Morgunblaðið - 06.12.1968, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. DES. 1968
Einar Þorfinnur
Magnússon Minning

FÓTMÁL dauðarís fljótt er stigið.
Þessar ljóðlínur komu í huga
minn, þegar mér eins og öðrum,
var Ijóst að vélskipsins Þráins
var saknað með 9 vöskum ungum
mönnum innanborðs. Það hlýtur
að snerta hvern einasta íslend-
ing, þegar svona stórslys koma
yfir þjóðina. Ég sem þesSar lín-
ur rita, þekkti aðeins einn skip-
verja, matsveininn Einar Þorfinn
Magnússon, Auðbrekku 27, Kópa
vogi.
Einar var faeddur og uppalinn
á Orustustöðum V.-Skaft. Sonur
hjónanna Sigurlaugar Pálsdóttur
frá Hofi í Öræfum og Magnúsar
Sigurðssonar frá Orustustöðum.
Þau eignuðust 13 börn og var
Einar uppalinn í stórum syst-
kinahópi, og segir sig sjálft að á
þeim árum hefur verið þröngt í
búi, en dugnaður og ósénhlífni,
bjargaði þar eins og víðar á þeim
árum, og fljótt munu börnin hafa
farið að hjálpa til.
Einar var hvers manns hug-
ljúfi sem honum kynntist, og
vildi öllum gott gera enda sýndi
hann það með framkomu sinni,
við sína nánustu.
Stuttu eftir að hann fluttist til
Reykjavíkur byggði hann hús í
samvinnu við bróður sinn, Guð-
jón, en Einar var einhleypur svo
ekki lá honum mjög á að klára
sína íbúð, og móðir hans hjá
dóttur sinni hér í bæ. En Guð-
jón bróðir hans með fjölskyldu,
svo það var lagt kapp á að koma
upp hans íbúð. En það fer stund-
um öðru visi en ætlað er, systir
Eiginkona mín
Helga Einarsdóttir
Ægissíðu 84,
lézt á Borgarspítalanum 4.
þ.m. — Fyrir hönd ættingja.
Alfred Ferdinandsson Miinch.
Eiginmaður minn og faðir,
Páll Kjartansson
Háukinn 2, Hafnarfirði,
andaðist í St. Jósepsspítala 4.
desember.
Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Svanur Pálsson.
Dóttir mín
Guðrún Sólveig Kjerúlf
Samtúni 18,
Einars, ekkja með fimm dætur,
var illa á vegi stödd, og var þá
sett á ráðstefnu með Einari og
bræðrum hans Guðjóni og Sig-
urði, sem þá var fluttur i bæinn,
og smi'ður af guðsnáð, þó ekki
væri hann skólagenginn, enda
öll systkinin mjög listfeng. Málið
var rætt og ákvað Einar að tek-
ið yrði til og íbúðin gerð í stand
svo fljótt sem auðið væri, svo
systirin gæti komizt inn, og gekk
þetta vonum framar og unnu
þeir bræður að þessu, og með
fórnfýsi og dugnaði tókst þetta
þó íbúðin væri ekki fullgerð, en
í dag er hún fullbúin. Og alltaf
var sama prúðmennskan og hlýj-
an, svo tók hann einnig móður
sína og var hún á hans vegum,
þar til fyrir nokkrum árum að
hún fór að búa með elzta synin-
um, Sigurði, og þá tók Einar
aðra systur sina, einnig með barn
og má segja að hann hafi fórnað
sánni ævi fyrir sín skyldmenni,
og hefur þessi fjölskylda nú um
mjög sárt að binda, því það var
óvenju góð samheldni og vin-
átta á milli hennar, og veit ég að
þau 'hugsa öll með hjartans þökk
fyrir liðin ár og samverusiund-
irnar og alla 'hjálpina, sem hann
veitti þeim. Og veit ég að ég tala
þar fyrir munn frændsystkin-
anna og allra vina sem hann átti,
bæði í Skaftafellssýslu og ann-
ars staðar á landinu. Hann átti
áreiðanlega marga vini en enga
óvini.
