Morgunblaðið - 20.07.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNB-LAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. JÚLÍ 196S
— Þetta var skipulagt þanri-
ig, Denise. Við vorum neyddir
til þess, skilurðu.
— Skipulagt? Hvers vegna?
— Maður varð að villa eitt-
hvað fyrir föntunum, sem gerðu
þetta.
— Og villa fyrir þeim, sem
kyranu að hafa átt einhvern þátt
í þessu.
Tucker hugsaði: Þarna höfum
við enn hlaupið á okkur. Það
skal ekki bregðast. Og svo sagði
hann, sakleysislega: — Mér datt
aldrei í hug, að þú mundir gera
þér neinar áhyggjur af þes-su —
ég hélt ekki, að ég væri svo hátt
skrifaður hjá þér.
— Það voru heldur ekki mín
orð. Það var prófessorinn og
René Robert, sem höfðu á-
hyggjur af þessu. Það var þeim
að kenna, að ég var nokkuð að
koma hingað.
Tucker gramdist þetta. Enn
hafði hann gert sér ofmiklar von
ir. Hann þagnaði og var ólundar
legur.
— Okkur hefur liðið fjanda-
lega. Pont var að leita að ein-
hverjum ósýnilegum brauðmolum
á sænginni hjá sér, en það bar
vott um, að honum lægi eitthvað
þungt á hjarta. — Já, það skall
þarna hurð nærri hælum, frú
Vey.
Hún róaðist nokkuð, en það
var sýnilegt, að hún hafði raun-
verulega haft miklar áhyggjur
af þessu.
— Afsakið! Ég sé, að svo hef-
ur verið. Hvers vegna hættið þið
ekki við allt saman og afhendið
það lögreglunni, áður en þið
verðið drepnir?
—Þú veizt vel, hvers vegna.
Tucker brölti upp á koddann.
— Er tapið á fimm ára vinnu
eins mikils virði og allt það, sem
þú átt eftir að lifa?
— Svona einfalt er það ekki.
Að minnsta kosti höfum við gert
fantana hrædda.
Denise sendi þeim tortryggið
meðaumkunarbros. — Já, ég sé
það.
— Þeir hefðu aldrei lagt í
þetta, ef við hefðum ekki verið
komnir á sporið.
— Jæja, þetta er nú ykkar líf.
Ég virðist hafa rekizt hingað á
óheppilegri stundu.
— Nei, vitanlega hefurðu það
ekki. Það er dásamlegt að sjá
þig. Finnst þér ekki, Tim?
— Ég þarf ekki að taka það
Framfíðarstarf
Óskum að ráða traustan og reglusaman mann til afgreiðslu-
starfa á varahlutalager (vinnuvélar), enskukunnátta áskilin.
Eiginhandarumsókn sendist afgr. Mbl. fyrir fimmtudagskvöld,
merkt: „Áhugasamur — 86".
\3-t
raffinerad 0strumpelegans
Vel
klœdd
notar
VOGUE
Viljið þér hafa fallegri
fætur, þá ráðleggjum við
Vogue-sokka og sokkabux-
ur.
Vogue er sænsk gæðavara,
sem framleidd er úr fínu
og mjúku úrvalsgarni.
Vogue hefur úrvalið í
sokkum og sokkabuxum.
Vogue hefur gæðin.
Fætur er reynt hafa Vogue
biðja aftur um Vogue.
Sölustaðir: Vogue, Skólavörðust. 12,
Vogue, Laugav. 11, Vogue, Háa-
leitisbr., Vogue, Hafnarf., Verzl.
Skemman, Akureyri, Kaupfélag Þing-
eyinga, Húsavík, Femina, Keflavík,
og Verzl. Sigurðar Ágústssonar,
Stykkishólmi.
fram, sem liggur í augum uppi.
Ég eir hrærður af þessari um-
hyggju yðar, frú Vey. Það er
mikil huggun að eiga slíka vini.
