Morgunblaðið - 15.01.1971, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐEÐ, FÖSTUDAGUR 15. JANÚAR 1971
Ragnar Ólafsson
málari — Minning
Fæddur 11. desember 1949.
Dáinn 20. desember 1970.
HEIM. 20. de®ember 1949 fliutti
ung móðir lítirnn reifasvein heim
írá fæðinigardeild Landspítai-
ans. Þetta var fyrsta barn þeirra
hjóna.
20. desember 1970 eða n,á-
kvæmlega 21 ári síðar er þessi
sami piltur kvaddur til annarra
heimkynna og flyzt þá alfarinm,
en líka heim. Svo Uíndarleg eru
örlög sumra manina.
Ragnar var fæddur 11. desem-
ber 1949, sonur ihjónarrma Ólafs
Jónssonar vélgæzlumanns hjá
Landsvirkjun og konu hans
Jyttu Jersy Jensen, en heimi'li
þeirra er á Laugateigi 7 hér í
borg.
Á því ágæta hetonili átti Ragn-
ar hetona sína stuttu ævi, ásamt
þrernur öðrum systkinum, Grétu
kernnaraskólanema, Jóni og Vil-
hjálmi.
Ungir eiga ekki langa lífssögu,
né írækitlega, en misjafna þó. —
Hver og eimn tvítugur eða eldri
á langa sögu í minniingu foreldr-
aaina, er frá fyrstu tíð hlúðu að
t
Móð'ir okkar,
Margrét Guðmundsdóttir,
Tjarnargötu 11,
amdaðast í EMheiimiilSnu Grund
14. þesisa mánaðar.
Pála Kristjánsdóttir,
Sverrir Kristjánsson.
banni sínu, glödduist af að sjá
fyrstu tönninia, brostu að fyrstu
sporunum er gengin voru af
óstyrkum líkama, sáu sveininn
vaxa og þroskast, og ekki sízt
þegar hér óx upp sá, sem var
góður sonur foreldra sincna, góð-
ur bróðir systkina stonna, en hvort
tveggja var Ragnar heitinn, al-
veg sérstaklega.
Fyrir niokkirum árum hóf Raign
ar nám í málaraiðn hjá Sigurði
Guðmundssyni málarameistara,
Skeiðarvogi 153 og lauk því á
taisikfflMum tíma á sll. voiri.
Frá þeim lærimeistara fékk
Ragnar þaran vitnisburð í mín
eyru, að hjá honum hefði farið
saman glatt og ljúflynt geð,
ástunduinairsemi, áhugi í starfi og
sérstök reglusemi á öllum svið-
um. Alveg sérstaklega vildi hann
undirstriika, hve hedðarlegur
hann var í öMu því er honum
var trúað fyrir, og enmtfremur
þá sönnu gleði er Ragnar hafði
af því að gera öðrum greiða, og
tatfdi þá ekki eftir sér aufeasnún-
inig eða aðra fyrirlhafm, aðeinis ef
það gæti komið öðrum vel.
Eins og aðrir, átti Ragnar heit-
inn sín ýmsu áhugamál, sem
drengur og siðar, nefna má t. d.
ljósmyndagerð og var hann þar
í góðum félagsskap þriggja vina,
er áttu sina ljósmyndastofu fyrir
sig. Þá voru andleg mál og ýms-
ar hugleiðingair í því sambandi
eitt aí áhugamálum hans, þó að
unigur væri vildi hann rækta hug
sinn til hins góða, í góðum fé-
lagsskap vina sinna. Persónuilega
efaðist hann ekki um líf að
þessu lífi loknu.
Vinimir sakna nú hins siglaða,
hreinsíkilna og hreinhjartaða vin-
t
Ötför eiginkonu minnar
MARGRÉTAR RUNÓLFSDÓTTUR
frá Norðtungu,
sem andaðist i Heilsuvemdarstöðinni 8. janúai, fer fram frá
Dómkirkjunni laugardaginn 16. janúar kl. 10,30 f.h.
Vilh. Fr. Frímannsson
og aðstandendur.
