Morgunblaðið - 25.10.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MDDVIKUDAGUR 25. OKTÓBER 1972
Stefanía Melsted
— Minningarorð
Fædd 19. ágrúst 1893.
Dáin 16. október 1972.
Þamn 16. þ.m. lauk jarðvist
Stefamíu Melsted. Um hádegis-
bil þan-n dag stóð hún upp frá
vininu sinni og gekk út 1 verzl-
unarerindum. Fáein-um mínútum
síðar var hún látiin.
Stefanía fæddist á Frammesi á
Skeiðum 19. ágúst 1893. Foreldr
ar hennar voru hjónin Bjami
Thorarensen Melsted, (bróðir
Boga Th. Melsted, sagnifræð-
ings) og Þórumn Guðmundsdótt-
ir. Hún ólst upp í stórum systk-
Inahópi og lærði því smemma að
taka til hendiimi, en auk þess
fór hún í verknámsdeild, sem
Kvennaskólinn í Reykjavík
etarfrækti, og iærði þar svo vel
til verka, að hún varð eftirsótt
til aðstoðar eða forstöðu sitór-
heimiLa í veikindum eða fjar-
veru húsmóður. Tengdist hún
mörgu af því fólki vináttubönd-
um, sem aldrei rofnuðu.
Ein'n'a tengst starfaði Stefanía
Þó sem vökukona á Landakots-
spítala, eða frá 1939 til 1952 og
síðan aftur frá 1955 og þangað
tií gamlí Landakotsispítaliinin var
tekinin úr notkun. Árin frá 1952
til 1955 dvaldisit hún í Dam-
t
Faðir okkar,
VALTÝR NIKULÁSSON,
Sörlaskjóli 54,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni fimmtudaginn 26. þ.m.
kl. 13.30. Blóm afþökkuð.
Guðríður R. Valtýsdóttir,
Sigurður R. Valtýsson,
Jón G. Bergsson.
t
Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
EGGERTS STEFANSSONAR,
framkvæmdarstjóra,
Eyrarvegi 2, Akureyri,
fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 27. október kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á Hjartavernd.
Aðalheiður Þorleifsdóttir,
börn, tengdabörn og bamabörn.
t
Cltför móður okkar og stjúpmóður,
MARGRÉTAR SVEINBJÖRNSDÓTTUR
frá Norðfirði,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 26. okóber kl. 13.30.
Maria Jónsdóttir, Óla Jónsdóttir,
Anna Jónsdótir, Stefán Jónsson,
Rannveig Jóns, Sveinrún Jónsdótir.
t
Útför föður okkar, tengdaföður og afa,
HALLS JÓNASSONAR,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 26. okt. kl. 10.30.
Ingunn Hallsdóttir,
Erlingur Hallsson, Asta Tryggvadóttir,
Aðalsteinn Hallsson, Ebba Stefánsdótir,
Sigríður Björg Eggertsd., Guðmundur Geir Jónsson,
og bamaböm.
t
Elgirrmaður mirm, faðir okk-
ar, tengdafaðir og afi,
Asgeir Ágústsson,
Breiðag-erði 27,
lézt að morgni 24. október.
Lára Ámadóttir,
börn, tengdaböm og
barnaharn.
mörku og var þá starfsstúllka á
St. Jósefsspítala í Kaupmanina-
höfn. Eftir að hún hætti vökun-
um vamn hún við að sauma ka.rl-
manmaföt og var erun í því starfi
er kallið kom.
Árið 1927 eigmaðist StefanSa
dóttur, er hlaut nafnið Kristrún.
Við fæðinigu dótturinnar gjör-
breyttist lif Stefaníu, varð ham-
ingjusamaira þrátt fyrir alla erf-
iðleika. 1 þá daga var enginn
ieikur fyrir eimstæða móður að
vininia fyrir bami sínu. Þá kom
það sér vel, hve vel Stefanía
kunnd til verka. Hún vann
myrkraruna á milli og þrátot fyrir
erfiðið var hún hamingjusöm.
Hún var að vinna fyrir bamáð
sifct og 01 æviárin, sem hún átti
ólifuð, héit hún áfram að vinna
fyrir barnið sitt. Hennar fyrsta
og síðasta hugsun var alitaf
Kristrún, — og hin síðari árin
Kristrún og bömin hennar. Fyr
ir Kristrúniu var unnið og fyrir
Kristrúnu var beðið.
