Morgunblaðið - 19.05.1974, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. MAl 1974
39
Skuggamynd i fjarska
FRAMHALDSSAGA EFTIR
MARIU LANG,
PÝÐANDI: JÓHANNA KRISTJONSDÓTTIR.
13
væri heima við. Hann kom að
vörmu spori og sagði, að einhver
iðnaðarmaður, sem væri að vinna
þar, hefði sagt, að Kersti Ryd
væri heima og við bjuggumst til
að fara. Þá datt mér í hug, að það
væri kannski skynsamlegast að
hafa samband við Christer Wijk
og segja honum, hvers ég hefði
orðið vísari og hvað ég ætlaði að
gera næst. Hann var á skrifstof-
unni sinni, en þar sem sfminn í
kaffistofunni var á mjög áberandi
stað ög ég heyrði, að afgreiðslu-
stúlkan hlustaði stór eygð á frá-
sögn mína, þá reyndi ég að gefa
ekki of mikið upp og sagði það
eitt, að ég myndi verða við
Norrtullsgötu 15 eftir stundar-
fjóróung eða svo og að ég byggist
við, að það gæti haft eitthvað upp
á sig að skreppa þangað. ..
Ég skalf af kulda, þegar ég kom
út, en Jan staðhæfði, að miðað við
árstfma væri hlýtt og ágætt veður.
Við spjölluðum glaðlega um allt
milli himins og jarðar, allt frtj
Egyptalandi til Shakespeares. En
það leið nú ekki á löngu áður en
talið beindist aftur að Hug-B, því
að ég lagði allt í einu fyrir hann
spurningu:
— Hvernig maður er eiginléga
Ingmar Granstedt? Erhannalltaf
svona æstur og fljötur til að kom-
ast í uppnám eins og hann var í
dag?
Jan svaraði ekki fyrr en eftir
nokkra umhugsun.
— Það er erfitt að gefa á hon-
um einhverja tæinandi lýsingu.
Ég hef heyrt, að hann hafi þótt
vera sérstaklega gáfaður, þegar
hann var í menntaskóla. en ein-
hvern veginn hefur hann staðnað.
Hann les og les, frönsku, þýzku,
sögu, hagfræði, trúarbragða-
sögu. ..allt f einum graut og
lýkur aldrei prófi i neinu. Ein-
hvern tfma hef ég heyrt hann hafi
fengið áfall í prófi í rómönskum
málum og víst er, að eitthvað
hefur komið fyrir hann, það sést
svo greiniiega. . .
— Mér fannst hann. . svo
fátæklega til fara.
— Eg held hann sé mjög illa
staddur fjárhagslega. Hann býr í
einhverri smákompu og af hverju
hann lifir veit enginn. Það er út
af fyrir sig ágætt að lesa án þess
aðstríða við að ná einhverju vissu
marki. . .og ég held, að við hefð-
um öll gott af slíku námi í
bland. . .en á hinn bóginn er hann
engan veginn sæll með sitt hlut-
skipti. Ég býst við, að Eva hafi
verið vinsamleg við hann og hon-
um hafi farið að þykja vænt um
hana. Hann er svo einkennilegur
og svo mikill einfari, að enginn
veit hvernig hann bregzt við
hverju sinni. Og ef lögreglan tæki
hann fastan yrði hann án efa
tafarlaust settur i geðrannsókn,
áður en nokkrum manni dytti í
hug að yfirheyra hann.
Við vorum að nálgast Norrtulls-
götuna og ég sá hávaxinn mann
standa úti fyrir númer 15.
Hann var reyndar enn hærri en
Jan Hede og dökkt hár hans var
alger andstæða við ljóst hár Jans.
En ég sá mér til ánægju, að
mönnunum tveimur gazt strax vel
hvor að öðrum.
