Morgunblaðið - 06.08.1969, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚBT 11969
19
arhe^a til nýrra heimkynna.
Við þökkum góðvild og vináttu
á liðnum árum, og blessum minn
ingu góðs vinar.
Jón Pjetursson,
Frá Kálfafellsstað.
Kveðja frá Hvanneyri
Árið 1911 kom til starfs að
Hvanneyri í Borgarfirði ung og
falleg stúlka, vestan af Snæfells
nesi að nafni Guðbjörg Krist-
jánsdóttir. Hún var kátust af öll
um stúlkunum, jarphærð og tindr
anidi gdiösð í aiuigjuim, a/Mitiaif á (hilaiup
um ef einhvers þurfti með, létt í
spori og ljúflynd.
Þá var á heimilinu ráðsmað-
ur, Einar Jónsson. Hann hafði
verið á Eiðaskóla og kom að
Hvanneyri vorið 1907. Rúmu ári
síðar fór hann til Danmerkur og
lagði stund á búfræðinám og
kennslu í leikfimi. Er heim kom
biðu hans ótal verkefni við
skóla og bú. Einar var stjórn-
samur og frábær atorkumaður,
hafði augun allsstaðar, ef eitt-
hvað þurfti að bæta og koma í
lag. Þess þurfti og líka með, því
það var v,erið að koma stoðum
undir stórbú, er alltaf jókst og
dafnaði, ný verkfæri þurfti að
smíða og fá, hesta að temja og
venja. Fólkinu fjölgaði, allt
þurfti að skipast í fylkingar svo
vel færi.
En llíöuim ntú til balkta. Farlöig-
in fóru að kippa í taumana, og
ég vona að ég megi segja, að
það hafi verið góð forlög. Þau
fóru að gefa hvoru öðru hýrt
auga, glaðlega, fallega stúlkan
og ötuli, starfsami ráðsmaðurinn
á staðnum. Stuttu síðar trú-
lofuðu þau sig og giftust og
eignuðust heimili uppi á lofti í
Hvanneyrarhúsinu. Og gæfa og
Guðs blessun fylgdi ungu hjón-
unum. Þau vernduðu vel hreiðr
ið sitt og alltaf bættist við í
þaið otg þaiu nnutntdtu vtel hiið gatmla
orðtæki: „Blessun fylgir barni
hverju.“
Telpurnar urðu níu, allar bros
hýrar og ötular til allra snún-
inga. Höfðu þær eldri, er ólust
upp á Hvanneyri, nóg starfs-
rými til verka og leikja og um-
gengni við dýrin og fjölbreytta
náttúru. Allt var sem eining og
atórt víðáttumikið heimili. Ég
vona að þær eigi góða minn-
ingu þaðan.
Árið 1923 fluttus þau að
Krossi á Akranesi. Heldur hef-
ur orðið þrengra innan veggja
þar, en hjartalagið var alltaf
það sama. Og þegair þrengdist
um of húsrýmið og starfssviðið
fluttust þau til Reykjavíkur.
Einar var þá ráðinn verkstjóri
við vegag&rð ríkisins á Austur-
landi og gegndi því vandasama
starfi um langt skeið.
Efnin jukust og heimilið
stækkaði, dæturnar menntuðust
og hlutu síðar góð gjaforð. Þó
stundum gseti, sem oft vill verða,
eitthvað skyggt á sólu, rofaði
oftast fljótt til, svo vel mætti
segja, að sólin hafi skinið íheiði
yfir heimilinu, þar sem ríkti kær
leikur og sterk fjölskyldubönd.
Einar Jónsson var vel af Guði
gerður, léttur á velli og léttur í
lund, hollusta hans og tryggð
var með eindæmum. Þessa alls
naut Hvanneyri í ríkum mæli.
Leikfimikennari var hann ágæt-
ur og vinsæll og virtur bústjóri.
Umigmieniniatfélaglsisitairlfið stuiddi
hann af heilum huga, einnig
íþróttakeppni, leikfimisýningar
og skemmtimót skólanna. Ekki
má gleyma undirbúningi bænda-
námsskeiðanna, er oft voru hald
in árlega.
Hann var víðlesinn og náskyld
ur Einari Hjörleifssyni skáldi og
Skuldubréf
Miðstöð verðbréfaviðskipta er
hjá okkur. Látið skrá ykkur
hvort sem þið eru seljendur
eða kaupendur.
