Morgunblaðið - 06.09.1972, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 06.09.1972, Blaðsíða 4
4 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 1972 22*0*22- IRAUDARÁRSTÍG 31 ________ * 14444 g 25555 mum BILAIEIGA-HVEFISGQTU 103 14444‘2‘25555 BILALEIGA CAR RENTAL ‘E' 21190 21188 SKODA EYÐIR MINNA. SHaoa LEIGAN AUÐBREKKU 44-46. SÍMI 42600. BORÐ Fyrir sýningarvélar FALLEG ÖDÝR VERÐ 1.715.00 KR. \)erzlunin SCusturstrœti 6 Súni 22955 Hvers konar þjóðareining? Flestir hafa gert sér grein fyrir mikilvægi þess, að ein- hugur ríki meðal þjóðarinnar við útfærslu fiskveiðilögsög- unnar. Eins og nú háttar væri viturlegast fyrir lands- menn að láta af innbyrðis ágreiningi um einstök fram- kvænidaatriði þessa mikil- væga málefnis, en sýna um- heiminum þess í stað með áþreifanlegum hætti, að allir stöndum við sem einn maður væri vörð um ótvíræðan rétt þjóðarinnar í þessum efnum. Engu að síður kaus Ólaf- ur Jóhannesson, forsætisráð- hera, í ávarpi, sem hann flutti þjóðinni daginn fyrir gildistöku nýju fiskveiðireglu gerðarinnar, að vega að þeim, er tryggðu viðurkenningu Breta og Vestur-Þjóðverja á 12 sjómílunum með samn- ingunum frá 1961. Um þessa samninga varð ekki sam- komulag, þegar þeir voru gerðir, og það ástand hefur staðið óbreytt aila tíð síðan. Núverandi stjórnarflokkar töldu hyggilegast að segja samningunum upp. Stjórnar- andstaðan vildi ekki gera op- inberan ágreining um það efni, þegar komið var fast að útfærslu landhelginnar og meiru máli skipti, að sýna einhug um þau atriði, sem allir voru sammála um. I ávarpi sínu ákvað for- sætisráðherrann að hef ja deil- ur imi gildi þessara samninga og draga þannig athyglina frá þeirri einingu, sem ríkir um útfærsluna og rétt þjóð- arinnar til fiskimiða land- grunnsins. I hinu orðinu tal- aði forsætisráðherrann svo um mikilvægi þjóðareiningar og samstöðu. Ráðherrann ger- ir sér greinilega ekki Ijóst, að hann verður að leggja sitt af mörkum, ef þjóðareining á að nást. Stjórnarandstaðan hafði sýnt fram á, að hún myndi ekki stofna til deilna við ríkis- stjórnina, þó að í einstökum atriðum bæri nokkuð á milli. Þessu svaraði forsætisráð- herrann með þvi að hef.ja deilur um samningana frá 1961. Fróðlegt væri að kynn- ast því, hvaða merkingu for- sætisráðherrann Ieggur í orð eins og þjóðareining. Ólafi Jóhannessyni ætti að vera Ijóst, að allir verða að láta nokkuð undan síga, ef tryggja á samstöðu og ein- ingu. Því inarki verður tæp- ast náð, ef allir hyggjast halda sínu fram til hins ítrasta. Forsætisráðherrann hefur orðið frægur að endenuim fyrir já, já — nei, nei stefnu sina. Þegar hann ræðst nú á samninginn frá 1961, þar sem heimilað var að leggja ágrein ing um stækkun fiskveiðilög- sögunnar undir úrskurð al- þjóðadómstólsins, fer því bezt á þvi að svara honurn með hans eigin orðum skömmu áður en samningurinn var gerður: „Og vissulega er það svo, að smáþjóð verður að varast það að ganga svo langt að hún geti ekki alltaf verið við þvi búin að leggja mál sín undir úrlausn alþjóðadónt- stóls, því að sannleikurinn er sá, að smáþjóð á ekki ann- ars staðar frekar skjóls að vænta heldur en hjá alþjóða- samtökum og alþjóðastofnun- unt, af því að hún hefur ekkl vald til að fylgja eftir sínum ákvörðunum eins og stór- veldin. Og þess vegna hefði að mínu viti, hvert eitt spor í þessu máli átt að vern þann- ig undirbúið að við hefðum verið við því búnir að leggja það undir úrlausn alþjóða- dómstólsins." VÆRI annars nokkur furða, þótt einhver af eldri hug- sjónamörauum yrði efagjarn — efasjúkiur nú á dögutn. Flest sem var taffið helgast er nú lítiilsvtrt, vaTurækt, mis- skilið eða blátt áfram for- dæmt og fyrírlitið. Það eru ekki einungis hug- sjónir og kenimmgar „bind- indispostuia“ og orðaiag , ,g rátklökkra f ö ðurlandsvi»a“, bænir presta og „barnalegir sálmiar" eða „andleg ljóð“, sem eru Mtilsvirt, heldur er kannski mynd eða imynd af Kristi sjálfum prjónað eða saumað i peysubol og stillt út til söiu við hliðina á ljóinshaus eða tígrisdýri í sömiu vöru- framleiðslu eða þá sem kæn- lega falirtni klámmynd og þykir fínt. Það er öðru nær en nokkr- um finnist þetta athugavert opinberlega. Vel gætu ein- hverjir æskuleiðtogar og „vin- ir æskunnar" tekið sig til og lofað þessa „dirfsku" og „einiurð" eða kailiað það nýjan