Morgunblaðið - 30.11.1972, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. NÖVEMBER 1972
Akranes:
Kanna kaup
á bílaferju
103 lausagönguhross
á afréttarlandinu
BÆJARST.JÓRN Akraness sam-
þykkti á fundi á föstudag að
kanna alla möguleika á þvi að
kaupa yfirbyggða bílaferju fyr-
ir 32 bíla og reka hana á leið-
inni Akranes — Reykjavik. Að
sögn Daníels 'Ágrústínussonar,
forseta bæjarstjórnarinnar, mtin
slík ferja kosta nú um 40 millj.
kr. Miklu mun skipta um rekst-
ur hennar að samningar náist
um hæfilega áhöfn, en veturinn
í vetur verður notaður „mjög
rösklega til að kanna allar hlið-
ar málsins“.
Skallagrímur h.f. rekur nú
Akraborgina á framangreindri
leið, en Daníel sagði skipið ó-
hentugt þar sem það er óyfir-
byggt og getur aðeins tekið 6—7
bíla á dekkið. „Ég er viss um að
bílaflutningar á þessar leið
myndu stóraukast, ef menn
NÝLEGA er kornin út „Bókin
um Jesú“. Hún er ein af áttá
barnabókum sem bókaútgáfan Ið
unn hefur sent frá sér. Bókin er
gerð af frönsku listakonunni
Napoli i samvinnu við foreldra
og uppeldisfræðinga. Henni er
ætlað það hlutverk að svara
spurnmgúni barna um Mf og
ÆGISÚTGÁFAN hefur sent á
markaðinn annað bindi „Hrafn-
Istumanna" eftir Þorstein Matt-
híasson.
1 þessari bók er að finna miinn-
ingar Gurmars Jóhannssonar,
vissu að þeir þyrftu ekki að út-
atast í sjó á leiðiiini," sagði
Daníel.
Daníel sagðist halda að nýtt
hlutafélag yrði stofnað um rekst-
ur bílaferjunnar, ef af yrði og
skiptir miklu máli, hverjar und-
irtektir rikisins verða. Hluthaf-
ar í Skallagrími h.f. eru auk
einstakliniga; Mýra- og Borgar-
fjarðarsýsla, Akraneskaupstað-
ur, Kaupfélag Borgfirðinga,
Eimskipafélag íslands, Reykja-
víkurborg og ríkið. Á sl. ári
greiddi ríkið um 5,4 millj. kr.
flóabátastyrk til Akraiborgarinn-
ar.
Daniel sagði, að til aðstöðu
fyrir bílaferjuna heíðu menn
nefnt svæði innst í Akraaieshöfn,
við sementsverksmiðjubryggj-
una og í Reykjavík í vestur-
höfninni.
starf Jesú, en í henni kemnr
einnig fram kjarninn í boðskap
Krists á látlausan hátt, þannig
áð hann verði auðskilinn börn-
um.
Sr. Bernharður Guðmundsson,
æskulýðsfulltrúi,. hef ur jþýtt þók
ina og sagði hann bláðamönn-
um að hann hefði við það byggt
a nýrri Biblíuþýðingu., Sr. Bern
harður kvaðst í starfi sinu hafa
orðið var við skort á hentugum
bókum sem foreldrar, sem taka
uppeldiishlutverk sitt alvariiega,
vildu láta börn sín fá eða hafa
við höndina þegar þau ræða um
trú og Jesú við börn sín.
Sr. Bernharður taldi myndirn
ar ekki alltaf lýsingu á staðhátt
u>m í Betlehem, Nazaret og Jer-
úsalem, heldur væru þær tákn-
rænár og ýttu undir skynjun og
hugarflug barnsins.
Þessi bók er unnin erlendis og
gefin út samtímis í fjölda landa,
aðeins felldur inn í hana sá texti
sem við á í hverju landi.
Guðnýjar Guðmundsdóttur, Lilju
Björwsdóttux, ísileifs Konráðsson-
ar og Guðmundar Angantýs-
sonar — Lása kokks.
Bókin er 170 blaðsiíður.
Niels Hartmann
Danskur
iðnhönn-
uður
— á vegum
Dansk-
íslenzka
félagsins
VETRARSTARF Dansk-isiienzka
félagsins er hafið fyrir nokkru.