Fyrirgreiðsluskrifstofan
Fasteigna- og verðbrófasala
Austurstræti 14, simi 16223.
Þorleifur Guðmundsson
hekna 12469.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM ^gjpjj
Sveinn Guðmunds-
- Kveðjuorð
son
VINSAMLEGAST útskýrið, hvemig unnt er að óttast Guð
og elska hann samtimis.
ÞAÐ er engin mótsögn að óttast og elska Guð, ekki frem-
ur en það er mótsögn, að bam elskar foreldra sína og ótt-
ast jafnframt, að það óhlýðnist þeim. Þegar við tölum um
að „óttast“ Guð, er ekki átt við, að við eigum að titra af
hræðslu frammi fyrir honum. Orðið „ótti“ í sambandi
við Guð felur í sér, að við skynjum tign hans og auðsýn-
um honum lotningu. Okkur er eðlilegt að sýna hinu
óþekkta óttablandna lotningu. Hafið þér nokkum tíma
séð barn horfa á foreldra sína og bíða þess, að þau láti
í ljós velþóknun eða vanþóknun vegna hegðunar þess?
Það kvíðir því, að það hafi vakið vanþóknun og verði að
taka afleiðingum óhlýðni sinnar. Það er raunar vafamál,
hvort barn elskar forledra sína eins og því ber, ef það
á ekki eitthvað af þessari óttablöndnu lotningu gagnvart
þeim. Og ef það getur hagað sér eins og það vill, án þess
að vanþóknun sé látin í ljós, þá er hæpið, að foreldramir
elski að eins og þeim ber.
Ótti og elska eru eins og tvær hliðar á sama peningi,
og þar ætti ekkert ósamræmi að vera á milli. Guðsótti
er ekki að skelfast Guð, heldur miklu fremur eðlilegur
i kvíði, að við séum honum ekki að skapi. Betur færi, ef
við öll „óttuðumst Drottin“ í þessum skilningi.
í dag 6. ágúst er kvaddur
hinztu kveðju Sveinn Guðmunds
son, bifreiðastjóri, Baugsvegi 3a.
Hainn lézt að Landspítalamuim
að kvöldi dags 29. júlí, en þang-
að var hann fluttur helsjúkur
nokkrum mínútum áður. Und-
anfarin tíu ár hafði hann kennt
þess sjúkdóms, sem nú varð
honum að aldurtila. Hann var
fæddur að Hrauni í Grindavík
19. nóvember 1898, sonur hjórl-
anna Þuríðar Hermiannsdóttur
og Guðmundar Jónssonar er þar
bjuggu. Þegar Sveinn var
tveggja ára missti Þuríður mann
sinn af slysförum, og var hon-
um þá komið í fóstur til föður-
var hlynntur spiritisma og and-
legri leit.
Árin liðu og heilsu sam-
lyndu hjónanna hnignaði, starf-
ið var búið að vera mikið ímörg
giftudrjúg ár. Er á æfina leið
helgaði hann Guðbjörgu krafta
sína óskiptur af elskusemi og
nærgætni.
Um fleiri ár átti hann sjálfur
við vanheilsu að búa og naut
þá mótsvarandi umhyggju. Bar
hann veikindi sín með prýði og
þreki, vildi ekki kvarta. Þau
voru er á reyndi umvafin stór-
um hópi elskulegrar fjölskyldu,
er Guðs lánið virtist vaka yfir.
Einar var lengi búinn að búa
sig undir burtförina, en hún
kom eins og vær blundur.
Þakklæti og bjartar vonir
fylgjá honum fram. á braut morg
uinroðianis.
Svava Þórhallsdóttir.
- GRALUÐA
Framhald af bls 13
— Hún er heilfryst að me-stu
leyti, en einhver hluti aflans er
flakaður. Maúkaður er að þvi
er ég bezt veit aðallega í Belgíu
og eitthvað í Bandaríkjunum.
Annars 'held ég að þessi fisflc-
tegund sé svo ný fyri-r mönnum,
að ekki sé fullkannaður mahk-
aðuir fyrir hana.
— Er þessi veiði elldki svipuð
hverri annarri línuveiði?
