Morgunblaðið - 03.12.1967, Page 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. DES. 1967
~r
*
>
iviagimOsar
skipholti21 símar21190
eftir lokun $ími 40381

Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald
Sími 14970
Eftir lokun 14970 eða 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
Riiskínnshreinsun
Hreinsum rúskinnskápur,
jakka og vesti.
Sérstök meðhöndlun.
Efnalaugin Björg,
Háaleitisbr. 58—65, sími
31380, útibú Barmahlíð 6,
sími 23337.
BEZT að auglýsa
í Morgunblaðinu
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF

„Astin er
tímaþjófur“
í Mbl. 24. nóv. sl. rakst
undirritaður á greinarstúf,
fréttaklausu frá Prag, birtri þar
í dagblaði undir fyrirsögninni
„Ástin er tímaþjófur — segja
Kínverjar“. Orðrétt stendur í
fréttinni: „Ástin er einskær
tímaeyðsla og væri betur, að
fólk notaði tímann í þjónustu
föðurlandsins" — og síðar —
„að verkamenn og stúdentar
fari alltof snemma að þykjast
verða ástfangnir og hugsa til
þess að stofna heimili“. Einnig
stendur þar, að ástarævintýri
ungra elskenda í kvöldhúminu
séu afleitar freistingar frá óvin
um alþýðunnar, sem tefji upp
byggingu stjórnkerfis þeirra og
byltingarhugsjónirnar dvíni
vegna ástarvímu fyrrnefnds
ungs fólks.
Ekki er þeim, er þessar lín-
ur ritar fyllilega Ijóst, hvort
þetta unga fólk megi geta af-
kvæmi ástarlaust og utan hjóna
bands jafnframt vinnu, eða
hvort aðeins roskið fólk eigi að
sjá um endurnýjun og fjölgun
hinnar kínversku þjóðar án
þess, að „tímaþjófur heims-
valdasinna, ástin“, sé með í
spilinu. Er stefnumark þeirra
í þessum málum kannski það,
að framtíðarkynslóðir verði
getnar líkt og tíðkast víða hér-
lendis í nautgriparækt, þar
sem í mjólkurkýr eru getnir
kálfar með frjói frá sæðingar
miðstöðvum?
Ég minnist í þessu sambandi
sögu, er útlendur vinur minn
sagði mér fyrir allmörgum ár-
um um það, hvernig þeir hefðu
það í Kína. Þar væru vinnubúð
ir skammt hverjar frá annarri,
í sumum væru eingöngu karl-
menn, í öðrum eingöngu kven-
fólk. Ynnu og hvíldust þannig
karlar og konur sitt í hvoru
lagi virka daga vikunnar, en
um helgar væri öllu hleypt
saman. Tók ég þetta sem grín
á sínum tíma, en forvitnielgt
væri að fá nánari fræðslu um
mál þessi frú aðilum, sem kunn
ugri eru málefnum Kína en
„Fróðleiksfús."
'Ar Barnabók sem
vekur áhuga
f bréfi, sem Velvakanda hef-
ur borizt frá H. H., segir á þessa
leið:
Heiðraði Velvakandi.
Fyrir nokkru síðan ætlaði ég
að senda þér fáar línur um
barnabók, sem breytti viðhorfi
minu til lestrarkunnáttu, en
það var Bók náttúrunnar eftir
Sakaríar Topelius í þýðingu
séra Friðriks Friðrikssonar,
æskulýðsleiðtogans kunna. f
barnaskóla var ég áhugalaus,
en þegar hinn ágæti kennari
minn, frk. Ingibjörg Sigurðar-
dóttir, sagði okkur að koma
með Bók náttúrunnar í lestrar-
tíma, það Var árið 1910, breytt
ist gjörsamlega viðhorf mitt til
lestrarnámsins. Aldrei hafði ég
komizt í kynni við svipað lestr
arefni. Þessi bók breytti við-
horfi mínu til náms í lestri og
henni á ég það að þakka að ég
varð vel læs. — Mér þótti því
mjög vænt um að ég rakst á
fallega útgáfu bókarinnar í
sumar. Sendi ég hana átta ára
vini mínum, sem dvaldist í
sveit og bað hann að kynna
sér hana þegar hann hefði
tíma til. Þegar hann kom úr
sveitinni þakkaði hann mér
fyrir bókina og sagðist eigi lít-
ið ólesið, þrátt fyrir veðurblíðu
yfirleitt. Hann var ekki þá orð-
inn al-læs, en þetta hressti
uppá.
Fyrir nokkrum árum hljóp
ég undir bagga með nokkrum
vinum mínum að hjálpa börn-
um þeirra í lestri. Það var
aldrei um vangefin börn að
ræða, heldur þau, sem vantaði
áhuga og þurftu á takmarka-
lausu umburðarlyndi að halda,
en það hefi ég á „lager“ þeg-
ar ungviði er annarsvegar. —
Margt hefir breytzt síðan ár-
ið 1910, en Bók náttúrunnar er
hin sama. Hún ber á sér snilli
tveggja mikilla mannvina. Að
lesa þá bók fyrir börn og ungl-
inga og koma þeim til að lesa
hana tel ég mikilsvert og er