Þegar við vorum á leið upp með
lyftunni reyndum við að segja
Christer undan og ofan af því,
sem við vissum, en af eðlilegum
ástæðum urðum við að stytta mál
okkar verulega. En hann vissi
alténd að dána stúlkan hafði heit-
ið Eva Claeson og hún hafði verið
nemandi Eínars í háskólanum og
að hún hafði búið í þessu húsi og
við vorum nú á leiðinni til vin-
konu hennar og Kersti Ryd, sem
var eins konar „húsmóðir" þarna
á stúdentaheimilinu. Hann eyddi
ekki tímanum til að hrósa okkur
fyrir frammistöðuna, né heldur
spurði hann neinna spurninga og
fyrr en varði vorum við komin að
dyrunum og hringdum bjöllunni:
Grannvaxin kona í síðum slopp
opnaði fyrir okkur. Hún hafði sftt
slétt hár, andlitsdrættirnir dálftið
skarpir og augun bak við gleraug-
un höfðu óræðan lit. En hún
horfði á okkur og ég hafði á til-
finningunni að hún væri bæði vel
gefin og dugleg stúlka. Ilún veik
ti4- hlióar og sagði við Jan í
undrunar tón:
— Mér þykir fyrir því, Janne,
en Eva er ekki heima. Það er
enginn annar en ég, sem getur
haldizt við hér semstendur.
Við stóðum inni á mjóum gangi
og þar voru margar dyr. Við geng-
um niður stiga f ibúð hennar og
hávaði af hamarshöggum og
vinnuvélum iðnaðarmanna kvað
við.
Kersti Ryd baðaði þreytulega út
höndunum.
— Það eru iðnaðarmenn út um
alla ibúðina. Þeir áttu að ljúka
þessum viðgerðum f sumar, en
maður veit hvernig það er. . Þeir
komu á miðvikudaginn. Við héld-
um, að við gætum þolað við, en nú
er sem sagt bara ég eftir. Eva var
að kvarta um þetta niðrí í Hug-B
og þá var hún svo heppin, að hann
bauðst til að lána henni íbúðina
sína í viku af því aó hann var að
fara í fyrirlestrarferð til Kaup-
mannahafnar. Hún fluttist
þangað á laugardaginn, en ef þið
þurfið að ná f hana, getið- þið
hringt. Komið þið hérna inn og
fáið ykkur sæti, ég skal finna
símanúmerið hjá Bure dósent.
Hún gekk inn í næsta herbergi
og við störðum þrumu Iostin hvort
á annað. Svona einföld var
skýringin þá! Mér varð hugsað til
Lillemors Olins og mig langaði til
að reka upp skellihlátur. En þá
mundi ég allt í einu f hvaða
erindagjörðum við vorum hingað
komin — að segja þessari
vingjarnlegu konu frá hryllileg-
um dauðdaga vánkonu hennar —
og hláturinn sat fastur í hálsinum
á mér.
6. kafli.
Við gengum á eftir henni inn í
rúmgott, en ekki sérlega við-
kunnanlegt herbergi. Þar var
skrifborð, bókahilla og svefn-
bekkur og á borðinu var opið laga-
safn, svo að mér skildist, að Kersti
Ryd hlaut að vera lögfræðinemi.
Ég tyllti mér á svefnbekkinn,
og mér var órótt innanbrjósts:
karlmennirnir tveir stóðu upp á
endann. Jan virtist vera mjög
óstyrkur og enda þótt hann hefði
átt frumkvæði að því að við fær-
um hingað, virtist hann ekki vita,
hvernig við áttum að hefja máls á
því, sem við vorum hingað komin
til að erinda.
Það var Christer Wiikj, sem
hafði orð fyrir okkur.
VELX4CXKAIMDI
Velvakandi svarar i síma 1 0-1 00
kl. 1 0.30 — 1 1.30, írá mánudegi
til föstudags.
% Hvernig farið er að
því að fá ályktanir
samþykktar sam-
hljóða
Velvakandi rakst á frétt í blaði
um daginn þar sem sagt var frá
þingi rithöfunda. Þar kom ma.a.
fram, að samþykkt hefði verið
ályktun samhljóða, þess efnis, að
varnarliðið skyldi á braut, —
annað væri ekki sæmandi.
Þar sem Velvakanda kom þetta
spánskt fyrir sjónir tók hann sér
fyrir hendur að kanna málið
nánar. I ljós kom, að þegar tillaga
um þessa ályktun var borin upp á
þinginu, var það í lok þess, auk
þess sem málið hafði hvorki verið
á dagskrá eða tekið til umræðu
utan hennar. Að sögn heimildar-
manns Velvakanda höfðu þeir,
sem tillöguna samþykktu, ekki
verið fleiri en tuttugu eða þar um
bil, en hins vegar höfðu 60—70
manns verið á þinginu þegar flest
var.
