Morgunblaðið - 06.09.1972, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 06.09.1972, Blaðsíða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 1972 Horfur eru á mun betri afkomu bænda hér í ár Rabbað við Olaf kaupfélagsstjóra Ólafsson í Krókfjarðarnesi, sem lætur af störfum 30 ára starf Króksfjarðames í Geiradal hefur l'engi verið þekiktur rausnarstaður og leiðir manna leigið þangað ýmsum öðrum atöðum fretkar á þeim slóðum og kemur þar margt til. Kaup félag hefuir starfað síðan 1911, þar er sírrustöð og félagshei m- ilið Vogaland, þar sem svefn- pokapláss hefur verið til reiðu tvö undanfarin sumur og mælzt vel fyrir. í þau rúm sexitíu ár, sem Kaupfélag Króksfjarðar hef- ur starfað hafa tveir menn gegnt þar ka upféliagsstjóra stöðu; það bendir óneitanleiga til að þar ílemdisit menn gjarnan í starfi. Fyrri kaupfé ragsstjórinn var Jón Ólafs- son og síðan tó'k við systur- sonur hans, Óliafur E. Ólafs- son. Hefur Ólafur veitt fyrir tækinu forstöðu í 34 ár. Nú hefuir hann hins vegar saigit af sér starfi og er að flytjast bú ferlum þessa dagana. Ólafur hefur einnig verið hrepp- stjóri Geiradalshrepps í um tuttugu ár og hann á sæti í stjórn Sambands íslenzkra eftir meira en samvinnuifélaiga. Koná Ólafs er Friðrikka Bjamadóbtir ætt- uð frá Homafirði og eiga þau hjón sex börn. Biaðamanni Mbl. fannst ekki úr vegi að hitta Ólaf að máli á ferð um Geiradal fyr- ir skammstu og forvitnast hjá hotnium um starf kaupfélaigs- ins og flieira sem að innan- sveitarmáil'um þar lýtur. — Ég tel að verzlunim hafi átit veruiegan þáitt i uippbyigig imgu héraðsins og jstuitt að mörgum nýtum málum, sem til gagns hafa horft, sagði Ólaf- ur. - Kauipfélagið hefur frá uipphafi sett sér það að mark miði að bíancla ekki stjórn- málum inn í starfsemi sína og forðast að láta afskipti af þeim máluim standa í vegi fyr ir eðlileigu starfi. — Um afkomiu manna hér um sióðir er það að segja, að nokkuir síðustu ár hafa verið bændum hér sem víða annars sitaðar erfið sökum grasleysis, sem mest stafaði af kaM. Nú eru horfuir á mum betri af- komu bænda. Segja má að til Ólafur E. Ólafsson við Kaupfélag Króksfjarðar. vera íbúa héraðsins byggist að mastu á landbúnaði, sauð- fjár- og nauitgriparækt og þrátt fyrir erfitt árferði hin síðustu ár hefur mjóil'kurfram leiðsd/a aukizt. Mjólkdn er fluitt til vinnslu til MjóSkur- samsölunnar í Búðardiad. Afit- ur á móti hefur sauiðfjáreign mianma dregizt nokkuð sam- am, en nú má væmta þess að eftir þetta s-umar mumd stofn- dnn taka til að vaxa á ný, svo fremi að óþuirrkuim fari að limma. Þá er rétt að geta þess að umboðssfcrifstofia Samvimnu- bamkans hefur nú verið opn- uð í Króksfjarðarnesi og var þá yfirtekim inmlánsdeiiid Kaupfélagsdns, sem nam urn tíu milljómum króna. Hall- dór Guminiarsison veitir þess- ari skrifsitofu forstöðu, em hann hefur verið starfsmaður Kaupfélaigs Króksfjarðar um mörg umdanfarin ár. Verzliumin átti og þátt í að útvega snjóbil í héraðið og sér um rekstur hans. Bíllinn hefur veitt mikilvæga þjón- ustu, þegar vegir hafa verið ófærir öðrum