Móðir okkar og tengdamóðir
ÓLlNA G. ÓLAFSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja á Efra Seli,
sem andaðist 6. janúar sl., verður jarðsett að Hruna laugar-
daginn 16. janúar kl. 2 e.h. Kveðjuathöfn verður í Fossvogs-
kirkju kl. 10,30 sama dag.
Þeim, sem hafa hug á að vera við jarðarförina er berit á
að bílferð verður frá kirkjunni að lokinni kveðjuathöfn.
Ingibjörg G. Kristjánsdóttir,
Rannveig
Svava Kristjánsdóttir,
Sveinborg Waage,
Sveinbjörn Kristjánsson.
Haraldur G Kristjánsson,
Ólafur L. Kristjánsson,
Sveinn A. Sæmundsson,
Kristjánsdóttir,
Auðunn Þorsteinsson,
Guðmundur Waage,
Guðrún Sigurðardóttir,
Margrét Guðmundsdóttir,
Sesselja Kadsdóttir.
t
Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa
GUÐMUNDAR SVEINBJÖRNSSONAR
fer fram frá Akraneskirkju laugardaginn 16. janúar kl. 2
síðdegis.
Blóm vinsamlegast afbeðin, en þeim, sem vildu minnast hans
er bent á Sjúkrahús Akraness.
Vegna útfararinnar fer M/s. Akraborg kl. 12.00 frá Reykjavík.
Halldóra
Sigríður GuSmundsdóttir,
Torben Asp,
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Valdimar Hallgrímsson,
Helga Guðmundsdóttir,
Árnadóttir,
Arndis Guðmundsdóttir,
Þórir Þorsteinsson,
Sveinbjöm Guðmundsson,
Marylin Guðmundsson,
Ama Dóra Guðmundsdóttir.
air og fólaga, eins og eimn þeirra
komst að orði.
EiniS og eðlilegt er tmgum
ma-nini, vildi Ragnar heitinin
bæta við þekkimgu sína í þeiirri
iðn, er hamin hatfði numið hér
heiima, þesis vegma fór hann á
sl. vo.ri til Kaupmairinalhafiniar, og
hóf strax sitarf þar, en siðar ætl-
aði hann að fara í slkóla. Allt
hafði til þessia gengið samkvæmt
áætiuin.
Móðir hans, amma ög frænka
hittu hann á ferð þeirra til Kaup
maruniahatfniar á sQ, sumri, og
glödduist atf að sjá harnn þar glað-
an og hressan að vamda og að
geta verið með honum þar um
stund. Allar fréttiir af honum
síðain, vor.u góðar.
Jó'ltoi nálgast, j ólaundirb únin g-
ur batftom, þá kemur fréttim, son-
ur og bróðir helsjúkur á sjúkra-
húsi — umferðarslys.
Ragnar andaðist eins og áður
er getið 20. desember sl. á Ríkis-
spítailanum í Kaupmanmahöín,
etftir fárra daga ajúkrahúsvist.
Ég aem þekkt hafði Ragmiar frá
þvi að hainm var unigur dremgur,
mun ávállt geyma í mininám'gumnd
myndina af himum síglaða bros-
t
Alúðarþakfcir fyriir aiuðsýnda
saimúð og vináittiu við andlát
og jarðarför e'iigimmflinnis míns,
föður okfcar, temgdaiföður oig
afö,
Gunnars Helgasonar,
Birkiteigi 7, Keflavík.
Hulda Agnarsdóttir,
Gunnhildur Gunnarsdóttir,
Oddur Gunnarsson,
Erna Bergmann,
Agnes Gunnarsdóttir
Stebbins,
Dennis R. Stebbins
og barnabörn.
andi uniga vini, sem ailtaf var
bjart í krinigum.
Ég gekk etftir Austurstræti,
eins og svo oft fyrr og síðar,
heyrðist mér þá eidhver koma
hlaiupamdd á eftir mér, ég lít við.
f þvi er lögð hönd á öxl mér,
þar er komtonn Ragnar Ólafssom,
var þá á föruim „út“, og vildi
kveðja mig.
