Morgunblaðið - 25.10.1972, Blaðsíða 7

Morgunblaðið - 25.10.1972, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. OKTÓBER 1972 7 Bridge Hér íer á eftir spl firá leóton- ran rmlöi Italiu oig Brazilfiu í Ol- yimpj'u'keppninmd 972. NORÐUR: S: 10-9-8-7-4 H: 109-7-3 T: D-6 L: K-3 VESTUR: AUSTUR: S: K-3-2 S: ÁD6 H: G-2 H: Á-K-D 8-5-4 T: Á-107-5 T: K-4 L: D-G-7-2 L: Á-4 SUBUR: S: G-5 H: 6 T: G-9-8-3-2 L: 10-9-805 Itölsiku spilajraxmiir Belia- dioinina ag Avareiili sátu A.V. og sög0U þaxrnig: V: A: P. 1 1. 1 'gir. 2 hj. 2 gar. 4 1. 4 hj. 7 gr. Þegar vestur seg'iir 1 gmand þá gegix harnn fxá 8—11 pumkt- mm, 2 hjör'tu segja frá Mitinuim, 2 Igir&íd segja að pumkita.rinár séu 11, og emgimm 5-litucr. Með 4 lauf uim spytr austux hve möng háispil ■vestur ei'gi «g 4 hjörtu segja firá 3 háispiáum (ás — 2 háspil, kónig- ur 1 háspil). Margir urðu undr- andi þegar þeir heytrðu Bella- domma segja 7 hjömtu, þvi itölisiku spilax'aTOiir eru firægir fyirir að reyrna ekki vafasamar eiDemmuir, þar siem t.d. þarf að svina. Þetta kom þó ekki að sök þvi laufa kóragur var á réttum stað (fyrir, sagmihafa!) oig spilið vammsf. Að lókmiu spilámu kom skýrimg im á þessaxi djörfu sögm. Þeir Beiiad'omma og Avamelli höfðu i fluigvélimmd á leiðimmi til Miami Beadh, em þar fór Olymipíu- (keppmdm firam, ákveðið að breyta kerfinu þammdig að þetta svar þ.e. 4 hjörtu þýddi 4 há- spil og samikvæmit því áieit Bella domma að fédagi hanis hefði ás og 2 kórnga og þvl væri altsilémmam sjálfisögð. Þesisu hafðd Avameili g’leymit, em það kom ekki að sök í þetita sdmm. [in i » iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiliiiiiiililiiiiiiiiiiiiiiliillliiiiiiliiliill! BLÖÐ OG TÍMARIT \ mfmaumKmKmwmmmmmmmmmum Timaritið Keilsviverml 5. hefiti 1972 er nýkomið út. Or efind ritsdms má nefma: Berkia- veikim fóðrumamsjúkdómuir, Jóm- fns Krdstjámisson. Tyggimg og miummmeltimg, J.H. KeMogg. Bakteriur snúast til vamnar, dr. Fenitti Hammimem. Nýtt sjúkrahús fyrir náttúrulækmá'ngar, Björm L. Jónisison. Spumdmigar oig svör. Um holdsveiki. Fynsta islenzka lækniimigabókim, Bjömn L. Jónis- s«n. Erostvairmir, Niels Busk. Matstiofla NLFR hættir störfum. Uppsfcriifitir, Páláma R. Kjartanis- dóttir. Á við og dmeif, o.m.fl. Tapazt hefur Köt'tur tapaðisit nýlega frá Gfrjótagötu. Ef eimihver rekst á feött í því nágrenmi vimsamleg- ast hrimgið í sáma 23285 eða 84556. Með fyrirfinam þakk- Blæti. Lfisa la.tJia, sem týmdist frá Img- ólföstræti 7to hefur ekki emm kom ið heim. Húm er taröndótt með hvítar tær og hvita brdmigu og Ibamd um hálsimm með bjöMiu á. Lisa hefiur sézt víða á flakkfi em liklega ratar hún ekkd heim. Eig amidi Láisu litiu er mjög sorg- mæddur og vonax adfltaf að ein- Ihver fimmi hama og komai með hama heim tdl sfim. Simamúimerið heima h já Lfisu er 14675. 1 gœr fiammist hvitiur amgórufeött uir um það bifl 6 máinaða gamalfl. Upplýsimgar enu gefmar i súmá 10673. DAGBOK BARVWXA.. Þessi Jói Steíáns...! Eftir Anitu Rowe Block Alderson brosti. „Já, Jóa er ekki í kot vísað,“ sagði hann. „Það er nú engin önnur en Jane Wyman sem kemur og sækir bann.“ „Ef þetta á að vera skrítla," sagði ég, „þá gót ég sagt ykkur að mér fimnst þetta ekkert fynd- ið.“ Jói varð skrítinn á svip- inn. Hann roðnaði og tog- aði í flibbann sinn eins og hann væri of þröngur. „Þetta er ekki skrítia,“ sagði hann. „Systir mín þekkir Jane Wyman.