ekki í vafa um að hún á erindi
til þeirra.
H. H.
★ Af umhyggju
fyrir brúnum
Guðmundur Einarsson skrifar:
í Velvatoanda 23. nóv. er
mærðurfull klausa frá einhverj
um sem kallar sig Gamlan
vegavinnuverkstjóra og gæti ég
bezt trúað að svo væri. Hon-
uim rennur blóðið til skyldiunn-
ar, er bann heyrir að gamalli
brú er vantreyst. En hvað var
að gerast austur þar? Var það
ekki einmitt táknrænt fyrir
„vegavinnuverkstjórn" í heild?
Stórum_ áfanga í samgöngumál
um á íslandi hefir verið náð,
og ennþá stærri í flutningamál
um. Sem sé, það reynist unnt
að flytja vörur til Austtfjarða
sunnan jökla. Ein af stærstu
brúm landisins var nýlega vígð,
á þessari leið með miklum
glæsiibrag. Snjallar ræður flutt
ar, teknar myndir, flaggað og
skemmt sér. Jarðgöng tekin í
notkun og hver veit hvað. Stór
fé varið til að fullgera vegi í
afskekktum héruðum.
En ,,maður líttu þér nær“.
Tæplega verður farinn svo 5
km langur vegur, frá Reykja-
vik til Austfjarða, að ekki sé
farið yfir ræsi þ.e. heiti á
minniiháttar brúm sem eru svo
hrörleg að furðu gegnir hvern-
ig þau hanga uppi.
Á hverju ári detta göt á
mörg þeirra. Við sem höfum ek
ið þungum bíium þennan veg
um árabM, erum hættir að
kippa okkur upp við þetta.
„Þetta verður lagað“ hugsar
maður, ag það er gert,í en
hvernig? Oftast er klesst í gat
ið, stundum neglt, stundum
tallir þetta og stundum ekki.
Með bímanum tekur maður
þessu eins og sjálfsögðum hlut.
En hýru auga rennir mað-
ur til hinna nýju brúa sem
byggðar eru lángt fram til
dala. Og manni verður á að
hugsa, að mörg ræsi hetfði nú
mátt laga í Borgarfirði, fyrir
það sem þessi brú feostaði, og
tveir þrfr bændur nota nú nán
ast tii heimilisþarfa. Margar
brúaraðkeyrslur í Húnavatns-
sýslum hefði mátt laga fyrir
það fé, sem þessi vegur hefur
kostað.
Það var ekki uppreisnarandi
gegn reglunum, hjá Austfirð-
ingunum sem stöðvaðir voru
þar austur á söndum. Þeir
vildu halda reglunni að aka á
hvaða brú og ræsi sem fyrir
varð, eins og þeir voru vanir,
hversu hrörlegt sem það var.
Það er ekki af uppreisnaranda,
að við viljum fá gert við
brýrnar. Og ef hinn gamli verk
stjóri er ekki fyrir löngu far-
inn af veginum þá veit hann
vel, að vegagerðin gerir einnig
út flutningabíla sem aka um
land allt, en um öxulþunga
þeirra er ekki spurt, því þá
daga sem þeir aka eru engir
viktar-menn á verði. Stundum
koma myndir af slíkum flutn-
ingum í blöðunum. Og þó að
hjóiin séu otf mörg undir slíku
æki, er það þó stundum allt
á brúnni í einu.
Reglur eru góðar, það sem
þær ná. Það er nauðsynlegt að
hatfa bílana létta á vorin í aur
bleytu, og jafnvel banna þá
með öllu þegar verst er. En er
það nokfaur meining að vetrin-
um þegar vegur er harðtfrosinn
að nýta ekki hin góðu og dýru
flutningatæki til fulls.
Gamli verkstjórinn veit líka
að vigtarverðirnir þar eystra
voru þar af umhyggju fyrir
brúnni, en ekki bílstjórnunum.
Reglur til verndar bílstjórun-
um hefir vegamálastjóri aldrei
gefið út. Um þann kostnað sem
af því hefði hlotizt, ef brúin
hefði brotnað, er það að segja
að þar hefði hver hirt sitt. A.
mJk. hefði vegagerðin ekki
borgað ónýtan bíl og ekki þann
kostnað, sem hefði hlotizt af
brúarleysi á þessari leið. frek-
ar en annars staðar þegar svip
að hefir faomið fyrir.
Að sinni læt ég þessu 1 »kið,
en við, sem stundum vöruf'utn
inga við hin misjöfnu skilyrði
erum orðnir vanir aðkasti úr
ýmsum áttum, en þegar unnið
er markvisst að því að gera
okkur tortryggilega í augum
hins almenn borgara og veg-
faranda fáum við ekki orða
bundist.
Guðmundur Einarsson.
Blönduósi.
Jólagjafirnar eru komnar
Vorum að fá
ELISABETH ARDEN
gjafavörur í glæsilegum umbúðum og
miklu úrvali.
Gjafapakkningar fyrir
herra. ELISABETH ARDEN
margar nýjungar. OLD
SPICE ONYX og m. fl.
Vönduð burstasett og úrval
af speglum frá
REGENT OF LONDON.
★ ★
Gjörið svo vel að líta inn.

Vesturgötu 2 — Sími 13155.
Félagsheimili Heimdallar
opið í kvöld
I