Morgunblaðið - 14.07.1971, Síða 10

10
MORGÖNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. JÚLl 1971
„Ekki króna í
eða gistingu66
*
— og komnir hálf hring um Island
— tveir Eyjapeyjar á megin-
landsreisu segja frá
Tveir ungir menn frá Vesfc-
mannaeyjum fengru þá hug-
mynd fyrir skömmu að reyna
að ferðast í kringum Iandið
án þess að greiða svo mikið
sem eina krónu fyrir gist-
Ingu eða fæði og ætluðu þeir
með þessu móti að kynna sér
gestrisni „fslendinga“. Ekki ætl
uðu þeir þó að betla mat eða
gLstingu, heldur vinna fyrir sér
við störf sem til féllu hjá þeim
sem von var á að hefðu gisti-
rúm og fæði. Einn af blaða-
mönnum Morgunblaðsins fékk
sent bréf frá þeim félögum
þegar þeir voru komnir til Ak-
ureyrar s.l. fimmtudag og lýstu
þeir þar ferðinni í stórum drátt
um. Auk þess sendu þeir mynd-
ir frá skemmtilegri og hressi-
legri ferð, Eyjaskeggjarnir
tveir eru Bjarni Sighvatsson
og Halldór Ingi Hákonarson 22
og 24 ára gamlir. Fer hér á eft-
ir bréf þeirra félaga eftir hálfs
hringsferðalag um landið án
þess að borga krónu.
Skrifað á íslandi.
Bezti sandandi og baráttu-
bróðir.
Við erum nú komnir til meg-
inlandsins Islands frá landi
okkar, Vestmannaeyjum. Ferða-
áætlanirnar vonu tvær i upp-
hatfi. Brottfarardaginn voru
tvær ferðir frá Eyjum. Esja
átti að fara M. 10 um kvöld-
ið til Þorlákshafnar og Brúar-
foss átti að fara M. 8 til EsM-
fjarðar. Halldór Ingi er með
fimimtíukall í vasanum, honum
Bjarni að pússa 900 áttólin á Hallormsstað,
Halldór Ingi, bindindismaðurinn sjálfur, að telja „glundurs"
birgðir í Reynihlíð við Mývatn.
Bjarni Sighvatsson og Halldór Ingi Hákonarson á landsreis-
unnL
mat
er auðvitað hent upp og upp
kemur Eskifjörður. Þá er það
ákveðið. Segja tná með sanni
að mjóu hafi munað að við
hefðum þurft að skipta um
ferðaáætlun, því auðvitað kom
um við það seint til Skips að
landgangurmn var kominn
upp er við mættum.
Fyringreiðslan um borð i
Brúarfossi var fín og til Eski-
fjarðar komum við um M. 12
f.h. 2. jútí, eftir þjáningarlitla
ferð.
Þegar þessi miðnæturmynd var
tekin við Lagarfljót var ekkert
í forgrunni myndarinnar, en ef
til vill hefur Lagarfljótsormur
inn rekið trýnið upp í skyndl.
Tilgangur ferðarinnar er að
kynnast gestrisni íslendinga og
greiðasemi. Sem sagt, kiomaist í
kringuim Island án þess að
borga krónu fyrir mat
eða drykk eða gistingu. Ekki
ætlum við að betla tid þess að
geta þetta, því við bjóðum ýmsa
þjónustu í skiptum fyrir gerð-
an greiða, svo sem hyers kyns
rafiðnaðarstörf, smlíðar, má'lun,
garðyrkjustörf, uppvöskun og
alls slags heimilisstörf svo eitt-
hvað sé nefnt.
Frumtilraun okkar var Hótel
Askja á Eskifirði. „Vinnu
handa ykfcur,“ hváði hótéLstjór
inn Viggó Loítsson, „nei, ekki
man ég eftir því, en fáið ykk-
ur að borða. Gjörið þið svo
vel.“ Við reyindum að malda í
móinn og sögðumst aHs ekki
vera að snlkja mat, við vild-
um vinna. En ekki dugði
að mögla, þvi Viggó var sama
um vinnuna, við værum jafn
vellkoímnir í ðkeypis mat, þótt
engin væri vinnan. Móttöfcur
voru i alia staði góðar og
aldrei fór það svo að Viggó
fyndi ekki handa okikur verk-
efni, þvi þegar við fórum rétti
hann okkur nokkrar aiuglýsing
ar um hótelið hans. „Hengið
þettta upp i Eyjum,“ sagði hann,
„ég viildi gjaman fá fleiri Eyja
menn í heimsókn."
Af stað var lagit með ánægju
legar minninigar um EsMfjörð,
Ekki vorum við búnir að labba
lanigt þegar Kiddi rtki, eða
Kristinn Jónsson fraimfcvsemda-
stjóri frá Eskifirði renndi upp
að ofckur og sagði stutt og lag-
gott: „Draslið í sfcottið, fljótir
inn.“ Margt var spjalllað á leið-
inni um hitt og þetita, Pétur pól
og Hafstein í slippnum, sem
hann þekfcti vel.
Um miðjan dag vorum við
komnir til Egilsstaða og þar
hófst önnur tilraun okkar í
fæðuöflun. Pétur Sturluson
hðtelstjóri í Valaskjáif kvaðst
ekki vera mikiM garðyrfcjuifræð
ingur, en verfcefnið, sem hann
myndi eftir væri í þeim dúr. Og
auðvitað vorum við til í dúr-
inn, þvi gítarinn er að vanda
með. Samningar voru gerðir og
skýldum við betrumbæta gróð-
urreitinn fyrir framan dyr að-
alhússins, en að launum fengj-
um við kaffi og meðlæti. Luk-
um við verfcinu fyrir M. 5 og
fengum síðan úmsamin laun,
vei útilátin. Nú liðu að visu
ekki margir Mufckutimar, en
eins og þú veizt manna bezt
þá stingur lundinn séf fram af
bjargbrúninni eftir fæðu þegar
svengir og M. 8 um kvöldið
gerðum við þriðju tiilraun. Fór
hún fram úr öMum áaotlunum,
því tvær yngismeyjar á staðn-
um buðu okfcur i mat og hýstu
okfcur lí'ka. Við fenigum ekki
einu sinni að þvo upp aftir
ökkur, en þegar við fórum upp
götvuðum við að það var hús
hótelstjórans, sem við höfðum
gist.
PáM Björnsson mjódkufbús-
stjóri ók ókfcur upp að Úlfs-
stöðum, en þaðan gengum við
nokkurn spöl í átt að Haillorms
staðarskógi. Fljótiliega vorum
við hirtir upp af y'firvalldi hér-
aðsins, Hákóni Aðalsteinssyni
lögregiuþjóni. Ók hann okfcur í
Skógirm og sýndi okfcur héraðs
fangelsið í Aitlavílk. Hann bað
ofckur að reisa við lögreglustöð
ina í Atlavik, sem lá þar á hlað
inu og gerðum við það á 30 sefc.
Þegar mikið liggur við á ty®i-
dögum í Atlaviík er lögregilu-
stöðinni snarað á réttan kjöll
hafi hún fofcið, plastdúk slengt
Framh. á bls. 2S
Unnið fyrir matnuin á Egilstöðiini nieð garðyrkjustörfum við Vaiaskjálf.