Morgunblaðið - 06.08.1969, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, URIÐJUDAGUR 5. ÁGÚST 1969
13
O
Hvaö segja þeir í fréttum?
Mikið misræmi er
í mati á
— Spjallað við Birgi Guðjónsson,
skipstjóra á Ásbirni RE 400, sem
verið hetur á grálúðuveiðum í suntar.
BIKGIR Guðjónsson heitir ung-
ur skipstjóri, sem verið hefur á
línu og veitt grálúðu í sumar.
Birgir er skipstjóri á vélskipinu
Ásbimi RE 400 — tæplega 200
lesta skipi, sem smíðað var í
bil mánuð á þessum veiðuim og
höfum fengið sasimilegt út úr því.
Uim daginn 83 tonn og nú Mkleg
ast um 55 tonn.
— Hvert er aflaverðmæti afl-
ans?
, — f>ag 6r nú það. Við erum
"1f§ e'kki búnir að fá mat á nama
fyrri túrinn. Þá fóru 35% í fyrsta
floGflk og 65’% í annan floftök. Með
þetta fyrirtkomulag er miikil og
megn óánægja. Menn sem veiða
hlið við hlið á miðunuim, en selja
hver í sinni höfnirrni fá tvenns
konar mat á aflann. Eðlilegt er
að menn verði óánægðir etf þeir
fá aðeins 19% í fyrsta flotók á
meðan annar aðild fær 90% í
fyrsta flcikk og þó er aflinn sá
sami hjá báðum. Gallinn er að
floklkun fiskmatsmannanna hef
ur ekki verið samraemd og grá
lúðan er svo nýr fidkur á rnarlk
aði hér að matsmönnum ber ekiki
saiman.
— Hvernig er grálúðan unnin?
Framhald á bls. 1
Birgir Guðjónsson, skipstjóri
Noregi 1963. Við hittum Birgi á
heimili hans í Kópavogi eigi alls
fyrir löngu og spjölluðum við
hann um stund um grálúðuveið
arnar, sem segja má að séu ný-
mæli í síðari tíma fiskveiðum
a.m.k. Birgir hefur verið á veið
um við Kolbeinsey undanfarið.
— Þetta er mjög svipað hverri
annarri línuveiði. Það sem er
frábrrugðið venjuleguan lúðuveið
um er að við notum þorslkalínu.
Við erum búndr að veira um það
Arnoddur Gunnlaugsson.
„MAN EKKI SV0NA AFLASÆLA
SUMARVERTÍD'
spjallað við Arnodd Gunnlaugsson,
skipstjóra í Vestmannaeyjum.
ARNODDUR Gunnlaugsson hef
ur verið skipstjóri á Suðurey
VE síðan 1950, að hann keypti
bátinn. Suðurey er 85 tonn, smíð
uð í Svíþjóð 1946 — einn af ný
sköpunarbátunum, sem svo voru
kallaðir. í sumar hefur Amodd-
ur verið á fiskitrolli, og aflinn
góður, 324 tonn af innanífömum
fiski og 15 tonn af lifur. Þetta
hélt Arnoddur að héngi í tveim-
ur milljónum í skiptaverð.
— Þetta hefur verið góð sum-
arvertíð hjá ykkur, Arnoddur.
— Já. Eg man ekki svona
aflasæla vertíð. Þó er ekki hægt I
að tala um neina sumartíð. Það
: hafa verið sæmileg sjóveður — j
i góð fiskitíð!
— Hvar hefurðu verið að veið
i unum?
— Við höfum verið hérna
; heima við Eyjarnar og austur ;
1 við Ingólfshöfðann — meira aust j
ur við höfðann seinnipartinn.
— Og aflinn?
— Þetta hefur mest verið ufsi
og þorskur hjá okkur, ekki mik
ið af ýsunni.
— Ufsinn. Er hann ekki mest
flakaður og frystur?
— Jú. Svo til eingöngu núna,
held ég.
— Er ekki stór floti á þessum
miðum?
— Jú, blessaður vertu, feiki-
lega mikið af bátum. Á dögun-
um taldi ég yfir 30 skip á svona
16 fermílna svæði — á flákan-
um austan við Ingólfshöfðann.
Þetta eru mikið þessi síldarskip,
sem svo eru kölluð.
— Varst þú aldrei á síld?