Við ræddumst við litla stund,
en kvödduimst síðain, ég sagði:
„Vertu blessaður og sæiD, ég óska
þér Guðs ble&sumar og heiiMrar
heimkamiu.“
Ég vania, að þessi kveðjuósk
mdm hatfi rætzt, og uppfylUzt við
vistaskiptin, eir Ragnar fluttist
til nýrra hedmkynna.
Ekki þarf að taka það fram,
að ég á þeirri stumdu óskaði að
sjáiltfsögðu, etftir heMli heimkomu
til foreldra, fjöílskyldu og vin-
ammia héir heima.
Að foreidrum, systkinuim, ömm
unini og öðnum vamdamöntnium er
nú hiarmur kveðinin, við fréfaM
Ragnars heitinis, því Ihlakkað var
til fagnaðarfumidar er sonur og
bróðir kæmi heim, með ummusfu
símia eða brúði, því stúlku hafði
hamn sér fest, og skuiu hemni
hér með sendar saimúðarkveðjur,
svo og öðrum ástvinum hins
látoa.
Kæru foreldrar og systkini.
Fátækleg vinarkveðja er lítil
harmsibót, en munáð, að hér er
kvaddur góður drengur, með
föLdkvalaiust hjairta, það sé ykk-
ur huggum í harmL
Blesisuð sé minnimg Ragnars
Óiatfssonar.
Sigurður Árnason.
í DAG er tlill moiltíair borinn
Raignar Ólafsson, málari, fæddur
í Reykjavik 11. desieimiber 1949.
Foreidrar hams eru Jessy Jensen
og Óiatflur Jónsson.
Þegar mér bairst sú hairma-
fregn, að vimiur mliinn og fynrver-
andS nemandl hefðli látízt aí slysi
t
Hjartainílegar þalkkiir tttol alilra,
sem auösýndu samiúð við and-
lát og útför móður ofckar,
RagnheiSar Grímsdóttur,
Tindunri.
Sérstaikar þafclkSr til starfs-
fóllksiins á Eláheimdiliinu Grumd
fyrir góða umönnunog fil visit-
fóllks fyrir góð kyniní sJ. ár.
Fyrir hönd okfcar systkinanna
og annarra vamdamamna,
Kristín Arnórsdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og jarðarför bróður okkar
AGNARS HÁKONAR JÓNSSONAR
Vilborg Jónsdóttif, Sigurlaug Jónsdóttir,
Agústa Jónsdóttir, Jónina Jónsdóttir,
Elma Jónsdóttir, Magnea Jónsdóttir,
Anton Jónsson.
t
Hjartans þakkir til allra, sem auðsýndu okkur samúð við
andlát og jarðarför
EYJÓLFS JÓNSSONAR
frá Skagnesi.
Sérstakar þakkir til heimilislæknis hans Ragnars Arin-
bjarnar og konu hans. Kærar þakkir til lækna. hjúkrunarliðs
og starfsfóiks sem annaðist hann á Borgarsjúkrahúsinu.
Fyrir hönd systkina hans og annarra vandamanna.
Aðalheiður Jónsdóttir, Ólöf Jónsdóttir.
Sigriður Jóna Clausen,
á Kflupmammahöfn, setiti rmg
hi jóðau.. Fáum dögum áðuir höíð-
um vlið verið saman í Kaup-
mammaihöfln og á 21. alldiuirsdegi
sárnum sat hauin uim fcvöldlið í
hótieilh.erbeiigti míinu ásamt mofckr-
uim vimiuim og fcuininliingjum. Dag-
Smn eMir fcom hamn á bil stoiium
og ók ofcíkuir nofcfcuum mfltarum,
siem þauraa vonum sitaddár á sýn-
ingu í BeMla Oeraitoe og vair með
okfcur adlliara þarara. dag. Váð Ragraar
ákváðum að hititast máraudagirara
14. des. og fcom harara straemma
traorguras og vorum við sarraain
aOfliara þaran diag. Hamra vifldi emrii-
lega gera mér eirahverm greiða,
þvá gieióvilkini var eáitt af haras
aðaiisimerfcjuim. Haran talaði um
það við máig þeraman dag, að á
raongum ætiaði hiainm að kaupa
jóiiaigjafir harada foreldrum og
-sysitlfcinuim sáraum og biöja mlig að
tafca þsar með mér heim til
þeirra — era daigSmm eÆtJir verður
haran fyrir þvi hörmuflega siysi,
er leiddi harara til dauða. Hann
andaðist suraraudiaiglirain 20. desem-
ber.