Fyrsti gestur félagsins frá Dan-
mörku á þessum vetri verður
danskur sérfræðingur, iðnhönn-
uður, sem kemur til fyrirlestrar
halds á vagum félagsins en fyrir
lesarinn heitir Niels Hartmann
og er væntanlegur um mánaða-
mótin.
Fyrirlesarinn er kunnur mað
ur í Danmörku fyrir störf sín
(industriel og grafik designer).
Hefur hann hlotið margvísleiga
viðurkenningu fyrir störf _sín t.d.
fyrir auglýsingamynd og í um
búðasamkeppni. Iðnhönnunar-
mál eru nú mjög ofarlega á
baugi hér á landi og væntir
Danisk-íislenzka félagið þess, að
koma Niels Hartmans og fyrir-
lestrar hans geti orðið nokkur
fengur fyrir íslenzkan iðnað. —
Fyrirlestrarnir verða í Hótel Loft
leiðum mánudaginn 4. des., sá
fyrri kl. 12,15, hádegisverðarfund
ur og hinn síðari um kvöldið kl.
20,30. Munu þeir fjalla um
nokkra helztu þætti iðnhönnunar
Dana í dag, og eru fyrinlestrarn
ir opnir öllum þeim, sem áhuga
hafa á þessum málum.
í FYRRAHAUST kornu samain
fuliMrúar þeirra sveitarfélaga,
sem eiiga afrétt á Mosfellsiheiði
og Hellisheiði. Var þá rseitt uim
að friða þessa afrétti fyriir lausa-
göng'uhrossium. Fundiurinn sam-
þykkti að nota sl. sumar td þess
að kanina hve mikil bröigð væru
að því að hrossaeigendur motuðu
afréttinin tiil upprekstrar á sitóði.
5. ágúst sl. flaug dr. Sturla
Friðriksson á vegum N'áttúru-
vemdairnefmdar Reykjaví'kur yf-
ir þessi afréttarlönd, til aö
kanna hve miörg hross halda sig
á þessum svæðum yfir sumar-
mánuðiina. Öðru hvoru gerði
hann einnig talningu í haga.
Taidi dr. Sturi® á aifgirtu landi
572 hross, en í lausagöngu 103
hross. Af þessum 103 voru 80
hross á Bolavöiflum og við
Fóelluvötn, sem virðast vera að-
alhrossahagamdr. Þetta kom
fram á blaðamannafundi hjá
Náttúruverndamsfnd Reykjavíík-
ur í gær.
Þessi köntnun vair gerð til að
reyna að fá hugtmynd uim hve
mifeið af hrossum Reykvíkinga
væru á afgirtu lanidi að sumrinu
og hve mikið værí á afrétttnum
£if lausagöngubrossum.
Gildran
BÓKAÚTGÁFAN Suðri hefur
gefið út „Gildinna" eftir
Desmond Bagley í þýðingn
Tarfa Ólafssonar.
Gildran er áttu rada bók
Bagleys, sem ksimur út á ís-
lenzku. Hún er 272 blaðsíður,
prerutuð í Prentsmiðjuinfni Hólum
hf.
— Sauðfé
Framh. af bls. 17
lömbum meira i flokknum á
lengra eldinu.
Þessar tilraMnaniðurstöður
benda til þess, að hefja beri
fengieldi minnst tveimur vik-
iun áður en fengitími hefst.
GRÁSKÖGGLAK
OG FRJÓSEMIN
Á sl. þremur árum hafa
verið gerðar tilraunir á Hesti
til að kanna m.a. hvaða áhrif
mismunandi magn af gras-
kögglium hefði á frjósemina.
Til samianburðar var gefið
kolvetnafóður. En auk þess
fengu æmar vottiey og 25 g
af loðnumjöli á dag. Það
helzta, sem kom í ljós í þess-
um tilraunum var, að ærnar,
sem ekki fengu grasköggla,
fæddu fæst lömb. Með aiuk-
inni graskögglagjöf varð frjó-
semi ánna meiri. Sá hópur
ánna, sem fékk tæplega 600
g af graskögglum á dag, var
frjósamiastur. Eins og áður
er getið, fengu afflar æmar
auk þess 25 g af loðnumjöli
og votihey, sem var að jafn-
gildi 935 g af þurrefni á dag.
