Morgunblaðið - 06.09.1972, Page 24

24 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 1972
í frjálsu riki eftir VS. Naipaul
Bobby leit upp og horfði beint
í augu Zulunegrans, en Zuiunegr
inn l'eit ekki undan. Bobby varð
fyrri til þess.
„Þið eruð hrokafullir Suður-
Afrikubúarnir," sagði Bobby.
„Við eruan ekki eins og þeir
innfæddu hér. Þetta fóilk hér er
fávísasta fólk í heimi. Sjáðu það
bara.“
Bobby leit á Zulunegrann.
Hann var iágvaxinm af Zulu-
manni að vera. „Þú verður að
gasfta tumgu þinnar. Annars áttu
á haettu að verða rekinn úr
landi.“
Zulunégrinn veifaði húfunni
fyrir framan sig og sneri sér
undan. „Hvers vegna vilja hvltu
konurnar leggja lag sitt við þá
HELLESENS
HLAÐIÐ ORKU
steel power
15 VOLT
innfæddu? Fyrir nokkrum ár-
um máttu innfæddir ekki stíga
hér dnn fæti. Og líttu á þetta
núna. Það er annað en gaman."
„Þessu er liklega öðruvísi far-
ið í Suður-Afriiku," sagði Bobby.
„Hvað viltu helzt heyra,
manni minm? Heyrðu, ég get
sagt þér að ég komst vel af í
Suður-Afriku. Ég gat keypt allt
það viskí sem ég kærði mig um.
Eða kvenfðlkið. Þú yrðir hissa.“
„Ég get vel skilið að mörgum
fimnist þú aðllaðandi.“
„Já, ætTi það ekki.“ Zulunegr-
inn lækkaði róminn einus og hann
væri að fara með trúnað irmál
og fór að telja upp nöfn ýmissa
suðu r-afriskra stjórnmálamanna
og sagðist hafa sofið ýmist hjá
eigimkonum þeirra eða dætrurn.
Bobby virti fyrir sér strengda
andlitsdræbti ZuHunegrans, sá ótt
ann og sársaukann sem leyndust
í augunum, varð gagntekinn af
samúð og eftirvæntimgu um leið.
Þetba voru töfrar Afríku. Hon-
um hvarf taugaóstyrkurinn.
„Þessi Suðurafrikanar,“ sagði
Zulunegrinn og hækkaði róminn.
„Aldrei geta þeir látið mann i
friði hérna. Leita manm alltaf
uppi. Ertu frá Suður-Afrfku? Ég
er orðinn leiður á ágengminni í
þeim.“
„Ég get vel sett mig í þeirra
spor.“
„Ég hölit að þú værir frá Suð-
ur-Afrlku, þegar þú komst inn."
„Ég?“
„Vegna þess að þú settist hjá
mór. Þeir eru vanir því. Qg vilja
fara að tala við marnn."
„Þetta er falleg húfa.“
Bobby hiailaði sér fram til að
smerta köifllióttu húfuna og stuitta
stund héldu þeir henni á miili
sin. Bobby strauík fingr-unum eft
ir efninu og Zuilumegrinn lét það
gott heita.
Bobby sagði: „Finnst þér
skyrtan mim fali'ag ?“
„Frekar vildi ég detta rnður
dauður en láta sjá mig í svona
„innflæddra skyrtu“.“
„Mér finns't liturinm fallegur.
Við getum ekki klætt o'kfcur í
liitskrúð eins og þið.“
Auignaráð Zulunegrans varð
hörkuiegt. Fimgur Bobbys
runnu eftir húfukantimum, þamg
að til þeir smartu fingur Zulu-
negrans. Þá ileit hamn á fing-
Pér lærió nytt tungumál á 60 tímum!
fill*
lykillinn að nýjum heimi
Tungumálandmsheió á hljómplötum
eða segulböndumi
ENSKA, ÞÝZKA, FRANSKA, SPÁNSKA,
PORTUGALSKA. ITALSKA. DANSKA.
SÆNSKA. NORSKA, FINNSKA,
RÚSSNESKA, GRlSKA. JAPANSKA o. fl.
Verð aðeins hr. 4.500-
AFB0RGUNARSKIIMA1AR
Hljódfcerahús Reyhjauihur
Laugouegi 96 simi: I 36 56
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttiu:.
urna saman, aðra hvíta, hina
svarta.
Bobby TeLt uipp. „Ef ég ærtiti
kast á þvi að tfæðast afltur,
myndi ég velja mér þinn hör-
undslit," sagði hann. Röddin var
lág. Hann laigði eimm finigur sinn
yfir fingur ZuOtunegrams.
Zulunegrinn bærðd ekki á sér.
Þegar hann leit loks uipp var
andliitið sviplaust. Autgu Bobb-
ys urðu vot og starandi. Varir
hans skulfiu líbið eiitit og það
örlaði á brosi. Þeir þögðu
báðir. Zulunegrinn hreyfði ekki
finguma og engar svipbreyting
ar sáuist á andliti hams þegar
hann spýtti framian í Bobby.
Nökfcrar sekúndur liðu. Þá
lyfti Bobby hendinni, tók upp
vasakilúittnn og þurrkaðd sér í
framan. Hann einbdindi þó stöð-
ugt á Zudiunegranm og þebta hálf
gildingisbros lék enn um varirn-
ar. ZuCtuinegrinn hreyfði sig
ekki.