Kynmi ofckar Ragnars voru
efcki löng. Þau hófust er hamm
fcom, sem memamidi mimn, í verk-
Jiegt nám iraáflara váö Iðraskölamn.
Þau tvö ár, er hamm var raemaradi
mirain,, varð Viraáitlta ofckiar meiri
en geragur og gerást mdillfi fcenra-
ar og memerada. Harara vaarð heton-
illliisviinur Okkar hjóraamna, og
þiáitlt fyrir mikárara aildursimuin
gait hanra setiö löntgum hjá okk-
ur og talað um margvisllieg mál-
efnd og elkikli hvað sizt um frarai-
tíðardnrauma sáraa og ásettmimg
sinin um að fleiita sér vitnrau og
frefcara máms í iðn sámmi og þá
helzt í Daramöriku.
Ragraar var góðuir nerraaradi og
fáa raemendur hefi ég haft, sem
voru jafm þyrstir í að viita setn
rraest um iðm sáraa og hvermiig
þetta eða hiltrt værii gert og ætiti
að vera. Og t'ilteögn tók harnra,
mjög vel oig Vildi gera hliuitiina,
sem honum var faflfið að gera,
á sem varadVirfcraisflegasitam háitt.
Ég undraðist oft að hamm
skyldi vei ja sér máliaTaiðniima að
lliifssitarfi, því Við frekari kynraí
sá ég að hamm hefði áitt frekar
að nema Ijösmyndaiðn. Ljós-
myndun var haras tómstiurada-
gaman og hatfði hamn sikapað sér
ágætt aiðsetur tíl þeirrar iðkum-
ar. Raigraar var að mánum dómi
táistamaður á þessu sViði. Þær
mymdir, sem hamm tók og sýndi
iraér, báru votrt um á'kaf'lega
raeernt auga og sfciiraimg á iist-
ræmum áihriifum mymdflatarims,
l’jósi og sfcuigga. Margar þessara
myrada hams eru hreiin llistaiverk.
Á sl. ári 'laiuik hamm sveiirasprófi
í máiaraáðn og fljótllega fór hawn
tii Kaupmiaminahafnar eims ag
hainra hafðfi ásett sér. Fyrsitl þátit-
ur framitíðairdriauma haras var
haflmra. Harara féfck strax Viranu
og huigði á frekara nám á hausitfi
fcomarada. Og þegiar ég sá haran
síðasit var haran fuitar atf starfs-
orku, gilieði og framtíðardrauim-
um. En svo er skyradifliega aMt
búið — í bflóuma Jliflslims, mýliega
orð'iinm 21 áirs, er þessli uragfi mað-
ur horflimm af sjónairsviði þessa
jarðláifs. — Framtíöardraumairm-
iir, vonliirraar verða að eragu, að-
eins mflnmámgim um góðam og efni
legam uingara mamra. Ragmar var
friður sýraum, drengur hiran
bezti, hveirs m,amms hiuigijúfl og
greiðvitoni viar homum í biöð bor-
ira —- hatnm haifði fflesita beztu
fcostí unigs mamms.
Allllir, sem þefcfctiu Raignar,
siaifcna góðs dremgs, en þó er
sötanuöur foreldra haras og systk-
ina sárasitiur, sonur og bróðflr,
svo uragur, er horfirara. Raigraair
hafði heiitiburad'izit darasfcri stúllku
og er hið skyndliiega fráfaM haras
henrai rraiiklillll og sár söfcnuður.
Ég vil votta foreldruim, systk-
iraum, uraraustiu og ölllium æft-
flragjum og Viraium míraa iirainiiileg-
ustiu saraiúð.
Raigmar, myndiír þínar irmam
veggja heámiMs máras eru mér
ag miraum ævilliörag miraraárag uim
þiig, góði drengur.
Sæmundur Sigurðsson,
málarameistari.
DÖPUR uirðu þau jói, er sú fregm
bairst að vfimur okkar, Ragmar