— Jú. Við teljurn að við séum
á lúðuveiðum, þótt við notum
þorslkalínu. Það slkiptir oíkikur
töluverðu, þa-r eð eftóki eru sömu
sikiptakjör á lúðuveiðum og
þorsikveiðum. Lúðuveiðin er
5,5% hagstæðari, þar sem slkipta
kjör á þc-rslkveiðum eru aðeins
31,5% en 37% á lúðuveiðum. Er
þá miðað við að 12 menn séu
um borð, svo sem við eruim. Von
andi kemur úrslkurður um þetta
atriði áður en langt um líður.
Ég held hin-s vegar að það sé
nauðsynlegt að slkiptakjöirin séu
sem á lúðu værum við, enda afla
verð-mætið að sjálfsögðu minna.
— Eruð þið einir uim þesslr
veiðar á miðunuim við Kolbeins-
ey?
— Nei. Rús-s-arnÍT eru miikið
þarna líka. Við ætluim að vera
eitthvað áfram, en mér er nú
sagt að lítið sé að verða urn
beitusíld, þannig að veiðin getur
orðið endasleppt.
— Er e(k!ki unnt að beita
loðnu?
— Það má sjálfsagt reyna það,
en ég veit eklki 'hvort eitthvað er
til af henni heilfrystri. Uppha-f-
lega höfðuim við nú ætlað oíkkur
á síldveiðar. Við ætluðum að
veiða síld hér í Bugtinni fyrir
Norðurstjörnuna, en þatr sem svo
dauft var yfir fórum við út í
þetta. Við leggjum upp hjá ís-
birninum, sem er eigandi ókips-
ins. Fleiri hafa verið á þesisum
veiðuim og má m.a. nefna Fram-
nesið, Þórð Jónsson og Snætfugl
inn, sem byrjaði á þessum veið
um. Langt er sliðan gert heifuir
verið út á grálúðu, þar til í sum
ar. Ég held að Norðlendiragar
hafi eitthvað gert út á grálúðu
milli stníða. Hvað olli því að
þessi útgerð féll niður véit ég
eklki. Markaðsleyisi e.t.v.
— Viltu segja eitthvað að ldk
um?
— Ég vil ítreka þörfina fyrir
því að -matið verði samræ-mt. Það
sikapar -mi-kla óánægju, sé það
svo misjafnt, sem eðlilegt er.
Það má segja að fremur langt
sé á miðin. Við erum þetta hálf-
an mánuð í veiðiferð og af því
fara 3 sólahringar í siglingar
fram og til baka — sagði Birgk
að lókum.
Sala okkar
byrjar hjá yður
Stór dön-s-k venk-smiðja, se-m
fra-ml-eiði-r kex, baika-risib-na-uð og
kök-uir og flyt-uir út u-m a-l'la Ev-r-
ópu óska-r efti-r að færa út kví-
a-rnair með því að komast í sam-
b-aind við velþekikt i-n-nifi-u'tn-ing-s-
fyni'ntæki/u-miboðsimainin, s-e-m er
þekkt hjá vörumörkuðum, ka-up-
mönn-u-m o. fl. og s-em get-ur
skapað árangursríka söl-u og
dreifi-ng-u um a-Ht Isla-nd. Skrifið
á dönsik-u eða ensku tii:
Biíletmærke 22400
Midtjyd-sk Rekla-me-Burea-u A/S,
Tietgensgade 12,
Dk — 7400 Herning.
systur hans og manns nennar er
bjuggu í Grindavík. Hjá þeim
hjónum dvaldist hann til tíu ára
aldurs. Sveinn minntist þeirra
hjóna ætíð með þakklæti fyrir
handleiðslu þó er þau veittu hon
um, og hjálp þeirra við móður
hans. Þuríður móðir Sveins gift-
ist þá öðru sinni, og fór hann
þá þegar til hennar, og manns
h-ennar Þórðar Magnússonar.
Eins og títt var með ungmenni
þeirra tím-a sem alin voru upp í
íslenzkum sjávarplássum hneigð-
ist hugur hans snemma til sjó-
mennsku, enda var nálega öll
vinna er til féll tengd sjónum.
Sjómennskan var hans aðalstarf
fyrstu starfsárin, eða þar til
hann hóf bifreiðaakstur. Sveinn
var meðal þeirra fyrstu er tóku
bílpróf hér á landi, og má segja
að h-ann hafi verið meðal braut-
ryðjenda í atvinnuakstri hér-
lendis. Árið 1921 gekk hann að
eiga Sigurlaugu Elísdóttur ætt-
aða úr Vogum og hófu þau bú-
skap að Sæbóli í Grindavík. Þau
hjónin tóku virkan þátt í leik-
og sönglistarstarfi staðarins á
þeim árum, enda bæði vel til þess
fallin sökum atgerfis þeirra.