FÓÐURBLANDA,
GRASKÖGGLAR EÐA
SÍLDARMJÖL
Egill Jónsson, ráðunautur I
A-SkaftafeHssýslu skipulagði
tilraun ásamt Benedikt bónda
í Hvalnesi, til að karana
hvaða áhrif mismunandi fóðr-
ura hefði á frjósemi ánna. Án-
um var skipt í 3 £k»kka, einn
flokkurinn fékk með töðunni
fóðurblöndu, annar gras-
köggla og síidarmjöl og þriðji
flokkurinn síidai'mjöl.
Farið var að gefa áraum
viðbótarfóðrið 13. desember,
en 19. diesember var matar-
gjöfin tvöföldiuð. Þá fengu
fóðurbiönduærnar 250 g af
blöndu með 15% eggjahvítu,
graskögglaærnar 250 g af
kögglum og 50 g af síldar-
mjöli. Þessi flokkur fékk tdl
viðbótar 50 g af fóðurblöndu
frá 24. des. Síldarmjölisæmar
fengu 150 g af sáldarmjöli á
dag.
Niðurstaða þessarar tilraun
ar var sú, að fóðurblöndu-
ærnar fæddu að meðaltali 150
lömb efttr 100 ær, grasköggla-
ærnar 160, en þær ær, sem
fengu sildarmjöl, 176 lömb.
Taðan, sem áraum var gefin,
var mjög eggjahvítusnauð,
því er ekki óhugsandi, að sild-
armjölið hefði ekki reynzt
eins vel, ef ámirn hefði ver-
ið gefin eggjahvítuauðugri
taða.
GRASKÖGGLAR ERIJ GOTT
FENGIFÓÐUR
Tilraunaniðurstöður og
reynsla bænda hafa sýnt fram
á, að graskögglar eru afbragðs
fengieldiisfóður. Verulegt
magn er nú ttl af grasköggl-
um í Gunnarsholt; hjá Fóður
og fræ og hjá Stóróltfsvalla-
búinu á Hvolsvellii. Sauðfjár-
bændur ættu að sameinast
um kaup á graskögglum, því
verulegur maignafeláttur fæst.
Hámarksafstáttur er veittur
ef keypt eru 50 tonn í einu.
Það virðist ekki orka tví-
mælis, að afkoma fjárbænda,
sem stefna að hámarksafurð-
um, er betri eai hinna, sem
hirða síður um að fá miklar
afurðir.
Bókin um Jesú
Barnabók um trú og Jesú
HRAFNISTUMENN
— Hátíðahöld stúdenta
Framh. af bls. 14
velkomna, og skýrði síðan frá
því, hvað fyrir stúdentum vekti
með því að velja fullveldisdag
Imn til hátíðisdags fyrir háskól-
ann nú og framvegis. Taldi
hann annan dag í raun og veru
standa nær því að vera há-
skóladagur, t.d. 17. júní. En þá
væri þess að gæta, að þann dag
væru margir stúdentar horfnir
burt úr bæraum. Hann tók það
fram að líklega hefðu menn bú-
izt við því, að stúdentar veldu
þessum degi einhvern annan
svip en nú yrði — af honum
hefðu menn fengið að heyra óm
af hinu glaða lífi stúdenta í stað
þess að hann væri helgaður
framkvæmdum nauðsynlegs mál
efnis. Og skýrðí hann hvemig í
þvi lægi.