G'estimir á bamum höfðu séð
hvað gerðist. Negramir störðu
á þá itil skiptis, þeir hvítu litu
undan. Sburtit hlé varð á samræð-
um mamna en brátt upphófust
þær aflbur.
Bobby stóð á fætur. Zulumegr
inn starði í sömu hæð en lyflti
ekki augnaráðinu. Bobby rykkti
stólnum aftur fyrir sig. Siðan
gekk hann til dyra með sama
stirðnaða hrosið í viðu flaks-
NILFISK
1tegar
um gæðíti er
aÓ tefla....
SUÐltRGÖTU 10, REYKJAVÍK, SlMI 24420
velvakandi
0 Já, hvað er klukkan
eiginlega?
Jón Árnason sem átti hér
bréf í gær, sendir viðbót:
„Enn virðist það ágerast,
hve þeir, sem skrifa fyrir fjöl
miðla, eiga erfitt með að koma
timaákvörðunum þamnig til
skila, að almennur lesandi
skilji. Þessi texti var letraður
á kvikmynd í sjónvarp.nu:
Klukkan er ein mínúta í sjö.
Dagblað segir: „Þegar menn
höfðu svo drukkið nægju sína
á lemgsta bar í Evrópu (40
metra langur) og dansað sig
máttlausa á þessu makalausa
balli aMarinnar var þvi sl'itið
kl. 1 á miðnætti."
Allltaf batnar það.“
0 Er Lúðvík orðinn
dómsmálaráðherra?
Hlutstandi skrifar:
„Aðalfrétt í kvöldfréttuim út-
varps'ns kl. 19 - 2. sepbember
hófst þannig: Lúðvík Jóseps-
son, sjávarútvegsráðherra,
sagði í dag, að nú mætti búast
við því á hverri stundu, að
enskur togari yrði bekinn.
— Síðan hélt þessi aðalfrétt
kvöldsins áfram í sama dúr.
Er nú ekki vúðkunnanlegra,
að dóms m ái aráðhe rra gtefi út
slíkar yfirlýslmgar, eða forsæt
isráðherra (í þessu tiiviki sami
maðuirinn)? Jaflnvei uitanríkis-
ráðherra ætti að gefa slifca yf
irlýsingu út á undan sjávarút-
vegsráðherra. Eða ímyndar
Lúðvi'k sér, að hann sé líka
dómsmálaráðherra ?
0 Fundarhald kommúnista
auglýst í sjónvarps-
fréttum
Frétt númer tvö í sjónvarp-
inu 4. sepbember (og því næst-
mikilvægast'a fréttin að dómi
sjónvarpsins ef að likum lætur),
var auglýsimg á fumdi, sem
kommúniistaflokkurinn efndi til
í Háskólabíói þá um kvöldið.
Nákvæmlega var tiligreint
kTukkan hvað fundurinn hæf-
ist og hvar. Ræðumemnimir
voru kynntir (meðai þeirra
Lúðvik Jósepsson og Jónas
Ármason) og mynd birt af Há-
skólabdói; það vantaði ekkert
nema leiiðbeinimgar uim strætis-
vagnaferðir. Hver ber ábyrgð
á slíkri misnotkum?"
0 Sunnudagshlé
og danslög
Edda Jónsdóttir skrifar:
„Ýmsum kann að þykja
langt gengið í fcvabbi og
heimtufrekju, en mér hefur allt
af komið spánskt fyrir sjónir
eða öllu heldur eyru, hléið eft
ir sunnudagsmessu og fyrir há-
degisútvan-pið. S.l. summudag
var hálflt'íma hlé, en ofltast er
það miin styttra. Mœtti ekki
leika af hljömp’jötum í sitað
þess að hafa þetta hlé. Á þess-
um tíma eru flestar húsmæður
(þar á meðal undirrituð) að
huigsa um sunmidagsmait'mn.
Ég hlusta aUibaf á messuna og
þætti mér vel við eiga, ef léik-
in væri sígild tónMst þessa
sfcund, áður en hádegisútvarpið
hefst.
Svo er aninað, sem mig lang-
ar til að minnast á, fyrst ég er
byrjiuð að skriifla, en það eru
danslögin, sem leikin eru á
sunmudaigskvölduim. Debtur
nokkrum í hug, að til sé fölfc,
sem „fær sér snúning" á sitofú-
gólfimu heima hjá sér? Ég fyr-
ir milbt lieyti, þefcki enga, sem
eru svo l'anigt léiddir og þeklki
ég þó marga, sem hafa gaman
af að dansa. Nei, lofið otókur
heilídur að hlusta á blessað
poppið, það er þó altént hressi-
legt.
Að endingu lanigar mig tilað
fllytja Gunnari Guðmundsvsyni
mínar beztiu þakfcir fyrir
margra ára ánægju mieð hans
ágærta þábt, Hljómplötuisafnið.
Ekki nóg mieð að þar sé leifcin
sú tegumd tónlisitar, sem éig hefi
mestar mætuir á, heldur er
Gummar alltaf skemmt'legur og
miðlar jaflnfraimt af sínum
mikilá fróðleik um tómlist.
Með bezitu kveðjum til út-
varpsiins,
IOdda Jónsdóttir."
Hótel til sölu
Til sölu er fyrsta flokks hótel og veitingahs, í
mjög vaxandi kauptóni nokkuð frá Reykjavík. —
Hótehð er með mjög góða veitingasali og bar, leiga
kemur til greina, einnig sikipti á íbúð í Reykjavík.
Tilboð, merkt: „Trúnaðarmál — 9702“ sendist Mbl.
fyrir 15. september 1972.