Hjúkrunarkonan var nú a ð
nálgast og Denise stóð upp. —
Hvenær farið þið héðan?
— Þeir vilja ekki sleppa okk-
ur, flýtti Tucker sér að segja.
— Við verðum hérna sjálfsagt
eitthvað enn.
— Það eru nokkur blóm
frammi handa ykkur. Þeir vildu
ekki lofa mér að koma með þau
inn str-ax. Já, René er hinn
hressasti — það er ágætis maður.
Hún sneri sér, til að ganga út
með hjúkrunarkonunni en hikaði
þá. — Ég ætla að líta inin á morg
un og þá getið þið sagt mér alla
söguna.
Þegar hún var farin, sagði
Tucker: — Hvað heldurðu, að
hún haldi, þegar hún kemur aft-
ur og finnur, að við erum horfn
ir ?
37
Pont hló. — Hún getur nú víst
lítið. gert. Hún verður vond, en
svo hefur hún líka áhyggjur af
þér. Þetta gengur fljótt og vel
hjá þér, Keit'h. Þú hefur skrítn-
ar aðferðir, en þær virðast . . .
Tucker horfði alvarleguir á
bunguna, sem hnén á honum
gerðu í sængina. — Og ég spurði
hana ekki einu sinni, hvernig
Rufusi og Djangó liði!
-— Rufus og Django?
— Það eru höfrungarnir henn
ar. Henni þykir svo vænt um þá.
Pont skríkti eitthvað með sjálf
um sér, þamgað til Tucker hót-
aði að stökkva fram úr og taka
í hann.
Þeir yfirgáfu sjúkrahúsið, rétt
fyrir miðnætti, þegar fátt starfs-
fólk var þar, en önnum kafið.
Stirðir og lerkaðir og óstöðugir
á fótunum en þeir höfðu búizt
við, en of þverúðgir til þess að
iðrast, fóru þeir ge-gnium
Belvedere-skemmtigarðinn gang-
andi, áleiðis að spilahöllinni og
loks eftir breiðgötu Múhameðs
V., en þar gátu þeir gert sér
vonir um að ná í leiguvagn.
Það var vafasamur ábati að fara
gegn um gairð-iran. Hanin var að
visu kyrrlátur, en fljótt urðu
þeir þess varir, að þeir voru
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Maður getur aldrei átt of marga vini.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
í dag skaltu reyna að fara til messu, en gera síðan víðreist og
fræðast heilmikið.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þér ætti að verða þetta drjúgur sunnudagur, og þú gætir komið
víða við.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Reyndu að vera dáiítið smekklegur, og umfram allt l^evís og
sannfærandi.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú baðar ekki endiiega 1 rósum í dag, en það er líka einsdæmi
og þú mátt vel vlö una.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Gerðu fyrir alla muni eitthvað óvenjulegt, og komdu þér undan
öllu, sem á þig er Iagt. Farðu svo í ferðalag.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þú getur til tilbreytingar fengið að vera miðdepillinn í öllu. Það
dansa allir eftir hvers kyns örlögum, sem þú leggur á þá.
Sporðdrekinn, 23. október. — 21. nóvember.
Óvenjulegt fólk þyrpist að þér, og þér bjóðast ýmis tækifæri til
að fræðast um tækni.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desemb-er.
Kynntu vinnufélögum þínum stjórnmál og viðskipti í nýju ljósi.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Það er ekki ólíklegt, að fjölskyldan komi í heimsókn. Láttu ein-
hvern hjálpa þér, ef þú þarft að elda. Fáðu félkið til að hjálpa þér
mikið í framtíðinni.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það færast ýmsir nær, ef ekki í anda, þá í eigin persónu. Reyndu
eitthvað við rómantíkina, sem er að rykfalla.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Einhver, sem þú hefur augastað
Farðu ekki í ferðalög.
kemur þér illilega
eltir. En hvorugur þeirra var í
bili maður til að taka á móti. Og
garðurinn var of opinn til þess
að þar væri hægt að fela sig.
