Morgunblaðið - 14.12.1968, Blaðsíða 22

22
MORGUNB-LAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. DESEMBER 1S68
Sigrún Júlíusdóttir
— Minningarorð
Fædd 7. janúar 1892.
Dáin 6. desember 1968.
Frú Sigrún Júlíusdóttir, Miklu
braut 84, andaðist að heimili
sínu 6. þ.m. Fer útför hennar
fram frá Dómkirkjumni í Reykja
vík í dag. Er þar gemgin góð
kona og hugljúf.
Sigrún Júlíusdóttir var fædd á
ísafirði 7. janúar 11892. Voru for-
eldrar hennar hjónin María
Maignúsdóttir frá Súðavík og
Júlíus Símonarson sjómaður á
ísafirði. Júlíus var alinn upp hjá
frænduim sínum í Kollafjarðar-
nesi í Strandasýslu, en fluttist
síðar til ísafjarðar. Móðir hans
var Guðrún dóttir Zakarías
hreppstjóra á Heydalsá i Stein-
grímsfirði Jóhannssonar prests í
Garpsdal og Ragnheiðar ljósmóð-
ur Einarsdóttur frá Kollafjarðar-
nesi, systur hinna kunnu alþing-
t
Móðir okkar
Ólöf B. Stefánsdóttir
andaðist í Sjúkrahúsi Nes-
kaupsstaðar 12. þ. m.
Börnin.
t
Eiginma'ður minn, faðir og
sonur,
Þjóðólfur Lyngdal
Þórðarson
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju mámidaginn þann
16. des. kl. 1,30 e.h.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Sigurborg Pétursdóttir
Pétur Gunnar Þjóðólfsson
Jónasína Guffjónsdóttir.
t
Útfþr
Arngríms Sigurðssonar
frá Litlu-Gröf, Skagafirffi,
fer franf frá Sauðárkróks-
kirkju mánud. 16. des. kl. 2
síðdegis.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Gufflaug Arngrímsdóttir
Þórir Arngrímsson
Magnús Blöndal.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við fráfall og jarðarför
Kristínar Jónsdóttur
Kirkjuvegi 14, Vestm.eyjum.
Jón Waagfjörd
Jón J. Waagfjörd
Bertha Grímsdóttir
Karólína Jónsdóttir
Snorri P. Snorrason
Símon Waagfjörd
Elín Jóhannsdóttir
Jónína L. Jónsdóttir
Kari Magnússon
Óskar W. Jónsson
Auffur Jóhannsdóttir
Auffur Jónsdóttir
Jörundur Kristinsson
• Vigfús Waagfjörd
Þórdís Friffsteinsdóttir
Anna Jónsd. Rasmussen
Kurt R. Rasmussen.
ismanna og héraðshöfðingja Ás-
geirs á Þngeyrum og Torfa á
Kleifum.
Sigrún ólst upp hjá foreldrum
sínum á ísafirði. Hún giftist 28.
júní 1913 jafnaldra sínum Helga
Guðbjartssyni beykis Jónssonar
á ísafirði. Helgi var þá verzl-
unarmaður á ísafirði. Hann rak
þar síðar um skeið í félagi við
annan marrn myndarlegt kvik-
myndahús .annaðist afgreiðslu
Eimskipafélags ísLands á fsafirði
um langt skeið og stofnaði eigin
verzlun, sem hann rak þar til
þau hjónin fluttust til Reykja-
víkur árið 1944.
Sigrún og Helgi eignuðust 3
börn, Maríu, sem nú er sima-
kona í Reykjavík, Fanneyju, nú
verzlunarstjóra í Reykjavík og
Hörð, B.A. í þjóðfélagsfræði, nú
fulltrúa við sendiráð íslands í
ashington. Þau hjónin veittu
börnum sínum hið bezta uppeldi
og hafa hin síðari árin sýnt
barnabörnunum 11 og barna-
barnabÖTnum, sem eru orðin 12,
hina mestu umhyggju.
Sigrún Júlíusdóttir var kona
vel gefin, fríð sýnum, vel vax-
in ,létt og prúð í framgöngu,
glaðvær svo af bar, en þó alvöru-
kona er að kjamanum var kom-
ið. Hún naut þeirrar gæÆu að
eiga góð böm og mann, sem
var henni á margan Ihátt skap-
líkur og vildi ávallt létta henni
hvert spor. Varðveitti hún og
æskuþokka sinn fram á síðustu
ár.