Þeim hjónum varð þriggja
barna auðið, Guðjón fæddur 1921
óskar fæddur 1926 og Ingveld-
ur fædd 1933. Árið 1924 misstu
þau fyrsta barn sitt, þá aðeins
þriggja ára. Varla verður lýst
þeirri sorg og trega, er þau urðu
fyrir svo snemma ævinnar.
Seinni börnin tvö bættu þeim
upp sonarmissinn og milduðu
tregann. Þau urðu Sveini bæði
mjög kær. Segja má, að skammt
hafi verið milli stórra högga á
heimili Sveins, því árið 1934 miss
ti hann konu sína Sigurlaugu
frá tveim börnum þeirra ungum.
Hefur það orðið honum þung-
bært að sjó á bak henni svo
ungri og eiga það yfir höfði sér
að þurfa að senda börn sín frá
sér. Þá er eins og forsjónin grípi
inn í og vilji nú bæta honum
mótlætið. Hann fær sér þá við
hlið Ástu Jónsdóttur unga
stúlku úr Reykjavík, sem þegar
tekur að sér hið vandasama móð
unhlutverk. Þar kom fram gæfa
Sveins, því vart var hægt að
finna börnum hans betri hendur
til aðhlynningar á þessum erfiðu
tímum. Þau hjónin Ásta og
Sveinn fl-uttu skömimu seinna til
Reykjavíkur og bjuggu þar alla
tíð upp frá því. Þau hjón eign-
uðust eina dóttur Aðalheiði Sig-
urlaugu fædd 1936. Sveinn var
einstaklega verklaginn maður og
kom það sér oft vel við þau
störf sem bann lagði sér fyrir
hendur. Margir minnast glað-
værðar hans og hjálpsemi, þeg-
ar hann ók á leiðinni Grindavík
Reykjavík. Þá var oft margra
vandi leystur og oft við erfið
skilyrði sem því var samfara að
aka þessa leið. Sveinn sagði oft
mjög skemmtilega frá fyrstu
starfsárum sínum sem' sjómaðuir
og bifreiðastjóri. Frásögnin var
gædd slíku lífi, að þeir er á
hlýddu sáu atburðina sem ljós-
lifandi fyrir sér. Eins og að
framan er skráð, hefur ýmislegt
gerzt í lífi þess manns, s-em nú
er kvaddur, skipzt hafa á skin
og skúrir, sem hann þó að lok-
um var sáttur við. Útför hans
verður gerð frá Grindavíkur-
kirkju og þar verður honum bú-
ið hinzta hvílurúm. Grindavík
var sá staður sem honum öðr-
um fremur var svo kær. Þar átti
hann marga vini, sem gott var að
hitta og gleðjast 'með. Eiginkona
hans, börn tengdabörn og barna
börn, tengdamóðir og systkini,
kveðja góðan vin og blessa
honum samfylgdina.
Blessuð sé minning hans.
Vinur.
Til Siokkholms. Svíþjóður
óskast strax tvær stúlkur, ekki yngri en 18 ára, til afgreiðslu
í bakaríi og veitingastað. Umsækjandi verður að geta talað
sænsku og hafa einhverja reynslu. Byrjunarlaun kr. 1400 sænsk-
ar á mánuði brúttó. Ódýran mat getur fyrirtækið útvegað,
ennfremur húsnæði. Skrifleg umsókn ásamt mynd og með-
mælum sendist til
Konditori — Restaurant Edelweiss A.B.,
Centralvagen 21, Solna, Sverige.
Nánari upplýsingar gefnar í síma 17350 í Reykjavík af Ingvari
Karlssyni frá kl. 2—4 þann 8. ágúst.
Sölumann vantar
Innflutningsfyrirtæki vill ráða ötulan og allvel menntaðan mann
til sölustarfa í fóðurvörum. Fóðurfræðileg þekking æskileg.
Þarf ennfremur að geta annazt enskar bréfaskriftir.
Tilboð merkt: „Fóðursala — 94" sendist biaðinu fyrir 14. ágúst.