Morgunblaðið - 27.05.1968, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MÁNUDAGUR 27. MAÍ 1968
11
H-dagur í Hafnarfirði
H AFNARF J ÖRðUR var frið
sæll bær og hljóður á aðfara-
nótt H-dags. Á nokkrum stöð-
um í bænum var verið að leggja
síðustu hönd á merkjabreyting-
ar, en annars sást tæpast nokk-
ur á ferli. Á Strandgötunni
voru nokkrar dúfur að flögra til
og frá án sýnilegrar reglu í um-
ferðinni: höfnin lygn og slétt,
það stóð að með vætu.
Þegar klukkuna vantaði tíu-
mínútur í sex, var engan bíl að
sjá á Strandgötunni, utan einn
leigubíl frá bílastöðinni, sem þar
er. Hann færði sig virðulega yf-
ir á hægri kantinn á beina spott-
anum sunnan við Fríkirkjuna og
beið þess að klukkan yrði 6.
Á meðan hlustaði bílstjórinn á
útvarpið segja frá einhverjum
synduselum, sem höfðu farið yf-
ir á rauðu ljósi einhversstaðar
í Reykjavík. Þetta heyrðist
Kristinn Magnússon,
bifreiðastjóri.
langt: það var mjög hljóðbært
í morgunsárið. Litlu síðar birtist
þyrla yfir Strandgötunni og
dúfurnar trufluðust í bili. Fram-
ámenn hægri umferðarinnar
voru komnir í loftið og beygðu
inn yfir Keflavíkurveginn. Það
birti lítið eitt. Klukkan á Frí-
kirkjunni var sex. Leigubílstjór
inn ók af stað á hægra kant-
inum. Síðan var allt kyrrt eins
og uppi á öræfum, unz lögreglu-
XXX
Sunnan Strandgötuna kemur
grár leigubíll, PMC Gloria. Bíl-
stjórinn heitir Kristinn Magnús-
son. Við tökum hann tali, fersk-
an í hægri umferðinni.
— Hefurðu stundað akstui
lengi?
— Já, ég var rútubilstjóri, en
hef verið með leigubíl rúmt ár.
—- Hefurðu verið ánægður með
umferðarmenninguna?
— Ójá, ég hef ekkert sérstakt
haft uppá hana að klaga.
— Jæja, þú ert ekki mjög
kröfuharður, Kristinn. Kvíðirðu
fyrir einhverju núna, þegar þú
ert kominn á hægri kantinn?
— Ekki svo mjög. Það væru
þá helzt gatnamótin. Mér sýnist
að merkingar hér í Hafnarfirði
séu ónógar.
— En hvað heldurðu með
þjóðvegina?
— Ástandið á þeim versnar
varla við þetta.
— Og þú ætlar auðvitað að
aka brosandi í dag?
— Já, ætli maður reyni það
ekki. Bara brosið verði ekki far-
ið að stirðna undir kvöldið.
XXX
Hornið á Strandgötu og
Reykjavíkurvegi er langsamlega
þýðingarmestu gatnamót í Hafn
arfirði. Þar hefur átt sér stað
veigamesta breyting á umferð í
bænum: Akstursstefnu á Strand
götunni hefur verið snúið við,
nú er hún ekin til norðurs. Einn
innanbæjarmaður kom ofan
Reykjavíkurveginn og beygði af
gömlum vana til vinstri og inn
í Strandgötuna. En hann komst
ekki iangt, brosandi lögreglu-
þjónn var óðar búinn að hand-
sama hann og snúa honum við.
En umferðin var aldrei mikil og
umferðarverðir höfðu ekki mik-
ið að gera.
XXX
Við umferðarstjórn á mestu
fjarðar hittum við sem snöggv-
ast að máli Jakob Sigmarsson,
lögregluþjón. Þá var klukkan
hálftíu.
— Búinn að standa hérna
lengi, Jakob?
— í klukkutima eða svo.
— Og allt gengið slysalaust?