Sigrún var mikil húsmóðir,
sem heigaði heimili sínu, manni
og börnum fyrst og fremst krafta
sína. Bar heimiiið fagran vott
um snyrtimiennsku og hógværa
glaðværð þeirra hjóna beggja.
Þrátt fyrir heknilisstörfin gaf
Sigrún sér þó, einkum framan
af meðan hún var á ísafirði, tima
til að sinna mangs konar félags-
málum. Hún var skemmtilegur
leikari og tók mikinn þátt í leik-
starfsemi á ísafirði. Hiún hafði
einnig góða söngrödd og var eft-
irspttur félagi í söngkórnum.
Auk þess tók Sigrún mikinn
þátt í starfi Kvenfélagsins Ósk-
ar á ísafirði og var formaður
þess íélags um skeið. Var það
mikið starf, því auk armarra
verkefna, sem félagið sinnti, rak
það Húsmæðraskólann á ísafirði
með miklum myndarskap, en tak
mörkuðum opinberum styrk.
t
Innilega þökkum við samúð
og vinarhug við andlát og
jarðarför
Pálmars Finnssonar
Stardal, StokkseyrL
Vandamenn.
t
Hugheilar þakkir færum við
öllum fjær og nær, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför eigin-
manns rníns
Ingimundar
Bernharðssonar,
Heiffarveg 32,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til Gísla
Gíslasonar og fjölskyldu fyrir
ómetanlega hjálp.
Fyrir hönd barna, tengda-
bama og bamabarna.
Jónína Eyleifsdóttir.
Harald Balling
— Minning
Þau Sigrún og Helgi voru
mjög hjálpeöm við alla, sem þau
áttu samskipti við eða á aðstoð
þeirra þurftu að halda. Þau voru
miklir vinir vina sinna, eins og
títt er um Vestfirðinga. Þau
voru gestrisin, gáfu sér ávallt
tima til að sinna vinum sínum
og ágætir gestgjafar og gestir.
Fylgdi þeim ávallt hin prúða
glaðværð og kiátína, sem báðum
var svo eiginleg.
Ég, sem þessar línur rita,
minnist þess með þakkilæti hve
vel Sigrún frænka mín og Helgi
tóku mér er ég kom fyrst, þeim
ókunnur, til ísafajrðar. Allir
minnumst við vinir þeirra
margra ógleymanlegra stunda á
heimili þeirra, bœði hér og á
ísafirði og í Dalakofanum, sum-
arbústaðnum þeirra, sem þau
byggðu af smekkvísi, og höfðu
valið betur stað við botn Skut-
ulsfjarðar en nokkru öðru húsi
„I faðmi fjalla blárra“. Við
þökkum Sigrúnu órofa tryggð og
vináttu og biðjum henni bless-
unar á nýjum leiðum.
Þeim, sem mest hafa misst við
fráfall hennar, manni hetnnar og
bömum, sendum við innilegar
samúðarkveðjur.
í DAG er gerð frá Lágafells-
kirkju útför vinar míns Harald
Balling.
Hann var fæddur ní Mors0 á
Limafirði 5. júni (Grundlovs-
dagen) 1907 og var þar til sex
ára aldurs.
Ókunnugur er ég skyldmenn-
um hans en faðir hans var sjó-
maður og er löngu dáinn. Frá
Mors0 flutti fjölskyldan til Sall-
ing nálægt Skive, voru systkin-
in þá orðin tíu.
Tuttugu og þriggja ára hélt
Harald til íslands í atvinnuleit.
Fyrst vsir var hann vinnumaður
norður í Eyjafirði, á 'bæjunum
Ósi, Þrastarhóli og Kaupangi.
Um tveggja ára skefð var Har-
ald hjá Jóni Sigurðssyni í
Hrepphólum. I Reykjavík vann
hann enn að landbúnaði. Um
tíma hirti hann Briemsfjós og
síðar tók hann við búi MáUeys-
ingjaskólans. Á þessum árum
hófust kynni okkar og var Har-
ald síðan heimilisvinur.
Er ég fór frá búi Málleysingja
skólans varð Harald eftirmaður
minn.
Nú hóf hann eigin búskap en
gekk ekki vel, mun Harald hafa
tapað því, sem hann hafði spar-
að saman.
Eftir þetta var hann á nokkr-
uim stöðum í nágrenni Reykja-
vítour, síðast hjá Jóni Guðmunds-
syni á Reykjum. Sl. sex ár dvaldi
Harald á Reykjalundi sem
sjúklingur.
