Morgunblaðið - 04.02.1973, Síða 7

MORGUNEL.'.il/ .
UDAGUR 4. FEBRÚAR 1973
7
Br
J. V

1 leiknum :
TyiklaV-ds í s/.-.'y
sem framo ípr í C ■ yínyú
ir þanniig í e nu spiianna:
■69,
. a«n
V. N. A. S.
2 sp. 3 t. 3 sp. P.
4 1. P. 4 bj. P.
4 ®p. P. 5 1. P.
6 sp. P. P. P.
Lesandi gó5ur, þú er norður
og heíu-r þessi spil:
S: 10-9
H: K-8-7-6 4
T: Á-K-G-7-6 2
L: —
Hvað iætur þú út? Áður en
vjið Mtuim á öil spiiin, er rétt að
geta þess, að danski spilarinn,
Steen Möller, var norður og
hitti á rétta útspilið, sem vakti
miki'a aíhygii.
Norður
S: 10-9
H: K-8-76 4
T: Á K-G-7-6-2
L: —
Austur
S: D-7-6 2
Á-D-G-2
T: 10-8-4-3
L: 7
H
Veistiiir
S: Á-K-8-54
H: 9
T: 9
L: Á-DG-95
Suður
S: 3
H: 10-5-3
T: D-5
L: K-10-8 64-3-2
Steen MöHer iét út tigul 2,
téiagi hans drap með drottningu
og var að vonum undrandi, þeg
a-r hann fékk slaginn. Hann
skiidi þó strax hvað hann átti
að gera og lét næist út ia-uf,
norður trompaði og þar með
tapaðist spiiið.
Við hitt borðið var 'Jokasögn-
in sú sama, en þar iét norður
út tigul ás og eftir það vinnst
spiiið aiitaf.
[WHIIIIUIIIIIIUIillllllllllllllllllllllliHlllllHIIIUIIIIIIIIIIIIHUUIIUUIJHIIUlllUIIIUIIIUIMIIUin
FRÉTTIR
w»iniiiiii!iiii]iiiiii»iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii!iiiiiiiiiI|,1,111111111,1],,n,mnJll
KFTJM og K Hafitiaríirði
Kristniboðs- og æskuiýðssam-
koma í Hafnarfirði í kvöld ki.
8.30. Á samkomunni verður á
dagskrá: Nokkur orð: Jóihannes
Tóimasson og Edda Gísiadóttir.
Kristniboðsfrásögn: Ingunn
Gísladóttir, kristniboði. Ræða:
Séra Jónas Gísiason. Ungt fóik
syngur. Á mánudagskvöld:
Nokkur orð: Kristin Sigurðar-
dóttir. Litmyndir frá kristniboð-
inu. Þórir Guðberigsson, ritíhöÆ-
undur flytur ræðu og Helga
Maignúsdóttir syngur einsöng.
Dansk kvindeklub
afflioider general forsamiing,
tirsdag, den 6. februar kl.
20.30 í Nordens hus.
Námsmeyjar búsmæðraskólans,
Laugarvatni 1962—3
Vegna 10 ára afimæiis og fyrir-
huigaðrar ferðar, þann 18. febr.
eru þið beðnar að hringja strax
í Jórunni, 52563, eða Gunnu
36281.
Kvenfélag Hafnarf jarðaarkirkju
Aðalfundur verður haldinn ,,mið
viikudaginn 7. febr. M. 8.30 að
Austurgötu 10. Atliuigið breytt-
an fundarstað.
Munið
eftir
smá-
fuglunum
81
» éíjiv «
DAGBOK
B.\K\Ai\.\\..
Vikapiltur
galdramannsins
Eftir Richard Rostron
Vatnsflóðið jókst stöðugt, kústarnir komu og íóru
með vaxandi hraða. Fritzi grét og bað. Harm hafði
yfir parta af galdraþulum, sem hann hafði heyrt hús-
bónda sinm nota. Hann reyndi að komast upp úr kjall-
aranum en stiginn sem var tréstigi, var kominn á flot.