% Frambjóðendur
í fjölmiðlum
„P.E.“ skrifaði Velvakanda
bréf fyrir skömmu, þar sem
umræðuefnið var þáttur fram-
bjóðenda til sveitarstjórnarkosn-
inga i útvarpi og sjónvarpi. Þar
sem menn hafa viljað vita nánar
um þetta mál, hverjar reglur séu
gildandi o.s.frv., hafði Velvakandi
samband við Iljört Pálsson,
dagskrárstjóra, til að fá nánari
upplýsingar.
Hjörtur sagði, að til skamms
tíma hefði sú regla verið viðhöfð,
að menn hefðu ekki umsjón með
föstum þáttum flyttu erindi eða
kæmu fram i þessum fjölmiðlum
að staðaldri væru þeir á fram-
boðslistum, en nú i vetur hefði
Utvarpsráð tekið þetta til endur-
skoðunar.
Nú væri sú skipan á höfð, að
þeir, sem ættu sæti fyrir neðan
miðjan framboðslista gætu eftir
sem áður komið fram i útvarpi og
sjónvarpi eftir því sem tílefni
gæfist til, en hinir ekki.
Hins vegar hefði í nokkrum til-
vikum orðið misbrestur á þessu.
T.d. hefði einn frambjóðenda
Alþýóubandalagsins verið með
fasta þætti um uppeldismál i
félagi við annan aðila. Hefði þessi
frambjóðandi komió fram i einum
þætti eftir að framboðslisti var
birtur. Sá þáttur hefði hins vegar
verið sá siðasti í þáttaflokknum
um uppelsismál, — en þarna
hefðu vissulega orðið mistök, sem
ekki hafi verið komið í veg fyrir.
Þá hefðu verið gerðir þættir um
aðstöðumun i dreifbýli og þétt-
býli, sem hefðu borið heitið „Suð-
ur eða sunnan". Þættirnir hefðu
verið í undirbúningi síðan um
áramót, og hefði sá fyrsti verið
fluttur eftir að frainboðslistar
fóru að berast fyrir sveitar-
stjórnarkosningarnar. Alþingis-
maður austan að landi hefði
komið fram í öllum þáttunum, en
þegar sá fyrsti þeirra var fluttur
sem fyrr segir hefði enginn veitt
því eftirtekt, að sá hinn sami var
á framboðslista flokks sins til
sveitarstjórnarkosninga heima i
héraði sinu.
0 Mykja borin
á garda
Kona, sem af skiljanlegum
ástæðum vill ekki láta nafns síns
getið, hafði samband við Vel-
vakanda, og hafði sorgarsögu að
segja.
Þannig er mál með vexti, að
hún býr í raðhúsi. Nágrennið er
allt fullfrágengið og fólkið, sem
þar býr, lætur sér annt um
garðana sína, eins og gerist og
gengur. Það, sem konan vildi hins
vegar kvarta yfir, er hinn mikli
mykjumokstur, sem garðeigendur
virðast stunda af mikilli kost-
gæfni. Hún sagðist vita, að líklega
væri betri áburður ekki fáan-
legur, en sá galli væri þó á gjöf
Njarðar, að honum fylgdi hinn
mesti aragrúi skorkvikinda. Sagði
hún, að mykja væri borin á árlega
i garðinum við hliðina á húsi
hennar, enda allt krökt af flugum
og öðrum hvimleiðum kvikindum
allt sumarið, þannig að vart væri
hægt að opna glugga.
Ennfremur sagðist hún var viss
um, að i mykjunni þrifist mikið af
sóttkveikjum. Taldi hún það vera
verkefni fyrir heilbrigðisyfirvöld
að kanna hvort svo væri ekki.
Að lokum sagði hin mykjuþjáða
kona, að i sinn garð væri aldrei
settur annar áburður en sá, sem
fengist tilbúinn í hinum þokka-
legustu pappírspokum. Samt sem
áður þrifist þar allur gróður vel.
Velvakandi hefur samúð með
konunni, en skilur samt vel þá
garðeigendur, sem hafa vanizt þvi
að bera húsdýraáburð á blettinn
sinn og kunna lyktinni og
kvikinunum ekki illa. Hins vegar
væri fróðlege að heyra frá fróðum
aðilum eða garðyrkjumönnum
hvort sú mikla trú, sem íslenzkir
garðeigendur virðast hafa á slík-
um áburði, sé á bjargi byggð, eða
hvort tilbúni áburðurinn sé
kannski jafn góður eða jafnvel
betri.
