekkert mark verði tekið á
þjóð, sem ekki telji a.m.k. 100
milljónir. 25. sept. sl. fæddist
meybarn í Frakklandi, sem tal-
ið var vera 50-milljónasti
Frakkinn, en ekki er búizt við,
að Frakkar verði 60 milljónir
fyrr en i fyrsta lagi árið 1987.
— Hvað verða Kínverjar þá
orðnir margir?
Mikið húllum-hæ var gert af
opinlberri hálfu í kringum Si-
bytlu litlu, en svo nefnist
franska daman nr. 50.000.000.
Fjölskyldan var kynnt í sjón-
varpinu, og notaði karl faðir
hennar þá tækifærið til þess
að ávarpa frönsku þjóðina og
óska þess telpunni til handa.
að hún þyrfti aldrei að stríða
við fjárhagslegar áhyggjur.
Ríkisstjórnin skildi, hvað pápi
meinti, og skenki dömunni all-
væna upphæð (samsvarand 45
þús. ísL kr.), en síðan hefur
henni borizt mikið fé frá ein-
staklingum og fyrirtækjam.
Móðurinni varð að lokurn svo
mikið um allt tilstandið, að
fara varð með hana í tauga-
hæli.
Ritskoðun skóla-
bóka í Ródesíu
„Ekki alger fáviti“ skrifar:
„Kæri Velvakandi:
í blaði gaf að líta svartletraða
forsíðutfrétt um það, að nú ætti
að fara að ritskoða skólabækur
suður í henni Ródesím
Ekki þótti mér þetta merki-
leg frétt; hitt hefði verið merki-
legra, ef skólabækur væru eKki
ritskoðaðar þar. Ég þekki nefni
lega ekkert land í viðri veröld,
þar sem skólabækur eru ekki
ritskoðaðar, og þykir ótrúlegt,
að þær hafi ekki verið ritskoð-
aðar í Ródesiu fram að þessu,
eins og annars staðar.
Nú orðið eru skólabækur víð-
ast gefnar út af ríkisvaldinu,
samdar af sérstaklega tilnefnd-
uim mönnum (venjulega nefnd
manna), og síðan eru þær vand
lega yfirlesnar í handriti af ails
konar ráðum og nefndum, áður
en þær hljóta opinbera blessun
og fást útgefnar sem námsefni
handa börnum og ungVngum.
Stundum semja einstaklingar
þær, en hvergi fást þær ram-
þykktar til kennslu, fyrr en
kennsluyfirvöld hafa gefið sitt
leyfi.
Og ekki man ég betur en til
sé samnorræn nefnd, sem á að
samraema t.d. sögubemsíu á
Norðurlöndum. Þetta er ritsk.ð
unarnefnd, sem á að st-ika út
klausur í sögukennsiubók.im
einstakra Norðurlandaþióða, er
á einhvern hátt geta talizt meið-
andi fyrir aðra Norðurlanda-
þjóð. Er þetta ekki rits'soðun?
En ritskoðun á heimahiaðinu
eða við túngarðinn hjá okkur
dýrlingunum hérna á Norðar-
löndunum er náttúrulega miklu
fínni og göfugri en ritskoðun
annars staðar í veröldin li.
Með kveðju,
Ekki alger fáviti“.
Uppreisnarandi
„Gamall vegavinnuverkstjóri"
skrifar:
„Kæri Velvakandi:
Skrítið finnst mér að le3a um
flutningabílstjórana, sem vilja
ekki hlíta settum reglum um
háimark öxulþunga. Eitt dag-
blaðið skýrið frá því nýlega, að
bílalest hefði haldið aus*ur eftir
sönduim, og var a.m.k. einn biil-
inn með óleyfilegain þunga. þ.e
a.s. þunginn var leyfilegur mest
an hluta leiðarinnar, en á spotta
var hann otf mikill, og veit ég,
að það heflur ekki verið ákveð-
ið út í bláinn, svona bara af ein-
tómri meinbægni vegamála-
stjórnarinnar, eins og mátt bef
ur skilja á sumum. Nú, nú, sf
fréttinni er greinilegt, að ætl-
unin hefur verið að brjóta regl-
urnar og aka þennan spotta
með óleyfilegan þunga, en þeir
eru stöðvaðir af vigtunarmönn-
um við brú eina. Er þei,n hálf-
partinn lýst sem örgusfcu spión-
um, og hæðzt að því, að þeir
muni ekki hafa sofið mikið
næstu nótt af ótta við að ekið
yrði yfir brúna. Er það orðian
glæpur að gegna skyldu sinni?