Við vinirnir áttum margt sam-
eiginlegt. Báðir Jótar, bá'ðir Is-
landsfarar og báðir íslenzkir
Danir. Eins og títt er um Jóta,
höfðum við ákveðnar skoðanir á
hlutunum og auðvitað höfðu báð-
ir rétt fyrir sér, þegar við urð-
um ósammála. IWa hefðum við
kunnað við a'ð skíra okkur nýj-
um nöfnuim, því að okkar eru
józk.
Fyrir tíu árum fór Harald til
Danmerkur í kynnisferð og
dvaldi um tíma hjá systkinum
og aldraðri móður.
Harald var meðalmaður á vöxt,
hæglátur og vandaður maður.
Ekki mun hann hafa talizt ham-
hleypa til verka en vandvirkur
og með afbrigðum trúr. Þetfca
reyndi ég, þegar harm amnaðisit
bú mitt í Danmerkurferðum
mínoun.
Til Islands kom Harald ungur
og efnalaus, vann öðrum á
kreppuárumum en orðinn heilsu-
veill, þegax velmegun var mesit
hér.
Harald dó á Vífitsstö'ðum 7.
þ.m., ókvæntur og barnlaus. Þrátit
fyrir lanigvarandi heilsuleysi
emdaði hann þrjátíu og átita ára
dvölina hér sem efnalega sjálf-
stæður maður.
Og aldrei gleymdi hann boð-
orðunum:
Torfi Hjartarson.
Jón Jónsson
— Minningarorð
JÓN JÓNSSON pipulagninga-
meistari, sem andaðist á Hrafn-
istu 8. þ.m. var fæddur 17/12
1873, að Hálsum í Skorradal
Borgarfjarðarsýslu. Hann var
yngstur af þrem börnum hjón-
anna Guðrúnar Sigmundsdóttur
frá Akranesi og Jóns Jónssonar
frá Kjalvararstöðum, hann dó
frá börnunum. Guðrún varð að
bregða búi og taka ráðskonu-
stöðu, sem henni bauðst hjá
ekkjumanni í nágrenninu.
Eldri sonurinn BrynjólfuT var
um fermingu og fór að vinna
fyrir sér en tvö yngrj börnin
Karitas og Jón hafði Guðrún
með sér í vistina. Síðar þegar
hún giftist manninum, sem hún
var ráðskona hjá, íót Jón að
Gullberastöðum (eftir eigin ósk)
og dvaldi þar fram yfir ferm-
ingu.
Ævi Jóns varð starfsöm og
hljóðlát, reglusemin og prúð-
mennskan frábær. Honum tókst
að lifa lífinu án þess að eignast
andstæð'nga eða óviídarmenn.
Jón hafði um áratugi átt
heima í Borgarnesi en vann vítt
og breitt um héruðin í kring.
Hann hætti að vinna fyrir tveim.
þrem árum vegna sjóndepru,
t
Þökkum af alhug ölíum þeim
sem sýnt hafa okkur samúð
og vinarhug við andlát og
jarðarför
Mattheu Guðnýjar
Sigurbjörnsdóttur.
Stóragerffi 9, Húsavík.
Þorgrímur Maríusson,
börn, tengdaböm og
barnaböra.
hraustur að öðru leyti, svo að
hann lagði sig ekki út af til
hvíldar að deginum til þó að
hann væri kominn yfir nírætt.
Nú er ljósið slokknað.
Vertu sæll, Jón frændi
minn, megi þín
hljóða speki lifa æ hjá
niðjum ættarlands.
Guffrún Brynjólfsdóttir.
Innilegustu þakkir til allra
þeirra, sem á ýmsan hátt
sýndu mér vinarhug á átt-
ræðisafmæli mínu 28. nóv. sl.
Ólafur Eggertsson
Kvíum.
Mit Land, Min Gud og min
ære.
S0ren B0geskov.
Lelftur en
ekki POB
1 FRÉTT í Morgunblaðinu hinn
12. þessa mánaðar var sagt að
barnabókin „Mús og kisa" eftir
Örn Snorrason, væri fró Bóka-
forlagi Odds Björnssonar. Þetta
er rangt, það er Leiftur sem er
útgefandi.
/^N Veljum
M'Vislenzkt
tll jólagjafa
Innilegar þakkir sendum við
öllum þeim, sem veittu okk-
ur aðstoð í erfiðleibuim okk-
ar sl. vetur, með fjárframlög-
um og öðru. Sérstaklega vilj-
um við þó þakka sveitungum
okkar ómetanlega hjálp.
Guð gefi ykkur öllum
gleðileg jól og farsæld á kom
andi ári.
Jóhannes Guffnason
og fjölskylda,
frá Svansvík.