0 Undirskrifta-
söfnun gegn
barnaheimili
Nokkrir lesendur hafa haft
samband við Velvakanda vegna
þeirrar fréttar, að íbúar i
Árbæjarhverfi hafi tekið að safna
undirskriftum til að mótmæla
stofnun barnaheimilis I einbýlis-
húsahverfinu þar. Voru þeir allir
á einu máli um, að hér væri staðið
að málum af skilningsleysi og
vitaverðri andúð gegn börnunum
og aðstandendum þeirra.
Síóan er raunar kornið i ljós, að
hér var um fámennan hóp að
ræða, þannig að ætla má, að
meirihluti fólksins, sem býr i
nágrenni við barnaheimilið, sjái
ekki ástæðu til að amast við ung-
viöinu í námunda við sig.
53^ SlGeA V/öGA S \iLVtmt
V.W. FASTBACK '66
nýskoðaður. Ný vél og dekk, til
sölu. Samkomul. með greiðslu.
Simi 16289.
Ráðskona óskast
i sveit norður i Skagafjörð, sem
fyrst. Má hafa með sér barn. Upp-
lýsingar i sima 1 3034.
Óska eftir
að ráða trésmiði og verkamenn
sem fyrst. Upplýsingar i sima
52627 á kvöldin.
Ungur vélvirki
óskar eftir vinnu nú þegar. Mikil
reynsla. Tilboð sendist afgr. Mbl.
merkt: ., 1 056"
Til sölu
banslipivél. Gerð — þýzk.
Upplýsingar i sima 93-6271 og
93-61 1 5.
Til sölu
er Bedford sendibill árgerð 1972
disel, talstöð, mælir og stöðvar-
leyfi gæti fylgt.
Upplýsingar i sima 43467.
12—13 tn. Scania
vörubill til sölu árg. 1957 með
„orginal búkka og stærstu gerð af
Scania sturtum. Stálpallur með
skyggni. Selst ódýrt. Uppl. í sima
84660.
Mustang 68
er til sölu. Fallegur og vel með
farinn bill, V8 vél, sjálfskiptur. Til
sýnis i dag að Stóragerði 5.
Til sölu
Volvo 465 ágerð '64 i góðu standi
pall og sturtulaus, ennfremur
afturhásing með tviskiptu drifi og
fjöðrum nýlegum, nýuppgert olíu-
verk ásamt öðrum varahlutum i
Volvo 465. Uppl. í sima 92-
8063, Grindvik eftir kl. 22 á
kvöldin.
Húsdýraáburður til sölu
Heimkeyrður. Einnig keyrður í
garðlönd.
Upplýsingar i sima 86643.
MAVERICK GRABBER
'71
Ford Maverick '71. Fallegur bill.
Til sýnis og sölu að Barmahlið 42,
milli kl. 1 og 7 i dag. Simi 17118.
DODGE DART STATION
'66
Mjög góður Dodge sjálfskiptur
með aflstýri og nýrri 6 cyl. vél til
sölu. Gott verð.
Upplýsingar i sima 41 407.
MOSKVITCH '68
til sölu. Simi 1 2984.
2JA—3JA HERBERGJA
ibúð óskast til leigu. Tvennt *
heimili. Upplýsmgar i dag i sima
36686 og eftir kl. 7 næstu kvöld.
Konur Keflavík
Ég er 9 og hálfs mánaða og mig
vantar einhverja góða konu til að
gæta mín ef einhver getur og
vill, þá hringið i sima 3127.
TIL SÖLU
STEYPUHRÆRIVÉLAR
Upplýsingar i sima 61231, Dalvik
á daginn og 61 344 á kvöldin.
TIL LEIGU
4ra herb. ibúð með húsgögnum
eða 3ja herb. án húsgagna. Tilboð
sendist afgr. Mbl. merkt: Vestur-
bær 3394.
KAFARAR
Kafarablý fyrirliggjandi. Sendum i
póstkröfu:
Vélsmiðja Andra Heiðberg,
Laufásvegi 2A. simi 13585
P.O box 1381, Reykjavik.