—• Jú, jú. Ég var á síld héma
áður. En ég eignaðist aldrei
þessar mikilvirku nætur eða
blökk — var hættur áður en það
kom til sögunnar. Mér gekk allt
af bölvanlega á síld.
— Hvað eruð þið margir á
núna?
— Við erum sex. Það er of lít-
ið. Þetta er alltof mikið puð. Við
þyrftum að vera átta, ef vel ætti
að vera. En fiskverðið er bara
svo lágt, að maður heldur sig
við það fæsta til að eitthvað
komi í hlutinn.
— Hvernig líka þér nýju land
helgisreglurnar?
— Mér líka þær vel og tel
þær til mikilla bóta. Þessir
grunnlínupunktar voru bölvað
ógagn. En nú held ég, að eng-
inn þurfi að vera að seilast neitt
inn fyrir! — Og Arnoddur hlær.
— Einhverjir eru á humar?
— Jú. Þeir eru nokkuð marg-
— Og hvernig hefur þeim
gengið?
- Ég er nú ekki vel kunn-
ugur því en þó heyrist mér á
þeim, sem þetta sé frekar gott.
— Þeir hafa verið í Meðallands
bugtmni og hér við Eyjarnar.
— Og svo tekur ný vertíð við
þegar þessari lýkur?
— Jú, jú. Þetta er sama sagan
alltaf. Það þýðir ekkert annað
en halda sér að þessu.
Komnir með 1330 tonn
Einn skipverja á Ásbirni sýnir okkur hér grálúðu, sem verið
var að skipa upp úr skipinu í Reykjavikurhöfn um daginn. —
(Ljóam. Mbl.; Sv. Þomm.)
spjallað við Tryggva Gunnarsson,
skipstjóra á Brettingi NS 50.
t FEBRÚARMANUÐI 1967 fór
Tryggvi Gunnarsson tH Noregs
að sækja nýjan bát fyrir Vopn-
firðinga. Nýi báturinn fékk nafn
ið Brettingur og einkennisstaf-
ina NS 50 og síðan hefur Tryggvi
verið ötull við að sækja Vopn-
firðingum björg í bú á þessu
myndarlega 317 tonna skipi.
„Hverniig hefuir siuimiarvertíðiin
gonigið, Tryggvi?
—Við höfuim veirið á tagveið-
um oig gemgfð áigaettega. Það er
eúcki hæigt að segja anunað. Við
eruim búinir að fá 1330 tionin.
— Hvar haifið þið verið að
vaiðum?
— Fyrri parfúnm varum við
fyrir Norðiurtainidi en niú á amm
an mánuð höfumn við verið við
Su-ðaiusbuir'Iamidið.
— Og aifiinin?
— Þebba hefur verið mieisitpart-
inn þorisikuir, Mtið atf uÆsa, en dá-
litið ýsulbliainidað seiinmd pamtismn.
— Og þið haffð iagt afllM upp
i í Vopraafa ðii?
j — Já, uitajn bvisvar simmum. Það
eiru um 100 bomm, sem við höfum
iagt upp ainmairs sbaðatr.
— Hvað geriir þessi afli í krón
uim, Trygigvi?
— Ja, það eru mú tvaer töfliur,
sem uun er að ræöa. Ætfli þetba
geri etkki eibtfhvað um 10 miilljón
ir til úbgieirðarimimair ag um 8 mill
jómiir tífl áihaÆmarimimar.
— Þ:ð enuð hvað mairgir?
— VSð eirum 14 á Bmettimgi.
— Hvað er að frétta af öðrum
báibuim Vapmfirðiimgia?
— Héðám hatfia róið mokkrix
hanidifærabáitiar eftir að fcom frama
á siumiarið ag þeir hafa baira hiaift
það gobt. Svo er það Kiristjám
Valgeir. Harnm var á loðimu fyrst
og veiddi vel, síðan reymidi harm
með iíirnu en það gelkk illflia. Og nú
er hann á síld, þessa dagana, í
öðrum búmium á Hjaiiblainidismið.
— Þú eri, efckiert að hugisa um
sifldiiraa, eða hvað?
— Nei. Ég hef IDtflla trú á benmi
múma. Amnairs bietf éig verið á síld
fiest swmiur frá 1944.
Tryggvi Gunnarsson
— Hvað rnieð sigtímigar?
— Ja, það veirð'ur mótitöfcuistopp
hjá frystihúsimu hértrna um slábur
táðima. Það getur verið, að við
siglum einn, tvo túra á meðan."