Þá talaði Guðmundur Finn-
bogason af hálfu eldri stúd-
enta. Hóf hann ræðu sína á því
að sýna, að ekki væri svo undar
legt þó stúdentar veldu full-
veldisdaginn sem háskóladag,
því úr hópi stúdenta hefðu ein-
mitt þeir foringjar og fylgis-
menn komið, sem unnið hefðu
að því að ísland yrði fullvalda
ríki. Þá minntist hann á, að áð-
ur hefði þuingamiðja stúdenta-
lífs íslendinga verið í Khöfn, en
með fullveldinu hefði þungamiðj
an flutzt heim. En eins og allir
vissu, væru engin þau skilyrði
hér, að stúdentalíf gæti blómg
azt, engin söfn, engin leikhús,
litlar listir, engin sameiginlegur
bústaður eða hæli og síðast en
ekki sízt, enginn háskóli. En allt
væri þetta til erlendis og önn-
ur skilyrði fyrir líflegu og heil-
brigðú stúdentalífi. Þá minntist
hann á þá miklu örðugleika, sem
yrðu á vegi íslenzkra stúdenta
á menntabraut þeirra, og dvaldi
sérstaklega við kostnaðinn, en
sá kostnaður stafaði einkum af
því að stúdentar ættu engan
griðastað eða hæli. Kvað hann
nú stúdenta sjálfa ætla að hefj-
ast handa og sýna þjóðinni það,
að þeir vildu af alhug sinna
þessu máli, ef hún vildi sjá
sóma sinn og meiningu í því að
rétta þeim hjálparhönd með því
að taka happdrætti þeirra tveim
höndum og styrkja málið á ann
an hátt. Kvað hann stúdenta
hér í bæ víða búa í þeim húsa-
kynnum, að gluggar sneru mót
norðri. En nú ætti þjóðin að
koma upp björtum bústað handa
þeim og flytja gluggana mót
suðri og mundi hún þá stuðla að
þvi, að úr hópi stúdenta kæmu
foringjar, er leiddu þjóðina mót
sól og sumri.
Þá talaði Jón Thoroddsen,
stud. jur. fyrir hönd yngri stúd
enta og hné ræða hans í sömu
átt og próf. Guðm. Finnbogason
ar. Var hún frumleg, full af
fyndni og margt í henni skyn-
samlega athugað, en helzt til
fljótt flutt. Gerðu menn ágætan
róm að rnáli beggja.
Þá skýrði háskólarektor frá
því að stúdentar gengju í skrúð
göngu til Alþingishúss og væri
ætlazt til þess að fundargestir
íylgdu þeim, eins og Björnsson
hafði sagt: „Sá sem elskar mig,
fylgir mér.“
• SKRÚÐGANGA Á
AUSTURV ÖLU
Var þá haldið út í rigning-
una og gengu stúdentar í broddi
fyikingar og var íslenzki fáninn
borinn fyrir þeim, en á eftir
komu aðrir fundarmenn og var
það hin fegursta fylking. Var
staðnæmzt við Alþiingiishúsdð,
en þar var þá fyrir mikill mann
fjöldi. Lúðrasveit Reykjavíkur
lék á meðan gengið var til þing
hússins og spilaði síðan „Ó, guð
vors lands“, áður en háskóla-
rektor kom fram á svalir al-
þingishússins og flutti ræðuna
„Trúin á ævintýrin", sem getið
er hér að framan. Þá hófst sala
happdrættismiðanna og mun
hafa geragið vonum betur, þó að
heUiriginmg væri.
Að þessu loknu var hlé til kl.
6. Þá hófst almenn skemmtun í
Nýja bíói. Fyrsti liður henraar
var erindi Guðmundar Björns-
sonar, landlæknis um hvernig ís
lenzka þjóðin varð til!.“ Er er-
indið rakið nokkuð í blaðinu.
„Þá var annar liðurinn, sögu-
sögn og söngur, Guðm. Thor-
steinsson. Vakti hann mikinn
hlátur eins og venjulega. Næst
sungu Símon Þórðarson og Ól-
afur Norðmann no'kk'ur lög úr
„Gluntame" og fórst það mis-
fellulítið. Líkaði mönnum hið
bezta og vildu fá meira, en söng
mennirnir vildu veita, en
fengu enga áheyrn. Þá var sið-
asti þátturinn, að 4 stúdentar
lásu upp frumsamin kvæði.
Voru það þeir Gretar O. Fells,
Sveinbjörn Sigurjónsson, Sig-
urður Einarsson og Magnús Ás-
geirsson. Var þá skemmtuninni
lokið.
En eftir var síðasti þáttur-
inn, dansleikurinn í Iðnó. Kunn
um við ekki frá honum að
greina, en meðan þetta er rit-
að „dunar fjaiargólf" í Iðnó og
stúdentar ungir og gamlir
„gleyma heim og gleyma sér"
eitthvað fram eftir nóttu." Þann
ig lýkur frásögn Morgunbttaðs-
•ins af þessum fyrstu hátíðahöld-
um stúdenta 1. des.