— Já, umferð hefur verið
Lögregluþjónn tekur á rás eftir bíl, sem ekur eins og áður
inn í Strandgötu. Bílstjórinn brosti og sneri óffar við.
bíllinn kom, þeir voru að æfa
sig. Tveir eða þrír borgarar
komu á vettvang utan úr grárri
morgunskímunni. Þeir skimuðu í
allar áttir, en það var ekki mik-
ið að sjá. Hálfsjö: ungur dreng-
ur kom á hjóli og þræddi vand-
lega hægri kantinn.
Góðan daginn, hvað heitir þú?
— Friðrik Oddsson.
— Þú ert snemma á ferðinni.
Ferðu alltaf svona snemma á
fætur?
— Nei, ég fór bara svona
snemma á fætur í tilefni dagsins.
— Þú hefur viljað verða fyrst-
ur til að hjóla í hægri umferð
í Hafnarfirði?
— Já.
— Og virðist þér sæmilegt að
hjóla hægra megin?
— Já, ég held að það sé betra.
heldur lítil.
— Hafnfirðingar hafa ef til
vill ekið beint til Reykjavíkur í
morgun til að spreyta sig í um-
ferðinni þar?
— Já, ég býst jafnvel við því.
Þeir hafa ugglaust margir farið
þangað til að reyna, meðan um-
ferðarhraðinn er lítill.
— Undirbúningi hefur verið
lokið hér?
— Já, það var að mestu lokið
við gatnamerkingar í nótt.
— En hér eru engar örvar
merktar á þessum stærstu gatna
mótum.
— Nei, hér hafa aldrei verið
merktar örvar, en nú er auðséð,
að þær vantar. Nokkrir hafa
lent á villigötum á þessum gatna
mótum einmitt vegna þess.
— Búist þið við árekstrum
Á aðalgötu Hafnarfjarðar, Strandgötu. Myndin til vinstri er tekin á laugardag. Að morgni H-
dags. Umferðin á Strandgötu hefur snúizt við.
hér?
— Nei, ég tel ekki ástæðu til
að óttast það fremur en endra-
nær.
— En ég tók eftir því á leið-
inni hingað til Hafnarfjarðar, að
umferðarhraðinn á Hafnarfjarð-
arveginum var yfirleitt 40-50 km
en hámarkshraðinn er 35. Af
hverju brjóta flestallir þessi
hraðatakmörk?
— Ekki þori ég að segja um
það, en ég get ímyndað mér, að
flestir aki þarna á þeim hraða,
sem þeir eru vanir og taka ekki
eftir því, að þeir eru komnir yf-
ir leyfðan hámarkshraða. En ég
tel, að það eina sem vit er í, sé
að fara rólega.
— Hefurðu séð marga brosa?
— Já, menn eru yfirleitt létt-
ir í skapi og þeim mistökum, sem
orðið hafa hér á gatnamótunum,
hefur verið tekið af umburðar-
lyndi.
— Svo hafið þið umferðar-
verði til aðstoðar. Eru það sjálf-
boðaliðar?
— Já, það eru menn, sem hafa
gefið sig fram til að vinna þetta
verk í dag og á morgun.
XXX
Sýslumenn hafa að jafnaði
virðuleg bílnúmer og við bjugg-
umst við að hitta Einar Ingi-
mundarson, þegar G 1 birtist,
en Einar var ekki með í förinni,
heldur ók kona hans bílnum,
Erla Axelsdóttir.
— Var það ákveðið að þú
reyndir hægri umferðina fyrst?
— Nei, Einar fór snemma í
morgun og var kominn heim.
— Ertu búin að aka bíl
lengi, Erla.
— Ég man það varla. Síðan
1945 held óg. Þegar við bjugg-
um á Siglufirði, ók ég mjög mik-
ið, til dæmis oft alla leið suð-
ur.
Framhald á bls. 18
FYRIR H ■DAGINN
Kiflötlar nankinsbuxur il kðn q ungiinya
FATAVERKSMIÐJAN HEKLA