“ Þá fór hver um annan þveran að tala og einhver sagði að bróðir sinn þekkti Marilyn Monroe. Ég þagði. Ég var hrædd um, að ég mundi bíta einhvern, ef ég opnaði munninn. Að jafnaði er ég umburðar- lynd manneskja, en sé það nokkuð sem ég ekki þoli, þá er það undirferli og látalæti . . . og hann þótt- ist ekki hafa nokkurn á- huga fyrir Hollywood!! . .. Alderson lauk við að fara yfir listann og ég kaus mér vinstri handar vísifingursnögl og nagaði hana upp í kviku. Hvílík nautn. Svo skóf ég nagla- lakkið vandlega af með tönnunum og skoðaði síð- an það, sem eftir lifði af handsnyrtingunni, sem hafði kostað mig hálfan annan dal. Þar gætu for- eldrar mínir séð svart á hvítu, hvers konar leið- indaferðalag þau höfðu sent mig í. Þegar fundurinin var bú- inn hópuðust allir utan um Jóa til að tala um Jane Wyman. Ég fór beint að hátta og slökkti strax, til þess að Carol færi ekki að tala við mig. En þegar hún vax sofnuð, skrifaði ég heim. Þar sem Los Angeles var næst síðasti viðkomustað- ur í ferðinni, var ekki nema sanngjarnt, að ég færi að segja þeim af eða á um, hvernig mér hefði þótt ferðin. Ég skrifaði: „Elsku mamma og pabbi. Ég hef dregið að skrifa ykkur þetta, vegna þess að mér finnst leiðinlegt að valda ykkur vonbrigðum .... en þar setm ferðalag- inu fer senn að Ijúka, get ég loks sagt ykkur, að þetta hefur verið hræði- lega leiðinlegt. Ég held, að það hefði jafnvel ver- ið skárra fyrir mig að fara í sumarbúðirnar eins og venjulega. Helzt vildi ég koma heim strax, en ætla þó að þrauka það sem eft- ir er. Kærar kveðjur, ykk- ar Penný.“ Þessi Jói Stefáns reyndi þrisvar að taka mig tali í bílnum á leiðinni til Los Angeles, en ég var niður- sokkin í bóklestur, svo ég virti hann ekki einu sinni viðlits. Við fluttum inn á Beverly-Wilshire hótelið og ég átti að vera í her- hergi með Stefaníu. Stef- anía samkjaftaði ekki .... bla-bla-bla stanziaust á meðan hún var að taka upp úr töskunni sinni. „Við ætlum öll að fara niður í anddyrið og fylgj- ast með því þegar Jane Wyman kemur að sækja Jóa,“ sagði hún. PRflMHRLÐS SflErfl BflRNflNI+fl Ef þú sérð vatnskóinigurló í vatnj, b’tur bak bennar út sem það sé silfrað. En þetta er eins konar loftblaðra. Hár á baki dýrsins „geyma“ loftið og þarma er nægilegur forði bamda dýrinu í nokkra daga. Er kvendýrið ætlar að verpa eggjum sínum, spinnur það þéttan vef milli vatnsplantnanna nálægt yfirborðinu. Þræðir eru spunnir upp að yfirborðinu og eftir þessum „vegum“ sækir kvendýrið loft til „neðanjarðarbústaðar“ síns. Er loftið vex í hreiðrinu lyftist miðja þess og það myndar hvelfingu. Hreiðrið er tveggja hæða. Uppi er „barnaherbergið“, þar sem eggjurn er verpt og þau klekjast út. Niðri er „dagstofan“, þar sem kvendýrið bíður meðan eggin klekjast út. SMAFOLK AND &IESS U3HAT l'VE 6R0USHT 10QMÍI HAVE TH1N65 IN HERE TOTHRILLWANPCHILL Wí I HAVE THIN66 INHERETOFILL W LOITH FEAR, UlTHT£RROR,L)ITH HORROR í I HAVE THIN65IN HERE10... MA'AM?^) AlLTHELIFE HA5 60N6 GUT OF "5HOL0 ANDTELL' — Ja'.ia, þá er ég komin aftnr tit að sýna hfuti og segja írá. — Og hvað haldlið þið að égr hafi komið með í dag? Hfuti, sem æsa ykkor og skelfa! Hlnti, sem íylla ykk- ur ótta, hræðslu og hryllingi! Ifliiiti, sem . . . ,!á, kemna.ri? — „Sýna hhiti og segja frá“ er orðið ósköp líflaust. FERDINAND

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.