farkiositum og er því til mikils öryggis i hér aði, sem er nokkuið afskekkt og oftast læknislauBt nú hin síðari ár. Útibú frá K.K. er á Reyk- hóium og við þjóðbrautimia að Skálanesi i Guifudalssveit. Framan af var verzluinarhús- ið hér við sjóinn, en nýtt hús var reist og það tekið í motkuri 1963 og stendur það við þjóðveginn. Á þessum síðustu áratuigum hafa orðið miklar breytingar og alimenn velmiegum er mieiri á ölluim sviðuim manmdifsims, en nokkru sim'ni fyrr. Vélar hafa verið keyptar á hvert býli og íbúðarhús og pendngs- hús bygigð. Hins veigair hefiur býlum í byggð fækkað nokk- uð, aðallega í Gufudalssveit. 1 Gei radalshreppi eru al'lar jarðir setmar, utam ein og horf ur eru á, að svo verði um simn. — Það er margs að minn- ast, þegar ég hætti nú störf- uim eftir þennan liamga tima, sagði ÓSafur siðan. — Sú öra og mikla þróum og þær gríð arlegu framfarir, sem hafa orðið á búskapar- og verzlun- arháttum um allt land hafa sett simm sivip á þetta tímabil. Ég er borinn og barnfæddur hér í sveitimni, er fæddur á Vai.shamri en uppalinm frá barnsaldri í Krótesfjarðarnesi og það hefur verið óblandin ánægja að sjá, hversu byggð- in hefur blómigazt, ræfctum auikizt og afkoma mnamna breytzt frá þvi sem var fyrir nokkrum áratuigum. Það hefur verið fagnaðar- efni að mega taka þátt í þess- ari uppbyiggin'gu og leggja fram nokkiuirn skerf. Éig hef átt góð og miteil samsikipti við sveituniga mima og tel mér það miteils virði að hafia fen,g ið að vera hér. En nú er mál að ymgri og óþreyttari maður taki við. Það er einliæg ósk mím að vel takist til hér eftir í Króksifjarðarnesi og verzl- uninmi auðnist sem bezt að styðja að veigengni og fram- félag Króksf jarðar. Guðmundur S. Alfreðsson, stud. juris, skrifar frá SÞ; Nýr konsúll í New York laga. f því skyni varð ég að ÍVAR Guðmundsson lét ný- lega af störfum hjá Samein- uðu þjóðunum eftir rúmlega 20 ára starfsferil. Hann byrj- aði hjá upplýsingaþjónnstu samtakanna í New York árið 1951, og vann lengstum á þeirri deild, var forstjóri upp- Iýsingaskrifstofunnar í Kar- achi í Pakistan 1961—’'65, Norðurlandaskrifstofnnnar í Kaupmannahöfn 1965—’67 og yfirmaður einnar deiidarinnar í New York 1967’—70. Hann var ráðgjafi mannfjöldasjóðs- ins 1971—’'72. fvar tók 1. septemher við embætti ræðismanns íslands í New York. f tilefni af því átti Morgnnbiaðið eftirfaandi viðtal við hann: — Hvar hefuir þér líkað bezt í útlandinu? — Að öliu jöfnu í Pakistan. Alim.enningur þar veit afsikap- Iieiga lítið um Sameinuðu þjóð- imar, em ábugi fólks á að fræðast um samtökin mikill og því nætg verkefmd. — Er það rétt að upplýs- ingaisferifstofa SÞ sé hálfigieirt vandræðabam? — Við g’etum kallað hama stjúpbam. Hún býr við mjög erfiðar aðstæður. Það má segja, að hún eigi sér 132 hús- bændur, þar sem eru öl að- ilidarríkin. Þá var það ákveð- ið við stofnun samtakanna og heíur gilit Síðan, að við kynnimgiu á SÞ mætti ekki nota áróður, þ.e. fréttaflutn- ingur verður að vera hluit- lauis frásö'gn, og slíkar fréttir eru alltaf Mtlausar. Fjárveit- imigiar til