Morgunblaðið - 30.12.1973, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 1973
Þýtur í skóginum
Eftir Kenneth
Grahame
5. kafli
ÆVINTÝRI FROSKS
í hægindastólnum og var að lesa blöðin og virtist
ekki hafa nokkrar áhyggjur af þvi sem
gerast átti um kvöldið. Rottan var hins
vegar á harðahlaupum um stofuna með fangið fullt
af alls kyns vopnum, sem hún skipti í fjórar jafnar
hrúgur á gólfinu og tautaði fyrir munni sér í miklum
hugaræsing: „Sverð handa rottunni. — sverð handa
moldvörpunni, sverð handa froski, sverð handa
greifingjanum. Og þá er hér byssa handa rottunni,
byssa handa moldvörpunni, bvssa handa froski,
byssa handa greifingjanum. ..“. Og þannig hélt hún
áfrain með sama háttbundna sönglinu og hrúgurnar
fjórar hækkuðu stöðugt.
„Þetta er svo sem gott og blessað,“ sagði greifing-
inn og gaut augunum yfir dagblaðið. ,,Og ekki vil ^g
gera lítið úr fyrirhyggju þinni rotta. En úr því við
þurfum ekki að standa andspænis hreysiköttunum
með byssuhólkana sína, þá þurfurn við hvorki sverð
né byssur. Þegar við erum komin inn í borðsalinn, þá
getum við fjögur rekið alla út á svipstund, og
þurfum ekki að beita öðru fyrir okkur en lurkunum.
Ég gæti meira að segja gert það einn, en ég vil bara
ekki svipta ykkur ánægjunni af því að taka þátt í
leiknum.“
„Allur er varinn góður,“ sagði rottan íbyggin á
svip og fægði byssuskefti á erminni sinni.
Þegar froskur hafði lokið við morgunverðinn,
greip hann digran lurk og sveiflaði honum í kring
um sig með miklum tilburðum gegn ímynduðum
óvinum. „Þið skulið fá fyrir ferðina,“ hrópaði hann.
„Þið skulið sko fá fyrir ferðina... og þarna hefurðu
það . . . og étt'ann sjálfur. . . og étt'ann sjálfur. . . “
„Segðu ekki „étt'ann“,“ sagði rottan með vandlæt-
ingu. „Það er ekki gott mál.“
„Því ertu alltaf að jagast í froski,“ spurði greifing-
inn í gremjutón. „Hvað er athugavert við málfar
hans? Ég nota þetta orðasamband sjálfur og úr því
það er nógu gott fyrir mig, þá er það líka nógu gott
fyrir þig.“
„Jæja, jæja, þá það.. . þá það,“ sagði rottan, fór út í
horn og tautaði: „Étt ann.. . já, bara étt ann,“
þangað til greifinginn sagði henni að hætta þessum
tiktúrum.
Skyndilega ruddist moldvarpan inn á mitt gólf og
ljómaði af ánægju. „Þið ættuð að vita, hvað ég er
búin að skemmta mér vel,“ sagði hún. „Ég var að
stríða hreysiköttunum."
„Ég vona að þú hafir sýnt fulla gát, moldvarpa,"
sagði rottan meðþunga.
Brúðuleikhús
Brúðuleikhús, gert úr gömlum skókassa, er skemmtilegt tóm-
stundagaman og fljótlegt í smíðum. Skoðaðu teikninguna. Leik-
tjöldin og fortjaldið eru teiknuð á stífan pappír og límd í „leikhús-
ið“. Persónurnar getur þú annaðhvort gert eftir teikningunum sem
hér fylgja, eða sjálfur búið þær til. Á fætinum sem sýndur er geta
persónurnar staðið, en með snúrunni stjórnar þú öllum hreyfingum
þeirra. Sjálft leikritið verður þú að búa til eða finna.
£JVonni ogcTVIanni
eftir
Jón Sveinsson
Freysteinn
Gunnarsson
þýddi
ekki gat það verið. Hann hafði líka sagt, að maður
yrði að vera þolinmóður, því að það gæti liðið á löngu
áður en fiskarnir kæmu.
Ég var ekki vonlaus enn.
/ lífsháska
Á meðan við sátum þarna og lékum og biðum eftir
fiskunum, veittum við því enga eftirtekt, að loft var
orðið alskýjað og veður orðið hráslagalegt. Kominn
var grár þokubakki mílli okkar og lands og þéttist
bann sifellt og dökknaði. Ilann iuktist um okkur og
sortnaði jafnt og þétt. En verst var þó, að við höfðurn
ekki hugmynd um, að komið var útfall og sterkur
straumur bar okkur út fyrir tangann og í átt til hafs.
V ið vorum að herast á fleygiferð með straumnum.
Manni tók fyrst eftir hættunni.
„Hvað er þetta, Nonni “ kallaði hann skyndilega.
„Ég sé ekki til lands“.
„Ha? Sérðu ekki til lands?“ svaraði ég hissa og
leit í allar áttir.
En ég sá ekkert nema sótsvarta þokuna allt í kring.
„Guð minn góður!“ hrópaði ég. „Þá er illa komið
fyrir okkur“.
Ég fleygði frá mér flautunni og greip til áranna.
„Manni, stýrðu beint til bæjarins“.
Hann settist strax á sinn stað, horfði í kringum sig
og sagði svo:
„I hvaða átt er bærinn? Ég veit ekki, hvert ég á
að stýra“.
Ég litaðist um til þess að átta mig, en það var
árangurslaust.
Ég hafði enga hugmynd um áttirnar.
ffte&tnofgunkciffinu

— Ég hélt að við værum í
megrunarkúr..?
hm'z?6
— Marama varð smátt og smátt
enn verri f sambúð en þú?
/22?
— Æ, fyrirgefðu... ég hélt að
þetta væri maðurinn minn...