og dýpri skiilning á Jesus Christ — Super Star, Þeir sömu, sem sjá ekki að meira að segja trúarneisti sá, sem hverri mannssál er meðfædd- ur er notaður í aiuiglýsinga- tækni til auðgunar féþyrstuim fjáraflalýð. Mini, -midi og maxi í hár- snyrtingu og hárvexti, klæða- burði og fasi viirðist mú hið eiina, sem fangar hugann og ein tuskudúkkan annarri af- káralegri sprangar u-m götuir og torg og teljast „fínar döm- ur“ eða „flottir herrar“. Einu sinni þótti sjálfsagt að þrífa siig og hafa föt sin hreinileg, jafnvel við vinnu. Nú er eftirsókn-arvert að vera sóðai-egur. Eimu sinni taldi fólk ást sina og ástaratlot eiimkaimál tveggja. Nú er faðmað og kysst á biðstöðv- um strætisvagniairnna og á bekkjum við breiðstraíti, og fjöldasaimfarir ku færast í vöxt i sam-býluim, sem kal'lað er „kommúnur" og þykir nú eftirsóknarverðust haminigju- leið i ástamál-u m . Er fu-rða þótt efinn um tök uppeldisaðferða og kemnslu- hátta, áhrif k-ristindóms á heiimiilimu og í kirkjum læðist að eiirahverj'Um, sem hélt sig standa á fótum en ekki á höfði? Af ávöxtun-um skuluð þér þekkja þá. Og rnú ku síðasta uppgötvun „hugsandi æsku- fólks“ og fyrtaTiða „pop- stjaima“ og „topstjama“ heita Ásatrú. Vissulega virðuleg trúar- brögð, með ýmislegt gott í kjalsogimu, ef vel er leitað, en sam-t sem áðu-r trú hefnda og haturs, lSklega er nú nóg tll af því. Trú yfirgangs og réttar hi-ns stertoa — hin-efa- réttairins, sem þei<r ski'lja vel, sem ætla að ganga af öðrum dauðuim í slagsmálum, trú hrotoa og sjálfbyrginigsskapar, sem gæti gengið glottandi yfir annara Mk, og hefur sýnt sig i Gyðingamorðum og glæpa- styrjöldum á þessari öid alilit fram á þennan dag. En líklega fengi nú ein- hver ásatrúarun-glingurinn nó-g, þegar ætti að fara að bera út börn og hrinda gama-1- mennum fyrir björg. En sú var trygginigalöggjöf Ásatrú- ar meira að segja hér á Is- landi og toannski helzt hér var hún þá orðin blönduð toristn- uim áh-rifum og komin að fót- um framn. Svona lairngt gebuir sjálfsdýrkun nútím-ans gengið og afraeitun al-ls, sem eirau sinn-i voru kaFlaðir manna- siðir. Svo við — þessi-r svoköll- uðu prestar kristins dóms — ættum helzt að leggja niður rófuna, ef við þá einhverja hefðum og setjast út i hom. Bezt að draga grímu efans og uppgjafarinnar ofan á háls. Þá erum við þó minmsta kosti í stíl við tízkuhaminn og aMt hitt hrófatildrið, sem eimhver var að hrósa hjá „æstoufól'k- iniu“ sinu. Eða ættum við að hl-usta á hvíslandi rödd, 9em segiir: „Snúið við. Vertu ekki hrædd litla hjörð. Trúðu að- eins.“ Og svo var eitt, sern ætti ekki alveg að gleyma í öMu trúarbragðaþvairginiu, al'lt frá Jesúbyltingu til Ásatrúar. Fólkið í ,2nini-“, „midi-“ og „maxi-“skrúðanium eir litoa u-ndirorpið þjáningu og dauða, það getur allt í ein-u orðið að standa ógrímutolætt ganvairt harmi og tárum — og þá er jafnvel það og presturinn halatolippti með hetbu efans úti í horninu allt í einiu orðn- ar mann-esikjur, sem þrá líton og frið og snertingu kærleik- ans ofar öllum tíztoutrúar- brögðum og toenningaþyt. Og þá verður efans bam, hvort sem það er gráhærður prestur eða síðhæirður hippi skelfingu lostið. Þei-rri skelfingu sem grípu-r ma-n-nssál, sem uppgötvar, að hún hefu-r verið að glata sjálfri sér, er að verða vond mammeskja, sem týmt hefur hinni einu gersemi M'fsins; trúnni á si-gu-r hins góða :í gjörnin-gahríð auðs og alls- nægta. Efinn hefur etið si-g inn að hjartarótum. „Þá erbu i hættu,“ gæti ég sagt við þiig eða mig eða un-gMnginn, sem verður l'ítoa bráðum garmal- mermi. Það gebur verið gott að lóta efann hreiinsa til í kjail'lara- kompum hugskots sins og henda ýmsu dóti, sem er ú.r- elt í ruslatoörfuna. En sé ef- imn fiarinn að eta þitt eigið hjartablóð, naga otokar eigiin hjartarætuir, ,,þá gefsit ei skjóil nema Guð“. Við stoulium þá hlusta á hann, sem sagði: „Guð minn, hví hefur þú yfi-rgefið mig,“ en fól sig sam-t föðu rhöndu kærleikans. Einmg farpantanir og upptýsingar hjá ferðaskrifstoíunum Landsýn simi 22890 - Ferðaskrifstofa rikisins simi 11540 - Sunna simi 25060 - Ferðaskrifstofa Úlfars Jacobsen simi 13499 - Úrval simi 26900 - Útsýn simi 20100 - Zoéga simí 25544 Ferðaskrifstofa Akureyrar simi 11475 Auk þess hjá umboðsmönnum um allt land 10FTLEIBIR

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.