Stefanía Melsted var mdkil
trúkona. Hún var alin upp
á góðu heimili þar sem kristin
trú var í heiðri höfð og þvi brá
henni í brún er hún fluttist til
Reykjavíkur með dóttur sína á
skóiaaldri og kynnrtist þeim
anda sem þá rikti í kriistindóms
fræðsiu skólanina. Varð það til
þess að hún tók telpuna úr
bamaskólamum og sótti um inn-
göngu fyrir harua í Landakots-
skólann. Þegar þetta gerðist
þekkti hún ekkert til kaþólskr-
ar kirkju nema n'afnið eitt, en
við samskipti hennar og skólans
I dag fer fram útför SessiTí-
usar Sæmundssonar til heimiMs
að Skaftahlíð 29. Hann var fædd
ur 6. ágúst 1885 að Framnesá á
StokJcseyri.
Foreldrar hans voru Ágúsfca
Gísladóttir og Sæmundur Sæ-
mundsson. Móður sina miasti
Sessilius 4 ára gamall og föður
siim 12 ára gamall, var harai
þá tekinn i fóstur til föðursyst-
ur sinnar Þóru Sæmiumdsdóttur
og manns henmer Stefán's Þor-
steirassonar, en þau bjuggu að
Kampholti í Flóa.
Þau hjónin áttu eina dóttur
Guðrúnu, sem er.n er á lifi, og
sendi ég henni samúðarkveðju.
Sesisíilus fluttis’t til Reykja-
víkur árið 1913. Hirwi 16. des
ember árið 1915, gekk hann að
eiga Guðlaugu Gisladóttur, ætt-
aða frá Kolisholti í Flóa.
Þau hjónin eigmuðust sex
böm sem öll eru á lífi, bama-
bömin eru sex og eitt bama-
bamaibam.
Með þesisium fáu línum er ekki
æQunin að rekja æviferil Sessilí
usar, heldur aðeins færa hontim
kveðju frá tengdadóttur.
Ég veit að þeir eru margir
sem senida þér kveðjur og þakk
iir í dag, það sainmar bezt sá stóri
hópur sem kom til þín dag
hvem. Þau voru ófá sporin sem
þú áttir í simianm og tfl dyr-
anna að loknum þínum venju-
lega vínmudegi, kæri Sessilíus
en aldrei taldir þú þau eftir,
þér farwist þetta einhvem veg-
inn svo sjálfsagt. Þú hafðir jafin
kynntist hún kirkjunnd og varð
það til þess að hún tók kaþólska
trú árið 1937. Hún rækti torúar-
skyldur sinar af sömu samvizku
seminnii og allt anm'að og trú
hemnar var eimilæg og hrein.
Ég kynintist Stefamáu Melsted
árið 1945 og kynninig okkar
breyttist fljóitiega í eimlæga vin-
áttu, sem varð æ styrkari sem
lemgur ieið. Er rmér óhætt að
fullyrða að fáar manneskjur,
mér óskyldar, hafa orðið mér
jafn nákomnar.
Tveir voru þeir eiginleikar
henimar. sem mér eru minniis'stæð
astir — móðurást henmar, og
tryggð hennar við ættinigja og
an orð á því, ef þú þurtftir að
bregða þér að heimam, að veira
kornánn heim aftur áður en sá
timi var komimn, sem von var á
fótki til þin, enda vissir þö
manna bezt, hve margir komu
lamgt að til að hitta þig. Þiamndg
vairstu alltaf reiðubúinn ef til
þín var leitað eftir hjálp. Þá eru
ótalin bréfin sem til þln komu
bæði inman'lamds og erlendis frá.
Ég ætla mér ekki að fara út
á þá braut, að lýsa þvi hvers
vegrna fólk leitaði til þín í svo
ríkum msrii eftir hjálp, enda
þótt mér séu mörg dsamin mær-
tæk, þvi það er efni í heila bók,
og vissulega yrði sú bók fróð-
leg og ærið íhugunarefmi fyrir
m'arga.
Mér er minnisistætt, er ég kom
í fyrsta sinn inn á heirmiU ykk-
ar hjónamma, sem þá var að Óð-
imsgötu 4, hér í borg, hve við-
mót ykkar hjómamna var hlýlegt
og wmhyg'gjan fyrir öðrum mik-
il, og þanndg voru kynmi mln af
ykkur hjótmmum æ síðan. Þú
varst miaðuir dulur og lítið fyr-
ir að láta bera á þér, en við
sem bezt þekkirum þig, viss-
uim að þú varst maður liéttur í
lumd, og hatfðir gaman af að
giettast í góðum vina hópi, og
margar eru þær ánægjustund-
irniar sem bamabömiin þín áttu
með þér, og mikil verður sökn-
uður þeirra, þegar ekki verður
l'en'gur hægt að llta inn hjá afa.