Kústarnir héldu áfram og vatnið jókst.
Þegar vatnið náði Fritzl upp í höku, heyrðd hartn fóta-
tak asnans, sem húsbóndi bams reið, eftir götummi fyr-
ir utan. Svo heyrði hann að asninm nam staðer við
dyrnar. ,,Hjálp, hjálp,“ kallaði hann.
Villibald kom brátt i ljós á efsta þrepinu. „Hvað geng-
ur á hér?“ kallaði hann fokcreiður. Um leið komu kúst-
arnir inn aftur með meira vatn og fleygðu því niður í
kjallaranm. Villibald varð fyrir svo að hamn varð hold-
votur. Og varla er hægt að hugsa sér nokkuxn reiðari en
reiðan galdramann.
„Hjáip, húsbóndi góður, hjálp,“ veinaði vesalimigs
Fritzl. „Ég reyndi að lóta kústinn sækja vata, en svo vildi
hann ekki hætta.“
„Þöngulhaus,“ öskraði ViHibald. „Réttaet væri að ég
léti þig drukkna. Það væri þér mátulegt.“ Um leið og
bann sagði þetta, sté hann til hliðar, því nú heyiðist aft-
ur til kústamna. Um leið og þeir birtust klappa-ði galdra-
maðurinn saman höndunum fjórum sinnum. Svo muldr-
aði hann langa þulu, en Fritzl heyrði ekki hvernig hún
FRHMttflbBSSfl&flN
var, svo um leið rakst vatnstunnan í hnakkann á hon-
um.
Þegar hann kom aftur til sjálfs sín, lá hann hóstandi
á kjallaragólfimu. Hann leit í kxingum sig. Vatnið var
farið. Reyndar var hvergi nokkra vætu að sjá í kjallar-
anum. Stiginn var kominm aftur á sinn stað. Kústuxinn
stóð einn og ósköp sakleysislegur upp við vegginn og
fatan við hliðina á honum. Hinn kústuxinn og fatan
voru horíin.
Fritzl leit óttasleginn upp á húsbónda sinm. G-aldra-
maðurinn stóð efst í stiganum, rauður í framaam af reiði
og baða'ði út höndunum. „Burt úr minni augsýn, þöng-
ulhaus. Þolinmæði mín er á þrotum. Burt. Farðu heim
aftur. Burt, burt.“ Og hamm klappaði saman lófunum og
stappaði niður fætinum . . . þeim vinstri . . . og reykj-
arstrókur birtist á gólfinu við hliðina á Fritzl.
Reykjarstrókurinn óx og óx þamgað til hamm huldi
alveg vikadrenginn. Hann lokaði augunum og skalf af
hræðslu. Honum fannst sem hann lyftist upp í loftið og
hann heyrði þyt fyrir eyrunum. Svo var honum sleppt
hranalega niðuæ. Þegar hann opnaði augun aftur sat
hann í húsagarðinum hjá móður sinni.
Fritzl lifði lengi eftir þetta og varð gamall maður,
en hann sá aldrei galdramanninn aftur. Og hann langaði
reyndar ekki til þess. Þegar gott var veður á sumar-
kvöldum sat hann fyrir utan húsið og sagði barnabörn-
um sínum. sögur. Þeim fannst skernmtilegust sagan af
Villibald gamla og kústinum. Þau mundu söguna vel og
sögðu hana barn-abörnum sínum, og þau sögðu hana aft-
ur barnabörnum sínum. Og þannig hefur sagan komizt
til okkar enda þótt hún hafi átt sér stað fyrir langa,
langa löngu.
SÖGULOK.
HENRY
SMAFOLK
PEANUTS
i-2t
Hreiðrið hans BíM.
— Næstw 9 dyr.
FERDTNAND