dieiMarinnar hafla haldizt óbreyttar í mörg ár, þrátt fyrir aukna dýrtíð og fjölgum verkefna. Líkia hiafa umdanfarandi stjórnemdiur verið .umdeildir, en nú gera rnenn sér vonir um betri ár- amgiur með tilkomu mýs for- stjóra, sem tók við á þessu ári, japansiks diplómats að nafnii Akatani. — Hvert er hltutverk miann- fjöldasjóðsins? — Að aðsíoða þjóðir, sem vilja hafa eftirlit með fólks- fjölgun. Mannfjölgun hefur að mestu vegið upp á móti framieiðsluaukninigu, þannig að lífsskilyrðin t.d. í þróunar- iöndunum hafa ekki batnað. Fjöigunin hreintegia etur upp þá aðstoð og þróun, sem fier ttl og á sér stað í þróumiarlönd uniuim. Á næstu 30 árum mum íbúafjöldi jiarðar tvöfiaildast með sama áframhaildi og verða 7000 mMjónir um næstu aldamót. Það verður þvi að draiga úr fjölguninni, ef mann kyn aliltt á að geta veitt sér sæmiiega lífsiaffeomiu. — Hvenær tók þesisi sjóður til starfa? — Hann var stofnaður 1967, en hóf ekki störf fyrr en 1969. Síðam hiefur sjóðurinn, sem byggist á frjálsum framlöig- um, aiukizt ört. í ár hefur hann til ráðstöfunar 30 millj- ónir dollara, sem hafa einkum komið frá stórþjóðunum. — Sýnia þróun'arlöndin skilning á fólfcsf jöigiunar- vandamáium? — Já, mörg þeirra gera það. Ég var t.d. í sendimiefnd sem talaði við íransbeisara. Þegm- iar hans eru nú 30 miiljónir, en keisarinn saigði algjört há- mark íbúafjöldams vera 50 milljónir, fieiri gætu ekki lif- að í iandinu, og þess veigna yrði að draga úr fjöiguninni Indland hefur eimnig sýnt mik inn áhuigia á hirau sama. Ann- ars er oft erfitt að eiga við þetta vandamál. Það er víða ríkjandi skoðun, að afkoman verði þeim mun be<tri sem höf uðin eru fleiri, en það er mis- skilningur. — Hvert var hiutverk þitt í mannifjöidasjóðnum? — Ég hafði sambamd og ráðgiaðist við ríkisstjómir til að afla sjóðmium fjárfraim- ferðast mikið, í vor í krimgum hnöttinn. — Það biefur lemigi vexið tail að um endurskoðun á sátt- mália SÞ. Er hún nauðfeynieig? — Auðvitað hiefur mangt breytzt I heiminiuim á 25 árum, frá stofmum samtakanna, sem ýtir á eftir silíkri emdurskoð- un. Mér finnst t.d. eðlitegt, að Japamir og V-Þjóðverjar, þeg- ar þýzku ríkin fá inngöngu, fái rneiri áhrif í Örygigisráð- inu sem aðrar stórþjóðir. — Hvað finnst þér um neit- uinarvald stórþjóðanna í Ör- yiggisráðinu? — Það er sá öryggisventill, sam h-eidur Sameinuðu þjóð- unum saman. Ef það væri ekki, hefðu einhver stórveld- anna fyrir löngu sagt sig úr samtökunum og þá farið fyr- ir þelm eins og Þjóðabanda- liaiginu. — Var rétt að taka Rauða- Kína inn í samtökin? — Já, alar sjálfstæðar þjóðir eiga að vera með. Lika Bamigiadiesh. — Og fjárhaigserfiðteikar samtakianna, hvað með þá? — Þeir eru i sj álf u sér smá- vægilleigir, ef það er aithi'Jigað, að rekstur Sameinuðu þjóð- amna kostar árlega um 200 Ivar Guðmundsson milljónir doilara á mieðan slökkvilið New York-borgar éimnar kostar rúmliegia 300 miilj. dolara. Það er auðsj áan íliegt, að stórveidin hiafa dneg- ið að sér hendur, hvað snert- Framiiald á bls. 17.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.