Minnis'stætt verður mér al’ltaf
brosið þitt og ánægjuglaimipinn í
augumum á þér, þegar þú varst
vimi. Hún átti sivo miMa hlýju
hið imnra með sér, að aJit um-
hverfi hernnar mótaðist ósjálf-
rátt áf þvi. Hún var vimur vina
simraa. Ekkert var of ertfitt ef
það var gert fyrir aðra. Hún gaf
af mannkostum sínum með því
eirau að vera til. Því fin'nisit mér
nú, er hún er kvödd hinztu
kveðju, að lífi hennar og skap-
höfn verði með erngu betur lýst
en þessum orðurn Pális postu’la í
fyrra bréfi hans ti’l Korinitu-
manna: „En nú varir trú, von og
kærieikur, þetta þrennt, en
þeiirra er kærieikurinn mestur.“
Guðrún Jónsdóttir
frá Prestsbakka.
að búa þig í ferðaíag austur í
svei't til þinna æstoustöð'va, en
þamgað fórst þú jafnan í sumar
friirnu þirnu, þegar þú gazt þvl
við komið, enda þótt heilsan
leyfði það ekki síðusitu árin,
haifðir þú oft orð á að gamam
væri að gieta skroppið austur,
þanmig var tryggðin við æstou-
stöðvairwar.
Árið 1960 varðst þú fyrir
þeirri þungu sorg að missa þína
ástkæru eiiglnkomu Guðlaugu.
Eimhvern veginin fannst mér að
þú yrðir aldrei sami maður eftir
það. Svo innileg var sambúð
ykkar hjónarana.
En þú áttir því láni að faigna
að geta halidið þitt heimdli áfram
í sambýld með dætrum þirnum
Sigriði og Margréti, og hjá þeim
áttir þú þitt aitíhvarf slðusitu ævi
árin, og nauzt allrar þeirrar um
hyggju sem hægt var að veiita,
og ég veit að á engjan er hallað,
þó ég segi að aðrir hefðu ekki
getað hlúð betur að þér, en þær
systur gerðu alt til himis síð-
asta.
Að loku'in vil ég svo færa þér
inmiiegar þakkir og kveðju frá
okkur temgdabömum þínium,
bamabömum og bamaba/rraa
bami, og ég veit að sú bjarta
minndnig sem bömin þín eiga um
þig, mun veita þeim styrk um
ókomin æviór.
Guð biesisii minmiimgu þína.
Hallfriður Stefánsdóttir.
Fischer
eða FIDE
Á ÞINGI Alþjóðaskáfcsambands-
ins FIDE í Skopje dagana 8.—13.
október sd. urðu roiklar umræð-
ur um það, hvort heimsmeistar-
inn í skák, Bobby Fisdner, mætti
toefla um heiimsmeistaratitilinn.
innan þeirra þriggja ára, sem
reglur FIDE segja til um.
Fischer hefur sem kunm/ugt er
gefið i skyn, að hann væri fús
tifl að tefla um titilinn, ef mægir
peniragar væru i boði. Rússamir
lögðust mjög hart gegn því, að
Fischer flengi að ráða þessu
sjáifur og sögðu adila keppni um
titiliran ejga að vera í höndium
FIDE. Eftir harðar umiræður var
afgreiðslu máisiras frestað til
næstoa FIDE-þinigs.
t
Útför eiginkonu minnar,
MÁLFRlÐAR NÖNNU JÓNSDÓTTUR,
Kieppsvegi 48,
fer fram í Fossvogskirkju föstudaginn 27. október kl. 15.
Haraldur Z. Guðmundsson.
t
Alúðarþakkir til allra þeirra er sýndu samúð og vinarhug
við andlát og útför mannsins mlns, föður okkar, tengdaföður,
afa og sonar,
SIGURÐAR G. K. JÓNSSONAR,
rakarameistara, Fornhaga 13.
Þóra Helgadóttir,
Helga S. Neuffer, Alan Neuffer »r„
Alan Neuffer jr„ Kristín Neuffer,
Jón Sigurðsson, Jón Grímsson.
t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför.
INGÓLFS KARASONAR,
klæðskera, Kóngsbakka 16.
Lára Káradóttir, Þórir Kárason,
Sigriður Benediktsdóttir, Einar Guðjónsson,
Erna Pálsdóttir, Davíð Guðbjartsson,
Vera Valtýsdóttir, Guðmundur Einarsson,
Gisli Einarsson, Einar Einarsson.
Sessilíus Sæmunds-
son — Minning