Einar minn, ég og fjölskylda
mín viljum nú kveðja þig og
þakka þér alla tryggð og vináttu,
ég veit að þú átt góða heimkomu
í nýjum heimkynnum. Ég bið
þér allrar guðsblessunar og
styðji og styrki alla ástvini þína.
S. H.
Margrét Kristjánsdóttir
— Hinsta kveðja trá börnum
Fædd 12. febrúar 1899.
Dáin 15. október 1968.
Hinzta kveðja frá börnunum.
Ljósauðga vor með ilmi og
angan,
ómandi söngva vordaginn langan,
blikandi voga, blómskrýddan
völl.
Sólbros dvínandi, söngvarar
þegja,
sölnandi blómvellir, kjörviðir
beygja
háleita blómkrónu und helkalda
mjölL
Myndauðug er vor mannlífssaga,
móðirin stritar oft nætur sem
daga,
gleymandi alveg sjálfri sér.
Maki og börn eru hennar heimur,
hér getur enginn þjónað tveimur
barnið hertogi hjartans er.
Nú ert þú móðir moldum vafin,
minningin verður ekki grafin,
harmdögg fellur um heita kinn.
Minningin heilög huggar börnin,

Innilegt þakklæti færi ég
slysavamafélögum og öllum
þeim mörgu sem af fómfús-
um vilja tóku þótt í leitinni
að
m/h Þráni N.K. 70.
Guð blessi ykkur öll.
Lilja og Sigurður Þórðarson.
höndunum þó að bregðist vörnin
stilltur sem fyrr er strengur
þinn.
Þökkum við þínar ástar annir,
yfir þó skeflj tímans fannir,
hver myndi gleyma móður mund.
Hún er ljósið á lífsins vegi,
leiðandi þegar hallar degL
heillastjarna að hinztu stund.
BEZT að auglýsa
í Morgunblaðinu
Hjartkær eiginmaður minn,
faðiir, tengdafaðir, afi, sonur,
og bróðir
sem andaðist 29. f.m. verður
jarðsett frá Fossvogskirkju
laugardaginn 7. þ.m. kl. 10.30.
Elísabet J. Kjerúlf,
böm og tengdabörn.
t
Pálmar Finnsson
Stardal, Stokkseyri,
verður jarðsettur frá Stokks-
eyrarkirkju laugardaginn 7.
des. kl. 2 e.h.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigurfinnur Guðnason.
t
Hugheilar þakkir fjrrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður
og ömmu
Margrétar Sigmundsdóttur
frá Hamraendum,
Seljavegi 27.
Sigurgeir Albertsson,
Sigmundur Sigurgeirsson,
Asdis Sigurðardóttir,
Jóhanna Jóhannesdóttir,
og barnaböm.
Arnþór Ingólfsson
Svanur Jónsson
ver'ður jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Hafnarfirði laug-
ardaginn 7. des. kl. 2. — Blóm
vinsamlegast afþökkuð, en
þeim sem vildu minnast hans
er bent á Fríkirkjuna í Hafn-
arfirði.
Jensína Gísladóttir,
Reynir Svansson,
Aslaug Hailgrímsdóttir
og synir,
Eria Svansdóttir Garthwaite,
William Garthwaite
og dætur,
Vilhjálmur Svansson,
Agnes Svansdóttir,
Dagbjört Vilhjálmsdóttir,
Jón Eiriksson
og systkin hins látna.
Þórður Þorláksson
LAUGARDAGINN 23. nóvember
var jarðsunginn frá Skeiðflatar-
kirkju í Mýrdal, vinur minin og
gamall granni Þórðux Þorláks-
son, fyrrum bóndi að Hryggjum,
sem lézt 17. nóvemiber síðastlið-
inn.
Mörg sdðustu árin var Þórður
búsettur í Ví'k hjá dóttur sinni
Steinunni og manni hennar Sig-
urði Hallgrímssyni. Ég sá Þórð
fyrst árið 1922 er hann flutti að
Hryggjum í Mýrdal frá Hæða-
garði í Landbroti.
Þórður var fæddur 22. febr.