Og þeir höfðu helduir ekki mátt
í sér til að hla-upa la-nigt, og yrðu
þeiir innikróaðir í blindgötu,
gátu þeir litla björg sér veitt.
13.
— Við erum eins og endur á
eggjum og þessar umbúðir eru
eins og ljósmerki. Tucker fór að
taka af sér höfuðbindið.
— Ég held þeir ætli að halda
áfram með þessa „slysaaðferð”
Framtíö þeirra
er fyrir öllu
©
11
n
n
ii
n
n
n
n
Hugleiðið vel hve mikið öryggi það er fyrir
fjölskyldu yðar, ef þér eruð líftryggður.. Ef þér
eruð líftryggður er eiginkonu yðar og börnum
greidd tryggingarupphæðin, hvernig sem
andlót ber að höndum.
Líftrygging (stórtrygging) er ódýr, óhóð allri
verðbólgu og þar að auki fródróttarhæf ó
skattskýrslu. Leitið upplýsinga.
Líftrygging er lífsnouðsyn.
ALMENNAR TRYGGINGAR ”
PÓSTHÓSSTRÆTI • (IMI17700
sína. En hvaða slys gæti hent
hérna?
Tuckeæ miuldraði: — Við sjá-
um nú til.
Þeir stóðu á miðjum stígnum,
þaðan sem turninn á spilahöll-
inni sást, en var enn í allmikilli
fjarlægð. Ekkert hljóð heyrðist
og þegar þeir rýndu aftur fyrir
sig út í diim-miuin-a, g-átiu þeiir elkík-
ert séð nema stíginn, sem hvarf
út í myrkrið.
— Ég held, að ég hafi á réttu
að standa, Keith. Þeir eru á of-
hálu svelli til þess að þora að
nota byssukúlu.
— Gott fyrir þig. En hvað nú?
Héðan af sleppa þeir okkur ekki
úr augsýn.
— Þar er ég á sama máli. Pont
hélt áfram eftir ság'ruuim og Tucfk
er með honum.
— Þetta veltur allt á réttri
tímasetningu, er það ekki . Og
það eru þeir, sem ákveða tímanin.
— Já, ef við lofum þeim það.
Þeir komu að krossgötum og
Pont beygði til hægri, þanigað til
þeir komu á aðra aðalbraut, og
þá sneri hann enn til hægri.
Tucker maldaði í móinn:
Með þessu móti komum við til
sama staðar aftur.
Pont lét sean hann heyrði þetta
ekki. — Þegar ég segi stopp, þá
stanzarðu snöggt um leið og ég.
Stopp!
Þeir staðnæmdust snöggt og
heyrðu þá skrjáf í leðri og síðan
snögglega þögn. — Við plötuðum
þá í þetta sinn. Nú skulum við
fara beint í sjúkrahúsið aftur.
Tucker hreyfði enguim mótrnæl
um, því hér virtist lítið annað
hægt að gera. Þeir gengu inn um
aðaldyrnar á sjúkrahúsinu, rétt
eins og það væri alvanalegt um
miðja nótt. Og álíka djarflega
gengu þeir inn í litla ganginn,
framhjá slysastofunni og áleiðis
að sjúkrabílastæðiniu. Við emd-
ann á ganginum voru þrjár
tröppur niður á bílastæðið, en
þar stóðu tveir bílar. En hvar
voru bílstjórarnir?
Varlega skriðu þeir inn á stæð-
ið og nú blandaðist meðalalykt-
in þef af benzíni og olíiu. í bili
voru þeir í skjóli af bílunum, en
svo urðu þeir að læðast framhjá
þeim óvarðir. Þarna var dauða-
þögn og þeim var imrranibrjósts
eins og þjófum. Inn í kalkaðan
veggimn var hvilft með glænri
rúðu í og gegmum haraa mátti
sjá hálfbyrgt ljós, og síðain