Allt ber þetta vott um emkenni
legan uppreisnaranda gegn regi
um, sem settar eru bílstjórun-
um sjálfum til verndar. En svo
kemur rúsinan í pylsuendanum:
Bílstjórarnir segjast hafa boð-
izt til þess að aka yfir brúaa
„á eigin ábyrgð", en því ága^ta
tilboði hafði ekki verið sinnt:
Hvað eiga mennirnir vð? Að ef
bíllnn bryti brúna og dundraði
niður í á, ætduðu þeir að bæ*a
allan skaða, byggja brúna á
eigin kostnað og greiða úr eigin
vasa allt það tjón, sem sam-
göngutruflanir vegna brúar-
leysis yllu á þessari leið fram
til vors (þvi að varla yrði bru-
in endursmíðuð fyrr)? Van-
huigsaðra tilboð minnist ég ekki
Skrifstofustúlka
18 ára stúlka óskast strax til aðstoðar á skrifstofu
í Straumsvík. Stúlka með reynslu í launaútreikn-
að hafa séð, og finnst mér eng-
in furða, þótt því yrði ekki
svarað. Ég hef kynnzt fjölda-
mörgum flutningabílsíjórum
um ævina og flestum ágætis-
mönnum, þótft einn og einn yrði
stundum hrokagikkur uniir
stýri á stórum bíl. En barna
gengur uppreisnarandinn of
langt“.
Bréf „Gamals vegavinnuverk-
stjóra" er lengra, en hér að
framan er kjarni þess komina
fram.
Rjúpnadráp
Eysteinn Eymundsson skrif-
ar:
„Ég hef hér fyrir framan
mig Velvakanda með grein eft-
ir Freymóð Jóhannsson, er
hann nefnir: „Frumstæður fögn
uður laxveiðimanna“ Hann tal-
ar þar um Vatnanið, frásögu
Björns Blöndals, sem hann
flutti í Útvarpinu, og lætur í
ljósi þá skoðun sína, að enda
þótt sumir séu honum sammála
uim þá ánægju, sem laxveiði
með stöng veiti mönnum, þá
muni ekki allir vera þar á sama
máli, og leggur meira að segja
ti)l að laxveiði með stöng leggist
niður.
í sambandi við þetta dettur
mér i hug önnur veiðiaðferð,
rjúpnaveiðin, því að enda þótt
(eins og greinarhöfundur seg-
ir) um stangarveiði geti varla
talizt mannleg veiðiaðferð, þá
held ég að rjúpnaveiði — sér-
staklega með haglabyssu —, sé
alls ekki mannúðlegri, nema
síður sé. Kvalir þær, sem lax-
inn l'íður, taka ekki langan
tkna, en kvalir fuglsins, sera
særist stærri eða minni sár-
um, getur tekið langan tírna, og
að elta rjúpuna, þennan að eðli
sínu spaka og elskulega fugl, —
sem vappar við fætur manns
með ungana sína, — uppi, særa
og drepa, getur varla talizt sam
boðið okkur, sem köllum okk-
ur kristið fólk.
Þegar ég var yngri, fór óg
stundum á rjúpnaveiðar, og var
þá víst ekki skárri en aðrir, en
þegar aldurinn færðist yfir mig,
fann ég æ betur og betur, hvað
hvað öltt svonalöguð veiðiað-
ferð er í raun og veru óimann-
úðleg, enda var það sagt, þegcr
ég var að alast upp eftir síðus u
aldamót, að enginn yrði ríkur
af rjúpnadrápi, og til eru þær
konur, sem ekki segjast ge'a
matbúið rjúpur.
Eysteinn Eymundsson,
Hringbraut 111, R“.
ingi gengur fyrir. Upplýsingar í síma 52485.
SIAB.
Veitingastarf
Kona eða hjón óskast til að standa fyrir
veitingarekstri í félagsheimili hér í borg-
inni. Möguleikar á að útvega litla íbúð.
MIKID ÚRVAL
FLLLKOIHIIM VARAHLLTA-
Tilboð er greini aldur, fyrri störf og kaup-
kröfu leggist inn á afgreiðslu blaðsins fyr-
ir 26. þessa mánaðar merkt: „Atvinna
459.“
OG VIÐGERÐAþJÓIMLSTA
7ó‘
OBAKSVERZLUN
OAA/KSAR-
lAUGAVEGt 62 - SÍM! /3 7 76 -
1