1880 að Þykkvabæ í Lanidbroti
og voru foreldrar hans hjónin
Steinunn Þorsteinsdóttir og Þor-
lákur Sveinsson. Þórður var nœst
yngstur sjö systkina. Föður sinn
missti Þórður aðeins fárra ára, og
komst þannig ung-ur í kynni við
alvöru lifsins og önn daganna.
Rúmlega fertugur var Þórður
er leiðir ökkar lágu saman, þá
var hann frískur sem drengur ef
hlaupa þurfti fyrir kind og si-
starfandi.
Kværutur var Þórður Ingi-
björgu Tómasdóttur hinni mæt-
ustu konu, svo sem hún áttí. kyn
til, faðir hennar var Tómas Jóns-
son frá Skammadal, en móðir
Margrét Jónsd. frá Breiðuhlíð,
það voru traustir stofnar sem
stóðu að Ingibjörgu, hún lézt
fyrir mörgum árum.
Það voru engin vettlingatök á
búskap þeirra Þórðar og Ingi-
bjargar, enda áittu þau gagmsamt
og snoturt bú.
Þau Þórður og Ingilbjörg eign-
uðust fjórar dætur og ólu upp
fóstturdóttur sem aillar lifa og
eiga afkomendur.
Fremur var Þórður dulur mað-
ur og fástoiptinn, en góðviljaður
og greiðvikinn var hann og hinn
traustasti maður í orði ag verki.
Ég þatoka hugljúf kynni við
þau mætu hjón Þórð og Ingi-
björ.gu, og bið þeim látnuom bless
unar Guðs á landi lifenda. Ást-
vini þeirra ailla bið ég Guð að
blessa.
Einar J. Eyjólfsson.
KVEÐJA
FRÁ FÓSTURDÓTTUR.
Man ég umigdómisárin
eins og mynd á tjaldi,
þegar sól og sumar
sortgir mínar faldi.
Þá var ijúft að lifa
leiðir mínar greiddi,
hlýja höndán Þórðar
hann mig S'tundum leiddL
Eins var Ingibjargar
ástúð gött að finna,
er hún unga fól mig
umsjá dætra sinna.
Aldinn Björn og amma
— ævintýri kunnu.
Létt var lund á jóhim
litlu kertin brunnu.
Varma og birtu báru
bænir sem ég lærði.
Göfgi, góði fóstri
gott mér stundum færðL
Þessum heiðurshjónuim
heitar þakkir inni,
þau mér vinsemd veittu.
Virt af góðvild sinni.
E. J. E.
Guðrún S. Norðdahl
Fædd 2. marz 1911
Dáin 3. des. 1968
Svifin ert þú systir
af sjóna.rhóli,
þögiuítí er í krinigium
þína vini.
Gengin er hver gleði
góðra stunda,
mar.gt er bjart í muna
minninganna. —
Þér var treyist og þakkað,
þrýstar hendur,
vönduð unnin verkin
af vegfarendum.
Ljúf og styrk í 'lundu
létt þér reyndist
bregða hlýrri birtu
á brautir granna.
Hverjum frama og fróðleik
fast þú unnir,
skyn og hugarskerpa
skóp þér vísku,
margir minnast geta
t
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og jarðarför,
Carl D. Tulinius
fyrrv. bæjarverkstjóra.
Söngmenn úr karlakómum
Geysi og öllum þeim fjöl-
mörgu, sem með blómum,
minninigargjöfum og á annan
hátt heiðruð'u minningu hans.
Halla Tulinius,
synir, tengdadætur og
barnabörn.
í miklum þrautum
þrek og festu þína
ag þolinmæði.
Víða stoiljast vegir.
Á vegamótum
kveðjast kærir vinir
klökkum huga.
Sjáum máske seinna
systur aftur,
þar isem vituind varix
og vonir rætast.
H. N.
öllum úr heimasveit minni og
vítt um lamd allt, manni, böm
um, tengda- og barnabömum,
systkinum og tengdafólild,
sendi ég hjartans þakkir fyrir
stórar gjafir, blóm, simtöl og
skeyti þann 1. des. sL á 70 ára
afmæli mínu.
Guð blessi ykkur.
Steinunn Hjálmarsdóttir
Reykhólum.